W tym tygodniu prowadziłam kolejne z cyklu warsztaty o social impakcie dla jednego z banków i naprawdę byłam pod wrażeniem aktywności i kreatywności osób, które wymyślały nowe produkty finansowe mające wpływ społeczny! Dużo czasu spędzilam też oglądając przemówienia na konwencji Demokratów w Chicago i żałując, że nie mogłam być tam osobiście.
A dzisiaj polecam krótki film o inwestowaniu z impaktem, porady o tym jak wykorzystywać metody Getting Things Done w organizacjach społecznych, najlepsze wystąpienia polityczek i polityków z Partii Demokratycznej oraz konkurs public relations Złote Spinacze.
Social impact revolution – doing well while doing measurable good, czyli krótki filmik o tym skąd wzięło się i jak się rozwija inwestowanie z impaktem.
Jestem fanką testowania biznesowych narzędzi i sposobów zarządzania w organizacjach społecznych, dlatego z ciekawością przeczytałam wywiad Magdy Dobrowolskiej-Wittels z Jarosławem Wójcikiem, trenerem efektywności metodą Getting Things Done (GTD):
„Obserwuję, szczególnie w trzecim sektorze, tendencje do działania na ostatnią chwilę, spontanicznego, ale raczej w negatywnym sensie, czyli mam pomysł, rzucam wszystko i zabieram się za jego realizację, niekoniecznie pamiętając, do czego zobowiązałem się w przeszłości. To wprowadza chaos i sprawia, że zamiast zajmować się tym, co faktycznie uznaję za ważne i priorytetowe, poświęcam uwagę temu, co najświeższe i najgłośniejsze.
Zmapowanie swoich zobowiązań, pełne rozeznanie w wartościach i celach, pomysłach i wybór tych działań, które są najwłaściwsze na dany moment – powinno być priorytetem każdej organizacji, a pozarządowej może szczególnie. Większe organizacje, firmy mają przeważnie strukturę, która pozwala uporządkować myślenie i działania. Jestem w dziale HR, zajmuję się HR-em. Jestem w dziale promocji, zajmuję się promocją. Jestem w dziale eventów, zajmuję się eventami. W organizacjach społecznych mamy mniejsze zasoby ludzkie i często musimy się zajmować wieloma zadaniami z różnych dziedzin.
Aby to wszystko było ustrukturyzowane i efektywne, ale też, żeby nie spędzało nam snu z powiek i nie generowało przeciążenia ilością pracy i informacji do przetworzenia, to produktywność, czyli rozeznanie, perspektywa i kontrola powinny być priorytetem dla wszystkich organizacji społecznych.”
W ostatnim tygodniu odbywała się wyborcza konwencja Partii Demokratycznej, która nominowała Kamalę Harris i Tima Walza jako swój team w wyścigu do Białego Domu. Tym razem było to nie tylko świetnie wyreżyserowane widowisko, ale też pokaz jedności wokół kandydatki, haseł o nadziei i wolności. Wspaniale relacjonowała ją Magdalena Górnicka-Partyka na swoim Instagramie czy też na gazeta.pl
Ja spędziłam wiele godzin oglądając moich ulubionych polityków, a zwłaszcza polityczki i ich wystąpienia, polecam Wam zwłaszcza:
Michelle Obama – „Kamala Harris and I built our lives on the same foundational values. Even though our mothers grew up an ocean apart, they shared the same belief in the promise of this country. That’s why her mother moved here from India at 19. It’s why she taught Kamala about justice, about the obligation to lift others up, about our responsibility to give more than we take. She’d often tell her daughter, “don’t sit around and complain about things. Do something.”
Hillary Clinton – „I want to tell you what I see through all those cracks and why it matters for each and every one of us. What do I see? I see freedom. I see the freedom to make our own decisions about our health, our lives, our loves, our families. The freedom to work with dignity and prosper, to worship as we choose or not. To speak our minds freely and honestly. I see freedom from fear and intimidation, from violence and injustice, from chaos and corruption. I see the freedom to look our children in the eye and say, “In America, you can go as far as your hard work and talent will take you,” and mean it. And you know what? On the other side of that glass ceiling is Kamala Harris raising her hand and taking the oath of office as our 47th President of the United States. Because my friends, when a barrier falls for one of us, it falls, it falls and clears the way for all of us. „
Alexandria Ocasio Cortez – „In Kamala Harris, I see a leader who understands. I see a leader with a real commitment to a better future for working families. And Chicago, we have to help her win because we know that Donald Trump would sell this country for a dollar if it meant lining his own pockets and greasing the palms of his Wall Street friends. And I, for one am tired about of hearing about how a two-bit union buster thinks of himself as more of a patriot than the woman who fights every single day to lift working people out from under the boots of greed trampling on our way of life.”
John Schlossberg – wnuk JFK, do którego mam słabość ;) też miał swoje 5 minut na konwencji: „President John F. Kennedy is my grandfather, and he’s my hero. JFK was the youngest person ever elected president, and the first Catholic. He sent a man to the moon, fought for civil rights, and navigated the Cuban Missile Crisis peacefully.Most of all, he inspired a new generation to ask what they could do for our country.”
I wreszcie sama Kamala Harris – „And to be clear, my entire career, I’ve only had one client, the people, and so on behalf of the people; on behalf of every American, regardless of party, race, gender, or the language your grandmother speaks; on behalf of my mother and everyone who has ever set out on their own unlikely journey; on behalf of Americans like the people I grew up with, people who work hard, chase their dreams and look out for one another; on behalf of everyone whose story could only be written in the greatest nation on earth, I accept your nomination to be President of the United States of America. And with this election, our nation… Our nation, with this election, has a precious, fleeting opportunity to move past the bitterness, cynicism, and divisive battles of the past, a chance to chart a new way forward, not as members of any one party or faction, but as Americans.”
Od czasu pierwszej kampanii Billa Clintona staram się śledzić to co dzieje się w amerykańskiej polityce w czasie wyborów prezydenckich, więc do listopada z pewnością jeszcze ten temat powróci na tym blogu.
W tym roku już po raz 22. będę oceniała prace złoszone w konkursie Związku Firm Public Relations „Złote Spinacze”.
Jeśli Twoja firma, organizacja, instytucja ma na koncie dobrą kampanię informacyjną swojego produktu, projektu, działań ESG, wydarzenia, sytuacji kryzysowej, itd. (katagorii mamy naprawdę sporo) pozwól nam o tym poczytać! Daj się poznać gronu ekspertów i ekspertek od komunikacji.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
Z krótkiego toskańskiego urlopu wracam z wieloma wrażeniami, na LinkedInie polecałam już 5 nietypowych miejsc, które warto odwiedzić we Florencji, do wielu refleksji i obserwacji na pewno będę też wracać w kolejnych wpisach. No i trzymam kciuki za Hiszpanię na Euro2024!
A dzisiaj polecam Wam dywagacje o tym czy prezydent Joe Biden powinien zrezygnować z kandydowania w wyborach prezydenckich, artykuł tłumaczący dlaczego od lipca nakrętki są przymocowane do butelek, śledztwo BBC pokazujące kulisy pracy dzieci przy zbiorach jaśminu do perfum znanych marek oraz nabór wniosków na innowacje społeczne dotyczące pracy.
Zwykle o tej porze wyborczego roku w USA więcej pisałam o kandydatach, kandydatkach i wyborach. W 2024 stawka wydaje się jeszcze większa, a mnie trudno ukrywać sympatii do jednego z kandydatów, którego miałam okazję spotkać jeszcze jako Wiceprezydenta :)
Posłuchajcie tego odcinka Podcastu amerykańskiego oraz komentarzy Lukasza Pawłowskiego i Piotra Tarczyńskiego – „Minął tydzień od pierwszej debaty prezydenckiej i nie milkną spekulacje na temat tego, jakie konsekwencje dla Joego Bidena będzie miał ten katastrofalny występ. Wyniki sondaży są jednoznaczne: większość Demokratów chce, żeby się wycofał. Póki co jednak tylko garstka polityków Partii Demokratycznej otwarcie wzywa prezydenta do wycofania się z wyścigu. Politycy wagi ciężkiej wysyłają nieco subtelniejsze sygnały. Media donoszą jednak, że zniecierpliwienie narasta między innymi wśród dużych darczyńców, którzy chcą wprowadzenia „dembargo”, czyli wstrzymania przelewów dla Partii Demokratycznej, jeśli ta nie zmieni kandydata.”
Ciekawy kontekst historyczny innych debat przegranych przez kandydatów, którzy wygrali potem wybory prezydenckie pojawia się w tym artykule NPR:
„Meg Greenfield, long the editorial page editor of The Washington Post, judged Mondale the winner in Louisville but noted that other candidates thought to have lost in a debate (Richard Nixon in 1960, Ford in 1976 and Carter in 1980) “believed themselves to have won ‘on the facts’ and lost on some intangibles of presence and performance.”
Again, a judgment made 40 years ago that seemed nonetheless apt for Biden’s attitude on the day after the debate: “I know I’m not a young man, I don’t walk as easy or speak as smoothly or debate as well as I used to. But I know what I do know. I know how to tell the truth. I know right from wrong and I know how to do this job.”
Ron Elving, „Can Biden come back from a bad debate the way Reagan did in 1984?”
Z kolei Małgorzata Górnicka-Partyka, autorka podcastu Stan wyborczy przytacza historie zwiącane ze wstydem:
„Dlaczego Joe Biden postanowił zostać w wyścigu o Biały Dom? Bo historia jego politycznych sukcesów naznaczona jest… wcześniejszym wstydem.
Jako dziecko Joe Biden walczył z jąkaniem. Zmaga się z nim właściwie do dziś. Był wielokrotnie zawstydzany przez dzieci w szkole i nauczycieli. Aby móc występować publicznie i działać w polityce, poświęcił godziny na ćwiczenia i opracowywanie technik, które zadziałają dla niego.
