Dzisiaj polecam Wam dziennik Natalii Hatalskiej, pisany po odstawieniu smartfona, książkę Prof. Zuboff, w której ostrzega przed cyfryzacją nie zakotwiczoną w demokratycznych ramach oraz ciekawy artykuł The Guardian o tym, jak brak przytulania związany z pandemią może wpłynąć na nasze zdrowie psychiczne. A na śniadanie polecam przepis na złotą owsiankę.
Jako osoba uzależniona od smartfona (ale zdająca sobie z tego sprawę), z ciekawością przeczytałam wyniki eksperymentu, który zrobiła Natalia Hatalska zamieniła swój dotychczasowy aparat na starą Nokię bez internetu. Przeczytajcie Jej refleksje i wyciągnijcie własne wnioski.
Jednym z powodów, dla którego postanowiłam przeprowadzić ten eksperyment, był cyfrowy detoks, tj. ograniczenie swojej aktywności w mediach społecznościowych i czasu przed ekranem, ponieważ wcześniejsze metody (o których pisałam tu) nie przynosiły efektu, jakiego oczekiwałam. Najważniejszym jednak powodem była chęć sprawdzenia, na ile możliwe jest wdrażanie technologii inne od tego, do którego się przyzwyczailiśmy. We współczesnym świecie jest tak, że gdy pojawia się jakaś technologia, od razu ją przyjmujemy; bez większego zastanawiania się, co ona nam da, jakie będzie miała konsekwencje. Dziś dobrze widać to na przykładzie Clubhouse – “wszyscy” o nim mówią, “wszyscy” chcą tam być, a tak naprawdę nawet nie bardzo wiadomo, czym ten serwis jest, bo można się tam dostać tylko za zaproszeniem. Ewentualne regulacje wdrażamy dopiero po fakcie, czasem zbyt późno, by móc odwrócić negatywne skutki, które już się pojawiły. Widać to na przykładzie internetu, mediów społecznościowych czy smartfonów – żyjemy z nimi dwadzieścia lat, a dopiero teraz zaczynamy je regulować, i to nie zawsze z sukcesem.
Prowadząc ten eksperyment, nie chodziło więc o to, by zrezygnować z technologii w ogóle, ale zacząć korzystać z niej w inny sposób. Sprawdzić, na ile możliwe jest zrobienie tego na swoich własnych warunkach.”
Zaczęłam czytać książkę „Wiek kapitalizmu inwigilacji” prof. Shoshany Zuboff i już wiem, że będzie to lektura fascynująca i przytłaczająca zarazem. W wywiadzie dla Onetu pani profesor objaśnia czym jest zamach poznawczy oraz jak wciągnąć świat cyfryzacji w ramy demokracji.
„Władze stworzyły niepisaną zasadę, którą ja nazywam inwigilacyjną wyjątkowością. To właśnie internetowym gigantom dano możliwości śledzenia poczynań ludzi w sieci. A wszystko zaczęło się przecież dawno temu od tzw. „ciasteczek”, które pozwalają wychwycić naszą aktywność w Internecie. Dziś wiemy, że to przedszkole tego, co mamy teraz. Amerykańskie służby wywiadowcze kursują do Doliny Krzemowej, żeby podpatrzeć rozwiązania technologiczne, które mogą zintegrować ze swoimi systemami. Giganci mają przyzwolenie na działania, których mieć nie powinni. To kapitalizm inwigilacji polegający na zbieraniu ludzkich doświadczeń w Internecie, by stworzyć mapę danych pozwalającą przewidzieć kolejne działania i móc sugerować rozwiązania. Dane stają się produktem, który można zmonetyzować. To Złoty Graal Doliny Krzemowej.
Problem polega na tym, że my się dobrowolnie na wszystko zgadzamy…
… i wydaje nam się, że nie ma już wyboru, bo trzeba by się było wycofać z funkcjonowania w obecnym życiu społecznym. To pierwszy z czterech etapów, ja to nazywam, zamachu poznawczego.
O wpływie pandemii na gospodarkę czy sposób pracy pisze się dużo. A jak zamknięcie i brak dotyku, przytulenia wpływa na nasze zdrowie psychiczne?
