W zeszłym tygodniu ukazała się lista Forbes Women „24 kobiety, które warto obserwować w 2024 roku„, a ja miałam okazję po raz kolejny wyszukiwać i głosować na wspaniałe kobiety, które inspirują i motywują swoimi działaniami. Brałam też udział w pierwszym spotkaniu bardzo ważnego procesu dotyczącego tożsamości i wartości fundacji Szkoła Liderów, która w tym roku obchodzi swoje 30-lecie.
A dzisiaj proponuję Wam: analizę o różnorodności w branży kreatywnej, artykuł o ESG dla sektora małych i średnich firm, raport o zmieniającym się biznesie oraz PoMOCnik z dobrymi praktykami działań na rzecz dzieci i młodzieży.
Forum Odpowiedzialnego Biznesu wydało kolejną analizę tematyczną, tym razem poświęconą różnorodności w branży kreatywnej. Z publikacji można dowiedzieć się m.in.:
Jaką rolę odgrywa branża kreatywna w kontekście budowania włączających, otwartych na różnorodność miejsc pracy?
Czy rozwiązania funkcjonujące w tej branży sprzyjają pracownikom_com tworzyć “lepsze opowieści”?
Jaką odpowiedzialność za to ponosi branża kreatywna, a gdzie zaczyna się odpowiedzialność jej klientów i partnerów biznesowych?
„Wyniki badania Global DEI Census 2023 wyraźnie wskazują na pozytywne i negatywne trendy, które silnie wpływają na reputację branży. SAR obserwuje te zjawiska i ich skutki od lat, a należą do nich m.in.: • niehigieniczna kultura pracy, która silnie wpływa na odporność ludzi – co wyraźnie dało się odczuć w trakcie pandemii covid-19; • różnice (luki) pokoleniowe. Obecnie wymagają one skupienia większej uwagi na korzyściach płynących z różnorodności i umiejętnościach zarządzania różnorodnością tkwiącą w ludziach, w miejsce krytykowania postaw młodych ludzi, których sami wychowaliśmy; • brak pomysłu na budowanie kultury pracy z naciskiem na kulturę komunikacji, szacunku i rozwoju, która jest przyjazna dla tzw. Zetek – młodych, którzy za chwilę będą stanowili gros składu naszych zespołów; • pewna „wadliwa” umowa społeczna, która prowadzi do niehigienicznych i nieetycznych zachowań w projektach, nieodpowiedzialnych oczekiwań co do czasu i formy pracy między zleceniodawcą a zleceniobiorcą.”
Cenną inicjatywą branży są grupy robocze, w których brałam udział, pracujące nad różnymi aspektami ESG, które przedstawią swoje wnioski podczas Okrągłego Stołu ESG, 28 lutego. Jeszcze można się zapisać :)
Dla małych i średnich firm tematyka ESG wciąż jest odległa. Według badania Polskiego Stowarzyszenia ESG, Instytutu Badań Rynkowych i Społecznych IBRiS oraz Quality Watch „Koszty i wyzwania ESG” 53% polskich firm nigdy nie słyszało o ESG.Połowa z badanych małych i średnich przedsiębiorstw uważa, że rola ESG pozostanie na niezmienionym poziomie, a 17%, że będzie maleć.
„Krajowa Izba Gospodarcza szacuje, że 37 000 przedsiębiorstw otrzyma od swoich kontrahentów zapytania dot. ESG w latach 2023 – 2024. W latach 2025 – 2026 (czyli w chwili obowiązku raportowania przez przedsiębiorstwa finansowe, spółki giełdowe oraz duże firmy) kolejne 99 000 firm otrzyma zapytania o kwestie zrównoważonego rozwoju.
Ponadto Komisja Europejska pracuje obecnie nad Dyrektywą należytej staranności przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju (Corporate Sustainability Due Diligeance Directive CSDD*). Dyrektywa CSDD będzie komplementarna wobec Dyrektywy CSRD i skupi się na wprowadzeniu obowiązku należytej staranności w obszarach poszanowania praw człowieka, wpływu na środowisko przedsiębiorstw nie tylko w odniesieniu do działań własnych firmy, ale także w łańcuchu dostaw. Nawet jeśli małe i średnie firmy nie będą objęte obowiązkiem wynikającym z dyrektywy CSDD to jej zapisy pośrednio wymuszą zmiany w działalności małych i średnich przedsiębiorstw, w kwestii stosowania zasad należytej staranności w temacie poszanowania praw człowieka i ochrony środowiska.”
Artykuł Sylwii Jedyńskiej może przydać się osobom z małych i średnich firm, spoza bańki, które dopiero odkrywają skrót ESG i jego wpływ na ich biznes.
„Biznes na rzecz zmiany 2024” jest czwartym wydaniem w cyklu raportów podsumowujących całoroczną aktywność społeczności skupionej w programie Climate Leadership, do której mam też przyjemność należeć. Wśród artykułów tworzących publikację, znajdziesz teksty ekspertów i ekspertek Climate Leadership reprezentujących zróżnicowane obszary wiedzy.
Raport zawiera wnikliwe omówienia trendów ESG jako odpowiedzi biznesu na najbardziej aktualne wyzwania środowiskowe i klimatyczne, a także deklaracje klimatyczne i opisy wdrożonych już działań przedstawione w ramach dobrych praktyk firm-uczestników Programu. Od gospodarowania odpadami, przez tworzywa sztuczne i bioróżnorodność do greenwashingu i raportowania ESG.
pracy z dziećmi, które mają problemy w nauce i doświadczają wykluczenia,
edukacji outdoorowa,
samoregulacji i samokontroli,
treningu umiejętności społecznych,
rozwoju psychospołecznego
Każdy z projektów opisanych w publikacji “PoMOCnik. Dobre praktyki wspierania dzieci i młodzieży” został przeprowadzony i przeanalizowany. Organizacje, których projekty wybrano do opisania w publikacji, nie tylko korzystały z wiedzy wewnętrznych i zewnętrznych ekspertów i ekspertek, ale i przetestowały swoje działania, a potem zebrały opinie wśród dzieci, młodzieży i edukatorów.
PoMOCnik to naprawdę trenerski skarb z wieloma praktycznymi materiałami, które można używać lub przekazywać dalej. Korzystajcie!
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
To był kolejny tydzień pełeń inspiracji i pracy. Na konferencji Biedronki wysłuchałam ciekawego wykładu geologa, prof. Scotta Tinkera o energii i zmianach klimatu, na konferencji kończącej projekt Funduszu Pomocowego wreszcie spotkałam się z Kamilą – prezeską Stowarzyszenia Edukacji Krytycznej z Wrocławia i wymieniałyśmy słodko-gorzkie refleksje o funduszach na projekty dla uchodźczyń ukraińskich. Następnie przez 3 dni zajęć uniwersyteckich dzieliłam się swoją wiedzą z obszaru komunikacji i zarządzania różnorodnością, poznając kolejne osoby pełne pasji i chęci zmiany świata i po raz kolejny stwierdziłam, że uwielbiam być wykładowczynią! A wspaniałe spotkanie i wino z przyjaciółmi pozwoliły mi jakoś przeżyć 7-dniowy tydzień pracy ;)
Dzisiaj proponuję Wam artykuł o neuroróżnorodności i chwilę refleksji nad tym czy Wasza firma/organizacja jest przyjazna dla osób neuroatypowych, wspomnienie zmarłego właśnie Henry’ego Kissingera, zagłębienie się w unijne ESRSy i nową publikację „Odkrywając wolontariat”.
Tematyka neuroróżnorodności coraz częściej wkracza do dyskusji o zarządzaniu różnorodnością czy też o odpowiedzialności pracodawców. Warto przeczytać pierwszy raport o neuroróżnorodności w biurze wydany w tym roku przez Skanska wraz z partnerami.