Pierwszy raz o prezydenturę ubiegał się w latach 80., gdy walczył o nominację Partii Demokratycznej. Musiał się wycofać po tym, jak został pojawiły się doniesienia o splagiatowaniu przemówienia brytyjskiego polityka, Neila Kinnocka. Skupił się więc na karierze w Senacie, gdzie został jednym z najbardziej znanych senatorów, z którym musiały liczyć się wszystkie kolejne administracje.
Joe Biden rozważał start w wyborach 2016 roku, po tym, jak dobiegała końca kadencja Baracka Obamy. To nic niezwykłego, że wiceprezydent miałby sięgnąć po prezydenturę – a przynajmniej się o nią ubiegać, jak George HW Bush czy Al Gore. Tymczasem Barack Obama zapowiedział, że poprze Hillary Clinton. Kolejny cios, kolejny…wstyd. Wrócił w 2020 roku i pokonał Donalda Trumpa, który cztery lata wcześniej wygrał z Hillary Clinton.”
Postaram się przed listopadem wrócić jeszcze do tematu wyborów prezydenckich!
Czy wiesz że nowe prawo zakłada m.in., że od połowy 2024 roku wszystkie nakrętki plastikowe w całej Unii Europejskiej muszą być fabrycznie przytwierdzone do opakowania od napoju niezależnie od tego czy jest on w butelce, czy kartonie.
„- Pozostawienie nakrętki przy butelce lub kartoniku i wrzucenie opakowania do żółtego pojemnika jest najbardziej ekologicznym rozwiązaniem. Zakrętki niestety często zamiast do recyklingu, trafiają na składowiska odpadów lub do spalarni. To też jeden z odpadów najczęściej znajdowanych na plażach. Tymczasem zakrętki stanowią cenny materiał nadający się do recyklingu. To prawdziwie systemowe rozwiązanie, które faktycznie wpływa na poprawę stanu środowiska — tłumaczyła podczas niedawnej konferencji prasowej wiceministra klimatu i środowiska, Anita Sowińska.
W artykule na portalu gazeta.pl autor zajął się też sprawą akcji charytatywnych, w których często zbierano nakrętki:
„Z drugiej jednak strony zaangażowanie w akcje miało swój mało ekologiczny skutek uboczny. W wielu miastach stanęły kosze na nakrętki, do których oddaje się wieczko. Mieszkańcy jednak przywozili je samochodem, w związku z czym emitowali dodatkowe CO2. Ponadto eksperci wyliczyli, że ślad węglowy przy zbieraniu i odwożeniu do recyklera serduszka z nakrętkami też jest większy, niż ten pochodzący z ton odpadów przewożonych jednym transportem do sortowni przez profesjonalne firmy zbierające.
Większość z nas zbierała jednak nakrętki nie po to, aby pomóc środowisku tylko chorym. Niestety okazało się, że było to trudniejsze, niż zakładano. Kilogram nakrętek plastikowych kosztuje od 40 gr do ok. 1 zł. Oznacza to, że potrzeba ich kilkanaście lub kilkadziesiąt ton, aby móc zakupić wózek inwalidzki czy sprzęt do rehabilitacji. Tymczasem w jednym serduszku, które stoją w miastach, jest raptem 100-150 kg nakrętek.”
Jak ujawnia w reportażu „Perfumes Dark Secret” BBC, do zbierania kwiatów jaśminu, używanego do produkcji perfum przez dwóch gigantów kosmetycznych, angażowano dzieci. Dochodzenie w sprawie łańcuchów dostaw perfum przeprowadzone w ubiegłym roku wykazało, że kwiaty wykorzystywane są m.in. przez dostawców Lancôme i Aerin Beauty, należących kolejno do koncernu L’Oréal oraz Estée Lauder.
„Jedną z bohaterek dokumentu „Perfumes Dark Secret” BBC jest mieszkanka egipskiego dystryktu Gharbia, słynącego z plantacji jaśminu, która budzi swoją rodzinę o 3, aby rozpocząć zbieranie kwiatów, nim zniszczy je słońce. W materiale kobieta wyznaje, że potrzebuje do pomocy czwórki swoich dzieci w wieku od 5 do 15 lat, ponieważ to pozwala jej zebrać więcej, a za tym idzie bezpośrednio wysokość otrzymanego wynagrodzenia.
W jedną noc rodzina zdołała zebrać 1,5 kg kwiatów jaśminu. Po zapłaceniu jednej trzeciej swoich zarobków właścicielowi ziemi, z kwoty pozostało około 1,5 USD (niespełna 6 zł) za kilka godzin pracy. Po zebraniu i zważeniu jaśminu jest on przekazywany przez punkty zbiórki do jednej z kilku lokalnych fabryk, które wydobywają olej z kwiatów i co roku ustalają odgórnie cenę surowca oraz poziom wynagrodzeń dla zbieraczy.
Po przyjrzeniu się pracy w czterech niezależnych lokacjach BBC podkreśla, że znaczna liczba pracowników to dzieci w wieku między 12, a 14 rokiem życia. Angażowanie osób poniżej 15. roku życia w Egipcie w godzinach od 19 do 7 jest nielegalne. Jednak według niezależnego perfumiarza Christophe’a Laudamiela, to firmy perfumeryjne mają całą władzę, ustalają wytyczne, a stale ograniczany budżet prowokuje patologie dotyczące praw człowieka oraz praw pracowniczych.
— W interesie mistrzów jest posiadanie jak najtańszego olejku do umieszczenia w butelce zapachu”, a następnie sprzedanie go po jak najwyższej cenie — powiedział Laudamiel, który spędził lata, pracując w jednym z domów zapachowych.
— W rzeczywistości nie regulują pensji ani wynagrodzeń zbieraczy, ani faktycznej ceny jaśminu, ponieważ są poza tym — wyjaśnił ekspert w rozmowie z BBC.
Natalia Żelazowska, „Luksusowe perfumy powiązane z pracą dzieci. Śledztwo BBC ujawnia znane marki”, onet.pl
Transfer HUB – inkubator innowacji społecznych, prowadzony przez Fundacja Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych, otworzył nabór wniosków na innowacje społeczne w obszarze pracy.
Pamiętajcie:
swój pomysł możecie zgłosić TYLKO za pośrednictwem formularza online: https://transferhub.pl/zgloszenie/
jeśli nie słuchaliście na żywo, to warto przesłuchać webinar informacyjny: https://transferhub.pl/opowiadamy-jak-dziala-transferhub/
a przed złożeniem wniosku także uważnie przeczytać procedury: https://transferhub.pl/procedury/
Nabór prowadzony w trybie ciągłym. Nie ma konkretnego terminu zamykania naboru.
Pomysły zgłaszane do TransferHUB muszą dotyczyć szeroko pojętej pracy i życia zawodowego. Przykładowe zagadnienia to: przygotowanie do wejścia w życie zawodowe, zdobywanie nowych i poszerzanie posiadanych kompetencji zawodowych, kultura organizacyjna i procesy w środowisku pracy, stosunki w zespołach pracowniczych, znoszenie barier w dostępie do pracy, powrót do pracy zarobkowej po przerwie, wydłużenie satysfakcjonującego życia zawodowego.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
Dzisiaj proponuję artykuł o storytellingu w organizacjach społecznych – na pewno spodoba Wam się Hania Anioł z Ulicówki, artykuł o tęczowym biznesie, raport o impact investingu i świetną piosenkę Danuta odbiera Nagrodę Nobla ze wspaniałego musicalu 1989.
A wracam po tygodniu nieobecności spowodowanej ważnymi sprawami państwowymi, w tym wysłuchaniem publicznym w Kancelarii Premiera :) Zdążyłam też opowiadzieć o S w ESG w Banku BNP Paribas, poznać zwycięzców i zwyciężczynie 27. edycji konkursu Dobroczyńca Roku, poprowadzić zajęcia dla studentów_ek kierunku Customer experience na Akademii Leona Koźmińskiego, przygotować key note’ową inspirację na konferencji Deep dive organizowanej przez Better, mentorować drużyny Startup4Ukraine podczas kolejnej edycji konkurus Econverse, podyskutować o przyszłości filantropii i oczywiście spotykać się z moimi klientami i klientkami podczas konsultacji z ESG i fundraisingu.
W artykule Alekasndry Rodak na blogu Sektora 3.0 ukazał się artykuł poradnikowy o tym jak skutecznie opowiadać historie organizacji społecznych. Przeczytaj i sprawdź, które polskie organizacje robią to naprawdę dobrze.
Jednym z dobrych przykładów jest moja ulubiona kampania Ulicówki i Hania Anioł :) #ToDziała.
„Bełk to taka wieś, położona na Śląsku, niedaleko Rybnika. Działa tam Stowarzyszenie na rzecz Rozwoju Wsi Bełk, które robi naprawdę wiele, aby integrować, łączyć i inspirować do wspólnego działania jej mieszkańców oraz mieszkańców okolicznych miejscowości. Co roku Stowarzyszenie organizuje Ulicówkę, turniej piłki nożnej, w którym biorą udział całe rodziny, zarówno dorośli, jak i dzieci. Zobaczcie, jak o tym niezwykłym przedsięwzięciu opowiada Hania, jedna z zawodniczek Ulicówki. To naprawdę doskonały przykład jak można wykorzystać storytelling w informowaniu o działaniach organizacji. Film został nagrany w ramach kampanii Organizacje Społeczne #todziala.”
1. Przykład idzie z góry. Zarządy firm muszą rozumieć i szczerze wspierać działania DEI. Zlecenie działań w tym obszarze HR-om „bo jest teraz taki trend i my musimy” nie przyniesie dobrych rezultatów. (Rafał Dembe)
2. Pamiętaj, że to proces, do którego należy nie tylko tworzenie procedur, ale także szkolenia, spotkania, sieci pracownicze itp. (Grzegorz Miecznikowski)
3. Staraj się o dopasowanie człowieka do pracy w zależności od jego kompetencji, umiejętności i tego, co lubi robić. Każdy ma jakieś przewagi i zdolności i warto to wykorzystać. (Yga Kostrzewa).