„Touch has a huge impact on our psychological and physical wellbeing, says Prof Robin Dunbar, an evolutionary psychologist at the University of Oxford. “With our close friends and family, we touch each other more than we realise,” he says. As adults, Dunbar’s research has found, we have a core set of, on average, five friends who we can call on as a shoulder to cry on. “We see exactly the same thing in primates,” he says. “Even in much bigger primate societies, groups of five best friends appear at every layer, who do all their grooming together – their form of social touch. In primates and humans, these intense coalitions act as a buffer; they keep the world off your back.” It is unsurprising, then, that of the 40,000 people from 112 countries who took part in a 2020 BBC and Wellcome Collection survey, the three most common words used to describe touch were: “comforting”, “warm” and “love”.
Jestem wielką miłośniczką owsianki (którą na śniadanie jem naprzemiennie z jaglanką) i wydawało mi się, że przetestowałam wszelkie sposoby jej robienia i podawania. Ale przepis z Jadłonomii jest prosty i genialny, jeśli tylko uda Wam się nie wsypać za dużo pieprzu i nie zapomnicie o soli będzie pysznie! Polecam, nawet nastolatka da się czasem namówić ;)
Jeśli poczułaś/poczułeś się zainspirowana/y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :)
PS. Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się na newsletter, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Podczas długiego spaceru z mężem mieliśmy poważną dyskusję o przyszłości edukacji, dlatego dzisiaj polecam Wam wywiady z Piotrem Volkelem, założycielem SWPSu, m.in. o tym jak przygotować studentów i studentki do pracy w świecie VUCA. Zapraszam też do świata ortodoksyjnych Żydów w Izraelu – w serialu i książce, której bohaterkami są chasydki. Dowiecie się też jak Polki i Polacy postrzegają organizacje pozarządowe i poznacie filmy, z których można uczyć się hiszpańskiego.
W tym semestrze będę po raz pierwszy prowadziła zajęcia w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej, więc polecam Wam dzisiaj wywiad z jej właścicielem – Piotrem Voelkelem. Miałam okazję spotkać Go na różnych konferencjach (kiedy jeszcze odbywały się offline) i pewnie nie zgadzam się z wszystkimi Jego przemyśleniami, ale z pewnością jest ciekawą postacią, biznesmenem, który myśli nieszablonowo i futurystycznie.
„Jest wiele zwiastunów tego, że będziemy umieli żyć inaczej. Młodzi minimaliści, którzy cenią bardziej swoje prawo do wolego czasu, do własnych pasji niż korporacyjne ścieżki kariery, wolontariusze czy aktywiści, którzy wolą za darmo robić to, co uważają za wartościowe i pożyteczne, wegetarianie, którzy nie potrzebują mięsa, żeby uznać obiad za smaczny, ludzie, którzy z własnej woli zbierają śmieci w lesie, obrońcy przyrody, którzy przykuwają się do drzew skazanych na bezmyślną wycinkę, obrońcy zwierząt prowadzący przytułki dla porzuconych czworonogów. Często nie rozumieliśmy ich zachowania i pasji. Dziś wiemy, że oni mają rację i wyznaczają przyszłe trendy i potrzebne zmiany. Dodają nam otuchy, że ta wielka przebudowa jest możliwa.”
„- Z całą pewnością trzeba będzie zadbać o równowagę w edukacji, bo nauka online to nie jest to, o czym marzą dzieci i młodzież. Trzeba stworzyć hybrydy, gdzie część zajęć odbywa się w klasach, a część zdalnie. Wierzę w to, że studia podyplomowe będą właśnie w trybie hybrydowym, łączącym tradycyjne nauczanie z formami zdalnej nauki. Wszystkie warsztaty, praca w zespole będą realizowane w rzeczywistej przestrzeni, a wykłady mogą z powodzeniem odbywać się online.
W ramach Uniwersytetu SWPS i Collegium Da Vinci te zmiany w edukacji wprowadzane są ciągle. Obserwujemy środowisko biznesowe i próbujemy dostosowywać program nauczania do tych nowych wymagań. Rzeczywistość zmienia się w ogromnym tempie, ale są pewne uniwersalne rozwiązania, które pozwolą przygotować studentów do aktywności zawodowej. My stawiamy przede wszystkim na to, że z jednej strony łączymy naukę i jej najnowsze wymagania, z drugiej strony dokładamy stale poprawianą dydaktykę, z innej strony bardzo dbamy o praktykę, czyli udział w programie edukacji ludzi z doświadczeniem biznesowym, ale też staramy się umożliwiać studentom wejście do środowiska i realizować staże w firmach. Kluczowe dla przyszłości studentów jest kształcenie umiejętności pracy w zespole i to w zespole multidyscyplinarnym.