W polecanym dziś artykule Kasi Bieleckiej w serwisie Wyborczej poznajemy z kolei różne historie neuroatypowych pracowników i pracowniczek oraz wyzwania z jakimi się mierzą pracodawcy:
„Osoby w spektrum autyzmu mogą cechować się większą skrupulatnością i dokładnością wykonywania pracy. Osoby z ADHD wpadając w tzw. hiperfocus, mogą niesamowicie intensywnie pracować, zapominając o swoich potrzebach, a osoby z zaburzeniami przetwarzania informacji (np. dyslektycy) nierzadko są bardziej kreatywne niż ich „neurotypowi” współpracownicy.
Czy wobec tego warto tworzyć miejsca pracy dostosowane do potrzeb osób neuroatypowych? Bez wątpienia.
Czy trzeba podkreślać, jak pracodawca może „skorzystać” na neuroróżnorodności? Mam wątpliwości.”
W jednym tygodniu zmarli w Stanach, w wieku 100 lat Henry Kissinger – były Sekretarz Stanu i w wieku 93 lat Sandra Day O’Connoer – pierwsza kobieta, która została sędzią Sądu Najwyższego.
Mam jeszcze ten egzemplarz „Dyplomacji” z autografem Henrego Kissingera, który był kilkanaście lat temu w Polsce i mimo, że w wielu miejscach Jego poglądy i styl działania mi się nie podobały, to jednak był On znaczącą postacią w amerykańskiej i światowej polityce.
Z okazji majowych setnych urodzin bohatera, Podkast amerykański przygotował cały odcinek o Jego życiu i karierze:
„Doktor Kissinger został profesorem nauk politycznych, cenionym, choć niezbyt lubianym przez kolegów – nie ukrywał bowiem, że uważa się za mądrzejszego od innych, a jego ambicje nie ograniczają się jedynie do świata uniwersyteckiego.
Chętnie wypowiadał się publicznie i dzielił swoją wiedzą z każdym, kto tylko chciał go słuchać – zwłaszcza jeśli mógł mu pomóc mu w karierze. Te dwie cechy charakteru, z jednej strony przekonanie o własnej wyjątkowości, z drugiej maniakalna wręcz chęć przypodobania się ludziom wpływowym, zwłaszcza tym, którzy byli wobec niego krytyczni, raz po raz dawały o sobie znać.”
„W ubiegłym roku wydał książkę na temat przywództwa („Leadership: Six Studies in World Strategy”). Opisał sześcioro liderów i powody, dlaczego ich wybrał:
1. Konrad Adenauer, który pokonanym i moralnie zbankrutowanym Niemcom utorował powrót do wspólnoty narodów drogą „strategii pokory”.
2. Charles de Gaulle, który odnowił historyczną wielkość Francji przez „strategię woli”.
3. Richard Nixon, który w czasie zimnej wojny zapewnił Stanom Zjednoczonym przewagę, realizując „strategię równowagi”.
4. Anwar Sadat, który przyniósł Bliskiemu Wschodowi wizję pokoju drogą „strategii transcendencji”.
5. Lee Kuan Yew, który stworzył z Singapuru potężne miasto-państwo przez „strategię doskonałości”.
6. Margaret Thatcher, która odnowiła morale i międzynarodową pozycję Wielkiej Brytanii drogą „strategii przekonania”.
„Henry’ego Kissingera spotykałem wielokrotnie – po raz pierwszy, kiedy zaprosiłem go w 2004 r. na wykład inauguracyjny Akademii Dyplomatycznej MSZ w Belwederze. Miałem też sposobność do rozmów przy okazji różnego typu grup roboczych i paneli organizowanych w Wiedniu i Monachium, w Waszyngtonie, Nowym Jorku i ponownie w Warszawie.
Zapadły mi w pamięć jego myśli o tym, jak bardzo dyplomacja XXI wieku zależy nie tylko od sytuacji wewnętrznej globalnych mocarstw, ale też – co zwróciło moją uwagę – od procesów transformacji państw średnich i małych. Jego przestrogi – oparte na profesjonalnym podejściu i własnych doświadczeniach – podyktowane były troską, aby mocarstwa, które ponoszą szczególną odpowiedzialność za równowagę i bezpieczeństwo międzynarodowe, zachowały poczucie moralnego zobowiązania nie tylko wobec własnego narodu, ale też wobec sojuszników i reszty świata.„
Sam Kissinger w przetłumaczonym przez magazyn Pismo felietonie sprzed kilku lat komentował wyzwania związane z internetem i sztuczną inteligencją:
„Użytkownicy internetu przedkładają pozyskiwanie i przetwarzanie informacji ponad ich kontekstualizację czy też namysł nad ich znaczeniem. Rzadko kiedy oddają się dociekaniom historycznym lub filozoficznym – z reguły pożądają informacji istotnych z punktu widzenia swoich bieżących, praktycznych potrzeb. W ramach owego procesu algorytmy wyszukiwarek zyskują zdolność przewidywania preferencji poszczególnych osób i personalizowania wyników, które następnie udostępniane są innym podmiotom w celach politycznych albo komercyjnych. Prawda staje się kwestią względną, informacja zyskuje prymat nad mądrością.
Media społecznościowe zalewają użytkowników masą opinii, zniechęcając tym samym do introspekcji. Tak naprawdę wielu entuzjastów nowych technologii wykorzystuje sieć, by uniknąć budzącej trwogę samotności. Wskutek tego wszystkiego słabnie hart ducha niezbędny, by podążać własną, osobną drogą, co wszak stanowi istotę kreatywności.
Technologia internetowa wywiera też szczególny wpływ na politykę. Jej zdolność docierania do społecznych mikrogrup zniszczyła dotychczasowy konsensus w kwestii tego, co ważne, bo pozwoliła na przekierowanie uwagi na konkretne, partykularne interesy. Przywódcy polityczni, zasypywani roszczeniami dotyczącymi niszowych problemów, nie mają czasu na odpowiedni namysł, dostrzeżenie szerszego kontekstu, na wypracowanie własnej wizji.”
Już za kilka tygodni około 150 największych spółek giełdowych zacznie zbierać dane do sporządzenia raportu zrównoważonego rozwoju za rok 2024 zgodnego z jednolitymi unijnymi standardami ESRS.
materiał CSRinfo
W prezentacji ekspertek CSRInfo dowiecie się więcej o ESRSach tematycznych, a artykule Mirosława Kachniewskiego, prezesa zarządu Stowarzyszenia Emitentów Giełdowych w Parkiecie – kilka ciekawostek odnośnie formatów raportowania:
„Otrzymaliśmy do dyspozycji rozbudowany plik Excela, który w 12 arkuszach (osobny arkusz dla każdego ESRS-u z wyjątkiem ESRS 1, który nie zawiera żadnych DR oraz dodatkowy dla bezwzględnie obowiązkowych wymogów ujawnieniowych określonych w ESRS 2) w uporządkowany sposób prezentuje konkretne rodzaje danych wymaganych do realizacji danego wymogu ujawnieniowego.
Każdy punkt danych jest zakotwiczony w konkretnym miejscu (który ESRS, który DR, który paragraf tekstu), nazwany (czego dotyczy konkretna dana), określony jako rodzaj danych (opisowe, tabelaryczne, Tak/Nie, możliwość wyboru z predefiniowanego menu czy też liczbowe ze wskazaniem formatu danych), wskazany, czy wymagany jest przez inne regulacje (SFDR) oraz czy ujawnienie jest obowiązkowe, czy dobrowolne.”
5 grudnia obchodzony jest na świecie Dzień Wolontariusza i Wolontariuszki, pewnie zupełnie przez przypadek ;) znalazłam dziś w skrzynce publikację Małgorzaty Mazur-Łukasiak i Pawła Łukasiaka pt. „Odkrywając wolontariat”.
To 13 rozmów z mądrymi osobami ze świata biznesu i organizacji pozarządowych, które opowiadają o swoich doświadczenia z pomagania i pracy wolontariackiej, ale także o dylematach i wyzwaniach.