Co to znaczy inwestować z pozytywnym wpływem społecznym i środowiskowym? Impact investing może być mostem między wpływem społecznym a biznesem. Nowy raport Impact Europe na temat korporacyjnego impact investing pokazuje, z czego ten most jest zbudowany i jak po nim chodzić.
„Companies and corporate foundations can adopt diverse approaches to engage in impact investing. Each approach presents shared benefits between what’s good for business and what’s good for positive impact on people and planet: win-wins. The motivations and insights of practitioners inform a comprehensive picture of impact investing in a corporate setting, culminating in a practical guide to getting started.
The report outlines key characteristics of impact investing — intentionality, measurability and additionality — in order to clarify its benefits for people and planet. We explore how impact investing differs from other approaches on the continuum of capital, like catalytic grant-making or sustainable finance.
The report identifies the main drivers to engage in impact investing: – adopting an innovative and holistic strategy, – collaborating with new stakeholders – balancing impact and profit.
Widziałaś_eś musical 1989 w Teatrze im. Juliusza Słowackiego albo w Teatrze Muzycznym w Gdyni? Mnie na razie udało się obejrzeć go tylko w TVP1, ale bardzo chcę zobaczyć go też na żywo, bo scenografię i muzykę ma wspaniałą!
Posłuchaj jednej z piosenek o tym jak Danuta odbiera Nagrodę Nobla!
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
Dużo się dzieje :) dlatego w tym tygodniu newsletter lekko opóźniony.
Proponuję Wam artykuł o miejscu Ziemi i jej prawach w kapitaliźmie, przestrogi przed pinkwashingiem, krótką historię nowych prezydentek Meksyku i Islandii oraz apel 4 pokoleń aktywistek o udział w wyborach do Parlamentu Europejskiego.
Światowy Dzień Środowiska (5 czerwca) to dobry czas na reflekcję o naturze i jej prawach. Pisze o tym Joanna Wis-Bielewicz w artykule w Krytyce Politycznej, z którą niedawno rozmawiałyśmy także o książce Aktywna nadzieja, Joanna Macy i Chris Johnstone (nadal na mojej czytelniczej liście):
„Walka o prawo rzek do pozostawania czystymi czy prawo drzew do wzrostu zmienia sposób myślenia o środowisku naturalnym, dominujący w epoce rozwoju przemysłowego, gdzie przyroda stała się zasobem do wykorzystania.
Wzrost gospodarczy, święty Graal epoki rozwoju przemysłowego, opiera się na prostej zasadzie budowania wartości finansowej przedsiębiorstw poprzez zużywanie zasobów naturalnych. Wartość drzewa oceniana jest po ilości drewna, które może być pozyskane po jego ścięciu, a wartość wody po liczbie butelek, w które została spakowana i w których może zostać sprzedana.
Osobowość prawna przyznana Matce Naturze w Ekwadorze i Boliwii, rzekom Whanganu w Nowej Zelandii, Magpie w Kanadzie czy lagunie Mar Menor w Hiszpanii przybliża nas do zrozumienia świata w sposób, w jaki widzą go pierwsze narody żyjące często w najdalszych zakątkach Ziemi. Maorysi, Inuici czy plemiona Amazonii wciąż pamiętają, że są częścią sieci życia na Ziemi – i że od natury zależy ich los.
My, mieszkańcy „cywilizowanego” świata późnego kapitalizmu, zatraciliśmy tę pamięć. Zawładnęła nami antropocentryczna wizja rzeczywistości, w której człowiek „czyni sobie ziemię poddaną” – czyli jest właścicielem ziemi, a wraz z prawem własności nabywa prawo do jej eksploatacji i dewastacji.(…)
W 2008 roku konfederacja we współpracy z Pachamama Alliance doprowadziła do uznania przez Ekwador (jako pierwsze państwo na świecie) osobowości prawnej Matki Natury. Artykuł 71 ekwadorskiej konstytucji stanowi, że „Natura, inaczej Pacha Mama (Matka Natura), w ramach której życie trwa i rozwija się, ma prawo do integralnego szacunku dla swojego istnienia, trwania i regeneracji swoich cykli, struktury, funkcji i procesów ewolucyjnych”.
Jeśli w czerwcu nagle odkrywasz, że jest miesiąc dumy i zmieniasz logo swojej firmy na tęczowe – przeczytaj tekst Michała Pyzika napisany dla Divercity+ o tym jak nie stosować pinkwashingu:
„Jeśli chcesz zaprojektować i wdrożyć działania specyficznie dla tej grupy osób, warto zadać sobie pytanie – czy moja akcja/kampania/produkt realnie wpłynie na poprawę sytuacji osób LGBT+? Po czym to poznam? Jak to zmierzę? Planuj zatem konkretne, mierzalne działania. Pamiętaj przy tym, że akcje, które zaplanowane są z okazji pride month i są skierowane do wewnątrz organizacji również mogą być bardzo wartościowe i potrzebne i to od nich warto zacząć tęczowe aktywności.
Możesz na przykład zacząć od wdrożenia w organizacji języka niewykluczającego, od weryfikacji primingu na www, czy sposobu, w jaki projektujemy i komunikujemy o benefitach w organizacji – np. urlop rodzicielski możesz zaprojektować również dla „drugiego rodzica” zamiast dla ojca dziecka, pakiet medyczny adresuj do „osoby zatrudnionej i jej osoby partnerskiej” w miejsce „żony/męża pracownika”. Są to inicjatywy realnie przeciwdziałające dyskryminacji pośredniej, a ich komunikacja może wzmocnić poczucie przynależności i włączenia.”
Świat zrównoważonego rozwoju zyskał dwie sojuszniczki na najwyższym szczeblu – nowe prezydentki Meksyku i Islandii.
61-letnia Claudia Sheinbaum wygrała wybory prezydenckiej w Meksyku w I turze, zdobywając 59,35% głosów i jest pierwszą kobietą na tym stanowisku w ponad 200-letniej historii tego kraju.
Przed zaangażowaniem się w politykę Claudia Sheinbaum skupiała się na karierze naukowej. Pracowała jako klimatolożka – z wykształcenia jest fizyczką i inżynierką energetyki. W polityce obecna od 2000 roku. Uczestniczyła w przygotowaniu raportu #IPCC 4go i 5go cyklu, była jedną z członkiń III grupy roboczej, która zajmuje się zagadnieniem mitygacji. W latach 2018-2023 była burmistrzynią miasta Meksyk.
„Dziękuję narodowi Meksyku, to jest wasz triumf, 2 czerwca ponownie przeszliśmy do historii. Niech żyje Czwarta Transformacja! Niech żyje Meksyk!” – napisała nowa prezydentka w mediach społecznościowych.
Z ciekawością będę obserwować Jej prezydenturę!
Ljósmyndari : Aldís Pálsdóttir
Tymczasem w Islandii prezydentką została Halla Tómasdóttirzdobywając 34.15% głosów (drugie i trzecie miejsce w wyborach również zajęły kobiety.
Vigdís Finnbogadóttir, która jako pierwsza kobieta na świecie została wybrana na urząd prezydencki w Islandii w 1980, miałam okazję poznać podczas spotkania klubu byłych prezydentek i premierek, do którego należy moja pierwsza szefowa Hanna Suchocka :)
55-letnia Tomasdottir jest ekonomistką, nauczycielką i wykładowczynią, pracowała w działach kadr i na stanowiskach kierowniczych w międzynarodowych korporacjach, a także na Uniwersytecie w Reykjaviku. Pełni także funkcję dyrektorki generalnej „The B Team” – globalnej organizacji non-profit zrzeszającej liderów_ki biznesu i społeczeństwa obywatelskiego, pracującej na rzecz promowania praktyk biznesowych skupionych na ludzkości i klimacie.
W niedzielę wybory do Parlamentu Europejskiego. Czy masz już swojego kandydata albo kandydatkę? Ja mam trudny wybór, bo z mojego okręgu kandyduje wiele znajomych osób i jeszcze nie wiem na kogo, ale wiem, że na pewno ZAGLOSUJĘ!
Jesteśmy Waszymi córkami, matkami, babciami i siostrami. Piszemy do Was w chwili poważnego zagrożenia. Władza w Unii Europejskiej może wpaść w ręce ludzi, którzy chcą ją zniszczyć.
Nadzieja i determinacja to siły, które potrafią wydobyć nas z ciemności. Doświadczyłyśmy tego same, gdy stawałyśmy do walki wspólnie z tysiącami innych – i wygrywałyśmy. Potrzebujemy ich również teraz.
Ekstremiści szerzą nienawiść i strach, aby nas podzielić. Atakują mniejszości pod pretekstem dbania o bezpieczeństwo, depczą prawa kobiet i osób LGBT+ i grożą wycofaniem się z ochrony klimatu.
Reprezentujemy cztery pokolenia Polek, które walczyły i nadal walczą o wolność, demokrację i bezpieczną przyszłość.
W 1944 roku walczyłyśmy o wolność. W 1989 roku walczyłyśmy o wolność i demokrację. Teraz walczymy o równość i godność oraz przyszłość dla WSZYSTKICH.
Wolność, demokracja, prawa człowieka i natura potrzebują obrony. To jest nasze zadanie na dziś.
Zjednoczona, pokojowa Europa kiedyś wydawała się niemożliwa. Udało się ją stworzyć. Dziś jest coraz bardziej zagrożona.
W tę niedzielę zagłosujmy, stawmy czoła nienawiści – wspólnie i z nadzieją.
Anna Przedpełska-Trzeciakowska (97 lat), uczestniczka Powstania Warszawskiego Danuta Kuroń (75 lat), działaczka „Solidarności” w okresie PRL Marta Lempart (45 lat), działaczka Strajku Kobiet Dominika Lasota (22 lata), aktywistka związana z Inicjatywą Wschód
W tę niedzielę idź na wybory i zagłosuj!