Student musi być jako przyszły pracownik bardzo elastyczny. Oznacza to, że nie jest wysoce wyspecjalizowany w bardzo wąskiej dziedzinie – czyli specjalistą, który wie wszystko o niczym, tylko jest trochę jak ośmiornica, która umie wypuścić swoje macki w różnych kierunkach, by nieustająco sprawdzać, co się dzieje w okolicach jego specjalności i bardzo szybko podążać w kierunku tych miejsc, gdzie jest nowe zapotrzebowanie, trend, możliwości współpracy. Umie nawiązywać nowe kontakty i łączyć swoje umiejętności z innymi, by szybko przystosowywać się do warunków. Cały system studiów podyplomowych ma służyć temu, by te nowe, potrzebne kompetencje szybko rozwijać, uzupełniać. W SWPS łączymy np.: psychologię z prawem, psychologię z zarządzaniem, psychologię z informatyką. Tworzymy zupełnie nowe kierunki studiów, w których ideą jest wyjście z naszych tradycyjnych środowisk, by łączyć kompetencje. Musimy dziś przyjąć perspektywę permanentnej edukacji.”
A w jeszcze kolejnym wywiadzie opowiada m.in. o swoim 40-letnim garniturze, który ciągle ma się dobrze.
Na pewno macie swoje ulubione seriale na Netflixie, których kolejnych sezonów wyczekujecie z niecierpliwością. Ja czekam na 3.sezon Shtisel, jest od grudnia wyświetlany w Izraelu, ale niestety jeszcze nie ma go u nas. Jeśli macie ochotę na wgląd w życie ortodoksyjnej rodziny żydowskiej w Izraelu, jeśli chcecie zobaczyć jak żyją charedim na codzień, jak się kłocą, kochają, jak obchodzą różne święta, ale też co myślą o współczesnym świecie, życiu i śmierci – obejrzyjcie Shtisel. Według mnie jest to lepsza szansa poznania tej społeczności niż amerykański serial Orthodox. W polecanym artykule autorka przybliża kilka wątków, ale na szczęście bez spoilerów ;)
Pozostając w tematyce żydowskiej, rzućcie okiem na te niesamowite, bo kolorowe zdjęcia z przedwojennego krakowskiego Kazimierza i przeczytajcie uzupełnione wydanie książki „Najtrudniej jest spotkać Lilith” Anki Grupińskiej, opowiadającej o chasydkach w Izraelu. Ta książka chodziła za mną od dawna, kiedy wreszcie ukazała się w ebooku, pochłonęłam ją, mimo iż nie jest to pozycja łatwa. Teraz myślę sobie o wiosennej wycieczce do Góry Kalwarii, jednego z centrów polskiego chasydyzmu chociaż wiem, że nie zostało tam zbyt wielu śladów sprzed lat. Ale pewnien projekt artystyczny chodzi mi po głowie…
Ochrona praw zwierząt, równość płci, obrona praw osób LGBT+ i przeciwdziałanie zmianom klimatu – to obszary, w których Polki i Polacy najbardziej doceniają działania organizacji społecznych.
W naszym domu obowiązuje zasada oglądania filmów w wersji oryginalnej (czasem z napisami), wszystkie seriale amerykańskie i brytyjskie (brrr…. ten akcent) oglądamy po angielsku, filmy włoskie oglądam sobie po włosku, coraz więcej hiszpańskich staram się oglądać też z Zojką. Mam poczucie, że to dobrze robi moim językom, zwłaszcza w czasie pandemii.
Dlatego znalazłam dla Was listę filmów po hiszpańsku, oczywiście nie widziałam jeszcze wszystkich, ale zarówno miłośnicy i miłośniczki Almodovara, jak i kina meksykańskiego.