Po otwarciu książki rzucił mi się w oko fragment rozmowy z Arturem Nowak-Gocławskim, prezesem Grupy ANG SA, którego bardzo lubię i cenię:
„Naprawdę w ekspresowym tempie zdobywaliśmy nowe umiejętności pomagania. W ciągu mniej niż roku staliśmy się specjalistami od udzielania pomocy humanitarnej, a jednocześnie prowadziliśmy swoją działalność gospodarczą. To jest konsekwencja naszego myślenia o biznesie, który w naszym systemie wartości musi część swojego czasu i środków poświęcać na rzecz dobra wspólnego”.
Jestem pewna, że wszystkie rozmowy będą ciekawe i warte przeczytania!
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Nie byłam na wykładzie Sama Altmana, przygotowujemy kolejną edycję raportu Startupy Pozytywnego Wpływu, a moja córka pisze dzisiaj egzamin 8-klasistki. Chociaż dostała się już do liceum, to trzymam za Nią kciuki i myślę nad napisaniem artykułu „Jak przeżyć 8-klasę i nie zwariować?”, czytali_łybyście? ;) bo mam dużo edukacyjnych przemyśleń z tego roku.
Dzisiaj polecam wnioski z Barometru Humanitarnego, rozważania o jakości raportów zrównoważonego rozwoju polskich firm, wywiad z siostrą Chmielewską oraz kurs online dla osób chcących zmieniać świat.
Gotowość do wspierania różnych celów społecznych, również własnymi pieniędzmi, zadeklarowało aż 94 proc. respondentek i respondentów.
Najpowszechniej akceptowanym celem pomocy jest „walka z głodem i niedożywieniem”, którą gotowe jest wesprzeć aż 81 proc. Polek i Polaków. Niewiele niższą akceptacją cieszą się „zdrowie i leczenie”, „pomoc krajom dotkniętym katastrofami naturalnymi” i ogólnie „pomoc humanitarna”.
grafika Barometr Humanitarny
„Badacze wyróżnili kilka stylów pomagania. —Prawie jedną trzecią pomagających (28 proc.), szczególnie mniej zamożnych, charakteryzuje styl impulsywny, polegający głównie na udziale w okazjonalnych zbiórkach ulicznych. Na drugim biegunie znajduje się styl aktywistyczny. Obejmuje on jedynie 4 proc. badanych i charakteryzuje się łączeniem różnych form zaangażowania w pomoc, od wsparcia finansowego po udział w wolontariacie — wyjaśnia Jan Herbst, dyrektor ds. jakości badań Fundacji Stocznia, jeden z koordynatorów badania.
Styl bezgotówkowy, charakteryzujący jedną czwartą badanych (25 proc.), polega głównie na odpisach 1 proc. podatku i darowiznach rzeczowych. Ten najczęściej prezentują mieszkańcy dużych miast (aż 35 proc. warszawiaków). Mieszkańcy mniejszych miejscowości i osoby starsze częściej odnajdują się w stylu kanapowym (obejmującym 17 proc. populacji) i wysyłaniu SMS-ów charytatywnych.”
Czy wraz z ilością raportów zrównoważonego rozwoju polepsza się ich jakość? W artykule dr Magdaleny Krukowskiej w Forbesie znajdziecie odpowiedź:
„Dyrektywa o raportowaniu ESG, czyli Corporate Sustainability Reporting Directive, która weszła w życie w styczniu tego roku, znacznie rozszerzyła obowiązki sprawozdawcze dotyczące wpływu przedsiębiorstw na ludzi i środowisko. Wprawdzie pierwsza grupa zobowiązanych firm będzie musiała złożyć swoje pierwsze raporty w zakresie zrównoważonego rozwoju dopiero za 2024 rok, ale już wcześniej część największych spółek musiała raportować pewne dane niefinansowe. Inne robiły to dobrowolnie. I, jak wynika z badań, jakość tych danych pozostawia wiele do życzenia. Raporty ESG spółek z WIG20 pod względem przejrzystości i zgromadzonych informacji zajmują przedostatnie miejsce w rankingu Global ESG Monitor (GEM) badającym przejrzystość danych ESG (środowiskowych, społecznych i ładu korporacyjnego) prezentowanych przez korporacje na całym świecie.”
Autorka zastanawia się także nad jakością raportowania celów klimatycznych oraz oceny istotności wpływu działań firm na ludzi i środowisko:
„Z Global ESG Monitor wynika, że wszystkie badane spółki monitorują swoje główne źródła emisji dwutlenku węgla oraz raportują emisję gazów cieplarnianych. Jednak jedna czwarta spółek z WIG20 nie podaje celów i terminów redukcji tych emisji, a w ich strategiach zrównoważonego rozwoju często brakuje szczegółów, w jaki sposób miałyby te cele zrealizować. Również w przypadku oceny istotności wpływu biznesu na otoczenie jest to bardziej ćwiczenie niż narzędzie strategiczne. 80 proc. spółek z WIG20 informuje wprawdzie o przeprowadzeniu takiej analizy, to niewiele jest informacji na temat znaczenia i wpływu interesariuszy na funkcjonowanie spółki.”
Wywiady z siostrą Chmielewską są zawsze ciekawe i dające do myślenia, bo to jest mądra kobieta. W tym w Tygodniku Powszechnym mówi m.in. o miłości, sytuacji opiekunów osób z niepełnosprawnościami i paleniu papierosów ;)
„Coraz głośniej mówi się o zasadzie „najpierw mieszkanie”: pomagamy osobom w kryzysie bezdomności, przyznając im po prostu własne lokum, zamiast koszarowania w placówce. W innych krajach to się podobno sprawdza.
Pomagam od lat i wiem, że wszystko zależy od człowieka. Wśród naszych bezdomnych mieszkańców są tacy, którzy na początkowym etapie na pewno by sobie sami w mieszkaniu nie poradzili. Na przykład zapiliby się bez placówkowego reżimu na śmierć. Ale bywa też, że ktoś po jakimś czasie przebywania w placówce dostaje mieszkanie i normalnie, niezależnie funkcjonuje. Bo przez ten czas oderwał się od życia na ulicy, nauczył się pracy, współdziałania, zdrowych relacji, nabył nowe nawyki.
Mieliśmy w Zochcinie pana, który wyszedł z więzienia, potem trafił do nas, a później dostał mieszkanie socjalne. Po jakimś czasie przychodzi i mówi: „Ja tego nie chcę, siostro. Nie zniosę samotności”. Alkoholik, poradziłam mu, żeby zatrzymał mieszkanie i jeździł tam co jakiś czas, ale żeby pracował i pomieszkiwał u nas.
Chcesz zmieniać świat? Zdobądź nowe umiejętności na kursie online „Make Change Happen”, organizowanym przez The Open University i Oxfam. Kurs zaczyna się 19 czerwca, można się już zapisywać. Jest darmowy przez czas trwania, opłata jest jeśli chce się oficjalny dyplom oraz nielimitowany dostęp do materiałów.
Jak przekonują organizatorzy:
„If we want to make lasting social and political change we must understand power dynamics, systems and influencing strategies that can shift the status quo. This free to access course will help you understand the context of the issues you’re passionate about and your existing sources of power and influence.
You’ll be guided by examples of successful international movements and community action, and connect with changemakers worldwide. Ultimately, you’ll finish this course with the skills you need to spot and act upon opportunities, and contribute to the change you want to see in your community and the world.”
To z kim będą się wspólnie uczyć? :)
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Dzisiaj na początku trochę nostalgii za inną polityką, czyli wspominam przemówienia prof. Geremka o Europie i świecie. Potem konkret – jeśli Wasza firma przygotowuje raport śladu węglowego i działań proklimatycznych dla organizacji CDP – przyda Wam się artykuł Climate Strategies Poland jak robić to dobrze. A jeśli chcielibyście głębszej refleksji o związkach sztucznej inteligencji z kapitalizmem i nierównościami – polecam artykuł z New Yorkera. Na koniec DYI – zróbcie własny plakat opisujący Wasze różne tożsamości w ramach kampanii #PowiedzCześćRóżnorodności.