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
W tym tygodniu rozpoczęłam współpracę fundraisingową z kolejną organizacją robiącą dobre rzeczy, pozwoliłam zbadać swoje kompetencje kierownicze, a we wspaniałym kobiecym gronie świętowałam urodziny koleżanki. Dyskutowałam w panelu podczas 20-lecie programu edukacyjnego Liga Odpowiedzialnego Biznesu, który koordynuje Forum Odpowiedzialnego Biznesu – to była dobra okazja do posłuchania anegdotek, spotkania wielu znajomych (część z nich nawet czyta wpisy na tym blogu ;) i zobaczenia jaką wartość ma prawdziwie partnerski projekt oparty na współpracy z firmami. Mam nadzieję, że uda się to kiedyś także zbadać w ramach badania social impactu.
A dzisiaj polecam ebook o pracy z sensem, ostrzeżenie przez „wypszczelaniem”, czyli beewashingiem, raport o przyszłości filantropii oraz Latarnika Wyborczego – narzędzie, które pomoże Ci w decyzji przed wyborami do Parlamentu Europejskiego.
Niedawno rozmawiałam o impakcie, pracy z sensem i rozwoju osobistym z Dobrosławą Gogłozą z pomagam.pl w podcaście, a teraz możecie przeczytać wiele wartościowych wskazówek dotyczących szukania pracy z pozytywnym wpływem także w ebooku „Jak szukać pracy z sensem?”.
Dowiecie się zniego między innymi:
Jakie największe wyzwania stoją przed ludźmi, którzy chcą znaleźć pracę z sensem?
Jak zmiany klimatyczne zmieniają rynek pracy?
Jak znaleźć swoją pasję i czy należy jej w ogóle szukać?
Jak znaleźć pracę, która do Ciebie pasuje?
Jakie są mity dotyczące pracy impaktowej?
Jakie firmy i organizacje na naszym rynku mają pozytywny wpływ na świat?
Wśród autorek i autorów jest dużo osób, których doświadczenie znam i wiem, że warto słuchać ich wskazówek.
Światowy Dzień Pszczół, który przypada na 20 maja to dobry moment, żeby zastanowić się które z praktyk mających ratować te pożyteczne owady mogą się okazać beewashsingiem. Przeczytacie o tym w artykule Fundacji Kwietna:
„Moda na korporacyjne miejskie pasieki ma realny negatywny wpływ na bioróżnorodność miejskich zapylaczy. W ciągu ostatnich 8 lat w Warszawie przybyło 165 pasiek i prawie 2,5 tys. uli i obecnie jest ich ponad 6,5 tys. Średnio w ulu mieszka ok. 50 tys. osobników, można więc założyć, że na terenie miasta żyje ponad 325 milionów pszczół, czyli jednego warszawiaka przypada ok. 185 pszczół miodnych. A to tylko jeden gatunek, który konkuruje o pożywienie z innymi pszczołami i dzikimi zapylaczami. Takie zaburzenie może mieć ogromny wpływ na funkcjonowanie dzikich zapylaczy, dla których dawniej miasta były bogatymi enklawami. Głównym problemem w tym kontekście jest ilość pożytku, która nie rośnie równie szybko co liczba pszczół.
Już trzy lata temu naukowcy alarmowali o negatywnym wpływie presji pszczoły miodnej na dzikie zapylacze w polskich miastach. 37 ekspertów z największych polskich uczelni podpisało się pod listem, którego celem było powstrzymanie beewashingowych praktyk, które są przeciwskuteczne dla ochrony zagrożonych gatunków pszczół. Mimo dostępu do rzetelnych danych firmy wciąż stawiają pasieki i chwalą się tym, a powielając szkodliwe stereotypy, kształtują świadomość społeczną i utrwalają błędne przekonanie o konieczności ochrony hodowlanych pszczół miodnych.”
Raport przygotowany przez Copenhagen Institute for future studies dla Philantropy Europe Association pt. “Futures Philanthropy: Anticipation for the Common Good” bada, jak i dlaczego filantropia może odegrać rolę we wspieraniu prognozowaniu dobra wspólnego oraz jak wygląda foresight, gdy jest stosowane w służbie społeczeństwu i wspólnym interesom.
„Futures Philanthropy: Anticipation for the Common Good” is broken down into four parts:
FORESIGHT AND PHILANTHROPY provides arguments and know-how, as well as practical insights, cases and methodologies on how to embrace futures thinking holistically.
FUTURES OF PHILANTHROPY showcases voices from the dynamic European philanthropy ecosystem sharing practices, learnings, struggles, questions and aspirations. Beyond theoretical insights, these are actionable strategies to shape a better tomorrow.
FUTURES OF EUROPE invites us to challenge our assumptions and mental models. Combining data and projections with questions and signals of hope, it aims to unleash imagination and cognitive flexibility.
APPLIED FUTURES PHILANTHROPY TOOLS closes the publication with a selection of instruments, including a self-reflection tool and a futures “canvas”, that can help understand how to apply futures philanthropy practices to individual organisations and contexts.
Warto przeczytać tę perspektywę, żeby potem porównać ją z książką o filantropii w Polsce, która jest już w redakcji (Paweł, mam nadzieję, że nie zdradzam tajemnicy ;).
Latarnik Wyborczy to stworzone przez Centrum Edukacji Obywatelskiej narzędzie internetowe, które umożliwia łatwe porównanie swoich poglądów z deklaracjami komitetów wyborczych.
Celem Latarnika jest wsparcie w podejmowaniu przemyślanych i świadomych decyzji wyborczych. Latarnik jest prosty w obsłudze, a zawarte w nim stwierdzenia przystępne.
Przy każdym stwierdzeniu możesz kliknąć w “wyjaśnienie”, by dowiedzieć się więcej o temacie stwierdzenia.
Właśnie wystartowała edycja, w której możesz sprawdzić który z komitetów w wyborach do Parlamentu Europejskiego jest najbliżej Twoich poglądów.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
To kolejny piękny przyrodniczo tydzień, niestety kwitnieniem bzów na początku kwietnia równolegle z wiśniami nie należy się cieszyć. W dumą i radością rozpoczęłam kolejną kadencję w Radzie Programowej Centrum Nauki Kopernik, przygotowujemy szkolenie dla NGOsów chcących złożyć projekty w konkursie Effie Polska, a syn moich przyjaciół świętował 18-tkę (udanej dorosłości, Jasiek!).
Dzisiaj lektura obowiązkowa, czyli Raport Odpowiedzialny biznes w Polsce. Dobre praktyki wydawany od 22 lat przez Forum Odpowiedzialnego Biznesu, refleksja nad stanem demokracji w najliczniejszym roku wyborczym, klimatyczny pozew szwajcarskich seniorek oraz akcja Cash for rent, czyli wynajem mieszkania dla osób z doświadczeniem uchodźczym.
Oczywiście nie jestem obiektywna, jeśli chodzi o Raport Odpowiedzialny biznes w Polsce dobre praktyki” Forum Odpowiedzialnego Biznesu, bo przecież będąc prezeską FOBu co roku go prezentowałam (a kolor paznokci był dopasowany do koloru okładki autorstwa Olgi Figurskiej ;) aż żałuję, że nie ma wersji papierowej). Właśnie wróciłam z tegorocznych Targów Idei ESG, gdzie miał swój debiut i cieszę się, że frekwencja pokazała jak ważne (także towarzysko!) jest to wydarzenie i publikacja, zwłaszcza w natłoku ESGowych spotkań i konferencji.
A w samym Raporcie zaprezentowano 1046 praktyk realizowanych przez 266 firm. Dobre praktyki zostały tradycyjnie podzielone na 7 obszarów, zgodnie z normą ISO 26000, najwięcej jak zwykle, zgłoszono w obszarze zaangażowania społecznego – 418, nieco awansował obszar praw człowieka – 54 dobre praktyki, o dziwo najmniej, bo 32 jest dobrych praktyk w obszarze ładu organizacyjnego.
Nowością w 22. raportu była możliwość przypisania praktyki do poszczególnych ESRS. Najliczniejszą grupę stanowią działania związane z ESRS S1 – Właśni pracownicy (207 dobrych praktyk), następnie ESRS S3 – Społeczności dotknięte (163 dobre praktyki) oraz ESRS E1 – Zmiana klimatu (84 dobre praktyki).
Praktyki zgłoszone do raportu są opisane także pod kątem kontrybucji do realizacji Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ. Najczęściej są to działania dotyczące Celu 3 Dobre zdrowie i jakość życia (221 dobrych praktyk), Celu 12 Odpowiedzialna konsumpcja i produkcja (218 dobrych praktyk) i Celu 4 Dobra jakość edukacji (214 dobrych praktyk). Najrzadziej wskazywanymi są: Cel 2 Zero głodu (13 dobrych praktyk), Cel 16 Pokój, sprawiedliwość i silne instytucje (12 dobrych praktyk) oraz Cel 14 Życie pod wodą (3 dobre praktyki). Mój „ulubiony” Cel 5 Równość płci to w tym roku 42 praktyki – zaraz siadam do lektury!
Raport FOBu nadal jest najszerszym i najbardziej wiarygodnym przeglądem odpowiedzialnych działań firm w Polsce, a także najlepszym źródłem informacji i porównań branżowych. Gratuluję Marii Krawczyńskiej – Kaczmarek i całemu zespołowi FOBu, że Raport trzyma poziom, bo pamiętam jaki ogrom pracy za tym stoi!
A Wam polecam lekturę artykułów eksperckich, dobrych praktyk, przeglądu najświeższych badań i publikacji z obszaru CSR/ESG.
Kiedy przeczytałam, żerok 2024 jest największym rokiem wyborczym w historii naszego globu, w którym będzie głosować ponad połowa ludzkości, czyli około 4,2 miliarda ludzi, w 76 krajach zrobiło to na mnie wrażenie!
