Od 24 lat mieszkam w Warszawie, każdego 1 sierpnia o godzinie W zatrzymuję się i z wdzięcznością myślę o kobietach i mężczyznach, którzy 79 lat temu bronili tego miasta i o wszystkich cywilnych ofiarach Powstania Warszawskiego…
A dzisiaj sprawdzam co dzieje się w Hiszpanii po ostatnich wyborach parlamentarnych, opowiadam o innowacjach społecznych na styku biznesu i organizacji pozarządowych i polecam przewodnik po prawie i podatkach dla NGOsów. Proszę Was też o wsparcie żyjących Powstańców i Powstanek Warszawskich.
„– Choć Díaz jest świetną polityczką, czasem zastanawiam się, czy będzie dobrą liderką – mówi Paola Cannata. – Mam wrażenie, że boi się podejmować trudne decyzje, jak w przypadku Podemos. Skoro już zdecydowała się ich uratować, powinna uratować wszystkich, bez wyjątku, i postawić sprawę jasno: robimy politykę po mojemu, musicie się dostosować.
23 lipca koalicja Sumar osiągnęła cel, dla którego powstała: obroniła miejsce nowej lewicy u boku PSOE. Co dalej? Díaz wierzy, że jej projekt przetrwa próbę czasu.
Jedno z haseł kampanii Yolandy Díaz brzmiało: „Wszystko się zaczyna”. Na to Paola Cannata się jednak irytuje: – Wszystko zaczęło się w 2011 r., wraz z Ruchem Oburzonych. Warto o tym pamiętać.”
Oko-press twierdzi, że powiedziano „no pasarán” skrajnej prawicy:
„Rzeczywiście, 23 lipca 2023 Hiszpanom udało się zatrzymać brunatną falę. Ma ona swoją nazwę: Vox. To partia skrajna, populistycznie prawicowa, w wielu aspektach przypominająca PiS (z którym jawnie współpracuje – widać to było chociażby po tym, że Jarosław Kaczyński i Mateusz Morawiecki nagrali dla nich przedwyborcze „głosy poparcia”), a w niektórych – Konfederację. Z tymi ostatnimi łączy ich z pewnością romantyzowanie czasów Franco, które – nawiązując do słów lidera Voxu Santiago Abascala – miały być lepsze od rządów obecnego lidera lewicy Pedro Sanchéza. O ile jednak poglądy Konfederatów można tłumaczyć nieuctwem, o tyle w wypadku tej hiszpańskiej partii nostalgia za Franco jest po prostu niebezpieczna.
Vox miał, prawdopodobnie, wejść do rządu razem z PP, czyli ludowcami (politycznie najbliżej im do naszego PSL albo PO sprzed kilku dobrych lat, różni ich jednak poparcie dla związków par jednopłciowych czy aborcji). Eksperci tłumaczyli, że jest to ruch tylko arytmetyczny (tak mówiła mi Gema Sánchez Medero z madryckiego Universidad Complutense) i nie wpływa jakkolwiek na ideologię PP. Mówiono też, że Vox dostanie raczej „podrzędne ministerstwa”. Nie zmienia to jednak faktu, że skrajna prawica zdobyłaby miejsca w rządzie w kolejnym dużym kraju UE po Włoszech i Polsce.
Stało się jednak inaczej, niż wszyscy przewidywali. Jak się okazało, to lewica ma teraz szansę na utworzenie rządu. Jeśli uda jej się przekonać do siebie partie regionalne.”
„The lesson from this political drama is clear: in politics, as in life, managing expectations is crucial. Setting high goals and creating a bubble of optimism can lead to disappointment and undermine real achievements. The PP’s experience stands as a stark reminder of the importance of realism and modesty in politics.”
„Szef centrolewicowego gabinetu Hiszpanii wskazał, że „obywatele pokazali w niedzielę, że wolą projekt” państwa i zmian wdrażanych przez blok, który pod jego kierunkiem rządził krajem po głosowaniu z listopada 2019 r. Koalicja ta opierała się na bloku wyborczym PSOE z Unidas Podemos, grupującym partie skrajnej lewicy. W niedzielę startowały one w ramach ruchu Sumar.
Przewodniczący centroprawicowej PP Alberto Nunez Feijoo w nocnym przemówieniu przed madrycką siedzibą swojej partii zapowiedział gotowość utworzenia nowego rządu.