Koronacja króla Karola III (zresztą mającego zasługi dla zrównoważonego rozwoju), rocznica wejścia Polski do UE, czy Dzień Europy – to wszystko w ostatnim tygodniu przypomniało mi czas, kiedy byłam aktywnie zaangażowana w życie polityczne. Zatęskniłam do takich postaci jak prof. Bronisław Geremek i do takich wizji Europy, o których mówił w przemówieniu w Parlamencie Europejskim czy też odbierając w Akwizgranie Nagrodę Karola Wielkiego przyznawaną za zasługi w promowaniu pokoju i jedności w Europie.
Warto przypomnieć sobie, że takie myślenie o polityce jest możliwe…
Climate Strategies Poland przygotowała ciekawy artykuł-przewodnik, który pomoże firmom przygotować raport dla Carbon Disclosure Project (CDP), czyli międzynarodowej organizacji pozarządowej, działająca w imieniu globalnych inwestorów na rzecz budowania gospodarki niskoemisyjnej we wszystkich jej sektorach.
grafika CDP
Organizacja ta stworzyła światowy system ujawniania informacji środowiskowych dla firm oraz miast i regionów, który umożliwia:
obliczanie,
ujawnianie,
zarządzanie,
porównywanie wyników.
Na podstawie ujawnianych przez firmy i miasta informacji o działaniach, CDP przygotowuje co roku zbiorcze raporty końcowe, które mają motywować i uświadamiać o konieczności podejmowania działań prośrodowiskowych związanych ze zmianami klimatu, bezpieczeństwem wodnym i wylesianiem, a od 2023 roku także z ochroną bioróżnorodności.
„Today, we find ourselves in a situation in which technology has become conflated with capitalism, which has in turn become conflated with the very notion of progress. If you try to criticize capitalism, you are accused of opposing both technology and progress. But what does progress even mean, if it doesn’t include better lives for people who work?
What is the point of greater efficiency, if the money being saved isn’t going anywhere except into shareholders’ bank accounts? We should all strive to be Luddites, because we should all be more concerned with economic justice than with increasing the private accumulation of capital. We need to be able to criticize harmful uses of technology—and those include uses that benefit shareholders over workers—without being described as opponents of technology.
Imagine an idealized future, a hundred years from now, in which no one is forced to work at any job they dislike, and everyone can spend their time on whatever they find most personally fulfilling. Obviously it’s hard to see how we’d get there from here. But now consider two possible scenarios for the next few decades. In one, management and the forces of capital are even more powerful than they are now. In the other, labor is more powerful than it is now. Which one of these seems more likely to get us closer to that idealized future? And, as it’s currently deployed, which one is A.I. pushing us toward?”.
Wystartowała ciekawa kampania społeczna #PowiedzCześćRóżnorodności zainicjowana przez fundację DEI Alliance i firmę Better.
Człowieka nie da się opisać jednym słowem – to jedno z haseł przewodnich kampanii. Tożsamość nas wszystkich zbudowana jest z licznych elementów, a sprowadzanie człowieka do jednej cechy zawsze jest niekompletne i bywa krzywdzące. Kampania ma na celu pokazanie wielowymiarowości różnorodności i zachęcenie do holistycznego podejścia do pracowników i pracownic. Takie podejście umożliwia zrozumienie różnych perspektyw, doświadczeń, ale też barier i szans rozwoju w miejscu pracy. To zaś pozwala budować prawdziwie otwarte, bezpieczne i sprawiedliwe organizacje.
Na stronie kampanii www.czescroznorodnosci.pl powstało narzędzie #DiverStory, dzięki któremu każdy i każda z nas może opowiedzieć o sobie: stworzyć swój plakat, zawrzeć w kilku słowach swoją historię i pokazać światu, kim jest (ja jeszcze nie zdążyłam…ale na pewno to zrobię!). Można też zrobić krótki quiz i sprawdzić swoją wiedzę z obszaru diversity&inclusion.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Chociaż moje serce nadal jest w Paryżu (może wkrótce w cyklu książkowym przygotuję Wam trochę francuskich poleceń), a ja nadal na urlopie rzeczywistość warszawska już wzywa i w skrzynce czeka zaproszenie ambasady USA na wystąpienia prezydenta Bidena w Arkadach Kubickiego.
A dzisiaj proponuję Wam poradnik dla dziennikarzy i dziennikarek o tym jak pisać o klimacie – publikacja przydatna też dla innych osób, kilka cennych źródeł wiedzy o raportowaniu CSR/ESG/zrównoważonego rozwoju oraz podcast o sytuacji w Turcji po trzęsieniu ziemi. A może chcielibyście bądź chciałybyście wrócić na studia? Nowe, spółdzielcze MBA prowadzi rekrutację do końca lutego.
„Rzetelna informacja może łagodzić niepokój. Choć realia i perspektywy kryzysu klimatycznego są fatalne, to jednocześnie mamy narzędzia, by hamować zmiany klimatu i łagodzić ich skutki. Komunikowanie o tych rozwiązaniach jest kluczowe. Odnawialne źródła energii, zielony transport czy ekologiczne rolnictwo – materiały o tej tematyce nie tylko odgrywają ważną rolę w informowaniu o kryzysie klimatycznym, lecz także są popularne wśród naszych odbiorców i spotykają się z pozytywną reakcją.”
Dzięki dyrektywie CSRD raportowanie zrównoważonego rozwoju ma swoje 5 minut i cieszy się coraz większym zainteresowaniem. Co oczywiście jest dobre, bo do tej pory była to raczej wąska tematyka grona osób zajmujących się CSR/ESG.
Powyższy filmik autorstwa świetnej ekspertki Elaine Cohen jest przeznaczony dla osób początkujących, jeśli szukacie bardziej specjalistycznej wiedzy polecam:
Turcja walczy ze skutkami największego trzęsienia ziemi od ponad 80 lat. Po 10 dniach od katastrofy szacuje się, że zginęło ponad 41 000 osób, a dziesiątki tysięcy zostało rannych. W odcinku odwiedzamy kilka miejscowości znajdujących się w epicentrum tego wydarzenia, by porozmawiać z ratownikami pracującymi na miejscu i osobami, które odczuwają skutki trzęsienia ziemi, oraz zastanawiamy się, jak to wydarzenie wpłynie na tegoroczne wybory parlamentarne i prezydenckie.
Zarządzanie spółdzielniami przyszłości to praktyczny program dla liderów cyfrowej i zrównoważonej transformacji społeczno-gospodarczej. Wybierz Spółdzielcze MBA, aby zdobyć wiedzę i kompetencje niezbędne dla tworzenia i prowadzenia spółdzielni rozwojowych opartych o nowe technologie. Partnerem kierunku na Collegium Civitas jest CoopTech Hub (jak może pamiętacie to jeden z wyróżnionych startupów pozytywnego wpływu).
grafika CoopTech Hub
Podczas studiów poznasz zagadnienia z obszarów ekonomii społecznej, zarządzania przedsiębiorstwem społecznym, cyfryzacji gospodarki oraz rozwoju lokalnego. Zdobędziesz przydatne Ci umiejętności animacji społeczności i projektowania modeli biznesowych. Od ekspertów i ekspertek dowiesz się, jak odbudować lokalny dobrobyt i wysoką jakość życia, podążając za trendami technologicznymi i społecznymi.
Studia przeznaczone są dla lokalnych działaczy i działaczek, przedsiębiorczyń i przedsiębiorców społecznych, liderów i liderek organizacji pozarządowych, urzędników i polityczek samorządowych, osób chcących rozwijać karierę menadżerską i każdego kto pragnie łączyć działalność gospodarczą z realizacją misji społecznej.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Świąteczne i noworoczne spowolnienie się skończyło, co widać po ilości raportów i inicjatyw w obszarach społecznych i biznesowych. Postaram się jak co tydzień wyszukiwać dla Was najciekawsze teksty i wartościowe akcje.