„Heroldowie zmierzchu demokracji liberalnej uważają, że zostanie ona zastąpiona czymś zupełnie innym: w jednych krajach dyktaturą wojskową, w innych orwellowskim totalitaryzmem. Obywatele nie będą się przeciw nim buntować, ponieważ władza posłuży się względnie łagodnym despotyzmem, a podstawowe potrzeby społeczne będą zaspokajane. W wielu miejscach mogą być organizowane jako atrapa demokracji wybory powszechne, gdzieniegdzie nawet z udziałem licencjonowanej opozycji.
Ta ponura wizja już teraz jest rzeczywistością przynajmniej w kilku krajach świata. Co zrobić, by nie rozpełzła się na wszystkie pozostałe? „Ci z nas, którzy zainwestowali w globalną odnowę demokracji, muszą pomóc społeczeństwom w rozwiązaniu problemów gospodarczych, wykorzystywanych przez siły antydemokratyczne. Musimy przenieść walkę o demokrację do sfery cyfrowej, tak jak zrobiły to autokracje i dostosować nasz zestaw narzędzi, aby sprostać nie tylko już rozpoznanym wyzwaniom, ale także tym nadchodzącym” – pisze w Foreign Affairs Samantha Power, szefowa U.S. Agency for International Development i była ambasador USA w ONZ.”
Zawsze kiedy spacerowałam wokół jeziora Genewskiego w Montreux, myślałam sobie jakby to było być szwajcarską emerytką ;) Po wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 9 kwietnia jeszcze bardziej podziwiam szwajcarskie seniorki, o ich pozwie przeczytacie w artykule Krzysztofa Story w Tygodniku Powszechnym:
„Sprawa od początku była wyjątkowa, choćby z uwagi na strony procesu. Na ławie oskarżonych: Szwajcaria, naprzeciwko: ponad dwa tysiące kobiet z grupy KlimaSeniorinnen (Seniorki dla Klimatu). Wykazały one, w jaki sposób ocieplający się klimat narusza ich prawa człowieka – m.in. przez to, że jako seniorki są najbardziej narażone na śmierć podczas coraz częstszych i dłuższych fal upałów w Europie.
Sąd przyznał im rację. To akurat nic niezwykłego – związek ekstremalnych temperatur ze zmianami klimatycznymi i ich wpływ na nasze zdrowie jest dość podstawową wiedzą naukową. Przełomowe jest za to wskazanie całego państwa jako winnego. ETPC stwierdził, że Szwajcaria nie stworzyła wystarczająco dobrej strategii ograniczania emisji i przeciwdziałania skutkom katastrofy klimatycznej, do czego zobowiązała się choćby (podobnie jak większość świata) podpisując porozumienie paryskie z 2015 roku.”
Program „Cash for Rent”, to program, w ramach którego organizacje pomagają w finansowaniu wynajmu mieszkań przez okres do 6 miesięcy. Ma na celu wsparcie osób, które otrzymały ochronę międzynarodową, ale nadal oczekują na wsparcie w ramach pomocy integracyjnej (IPI).
Caseworkerka będzie wspierała osoby w poszukiwaniu zatrudnienia, tak aby po okresie finansowania mogły się usamodzielnić i same opłacać czynsz. Organizacje chcą, aby uchodźcy i uchodźczynie mieli dostęp do godnej przestrzeni życiowej i mieli szansę mieszkać w komfortowych warunkach.
Skontaktuj się mailowo pod adresem: cashforrent@forummigracyjne.org
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
To był tydzień, w którym pochłonęły mnie kwitnące magnolie i wiśnie i zaczęłam się zastanawiać czy zamiast 3 tekstów nie przesłać Wam album z kwiatami, które udało mi się uwiecznić w Powsinie i innych miejscach Warszawy, ale przecież nie zapisywaliście się na newsletter botaniczny ;) Oprócz tego nagrałam podcast, udzieliłam wywiadu, który będzie elementem nowej publikacji, zagłosowałam, odebrałam swój pakiet wolontariuszki akcji Żonkile i udało mi się ukryć urodziny, bo nie miałam w tym roku ochoty na ich huczne świętowanie.
A dzisiaj artykuł o potencjalnych kandydatkach na stanowisko kolejnej Sekretarz Generalnej ONZ, podcast z Kubą Wygnańskim o samorządności, samorządach i wyzwaniach, które stoją przed Polską lokalną, raport fundacji Climate Strategies Poland o dekarbonizacji firmy oraz OSTATNI dzień, w którym możecie zagłosować i zadecydować kto dostanie Nagrodę Karty Różnorodności.
Moja przyjaciółka, która współpracuje na co dzień z ONZ podrzuciła mi artykuł obrazujący ciekawą dyskusję toczącą się w ramach tej organizacji odnośnie stanowiska Sekretarza Generalnego.
Co musi się stać, żeby na czele Narodów Zjednoczonych stanęła kobieta?
Michelle Bachelet, dwukrotna prezydentka Chile i była Komisarka UN ds. praw człowieka, Mia Mottley, premierka Barbados, María Fernanda Espinosa Garcés, była ministra spraw zagranicznych Ekwadoru i prezydentka Zgromadzenia Ogólnego ONZ i Amina Mohammed, wice Sekretarz Generalna i była ministra środowiska Nigerii dostały w wewnętrznym sondażu najwięcej głosów.
„After nearly 80 years, the male monopoly of the UN’s highest office must end,” Marissa Conway, chief executive of UNA-UK, wrote in an email to PassBlue. “It’s time for member states to walk the gender equality talk and appoint a woman Secretary-General. States must take this opportunity to help restore faith in the UN and demonstrate that diverse and inclusive leadership is vital to achieving a more equal, sustainable, and peaceful world.”
O innych potencjalnych kandydatkach przeczytacie w artykule PassBlue, a dyskusję o przywództwie w ONZ z pewnością będę śledzić.
Jak czytamy w raporcie, polscy przedsiębiorcy czekają na rozwiązania systemowe, tymczasem realna zmiana wymaga proaktywnego przygotowania się na warunki konkurencyjne i jest możliwa tylko dzięki zaplanowaniu i wdrożeniu rzeczywistej dekarbonizacji firmy.
Autorzy i autorki raportu stawiają tezę, że na samym wzroście świadomości i raportowaniu klimatycznym wyzwanie się nie kończy. To dopiero punkt wyjścia do dalszych, realnych działań. Tej świadomości wciąż brakuje polskim firmom, co może osłabiać ich pozycję konkurencyjną.
Raport stanowi próbę odpowiedzi na pytania, w jakim punkcie znajduje się dziś polski biznes, jeśli chodzi o zrozumienie zmiany klimatu i jej wpływu na rzeczywistość, a także na ile skutecznie raportuje swoje działania. Czy jest gotowy do włączenia wątków klimatycznych do swoich strategii oraz realnego dekarbonizowania swojej działalności? A przede wszystkim – co konkretnie powinien robić w zakresie realnej dekarbonizacji firmy i jak należy się do tego zabrać.
Celem raportu jest też pokazanie praktycznego wymiaru dekarbonizacji firmy w Zakresie 1 i 2 oraz zmobilizowanie polskich firm do zarządzania emisjami w Zakresie 3.
Nagroda Karty Różnorodności przyznawana jest firmom, organizacjom, samorządom i instytucjom aktywnym w zakresie upowszechniania wartości DEI (diversity, equity, inclusion – różnorodność, równość, włączanie) w Polsce, w tym w szczególności w obszarze promocji i zarządzania różnorodnością w miejscu pracy.
Głosowanie internatów i internautek trwa do 10 kwietnia 2024 r.
Do tegorocznej edycji przesłano 129 zgłoszeń. Swoje inicjatywy z obszarów różnorodności, równości i włączania mogły zgłaszać firmy o dowolnej wielkości, samorządy, organizacje pozarządowe, uczelnie wyższe, instytucje kultury oraz instytucje publiczne.
Nagrody Karty Różnorodności zostaną przyznane w trzech kategoriach:
DEI w biznesie,
DEI w sektorze pozabiznesowym
DEI w samorządach.
W kategorii DEI w biznesie zostaną wyłonieni laureaci_tki w obszarach:
Partnerstwo – nagroda za współpracę międzysektorową przy realizacji działań na rzecz zarządzania różnorodnością.
Aktywizm korporacyjny – nagroda za zabranie głosu w sprawie ważnej społecznie
Prawa dziecka w biznesie – nagroda za respektowania praw dzieci w kontekście oddziaływania podmiotu.
Wolontariat pracowniczy – nagroda za projekt wolontariacki związany z zarządzaniem różnorodnością.
Nowatorskie podejście – nagroda za nowatorskie działanie na rzecz zarządzania różnorodnością.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
Marcowy tydzień minął mi m.in. na konsultacjach fundraisingowych z organizacjami w ramach Szkoły Aktywnego Sektora, świętowaniu 10-lecia fundacji Kupuj odpowiedzialnie i wspaniałym wieczornym oprowadzaniu po muzeum Polin dla wolontariuszy i wolontariuszek akcji Żonkile. Czekam też z utęsknieniem na wiosnę!
A dzisiaj proponuję Wam lekturę artykułu o dylematach dotyczących metod działania aktywistów i aktywistek klimatycznych, historię pewnej austriackiej filantropki, podcast o roli wiceprezydenta_ki USA oraz poradnik o neuroróżnorodności.
Czy oblanie obrazu Van Gogha albo pomnika Syrenki Warszawskiej zmniejsza poparcie dla ruchu aktywistycznego? Czym właściwie jest nieposłuszeństwo obywatelskie? Czego uczy historia ruchów społecznych i co można robić lepiej?