Jeśli poczułaś/poczułeś się zainspirowana/y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :)
PS. Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się na newsletter, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
W tym tygodniu #3teksty1akcja pozwolą Wam docenić przedsiębiorczynie społeczne w Polsce i na świecie, poczytać o świecie VUCA, dowiedzieć się ciekawych faktów o awokado, a także pomóc osobom w kryzysie bezdomności, co jest ważne zwłaszcza, kiedy na zewnątrz jest silny mróz.
Sektor przedsiębiorstw społecznych na całym świecie wzmacnia kobiety, które mogą być znaczącymi postaciami w rozwoju gospodarczymi i zmniejszaniu ubóstwa. Zwłaszcza w odbudowie gospodarek po COVID-19 potrzebujemy silnego głosu takich kobiet.
„Ashoka’s 2018 Global Impact Study found that its female Fellows work within systems and are more likely to spread their idea locally, inspiring replication by other groups or institutions within their country of residency.
Female Fellows were also found to be more collaborative, working closely with other citizen-sector organizations, supporting other women and young people around them, and empowering their own teams. They also reflected a higher tendency to impact behaviours and mindsets: 76% of female Fellows reported influencing societal attitudes and cultural norms as core to their strategy, compared with a lower percentage of males.
The World Bank highlights how through such work and leadership styles, female entrepreneurs can add substantially to economic growth and poverty reduction.
Ostatnio podczas spotkania zespołu w Szkole Liderów rozmawialiśmy o świecie VUCA (Volatility, Uncertainty, Complexity, Ambiguity), a szczególnie o tym, jakie wyzwania stoją przed liderami i liderkami życia publicznego. Ten tekst ładnie opisuje to zjawisko.
„The current VUCA world, however, is the very opposite of stable and predictable. So it causes confusion and fear. It can lead to feelings of insecurity, loss of motivation, decline of creativity and erosion of trust. In companies, it paralyzes decision making, leads to short-term thinking and engaging in activities for the sake of being active. The organization itself turns into a VUCA environment.
Being confronted with VUCA dynamics requires persistent sensing, assessing, reflecting, sense-making and monitoring of the external and internal environment. In our thinking, we can’t limit ourselves to competitors, our own industry, users or government regulations. We have to observe changes in value systems, social and political contexts, or technological developments. „
„Jego polska nazwa to smaczliwka. Po angielsku nazywa się je czasem „alligator pear” („gruszką aligatora”). Po wietnamsku to „maślany owoc”, a Tajwańczycy znają go jako „serową gruszkę”. Awokado pochodzi z Meksyku, a jego nazwa z języka nahuatl. To samo słowo, „āhuacatl”, oznaczało także… męskie jądra. Niektórzy twierdzą, że to przez zbliżony kształt, inna historia mówi o tym, że Aztekowie używali awokado jako afrodyzjaku. Niektóre legendy wspominają, że w okresie zbiorów tego owocu ojcowie na wszelki wypadek nie wypuszczali z domu swoich młodych córek.
Meksyk jest największym producentem awokado na świecie, a 16 września obchodzi się tu Narodowy Dzień Awokado, który przypada dokładnie tego samego dnia co święto niepodległości tego kraju. Jednakże to dziś Meksyk zarobi na jego sprzedaży więcej niż w inne dni w roku. Dziś bowiem odbywa się Super Bowl Jedzenie guacamole podczas finału ligi futbolu amerykańskiego NFL stało się bowiem nową świecką tradycją w USA. Tego dnia północny sąsiad Meksyku spożywa najwięcej awokado w całym roku, więcej niż podczas popularnego w USA święta Cinco de Mayo. W zaledwie jeden dzień Meksyk na sprzedaży awokado zarabia zwykle ponad 200 milionów dolarów.”
Ma różne odmiany, łącznie z „długoszyjnym”
Ale warto wiedzieć też o ciemnych stronach uprawy awokado związanych czy to z wylesianiem zaangażowaniem karteli narkotykowych:
Uprawa awokado zaczęła przynosić dochody większe niż marihuany, nic więc dziwnego, że zainteresowały się nią kartele narkotykowe. Potężna organizacja Caballeros Templarios (Templariusze) wykorzystała dane administracji rządowej, by obłożyć farmerów „podatkiem” od hektara sadu oraz kilograma wyprodukowanych owoców. Następnie zaczęto wymuszać opłaty również od firm zajmujących się pakowaniem i transportem, a nawet od agencji wynajmujących robotników do pracy na plantacjach. Rocznie miało to przynosić ok. 150 mln dolarów zysku.