Dzisiaj doroczny, wyczekiwany raport Światowego Forum Ekonomicznego o globalnych ryzykach, znak, że zaczyna się Davos. Polecam też teksty o Melindzie French Gates i MacKenzie Scott – dwóch amerykańskich filantropkach i ich strategiach dzielenia się pieniędzmi oraz badanie KPMG o raportowaniu zrównoważonego rozwoju. Obejrzyjcie też tedexowe wystąpienie poświęcone feminatywom.
Raport o globalnych ryzykach, to jedna z najbardziej wyczekiwanych publikacji związanych ze szczytem w Davos. Ciekawie widzą przyszłość respondenci i respondentki, wśród najpoważniejszych ryzyk w ciągu 2 lat dominują te środowiskowe i społeczne, nie ma żadnego gospodarczego (chociaż to gospodarka jest przecież „winna” ryzyk ludzkich i ekologicznych), dziwi mnie tylko jedno ryzyko technologiczne związane z cyberprzestępczością i bezpieczeństwem cyfrowym. W tym roku w raporcie czytamy:
„As 2023 begins, the world is facing a set of risks that feel both wholly new and eerily familiar. We have seen a return of “older” risks – inflation, cost-of-living crises, trade wars, capital outflows from emerging markets, widespread social unrest, geopolitical confrontation and the spectre of nuclear warfare – which few of this generation’s business leaders and public policy-makers have experienced. These are being amplified by comparatively new developments in the global risks landscape, including unsustainable levels of debt, a new era of low growth, low global investment and de-globalization, a decline in human development after decades of progress, rapid and unconstrained development of dual-use (civilian and military) technologies, and the growing pressure of climate change impacts and ambitions in an ever-shrinking window for transition to a 1.5°C world. Together, these are converging to shape a unique, uncertain and turbulent decade to come.”
Co roku obserwuję też nowe próby wizualizacji danych z tego raportu, poniższa ciekawa, chociaż grubość linii chyba jednak mało czytelna:
W moim grudniowym cyklu #Filantropia na LinkedIn pojawiło się kilka artykułów o kobietach-filantropkach. Mamy już bardzo dobre przykłady z Polski, ale dzisiaj zachęcam Was do lektury artykułów o Amerykankach.
MacKenzie Scott po rozwodzie z Jeffem Bezosem z Amazona została piątą najbogatszą kobietą w USA. Podpisała The Giving Pledge, ale swoją fortunę postanowiła rozdać jeszcze za życia:
„Każdy z nas doszedł do obecnego stanu posiadania dzięki nieskończonej serii przypadków i szczęśliwych zbiegów okoliczności, których nigdy w pełni nie ogarnie. Poza niewymiernymi wartościami, którymi obdarzył mnie los, mam kompletnie nieadekwatną do potrzeb ilość pieniędzy. Zamierzam się nimi dzielić sensownie, rozważnie, troskliwie, ale nie będę zwlekać. I nie przestanę, póki nie opróżnię sejfu”.
Jak czytamy w Forbes Women: „Wsparła sumą 8,6 mld dol. 786 banków żywności, oddziały YMCA (darmowe schroniska, obiekty sportowe, biblioteki, kina itp.), szkoły wyższe oraz pomaturalne. Agencja Bloomberg News ustaliła, że połowa wybranych przez nią instytucji zatrudnia mniej niż 50 pracowników, a dla 90 proc. darowizna MacKenzie Scott była największą, jaką kiedykolwiek otrzymały.”
Jej strategia filantropijna wzbudzała różne kontrowersje wśród ekspertów i ekspertek w tej dziedzinie, zarzucających MacKenzie brak niedawno ogłosiła jednak pełną listę organizacji, które dostały wsparcie i sposób w jaki zamierza przyznawać dotacje w przyszłości. Grantobiorcy chwalą Ją za minimalną biurokrację i sprawozdawczość. większość grantów to tzw. pieniądze bez ograniczeń, pozwalające organizacjom wykorzystywać te pieniądze w sposób, który najlepiej realizuje ich misje.
Innego rodzaju wyzwanie ma obecnie Melinda French Gates, doświadczona filantropka i współzałożycielka fundacji Billa i Melindy Gates, która po rozwodzie szuka swojego stylu prowadzenia działań filantropijnych, a w 2023 będzie mogła zdecydować o odejściu z fundacji (co jest zapisane w warunkach rozwodu, łącznie z postanowieniem, że dostanie osobne pieniądze na swoją działalność dobroczynną).
Już teraz Jej firma Pivotal Ventures skupia się na wspieraniu rozwoju społecznego, kobiet i działaniach na rzecz równości płci w Stanach Zjednoczonych.
„Uważam, że filantropia jest najbardziej efektywna, gdy przedkłada elastyczność nad ideologię – dlatego w mojej pracy w fundacji i Pivotal Ventures będę nadal poszukiwać nowych partnerów, pomysłów i perspektyw” – napisała.
Pivotal Ventures to skupiona na kobietach i rodzinach firma inwestycyjna, którą French Gates założyła w 2015 roku. „Wierzymy, że każda jednostka powinna mieć równe szanse na poprawę swojego życia i życia innych. Równość jest warunkiem wstępnym postępu społecznego, ale sama równość nie wystarczy. (…) Wierzymy, że usunięcie barier, które powstrzymują ludzi, poprawia życie wszystkich” – czytamy na stronie firmy.
Jak czytamy w Wysokich Obcasach: „W 2021 roku, w ramach prowadzonego przez Pivotal Ventures konkursu „Równość nie może czekać”, Melinda French Gates i MacKenzie Scott przekazały 40 mln dol. czterem organizacjom promującym równość płci. „Musimy zobowiązać się do wspierania organizacji takich jak te, które otrzymują dziś nagrody i są już gotowe do pomagania kobietom i młodym dziewczynom” – mówiła French Gates.
W pierwszej polskiej edycji badania raportowania zrównoważonego rozwoju powstało w oparciu o przygotowany po raz dwunasty raport KPMG Global Survey of Sustainability Reporting 2022. To co było dla mnie ciekawostką, to fakt że tylko 29% firm odnosi się w raportach do SDGs, bo wydawało mi się, że jest to już powszechniejszy standard. A jakie są inne wnioski z raportu?
Co dziesiąta badana firma w Polsce potwierdza formalnie dane publikowane w raporcie
Blisko jedna piąta firm w Polsce uwzględnia kwestie ESG w swoich raportach rocznych
29% firm w Polsce odnosi się w swoich raportach do Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ
81% analizowanych firm w Polsce raportuje przynajmniej podstawowe zagadnienia dotyczące zrównoważonego rozwoju. Ten odsetek jest bardzo zbliżony do średniej dla wszystkich badanych rynków, która wyniosła 79%. 63% największych firm w Polsce przygotowuje osobny, dedykowany tematyce ESG raport, a 17% przedsiębiorstw uwzględnia kwestie ESG w swoich raportach rocznych.
Standardy GRI są najpopularniejszym wzorcem raportowania w polskich firmach
W Polsce ogólnie przyjętym i podstawowym standardem raportowania jest zestaw standardów opracowany przez GRI. Niemal połowa badanych firm wskazuje go w swoich raportach i odsetek ten konsekwentnie rośne. Można się spodziewać, że wraz z wprowadzeniem CSRD ujednolicenie podejścia do raportowania stanie się faktem. Warto również zauważyć, że zestaw standardów GRI jest najczęściej stosowanym standardem na świecie – stosuje go 68% firm z badanej grupy.