Ciekawy artykuł Alicji Jankowskiej o dylematach aktywizmu klimatycznego przeczytacie na portalu Energetyka24:
„W ostatnim czasie słyszeliśmy o licznych przypadkach stosowania obywatelskiego nieposłuszeństwa: oblanie zupą szyby, za którą znajdowała się „Mona Lisa” w Luwrze, podobna akcja ze „Słonecznikami” Van Gogha w National Gallery w Londynie, przyklejanie się do ścian czy ulic przez aktywistów.
Tak akcje w galeriach sztuki komentujeprof. Dana Fisher z Wydziału Socjologii Uniwersytetu Marylandu: „powodem, dla którego wybrali taką formę, jest to, że naprawdę przyciąga uwagę i jest szokująca, dopóki nie wiesz, że dzieło sztuki nie jest niszczone”. Do tej pory nie wykryto uszkodzeń obrazów, ponieważ wszystkie były za osłonami ochronnymi. Jednakże ta informacja może nie być już na tyle nośna, by dotrzeć do szerszej publiki.
Dr Jacek Olender specjalizujący się w materiałoznawstwie i konserwacji zabytków uważa, że jeśli szyby ochronne były nieszczelne mogło dojść do pewnych niewielkich uszkodzeń, np. związanych ze zmianą wilgotności, które uwidocznią się dopiero po czasie.
Niektórzy eksperci krytykowali te działania jako pozbawione logiki, ponieważ przesłanie może być niejasne dla osób postronnych.
Dlaczego właściwie to robią? Dr Morgana Lizzio-Wilson wykładająca na University of Exeter twierdzi , że: „kiedy ludzie czują, że ich aktywizm w obronie jakiejś kwestii zawodzi, są znacznie bardziej skłonni do stosowania radykalnych taktyk”. „To właściwie zrozumiałe, że wielu aktywistów klimatycznych skłania się ku temu, ponieważ czas ucieka” – dodaje.”
Austiaczka Marlene Engelhorn ma 31 lat, jest spadkobierczynią dużej fortuny i wzywa rząd do opodatkowania osób takich jak ona. Żeby rozdzielić 25 milionów, które odziedziczyła po babci stworzyła Dobrą Radę Redystrybucji złożoną z 50 losowo wybranych osób z Austrii. Sama Marlene zamierza znaleźć „normalną” pracę. Jej historię znajdziecie w artykule The Guardian:
“I see that a lot of people are fixated on what has to come out at the end,” said Engelhorn. “The fact alone that there are people willing to do this work, willing to commit their weekend – six freakin’ weekends – to discussing with strangers about whether or inequality is just, and what to do about it … It should feed this hope that democracy is far from dead.”
Educated in private schools and surrounded by other wealthy people for much of her life, her strong views on what she called the “illegitimate power” wielded by the wealthy took 20 years to coalesce. “This is how being rich and being born rich, especially, works,” she said. “Because it’s normal to you. To you, it’s like everybody’s rich. Like, why would someone not be?”
Czy tak będzie wyglądała nowa filantropia młodych, zamożnych Europejczyków i Europejek?
W roku wyborów prezydenckich w USA nieco zaniedbałam wątki polityki amerykańskiej, którą obserwuję od czasów kampanii Billa Clintona (mam jeszcze całą teczkę papierowych wycinków z 1992 roku ;) Ale do listopada mamy jeszcze trochę czasu, więc ten temat na pewno będzie się jeszcze pojawiał na blogu.
„Jestem nikim, ale mogę stać się wszystkim” miał powiedzieć John Adams, pierwszy wiceprezydent Stanów Zjednoczonych. Zachęcam Was do posłuchania tego odcinka podcastu Magdaleny Górnickiej-Partyki pt. „Stan wyborczy”, która śledzi tegoroczną kampanię i ciekawie komentuje bieżące wydarzenia.
Z tego odcinka dowiecie się m.in.:
czy Donald Trump mógłby zostać wiceprezydentem u boku Joe Bidena?
czego nie wiedział Harry Truman jako wiceprezydent Franklina Delano Roosevelta?
czemu Kamala Harris nie była oczywistym wyborem na wiceprezydentkę?
jakie kompetencje wiceprezydenta_ki określa konstytucja USA?
Spektrum wrażliwości przygotowało „Neurodiversity Insight”, który w przejrzysty i zwięzły sposób wyjaśnia, czym jest neuroróżnorodność i dlaczego jest ważna dla rozwoju organizacji.
Dorota Bartosiak, Bernadetta Bieszczanin i Katarzyna Śledziewska przygotowały przewodnik, który w skondensowanej formie dostarcza podstawowych informacji mających na celu rozwianie nagromadzonych mitów, spekulacji i stereotypów dotyczących neuroróżnorodności.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
W tym tygodniu bardzo ciekawie było brać udział w rozmowach rekrutacyjnych do 32. Szkoły Liderów i Liderek Politycznych, to zawsze okazja do spotkania zaangażowanych osób z całej Polski! Wzięłam też udział w ciekawej konferencji Humanitarian Xchange, a w szkole mojej córki z okazji Dnia Kariery prowadziłam panel z posłankami Dorotą Łobodą (KO) i Aleksandrą Leo (Trzecia Droga) o tym czy warto robić karierę w polityce (a przy okazji dowiedziałam się kim chciały być w liceum ;).
Dzisiaj polityka też będzie obecna na blogu – zapraszam Was do zapoznania się z raportem Gender Solutions i Instytutu Spraw Publicznych o kobietach w ostatnich wyborach parlamentarnych, polecam artykuł o tym czy producenci plastiku kłamią, wywiad z Kazmimierzem Wierzbickim, prezesem firmy Trefl oraz dokument o Alexieju Navalnym.
Na ten raport bardzo czekałam, bo chociaż od wielu lat śledzę udział kobiet w polityce i robię własne podsumowania powyborcze, to Instytut Spraw Publicznych, we współpracy z Gender Solution, prowadził bardzo profesjonalny monitoring kampanii i wyborów pod kątem partycypacji wyborczej kobiet. Sprawdzono liczbę kandydatek w poszczególnych komitetach, ich miejsca na listach wyborczych oraz obecność tematów odnoszących się do spraw kobiet w przekazie publicznym podczas kampanii.
Raport „Kobiety w polityce krajowej. Strategie partii politycznych w wyborach parlamentarnych 2023” autorstwa Małgorzaty Druciarek, Małgorzaty Kopka-Piątek, Aleksandry Niżyńskiej, Izabeli Przybysz i Dariusza Przybysza to bardzo dużo wiedzy o układaniu list, budowaniu strategii wyborczych i wewnętrznych regułach i zwyczajach politycznych. Dowiemy się m.in. czy 29.3% kobiet w Sejmie i 19% kobiet w Senacie to mniej czy więcej niż w poprzednich kadencjach i dlaczego Pakt Senacki był podwójnie trudny.
„Reprezentantki Koalicji Obywatelskiej mówiły z kolei, że z ich perspektywy ta kampania była specyficzna nie tylko ze względu na silny aspekt kobiecy, ale też oparcie całej strategii komunikacyjnej na Donaldzie Tusku. „Kobiety pojawiały się przede wszystkim jako support na scenie, no może poza Moniką Wielichowską widoczną na każdej konwencji, a na równi z Tuskiem. To miało na celu pokazanie, że oprócz lidera są też kobiety w KO.” Podczas Marszu Miliona Serc 1 października, zainaugurowanego przez Donalda Tuska, liderzy partii wielokrotnie podkreślali konieczność ochrony praw kobiet i zachęcali kobiety do pójścia na wybory. Rafał Trzaskowski z PO mówił, „Chcemy Polski, w której to kobieta decyduje o swoim zdrowiu i życiu.” Jednak wśród wypowiedzi inaugurujących Marsz na siedem osób przemawiała tylko jedna kobieta.” (…)
„Z kolei patrząc na największą zmianę na scenie politycznej, która dokona- ła się w stosunku do praw reprodukcyjnych, to Koalicja Obywatelska wybija się na pierwszy plan. Jeśli chodzi o podejście do liberalizacji aborcji, to właśnie KO dokonało największego zwrotu w porównaniu z dyskursem z pierw- szej dekady XXI wieku. PO jako partia będąca liderem komitetu koalicyjnego, choć ma wśród swoich członków osoby o poglądach bardziej konserwatyw- nych, „miała wyniki badań [pokazujące, że wyborcy chcą liberalizacji ustawy antyaborcyjnej – przyp. AN] i zdecydowała się na taką zmianę. Dodatko- wo na plus było otwarcie się na nowy elektorat, bo przez długi czas PO była bardziej konserwatywna niż jej wyborcy.”
Jest już dostępny zapis panelu i spotkania prezentującego raport. Polecam całą publikację, łącznie z zawartymi w nim rekomendacjami badaczek zarówno dla partii, jak i organizacji pozarządowych.
„The Guardian” opublikował artykuł, z którego wynika, że producenci tworzyw sztucznych od ponad 30 lat wiedzą, że recykling nie jest ekonomicznie ani technicznie wykonalnym rozwiązaniem problemu zarządzania odpadami plastikowymi. Jednakże, jak wynika z nowego raportu, to nie powstrzymało ich od promowania go.
„Firmy kłamały” – powiedział Richard Wiles, prezydent grupy ds. odpowiedzialności za paliwa kopalne, Center for Climate Integrity (CCI), które opublikowało ten raport. „Nadszedł czas, aby żądać od nich odpowiedzialności za spowodowane szkody.”
„The industry has long known that plastics recycling is not economically or practically viable, the report shows. An internal 1986 report from the trade association the Vinyl Institute noted that “recycling cannot be considered a permanent solid waste solution [to plastics], as it merely prolongs the time until an item is disposed of”.
In 1989, the founding director of the Vinyl Institute told attendees of a trade conference: “Recycling cannot go on indefinitely, and does not solve the solid waste problem.”
Przyznaję się, że nie znałam postaci, Kazimierza Wierzbickiego, założyciela firmy Trefl produkującej. A sądząc z wywiadu blisko jest Mu do idei odpowiedzialności w biznesie i pozytywnego wpływu.