W innym artykule możemy przeczytać o skutkach popularności awokado dla ludności lokalnej:
Lokalnych producentów popyt cieszy. Co innego – mieszkańców meksykańskiego Michoacán, dla których awokado jest naturalnym składnikiem diety. Jego popularność tak podbiła cenę, że dziś wielu Meksykanów zwyczajnie nie stać na owoce, które każdego dnia wypływają w kontenerowcach świat.
Wreszcie artykuł i pytanie czy awokado stało się fetyszem nowej klasy średniej:
„Konsumpcja awokado stała się nieodłącznym elementem stylu życia potrzebnym do zaświadczania o przynależności do szeroko pojętej, rozmytej klasy średniej. Pełni rolę wyznacznika i statusu, i kapitału społecznego.”
Czy więc miłośnicy i miłośniczki tego owocu powinni porzucić wszelką nadzieję? Na pewno warto sprawdzać kraj pochodzenia i rozważyć kupowanie awokado z rodzinnych gospodarstw z Włoch czy Hiszpanii.
Można też spróbować zasadzić samodzielnie, moja pestka ma już 3 listki, będę Wam relacjonować postępy ;)
Za 20 pln możesz kupić jedynie mała pizzę. Za tyle kupisz też bilet do kina, ale nie starczy ci już na popcorn.
20 pln to trochę więcej niż paczka papierosów.
Każdego dnia na ulicach polskich miast kilkadziesiąt tysięcy osób zasypia na ławkach, w nocnych autobusach i na klatkach schodowych. Wraz z załamaniem temperatury ich życie jest w niebezpieczeństwie.
Co roku, wraz z pierwszymi mrozami umierają ludzie. Niewidoczni i samotni.
Czasem docierają do nas jedynie bezimienne historie i policyjne statystki. Znaleziono ciało. Zamarzł człowiek.
Dziś sytuacja jest wyjątkowo dramatyczna. W wyniku obostrzeń związanych z pandemia COVID, znalezienie schronienia jest wyjątkowo trudne. Lokale buforowe, ogrzewalnie i noclegownie, od zawsze przepełnione, są dziś zmuszone do zachowania limitów sanitarnych. Likwidacja miejsc pracy dotkneła przede wszystkich tych którzy i które od lat zmagają się z trudną sytuacją materialną. Wiele osób z dnia na dzień pozostało bez środków do życia. Izolacja wywołana pandemią i zamknięcie w czterech ścianach przemocowego domu, zmusiły również wiele młodych osób do ucieczki na ulice.
Ogólnopolska akcja #NiePozwolęCiZamarznąć ma wspierać osoby w kryzysie bezdomności. Dzięki zebranej sumie będzie można opłacić nocleg w hostelach każdej osobie która będzie potrzebowała natychmiastowej pomocy.
Jeśli poczułaś/poczułeś się zainspirowana/y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :)
PS. Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się na newsletter, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
W obiegu zamkniętym, odwęglony, sprawiedliwy, lokalny – jak powinien wyglądać dzisiaj zrównoważony model biznesowy? O tym przeczytacie w jednym z polecanym dzisiaj artykułów. Przykłady kampanii marketingu zaangażowanego społecznie (CRM) poznacie w artykule drugim, a listę najstarszych firm w Warszawie w trzecim. Polecam także wsparcie akcji szycia wielorazowych podpasek dla młodych Kenijek.
Joel Makower, założyciel portalu GreenBiz ma polskie korzenie, co ustaliliśmy kilka lat temu przy lunchu, podczas konferencji w San Francisco. Polecam Wam jego zwięzły artykuł o tym jak powinien wyglądać zrównoważony model biznesowy: Circular, Regenerative, Decarbonized, Just, Local.
„First, what is the value being delivered? In the past, that value was pretty tangible — a product or service. In the age of sustainability, there can be new sources of value: health, recyclability, biobased, locally produced and so on. Value also can be seen through a social lens. Take Toms Shoes’ buy-one-give-one model, where for each purchase of shoes, Toms sends a pair to a person in need. That’s a business model innovation that provides value to the world, not just the customer.