29% badanych firm odnosi się w swoich raportach do celów zrównoważonego rozwoju ONZ
Organizacja Narodów Zjednoczonych stworzyła listę 17 głównych celów (SDG) oraz związanych z nimi zadań adresujących globalne zmiany środowiskowe na świecie, które mają zostać osiągnięte do 2030 roku. Celami, do których firmy odwołują się najczęściej w swoich działaniach są: godna praca i wzrost gospodarczy (72%), działania w dziedzinie klimatu (63%) oraz odpowiedzialna konsumpcja i produkcja (58%). Niespełna jedna trzecia analizowanych firm w Polsce firm łączy w raportach swoją politykę i działania ESG z Celami Zrównoważonego Rozwoju ONZ. Zdecydowana większość przedsiębiorstw na świecie raportuje wyłącznie pozytywny aspekt (61%), tylko jedna dziesiąta uwzględnia negatywny wpływ na cele zrównoważonego rozwoju.
44% badanych firm w Polsce identyfikuje i raportuje tematy istotne dla ich działalności. To pokazuje, na ile obszar ESG w dane firmie jest powiązany z modelem biznesowym firmy i jej rzeczywistym wpływem. Prawie połowa (47%) europejskich przedsiębiorstw uznaje czynnik społeczny za ryzykowny dla ich przedsiębiorstw, jednak jego raportowanie często przyjmuje formę opisową, a nie przedstawia danych ilościowych. Jednocześnie zaledwie 15% firm w Polsce wskazuje osobę w zarządzie odpowiedzialną za zrównoważony rozwój.
W tym roku mija 20 lat odkąd dostałam wizytówkę z nazwą funkcji „rzeczniczka prasowa”, potem byłam prezeską, dyrektorką, koordynatorką, wykładowczynią, konsultantką, trenerką. Przez wiele lat walczyłam w każdym możliwym miejscu o używanie żeńskich form i nazw, ale przyznam Wam szczerze, że już mi się trochę nie chce… Oczywiście, że nadal używam i będę używać takich form, ale już nie chce mi się wdawać w dyskusje i przekonywać osoby nieprzekonane. I cieszę się z każdej inicjatywy, która promuje feminatywy, a z pewnością w ostatnim czasie najpopularniejszy był występ Macieja Makselona na TEDxKoszalin.
Obejrzyjcie, zwłaszcza jeśli macie problem z żeńskimi nazwami ;)
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Czasem prosty pomysł może mieć wielki wpływ na życie ludzi, tak działa architektura empatyczna i pomocowa, o której przeczytasz dzisiaj w wywiadzie. Polecam też dyskusję o tym co dokładnie mierzą i pokazują raporty ESG/zrównoważonego rozwoju oraz wywiad z Jodie Williams, laureatką Pokojowej Nagrody Nobla.
A Inicjatywą Tygodnia jest kampania Banku BNP Paribas Polska – #WspieramFeminatywy.
Kiedy po raz pierwszy zobaczyłam projekty podziału przestrzeni autorstwa japońskiego architekta Shigaru Bana, nie wiedziałam, że mają swoją nazwę – Paper Partition System, zachwyciła mnie prosty pomysł, łatwe wykonanie i korzyści jakie tego typu rozwiązanie może nieść osobom z doświadczeniem uchodźczym. Nie przypuszczałam, że na świecie rozwija się już cały dział architektury empatycznej i pomocowej, opowiada o tym w wywiadzie dla Dwutygodnika – architekt i naukowiec Jerzy Łatka:
„Pomysł Shigeru Bana po raz pierwszy został wykorzystany w 2006 roku, po jednym z trzęsień ziemi w Japonii. Ofiary kataklizmu były gromadzone najczęściej w przestrzeniach typu hala sportowa. Mieszkali osoba obok osoby, łóżko przy łóżku. Wtedy japoński architekt Shigaru Ban zaproponował rozwiązanie, które dawało trochę intymności. Geniusz projektu polega na jego prostocie. Papierowe tuleje z nawierconymi otworami pozwalają zbudować konstrukcje, na których można zawiesić tkaniny. W ten sposób powstają wydzielone przestrzenie dwa na dwa metry, ale można je dowolnie łączyć i budować większe, na przykład dla matki z dzieckiem czy rodziny. (…)
Architektura pomocowa dzieli się na różne typy. Na początku jest architektura nagła (emergency), czyli zaspokajająca potrzebę natychmiastowego schronienia. To mogą być tymczasowe pomieszczenia jak hale sportowe czy nieczynne supermarkety.
Innym typem jest budownictwo tymczasowe (temporary shelter), czyli rozwiązanie wykorzystywane przez kilka tygodni, na przykład namioty Organizacji Narodów Zjednoczonych, dość szybko budowane i proste w realizacji.
Mamy też tzw. temporary housing, czyli projekty na miesiące albo lata. W tym przypadku warunki muszą być na tyle dobre, żeby ci ludzie mogli pracować, rozwijać się, wejść do społeczeństwa i normalnie funkcjonować. Namioty czy hale tymczasowo przystosowane do mieszkania spełniają swoje funkcje na początku. Ale potem ci ludzie powinni mieć miejsce, gdzie mogą zostawić rzeczy bez obawy, że zginą; wyjść, zamknąć drzwi i wiedzieć, że mają gdzie wrócić. To też miejsca, w których mogą zadbać o swoją higienę i odpoczynek po pracy. Rolą architektury jest tworzyć takie możliwości.
Należy myśleć o tej perspektywie również w kontekście uchodźców z Ukrainy, którzy zamieszkali w Polsce.”
Co jest ważniejsze – „robienie” zrównoważonego rozwoju czy też raportowanie efektów tych działań? I czy w ESG bardziej chodzi o zmierzenie efektów czy rzeczywistą zmianę działań na bardziej zrównoważone? Pytania te pojawiają się często w dyskusjach na temat roli raportów zrównoważonego rozwoju/ESG, ciekawie do rozmowy włącza się prof. Tensie Whelan w artykule dla Harvard Business Review:
„While more scrutiny of ESG claims is needed, corporate leaders and investors who focus solely on ESG disclosure are missing the point. ESG disclosure uses process-oriented output measures, such as whether a company has a policy on chemical management. These metrics, while necessarily broad, do not track performance. There’s a big difference between a company that has a chemicals management policy, and one that has a bio-based dye that reduces waste and water use (and cost) and creates new sales opportunities.
There is a growing consensus that ESG issues are material to corporate resiliency and competitiveness today. In fact, our research on the return on sustainability investment (ROSI), as reported in HBR, has demonstrated that embedding sustainability core to business strategy can create a competitive moat for business leaders by driving operational efficiency, innovation, employee engagement, supply-chain resilience, risk mitigation, improved sales, and other strategic business benefits.
The Nobel Women’s Initiative. Inicjatywie przewodzą laureatki Nagrody Nobla Jody Williams (USA), Shirin Ebadi (Iran), Rigoberta Menchu Tum (Gwatemala), Leymah Gbowee (Liberia) i Tawakkol Karman (Jemen). fot. mat prasowe
Jody Williams otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla w 1997 roku za swoją pracę na rzecz zakazu stosowania min przeciwpiechotnych w ramach Międzynarodowej Kampanii na rzecz Zakazu Min lądowych (ICBL). Jest aktywną działaczką na rzecz pokoju. Niedawno odwiedziła ukraińskie uchodźczynie w Polsce.
W wywiadzie opowiada o swojej drodze do aktywizmu oraz The Nobel’s Women Initiative:
„…Mężczyźni nadal myślą, że rządzą światem i to przekonanie trudno będzie zmienić.
Powiem coś kontrowersyjnego, ale zawsze w sumie to mówię, to co mi tam. To, co naprawdę by pomogło światu, to antidotum na testosteron – nie na całe życie, ale wiesz, na ten okres, kiedy są młodzi i naprawdę ten hormon ich wiedzie do strasznej brawury i głupot. No i jakby tak obniżyć ten poziom dopóki nie dojrzeją, pewnie koło pięćdziesiątki…
Trochę żartuję, ale ja naprawdę uważam, że najgorsze rzeczy na świecie powstają przez głupotę mężczyzn uwiedzionych mitem macho. Przy okazji naszych kampanii przeciwko minom poznałam wielu mężczyzn, którzy byli w wojsku, część z nich odeszła, część była odpowiedzialna za projektowanie broni. Jeden z nich powiedział mi „wiesz, że kiedy mężczyźni podniecają się tym, że właśnie zaprojektowali nową zabawkę, która kogoś będzie okaleczać i zabijać, to czuć wręcz w powietrzu testosteron? On odbiera nam rozum”. Brzmi popapranie, co?