„Pan firmę rozwijał w latach 90. To czasy turbokapitalizmu, dzisiejszych tabelek w Excelu, zwolnień i redukcji. Pan nie pasuje do tamtych czasów.
Tak jak mówiłem, ja nie do końca czuję się takim biznesmenem z krwi i kości. Ja jestem raczej propagatorem wartości. Mam korzenie nauczycielskie, dziadek zakładał szkoły na Kaszubach. Genów się człowiek nie wyprze.
Koszykówki też się pan nie wyparł. Cały czas ją pan sponsoruje.
Tak, od lat. Tej mojej pasji też nie mogę się wyprzeć. Wiele firm przez ostatnie lata wycofało się ze sponsorowania sportu w Trójmieście. Ja nie odpuszczam. Działamy jednak w Treflu też mocno charytatywnie. Wojna w Ukrainie to prawdziwy dramat, byliśmy jedną z pierwszych firm w Polsce, która zareagowała i ruszyła z pomocą. Prowadzimy działania w hospicjach, domach dziecka, szkołach. Organizujemy też zajęcia dla dzieci. Jak mam pieniądze to, przecież muszę się tym dzielić. Prawda?”
Aleksiej Navalny nie żyje, ale Jego opór i walka z reżimem Putina warte są pamiętania. Obejrzyj dokument „Navalny” z 2022 roku nagrodzony na kilku festiwalach filmowych, żeby lepiej zrozumieć idee opozycjonisty.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
Kolejny dobry rok za mną. W turbulentnym świecie wojen i katastrof aż głupio pisać, że w mojej małej bańce wydarzyło się tyle dobrych spotkań, działań czy akcji. Ale chcę być szczera i tym bardziej docenić swoje szczęście i zdrowie rodziny, wiedząc jak może być kruche i ulotne. I cieszyć się dopóki mam czym.
2023 to kolejny rok, w którym moja zawodowa tożsamość składała się z różnych elementów, których nie umiem opisać jednym słowem.
Jestem ośmiornicą, mam wiele macek i nauczyłam się już funkcjonowania jako mentorka, wykładowczyni, jurorka, autorka tekstów, podcasterka, prelegentka i moderatorka, doradczyni, blogerka, czytelniczka, lingwistka, podróżniczka czy balkonowa ogrodniczka :)
Nie mówiąc już o tym jak ważną rolą w 2023 była matka 8-klasistki czy żona z 17-letnim stażem ;), ale o tym pisać nie będę, bo tam przebiega granica naszej prywatności.
Mentorka
Od kilku lat jestem mentorką, biorę udział w zorganizowanych projektach mentoringowych, pracuję też z organizacjami, firmami i osobami indywidualnymi.
Po raz drugi brałam udział w programie EmpowerPL Boston Consulting Group. Zostałam zaproszona do bycia mentorką w ścieżce Sustainability i miałam szansę na współpracę z niesamowitą młodą kobietą – Zoią, która z pewnością dużo w swoim życiu zawodowym osiągnie, bo jest nie tylko zdolna, ale też odważna i wytrwała. Będę trzymać za Ciebie kciuki, Zoiu!
Z kolei w ramach Szkoły Aktywnego Sektora współpracowałam ze świetnymi organizacjami: Ludzie z Natury ze Skarżyska Kamiennej i Fundacją Wymiany Kulturowej ToTu toTAM z Przemyśla i poznałam działające w nich wspaniałe osoby.
Econverse to jeden z moich ulubionych projektów studenckich, z którego czerpię masę energii! Przygotowany pod kierownictwem Jana Bartkowiaka projekt dla licealistów, licealistek, studentów i studentek polega na przygotowaniu startupu, moim obszarem było Sustainability. Oprócz energii Econverse przyniósł mi dużo nowych, ciekawych znajomości wśród innych mentorów_ek, a także uczestników_czek, z wieloma nadal mam kontakt i podsyłam im na LinkedIn ciekawe linki o studiach czy zagranicznych wyjazdach.
No i jestem bardzo dumna ze wszystkich moich zespołów, a zwłaszcza – Fungenius, który wygrał Wielki Finał Econverse Cup! Staś, Dominik, Magda, Michał, Dominika – zrobiliście to! Wspaniale było być Waszą mentorką!
Nowością była dla mnie współpraca metoringowa z osobami indywidualnymi, a wielką radością było poznanie Jacka i nasze mentoringowe spacery i dobre rozmowy. I chociaż jesteśmy w wielu obszarach bardzo różni (np. ja nie rozumiem idei „zimnych pryszniców” ;), maile piszę o 1.00, a Jacek odpowiada o 5.00 rano ;), to jednak łączy nas chęć rozwoju i pozytywnego wpływu na świat. Myślę, że na pewno jeszcze usłyszycie o naszych pomysłach i wspólnych projektach.
Cieszę się Jacku, że do mnie napisałeś!
Wykładowczyni
W 2023 roku to kolejny rok, w którym prowadziłam zajęcia akademickie, niektóre nadal online, niektóre już na żywo. Byli to głównie studenci i studentki studiów podyplomowych – Akademii Leona Koźmińskiego, Collegium Civitas, Uczelni Łazarskiego i Uniwersytetu Warszawskiego. Dyskutowali_łyśmy o CSR/ESG, zrównoważonym rozwoju, różnorodności i komunikacji.
Nadal bardzo lubię to robić, a sądząc z feedbacku jaki dostaję – umiem to także robić ciekawie :)
Jurorka
Po raz 21-ty miałam okazję oceniać projekty w konkursie Złote Spinacze organizowanym przez Związek Firm Public Relations. Bardzo cieszę się z nagród, które dostała kampania społeczne „My, rodzice dzieci trans”!
W tym roku wróciłam też do jury Effie Polska oceniając prace w kategoriach: Non -Profit&Public Service. Nagrodziliśmy m.in. kampanię Bayraktar dla Ukrainy.
Bardzo ciekawym doświadczeniem było wybieranie 23 kobiet, na które warto zwrócić uwagę w 2023 roku dla redakcji Forbes Women. Znalazłyśmy wspólnie z innymi jurorkami „nietuzinkowe, pełne pasji i zaangażowania, oddane swoim zainteresowaniom” kobiety reprezentujące zarówno biznes, organizacje społeczne jak i świat akademicki.
W tym roku wybierałyśmy 24 takie kobiety, które warto obserwować w 2024 roku, ich nazwiska poznacie w lutowym numerze Forbes Women!
grafika Forbes Women
W czerwcu po raz piąty jako członkini Panelu Pozytywnych Postaci wybierałam startupy mające pozytywny wpływ społeczny i środowiskowy. To już 5-ty raport Startupy Pozytywnego Wpływu, który współtworzę z prof. Bolesławem Rokiem, cieszę się, że co roku mamy więcej pracy!
W mieście, w którym (trochę przez przypadek ;) się urodziłam wzięłam udział w Festiwalu Komunikacji Społecznej 3 światy i jako przewodnicząca jury konkursu „Magia wartości – influencerzy dobra” wybierałam najlepsze prace studenckie w kategorii film i plakat reklamowy. W przy okazji spotkałam ekipę wspaniałych osób, które organizują to wydarzenie.
Autorka tekstów
Dopiero podsumowanie roku pokazało mi, że w tym roku napisałam wyjątkowo mało, w 2024 chcę pisać więcej.
a drugi temu jak uczyć o złożonych problemach środowiskowych
Byłam też gościnią kilku podcastów innych organizacji.
W Kalejdoskopie Równości opowiadałam o różnorodności w biznesie:
W podcaście Sektora 3.0 podcast towaryszył mojemu tekstowi o organizacjach pozarządowych na LinkedInie:
a w ramach redakcyjnych poleceń o tym jak używać aplikacji mObywatel
Cieszę się, że Marta i Katarzyna zaprosiły mnie do Suscastu w bardzo nietypowym odcinku łączącym Barbie z powstankami warszawskimi:
W spolecznych wynalazkach opowiadałam o startupach pozytywnego wpływu i współpracy biznesu z organizacjami pozarządowymi:
Prelegentka i moderatorka
Konferencje to stały element mojego życia zawodowego, wydawało mi się, że w zeszłym roku chodziłam na nie rzadziej, ale chyba jednak nie ;) Dzięki podsumowaniu mogę sobie przypomnieć wartościowe spotkania oraz ludzi i rozmowy, które tam odbyłam.
Spotkanie społeczności Climate Leadership to spotkanie ludzi, dla których planeta i klimat są pierwszoplanowym motywem pracy i działań. Podczas dyskusji stolikowych współmoderowałam tę o partycypacji pracowniczej i włączaniu pracowników i pracowniczek w strategie klimatyczno-środowiskowe.
Konferencja Make the change Sieci Przedsiębiorczych Kobiet, na której byłam prelegentką w panelu „Jak biznes może wpłynąć na społeczeństwo?” to zawsze miejsce spotkań i kobiecych inspiracji. Poznałam wnuczkę Tamary Łempickiej i kupiłam wspaniały zestaw serum od My Magic Essence ;)
EFNI – Europejskie Forum Nowych Idei w Sopocie to były 3 intensywne dni ciekawych paneli, moderowałam jeden o gospodarce cyrkularnej i brałam udział w dyskusji o greenwashingu. Tym razem udało mi się także pospacerować brzegiem morza i odbyć duuużo kuluarowych rozmów z dawno niewidzianymi osobami.
W czasie gali Startupów Pozytywnego Wpływu zaprezentowaliśmy kolejny Raport i wręczyliśmy wraz z prof. Rokiem dyplomy wyróżnionym startupom, które łączą to co biznesowe z tym, co społeczne.