Technology can create opportunities. Consider food production. Vertical farming, where food is grown indoors year-round with a fraction of the inputs, leverages innovations in lighting, irrigation and other things. Same with circular fashion models such as recommerce, where an apparel brand agrees to take back used garments, which are then refurbished and resold. That wouldn’t be possible without modern-day tracing, tracking, e-commerce and other technologies.
A gdyby firma zachęcała swoich klientów i klientki do zakupu wybranego produktu i część zysków ze sprzedaży przekazywała konkretnej organizacji?
Tak działa mechanizm CRM (ang. cause related marketing), czyli marketing zaangażowanego społecznie, który dla firmy może być częścią strategii CSR, dla organizacji społecznych elementem fundraisingu i początkiem współpracy z biznesem, zaś dla klientów możliwością wyboru produktów, które dodatkowo wspierają ważne cele społeczne.
W swoim tekście przybliżam zarówno mechanizm CRM, jak i przykłady takich działań w Polsce i na świecie.
W dzieciństwie, kiedy mieszkałam u babci w Wąchocku, po chleb chodziłyśmy do pana Sajeckiego, a po jabłka do pani Perchelowej. Nie wiedziałam jeszcze, że takie firmy rodzinne z długimi tradycjami nie są wcale normą.
Dlatego z ciekawością przeczytałam listę 34 najstarszych firm w Warszawie i mam nadzieję, że uda mi się odwiedzić w tym roku przynajmniej kilka z nich, co i Wam polecam.
„Naukowcy z Akademii Leona Koźmińskiego opublikowali listę długowiecznych zakładów rzemieślniczych i firm działających w Warszawie. Są na niej słynąca z pączków cukiernia z Górczewskiej, oferujący kawę Pluton, pracownia rękawiczek, a także Jan Kielman, szewc z Chmielnej, fabryka obrabiarek precyzyjnych czy zakład budowy organów.
Łącznie 34 przedsiębiorstwa. Najstarszy to sklep medyczny z Jagiellońskiej – działający od 1819 r., najmłodszy – magiel z Miedzianej – funkcjonujący od 1937.
O ubóstwie menstruacyjnym pisałam już wcześniej, tym razem polecam Wam udział w bardzo ciekawej akcji Mai Kotali, która jest założycielką programu edukacyjnego dla Kobiet o nazwie Sewing Together w Afryce Wschodniej, gdzie uczy kobiety zawodu krawiectwa i prowadzenia niezależnego biznesu.
Niedawno ruszyła z kampanią pomocy dla kobiet, których nie stać na zakup produktów higienicznych. Przez brak odpowiedniego zabezpieczenia, młode dziewczyny często używają liści czy nawet piasku. Wiele przestaje nawet chodzić do szkoły, ponieważ boi się, że reszta klasy ich wyśmieje. To powoduje wielkie braki w edukacji, a często też wyrzucenie ze szkoły.
Bambus – materiał do szycia wielorazowych podpasek w Kenii kosztuje, ale jest ekologicznym i najlepiej chłonnym materiałem na rynku.
Każde wpłacone 5 zł to zestaw podpasek dla jednej kobiety w Kenii, która starczy na dwa lata użytkowania. Zrzucisz się?
Jeśli poczułaś/poczułeś się zainspirowana/y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :)
PS. Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się na newsletter, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
A gdyby firma zachęcała swoich klientów i klientki do zakupu wybranego produktu i część zysków ze sprzedaży przekazywała konkretnej organizacji? Tak działa mechanizm CRM (ang. cause related marketing), czyli marketing zaangażowanego społecznie, który dla firmy może być częścią strategii CSR, dla organizacji społecznych elementem fundraisingu i początkiem współpracy z biznesem, zaś dla klientów możliwością wyboru produktów, które dodatkowo wspierają ważne cele społeczne.
Innowacje społeczne, polityka, odpowiedzialny biznes, organizacje pozarządowe, przywództwo kobiet, fundraising, to tylko niektóre tematy 3 wartościowych artykułów i 1 akcji, do których zachęcam i którymi dzielę się z Wami co tydzień.
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.ZgodaDowiedz się więcej