Jeśli mnie znacie albo czytacie mój newsletter wiecie, że od wielu lat jestem fanką feminatywów, zawsze ich używałam, zawsze je promuję i odbyłam wiele dyskusji z osobami, które nie rozumieją znaczenia używania żeńskich form.
Bardzo cieszy mnie każda kolejna kampania i inicjatywa dotycząca tego tematu, w badaniu Pracuj.pl ponad 8 na 10 kobiet uważa, że żeńskie nazwy stanowisk powinny być używane powszechnie na równi z męskimi. Ponadto 3/4 z nich oczekuje feminatywów w ogłoszeniach o pracę, a także chciałoby mieć wpływ na nazwę swojego stanowiska.
W ostatnim tygodniu prezydentka Gdańska, Aleksandra Dulkiewicz zapowiedziałą, że od 1 sierpnia wprowadza w gdańskim urzędzie miejskim możliwość stosowania żeńskich form nazw stanowisk.
fot. Aleksandra Dulkiewicz, FB
A Inicjatywą Tygodnia zostaje dzisiaj kampania #WspieramFeminatywy przygotowana przez Bank BNP Paribas Polska z patronatem m.in. fundacji Kosmos dla Dziewczynek. Na stronie kampanii możecie posłuchać podcastu, przeczytać raport z badania, które bank przeprowadził wśród dzieci i dorosłych, i które pokazało, jak stosowanie męskich lub neutralnych rodzajowo nazw zawodów zmienia postrzeganie przedstawicieli tych profesji wśród dzieci oraz w jaki sposób wpływa na percepcję osobowości wśród dorosłych. Możecie też skorzystać ze słownika żeńskich nazw zawodów.
Język ma wielką moc i czasem wystarczy słowo!
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wakacje to dobry czas na porządkowanie zaległych zadań, właśnie kończę czytelnicze podsumowanie półrocza, które mam nadzieję udostępnić Wam za tydzień. Zastanawiam się też czy kupiłbyś_kupiłabyś ebooka o 50 inicjatywach społecznych, w które warto się włączyć? Odezwij się, bo nie wiem czy mam ten projekt rozwinąć! :)
W pierwszym artykule prof. Gadacz szuka przyczyn wypalenia i radzi jak żyć, w drugim przeczytasz fragment książki z nurtu ekonomii feministycznej, w trzecim dowiesz się kim jest nowa wiceprezydentka Kolumbii. A jeśli Twoja firma wydaje raport zrównoważonego rozwoju – zgłoś go do konkursu!
Mój pierwszy newsletter i pierwszy polecany tekst dotyczył wieku średniego, tym razem poruszył mnie wywiad z prof. Tadeuszem Gadaczem:
„Iwona Kokoszka: Wiele osób narzeka na wypalenie zawodowe i emocjonalne. Gdzie szukać przyczyn?
Tadeusz Gadacz: Warto spojrzeć szerzej. Przyczyną jest wypalenie w sferze kultury, która jest fundamentem życia. Stawiając na utylitarne rozwiązania w każdej dziedzinie, zgubiliśmy duchowe potrzeby. Stąd wypalenie, pustka. Co jeszcze jest tego przyczyną? To, że żyjemy w czasach wielkiej niepewności, że nie mamy jasnych celów, do których konsekwentnie dążymy. A może to, że świat jest po prostu nieprzewidywalny. Trudno cokolwiek planować. Zawirowania ekonomiczne mocno wpływają na nasze życie. Panuje kompletna niestabilność – praca jest albo jej nie ma. Nastąpiła radykalna zmiana sposobu życia, szczególnie u młodych pokoleń, które żyją dniem dzisiejszym. Hedonistycznie. Od sklepu do sklepu, od kolacji do następnych wakacji. Od projektu do projektu. To jest sposób spędzania czasu. Mamy wrażenie zajętości, ale tak naprawdę niczego nie rozwiązujemy, nie posuwamy świata do przodu. Nie myślimy długofalowo, tylko doraźnie. Tu i teraz zarobić, tu i teraz się zabawić, bo nie wiadomo, co będzie jutro. (…)
Jak sobie radzić?
– Przede wszystkim nie wolno upraszczać sobie życia, bo życie to ciężka praca. Trzeba szukać balansu między tym, co przyjemne, a tym, co użyteczne, wartościowe dla świata. Każdy powinien umieć znaleźć własną równowagę między refleksją a działaniem, między wolnością a odpowiedzialnością, między samotnością a wchodzeniem w relacje. Szukać własnej drogi. Być po prostu sobą.
„Analiza opieki to prawdopodobnie najistotniejsze dokonanie ekonomii feministycznej. Choć powstała przede wszystkim po to, by zrozumieć elementy charakterystyczne opieki, jest istotna dla bardziej ogólnych dociekań ekonomicznych. Związki są istotne, jakość może być trudna do oceny, a zmiany dostawcy – bardziej kosztowne niż w przypadku wielu innych rodzajów pracy. Można by nawet powiedzieć, że te cechy nie są specyficzne tylko dla kilku rodzajów pracy, ale składają się na normalne warunki, mające zastosowanie w mniejszym lub większym stopniu w przypadku każdej pracy. Jeśli tak jest, mamy przed sobą kolejny argument przemawiający za ekonomią feministyczną jako po prostu lepszą ekonomią, nawet dla tych przywiązanych do bardziej tradycyjnych obszarów ekonomii.
19 czerwca wybory prezydenckie w Kolumbii wygrał Gustavo Petro, legenda ruchów lewicowych, a wiceprezydentką została Francia Márquez – aktywistka, samodzielna matka i Afrokolumbijka. Ciekawa jestem jak poradzą sobie ze sprawowaniem władzy. Jak czytamy w artykule Ewy Sapieżyńskiej
fot. Olivier Hansen (CC BY-SA 2.0)
„Jej hasło to „Już pora, żeby dobrze żyć”.
40-letnia Márquez jest aktywistką od 13. roku życia. Kto wywróżyłby jej karierę polityczną, kiedy w wieku 16 lat po raz pierwszy została matką? Zawsze miała pod górkę. Pracowała w kopalni złota i jako sprzątaczka. Została przymusowo wysiedlona przez lokalną mafię. Wyszła cało z zamachu na swoje życie.
Skończyła studia prawnicze. W 2014, po tym, jak nielegalni poszukiwacze złota wyrąbali okoliczne lasy i zatruli rtęcią lokalne zasoby wody pitnej, poprowadziła marsz 80 kobiet z rodzinnego miasta do stolicy. Szły przez ponad 500 km. Cztery lata później Francia Márquez otrzymała prestiżową nagrodę Goldmana. To dla obrońców środowiska naturalnego odpowiednik Nobla.
– Ja jestem z tych niewidzialnych, z nikich – mówi o sobie.
Artur Domosławski pisze o tym jak zmobilizowała kobiety:
„Prawdopodobnie nie byłoby zwycięstwa Petra, gdyby nie kandydatka na jego wice: Francia Marquez. 40-letnia Afrokolumbijka wywodząca się z najniższych sfer społecznych, samotna matka dwóch synów. Zanim skończyła studia prawnicze, pracowała jako sprzątaczka i służąca. Jako lokalna liderka zwalczała działalność legalnych i nielegalnych firm wydobywczych, które zatruwały środowisko i wkraczały na tereny rdzennych mieszkańców kraju. Na własnej skórze przekonała się, że proekologiczna działalność w Kolumbii to zajęcie najwyższego ryzyka. Przeżyła zamach na swoje życie i musiała uciekać z dziećmi z rodzinnych stron (w dolinie Cauca).