We Wrocławiu na zaproszenie Credit Agricole rozmawialiśmy o zrównoważonym rozwoju, mentalności, nowych kompetencjach, przywództwie i o tym jak mają się w tym odnaleźć, menadżerowie i menedżerki przyszłości. Udało się w świetnym towarzystwie Bolka i Pawła pospacerować krótko po Wrocławiu i podyskutować o Pewnym Projekcie w przedziale pociągu ;)
Active Planet Forum to był nie tylko panel z mądrymi osobami i przedpanelowe dyskusje o tym, jak Rodzice wpłynęli na nasz wybór studiów i zawodu ;), ale przede wszystkim pierwsza konferencja, na której byłam razem z córką! Wiecie jaki to stres moderować dyskusję, kiedy dziecko siedzi na sali? ;)
Festiwal Sektor 3. 0 to zawsze okazja do spotkań w kuluarach przed albo po nagraniu (do którego zawsze pięknie malują!). To też dyskusje o edukacji, technologii czy pracy. Tym razem moderowałam panel o upskillingu i reskillingu. A na after party udało się na żywo spotkać z prawie całą redakcją bloga Sektor 3.0 (+Mizerią)!
Konferencja i finał konkursu Innovation in Politics odbywał się tym razem w Warszawie i był szansą do posłuchania jakie innowacje wprowadzają inne kraje i miasta np. w budżecie obywatelskim, systemie wyborczym czy dialogu z mieszkańcami. Poczułam też trochę tęsknoty za pracą stricte polityczną.
Na zaproszenie Centrum Wolontariatu wzięłam udział w wydarzeniu poświęconym wolontariatowi pracowniczemu, w eksperckim podsumowaniu przyglądałam się korzyściom, które przynosi on zarówno firmom jak i wspieranym organizacjom i instytucjom. A przy okazji wspaniale było znów zrobić coś razem z Agnieszką i Anią :)
To był chyba mój pierwszy power speech! :) Podczas Forum Inicjowania Rozwoju opowiadałam o tym dlaczego różnorodność jest ważna dla biznesu i brałam udział w panelu o DEI. Spotkałam też dawno niewidziane znajome z Trójmiasta i poznałam nowe osoby z różnych organizacji, inicjatyw i spółdzielni. A kupiona od nich biżuteria z bursztynem towarzyszyła mi przez cały rok!
Jako formalna już członkini Polskiego Stowarzyszenia Fundraisingu wzięłam udział w 15. Międzynarodowej Konferencji Fundraisingowej i była to okazja do pogłębienia wiedzy i kolejnych miłych spotkań towarzyskich.
Czy można ufać Wikipedii? O to pytałam jako moderatorka dyskusji wokół książki o tym samym tytule. Nie wiem czy znaleźliśmy i znalazłyśmy jednoznaczną odpowiedź ;)
Konferencja Nienieodpowiedzialni to od 10 lat jedno z moich ulubionych corocznych wydarzeń. Tym razem w debacie oxfordzkiej występowałam po stronie opozycji, a teza brzmiała: „Troska o dobro wspólne to maska dla bezwzględnego biznesu”. Na tych konferencjach zawsze jest dużo inspiracji, ciekawych gości i znajomych, więc już myślę o tym jaki będzie temat tego roku?
Czy biznes może się czegoś nauczyć od organizacji pozarządowych na temat jawności wynagrodzeń? Na zaproszenie ruchu #HRodNowa dyskutowałam o tym podczas panelu eksperckiego, a jedna z panelistek okazała się córką mojego kolegi ;) Weronika – bardzo miło było z Tobą debatować!
Podczas konferencji Imagination Day dowiedziałam się m.in. czym jest protopia i jak promować idee mając mały budżet (choć na ten temat wiem już całkiem sporo ;)
Bardzo miło było świętować 17. urodziny fundacji BNP Paribas, której misją jest „odważne zmienianie świata na taki, w którym jest mniej nierówności i w którym możemy być spokojni o przyszłość naszej planety”. Jest to jedna z fundacji, które robią naprawdę znaczące projekty społeczne.
Lubię łączyć ludzi robiących ważne rzeczy. Kiedy poznałam Bartka z Fundacji Dobrych Inicjatyw z Małgosią i Agnieszką z Ośrodka Ewaluacji nie spodziewałam się, że za jakić czas będę miała okazję poprowadzić konferencję prezentującą ich wspólny raport „Start w dorosłość”! A temat usamodzielnienia wychowanków instytucjonalnej pieczy zastępczej jest ciągle ważny i sama dużo się dowiedziałam o istniejących wyzwaniach.
Na 4ty Warsaw B Corp summit wpadłam niestety tylko na chwilę, w celach towarzyskich, bo obiecałam Pawłowi :), ale zawsze jest to miejsce z dobrą energią i inspiracją.
Wielu refleksji dostarczyło mi warsztat przygotowany przez Game Changers Academy dla Centrum Edukacji Obywatelskiej, to była świetna metoda planowania przyszłości, no i wizja Jędrzeja w fotelu ministerialnym…;)
Żałuję, że nie mogłam zostać na całym Philantropy summit, ale liczę że będzie to impreza coroczna.
Obywatelka
To był ważny politycznie i obywatelsko rok. Cieszę się, że chociaż trochę mogłam się zaangażować w kampanię i bardzo się cieszę, że Dorota Łoboda została posłanką, a Adam Bodnar senatorem!
Będę trzymać kciuki za ich działania w rządzie i Parlamencie!
Doradczyni
W tym roku zaczęłam nową funkcję jako przewodnicząca Rady Programowej organizacji NESsT Polska i mam nadzieję, że moje doświadczenie będzie przydatne we współpracy z przedsiębiorstwami społecznymi czy funduszem impaktowym.
W Szkole Liderów nastąpiła zmiana warty w zarządzie. Kasiu, Przemku – dziękuję Wam za te wszystkie lata! To była wzorcowo przygotowana sukcesja i jestem pewna, że współpraca zarządu (Magdy, Agnieszki i Agnieszki) z Radą będzie owocna, a misja wspierania przywództwa w życiu publicznym realizowana zgodnie z wizją prof. Pełczyńskiego.
fot. Iwo Ciećwierz
To był ostatni rok mojej kadencji w Radzie Centrum Nauki Kopernik, z dumą brałam udział w otwarciu Pracowni Przewrotu Kopernikańskiego, który jest owocem ciężkiej pracy całego zespołu CNK. I tylko ciągle brakuje mi czasu na obejrzenie nowej wystawy…
Konsultantka
Skończyłam w tym roku ciekawe projekty doradcze z obszaru ESG, fundraisingu i komunikacji, muszę tylko poprosić moich klientów o zgodę na wykorzystanie zdjęć ;)
Blogerka
To już 4 lata odkąd zaczęłam przygotowywać cotygodniowy wpis na blogu i newsletter #3teksty1akcja. Co tydzień proponuję czytelnikom i czytelniczkom 3 ciekawe teksty z obszaru: CSR/ESG, przywództwo kobiet, filantropia, klimat, innowacje społeczne, organizacje pozarządowe, fundraising oraz 1 wartościową akcję społeczną. W mijającym roku dzięki nowej funkcji newslettera na LinkedInie znacząco zwiększyły się zasięgi.
Myślę o tym co zmienić, ulepszyć w 2023 – jeśli masz jakieś propozycje – napisz do mnie.
Dużym przeżyciem był dla mnie wolontariat w czasie akcji Żonkile i obchody 80. rocznicy wybuchu powstania w gettcie warszawskim.
Czytelniczka
To był kolejny dobry rok czytelniczy. O tym jakie książki mnie w tym roku zachwyciły, a jakie nie – możecie przeczytać w Czytelniczym Podsumowaniu 2023.
Lingwistka
Udało mi się utrzymać przez cały rok ciągłość nauki języków z Duolingo. Kontynuuję włoski, hiszpański i francuski, a także jidysz i portugalski, powoli uczę się alfabetów arabskiego i hebrajskiego. Duolingo nadal trafia w moją potrzebę i formę nauki. No i bardzo lubię wspólne zadania do zrobienia ze znajomymi ;), chociaż często miałam na nie mało czasu.
Podróżniczka
Podróżniczo był to rok wspaniały, służbowo i prywatnie zjeździłam kawałek Polski od Szczecina po św. Górę Grabarkę i od Wrocławia po Sopot. Odwiedziłam trzy europejskie stolice i jedną wyspę.
Nie chciałabym też zapomnieć o muzeach i wystawach, które widziałam na trasie, w tym Ai Wei Wei, Monet i Mitchell czy Escher.
Balkonowa ogrodniczka miejska
Zupełną nowością było dla mnie miejskie balkonowe warzywne ogrodnictwo :), które jak się okazało przyniosło mi dużo dumy, radości i sprawczości. A także refleksje dotyczące ciężkiej pracy rolników i rolniczek zwłaszcza w obliczu nagłych zmian pogody, które mogą zniszczyć całe zbiory (czy wiecie jaki to uczucie, kiedy silny wiatr i deszcze wyrywają Waszą fasolkę?!)
Do kolejnego roku ogrodniczego przystąpię już dużo lepiej przygotowana, mam dużo nowych planów i nasion! :)
Czy to było całe moje życie w 2023? Oczywiście, że nie. Ale to jest ta część, którą chciałam się z Wami podzielić :) Tak samo jak w roku 2022.
Dziękuję wszystkim osobom, które spotkałam w minionym roku dzięki, którym moje życie było lepsze, ciekawsze i miało pozytywny wpływ!
Jestem wdzięczna za wszystko i z ciekawością wchodzę w kolejny rok, do którego jeszcze szukam swojego słowa przewodniego.
Miejcie się dobrze w 2024! I oby planeta i demokracja miały się lepiej…
Innowacje społeczne, polityka, odpowiedzialny biznes, organizacje pozarządowe, przywództwo kobiet, fundraising, to tylko niektóre tematy 3 wartościowych artykułów i 1 akcji, do których zachęcam i którymi dzielę się z Wami co tydzień.
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.ZgodaDowiedz się więcej