To Marquez, o której wszyscy mówią poufale po imieniu: Francia, zmobilizowała kobiety z klasy ludowej, które – gdyby nie ona – być może w ogóle nie poszłyby głosować. Bo przecież do tej pory wygrywali ci, co zawsze. Konserwatyści czy liberałowie – los najuboższych nie zmieniał się ani na jotę.
Zdobycie wiceprezydentury przez Marquez to wydarzenie podobnej rangi, co zdobycie prezydentury przez Petro. A może większej? Afrokolumbijka nigdy nie doszła do tak wysokiego stanowiska.”
Marto też posłuchać specjalnego odcinka o wyborach w Raporcie o stanie świata oraz podcastu Działu Zagranicznego o kobietach walczących w szeregach kolumbijskiej partyzantki FARC, któe miały zakaz zachodzenia w ciążę i były zmuszane do aborcji. Gdy grupa podpisała porozumienia pokojowe, ich dawni towarzysze z dnia na dzień zepchnęli je do roli matek i gospodyń domowych.
Będąc jeszcze prezeską Forum Odpowiedzialnego Biznesu przewodziłam też kapitule konkursu na najlepiej sporządzony raport społeczny (obecnie raport zrównoważonego rozwoju). Przez 10 lat przeczytałam i oceniłam pewnie kilkaset raportów i była to świetna praktyka z obszaru CSR/ESG.
Konkurs to inicjatywa mająca na celu upowszechnianie idei odpowiedzialnego biznesu (CSR), zrównoważonego rozwoju, ochrony środowiska i zaangażowania społecznego, skierowana do firm i organizacji publikujących raporty ze swojej aktywności w tych obszarach. Kryteria konkursu koncentrują się na cechach, którymi powinny charakteryzować się dobre raporty z zakresu zrównoważonego rozwoju (społecznej odpowiedzialności biznesu, ochrony środowiska i zaangażowania społecznego, raporty zintegrowane). Zostały one wypracowane w oparciu o europejskie wytyczne raportowania The European Sustainability Reporting Association (ESRA) oraz zweryfikowane na drodze dialogu z ekspertami przeprowadzonego w 2008 roku, a należą do nich: kompletność, wiarygodność i komunikacja.
Właśnie rozpoczął się nabór raportów do edycji 2022, jeśli Twoja firma wydała taki raport – zgłoś go!
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
W ostatnich tygodniach brałam udział w kilku ciekawych spotkaniach i inicjatywach z obszaru CSR i zrównoważonego rozwoju, tematów, którymi zajmuję się od kilkunastu lat. Dlatego dzisiejsze polecenia weekendowe są tylko dla CSRowych nerdów i nerdek ;) Inne osoby zapraszam za tydzień :)
Od początku trwania pandemii koronawirusa, firmy angażują się w pomoc osobom, organizacjom, instytucjom, które szczególnie odczuły skutki obecnej sytuacji. Wspierają także grupy zawodowe znajdujące się na pierwszym froncie walki z pandemią. Nadal bliskie mojemu sercu :) Forum Odpowiedzialnego Biznesu stworzyło ciekawą mapa, ukazująca działania firm w obliczu koronawirusa, to kontynuacja akcji #BiznesReagujeOdpowiedzialnie organizowanej przez FOB.
Warto sprawdzić które firmy warto wspierać swoimi konsumenckimi wyborami, bo w chwili próby zachowywały się przyzwoicie.
Cenię firmę CSRInfo i lubię z nią współpracować, bo Liliana i Ewa są bardzo doświadczonymi managerkami, posiadającymi dużą wiedzę i doświadczenie CSRowe zdobyte w ciągu lat współpracy z firmami. A przy okazji są też mądrymi i ciekawymi kobietami.
Niedawno zorganizowały konferencję online dotyczącą trendów i praktyk raportowania ESG. Większość materiałów i prezentacji jest już online, zachęcam wszystkie firmy raportujące i zastanawiające się nad raportowaniem do lektury.
Szczególnie ciekawa jest prezentacja Ewy Zamościńskiej o raportowaniu kwestii klimatycznych przez polskie firmy bo z moich 10-letnich doświadczeń jurorki konkursu Raporty Społeczne pamiętam, że ten obszar był zawsze wyzwaniem dla wielu firm, a temat zmian klimatycznych jest ważny i pilny.
Inną ciekawą inicjatywą, w której uczestniczę jako ekspertka jest Climate Leadership, Celem programu jest wsparcie systematycznego wdrażania rzeczywistych zmian w ofercie rynkowej największych firm – nowe produkty/usługi, zmiana istotnych cech oferowanych produktów/usług, zmiana procesu wytwarzania, zmiany w łańcuchu dostaw – będących odpowiedzią na kryzys klimatyczny i związane z nim zagrożenia.
Zapiszcie w kalendarzach datę 4 czerwca, tego dnia w czasie wydarzenia online będą przedstawione pierwsze wyniki projektu.
10 lat temu firma Unilever pod przywództwem charyzmatycznego Paula Polmana, przygotowała swoją strategię z obszaru zrównoważonego rozwoju – Unilever Sustainable Leaving Plan (USLP). Byla to wtedy wyróżniająca się i bardzo ambitna strategia z 3 głównymi celami:
Kilka dni temu brałam udział w wirtualny spotkaniu, które podsumowywało strategię i to co udało się albo nie udało się osiągnąć. Rzadko zdarza się, żeby firma tak rzetelnie informowała o postępach albo ich braku w realizacji działań na rzecz zrównoważonego rozwoju, W trakcie webinaru padło wiele konkretnych pytań dotyczących zarówno kwestii środowiskowych, jak i społecznych, dużo osób zastanawiało się też co dalej? Czy po odejściu Polmana firma nadal będzie chciała tak ambitnie podchodzić do swojej strategii i wyznaczy sobie cele na kolejną dekadę. Będę śledzić z uwagą.
AKCJA, czyli nie wyrzucaj pestek
fot. Facebook
Znaleziona na Facebooku propozycja akcji bardzo mi się spodobała, mam nadzieję, że kilka moich pestek wyrośnie pod blokiem w piękne drzewka owocowe ;)
„Zbliża się sezon owoców: śliwki, brzoskwinie, wiśnie, czereśnie, morele… Proszę wszystkich, aby nie wyrzucali pestek do kosza, ale raczej je umyć, suszyć (w słońcu), a potem przechowywać w papierowej torbie do przechowywania w samochodzie. Przy każdym wyjściu na wsi lub jazdy samochodem wyrzucaj pestki. Jeśli dzięki temu prostemu działaniu możemy przyczynić się do wzrostu jednego nowego drzewa w każdym sezonie, nasza misja, aby odwrócić ten świat będzie wypełniona 🌿🌱💕💚🌍🙏🏻 Rząd tajski promował to działanie wśród wszystkich swoich obywateli w ostatnich latach. W ten sposób kilka regionów przeprowadziło intensywną kampanię z wielkim sukcesem. Liczba drzew owocowych w przyrodzie wzrosła, zwłaszcza w północnej Tajlandii. Malezyjczycy dołączają do Tajlandczyków w tej wspaniałej inicjatywie na rzecz rozprzestrzeniania obfitości w przyrodzie i w ten prosty, ale skuteczny sposób, wnosimy nasz wkład w przyszłe pokolenia. Proszę ponownie opublikować i pomóż mi przekazać tę wiadomość, aby krążyła i została przejęta, dziękuję „ Czyż ten pomysł, którym się dzielę nie jest piękny i wspaniały. Róbmy swoje !”
Georges Khouri
PS. Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować
Innowacje społeczne, polityka, odpowiedzialny biznes, organizacje pozarządowe, przywództwo kobiet, fundraising, to tylko niektóre tematy 3 wartościowych artykułów i 1 akcji, do których zachęcam i którymi dzielę się z Wami co tydzień.
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.ZgodaDowiedz się więcej