W kilkunastominutowym przemówieniu do tysięcy zwolenników Partii Ludowej, zgromadzonych w centrum stolicy Hiszpanii, przekonywał, że chce „z pokorą, a zarazem z odpowiedzialnością” podjąć się konstytucyjnie przysługującej mu misji sformowania nowego gabinetu.
Przypomniał, że jego ugrupowanie, które dotychczas było w opozycji, dostało w niedzielę największą liczbę mandatów w 350-osobowym Kongresie Deputowanych, a PP poparło 8 mln obywateli, czyli o 3 mln więcej w porównaniu do poprzednich wyborów parlamentarnych z 2019 r.”
Z ciekawością będę obserwować jak zakończy się ten proces i które partie ostatecznie sformują rząd.
Jakie innowacje społeczne rozwijają się w firmach albo działają w modelu komercyjnym? Czym są Startupy Pozytywnego Wpływu?
Kiedy i dlaczego warto podjąć współpracę z biznesowym partnerem?
O innowacja społecznych i styku biznesu z organizacjami pozarządowymi opowiadałam Andrzejowi Dębowskiemu w podcaście Społeczne Wynalazki fundacji Stocznia.
Publikacja „Organizacje pozarządowe na oceanie prawa i podatków” fundacji Crido zawiera praktyczne informacje o tym, jak zakładać fundację lub stowarzyszenie, na co zwracać uwagę pisząc statut, do jakich instytucji zgłaszać dokumenty przy powoływaniu organizacji pozarządowej.
Przewodnik opisuje proces powoływania i rolę poszczególnych organów w fundacji i stowarzyszeniu oraz jak stać się Organizacją Pożytku Publicznego. Omawia też podstawowe umowy zawierane w działalności NGO, w tym w zakresie zatrudniania pracowników czy współpracy z wolontariuszami.
Duża część przewodnika poświęcona jest finansowaniu i sprawozdawczości w NGO oraz podatkom – m.in. PIT, CIT oraz VAT, zarówno w odniesieniu do instytucji prowadzących, jak i nieprowadzących działalności gospodarczej.
W poszczególnych rozdziałach – oprócz przejrzystego podania i interpretacji przepisów prawa, znajdują się przykłady jego zastosowania oraz uwagi praktyczne. Przewodnik zawiera również wskazówki, jak samemu próbować odkodować swoje obowiązki podatkowe w oparciu o dostępne instrumenty czy bazy wiedzy.
Gdy rozpoczynało się Powstanie Warszawskie, mieli po kilkanaście lat. Byli, młodzi, energiczni, pełni siły i gotowi do walki o naszą wspólną wolność. Wtedy bez problemu przeciskali się przez kanały, błyskawicznie przemieszczając się przez zrujnowaną Warszawę.
Dzisiaj mają ponad 90 lat i przejście z pokoju do pokoju okazuje się dla nich wyzwaniem. Wtedy jako sanitariuszki troszczyły się o innych, dziś potrzebują wsparcia w najprostszych życiowych czynnościach.
Gdy po rocznicowych uroczystościach milkną media, Bohaterowie-Seniorzy i Bohaterki-Seniorki pozostają sami w domach ze swoimi wspomnieniami i trudnościami. Mamy wobec nich wielki dług wdzięczności.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Pierwszego dnia upałów przypomniałam sobie dlaczego nie mogłabym mieszkać w jakimś cieplejszym kraju, zdecydowanie nie lubię takich upałów. Nawet ciekawe projekty, fundraisingowe, mentoringowe czy komunikacyjne nad którymi teraz pracuję nie idą tak szybko jak bym chciała…
Dzisiaj proponuję Wam mapę wsparcia młodych osób działających społecznie przygotowaną przez Ashokę, książkowe polecenia na lato i nie tylko, artykuł o ekonomii obwarzanka i gospodarce obiegu zamkniętego oraz poradnik o dostępie do informacji publicznej.
Mówi się, że aby wychować dziecko, potrzebna jest cała wioska. Podobnie jest z przedsiębiorczymi osobami, które chcą działać społecznie. Osoba, która widzi potrzebę zmian i chce odważnie wziąć sprawy w swoje ręce, często potrzebuje odpowiedniego zaplecza – potrzebuje całego miasteczka.
Ashoka Polska przygotowała mapę “Rosnąć w poczuciu sprawczości”, w której znalazło się prawie 90 organizacji pozarządowych, które razem, ze względu na swój charakter i role, tworzą strukturę miasteczka. Są w nim m.in.:
szkoła, w której osoba rozpoznaje w sobie potencjał i sprawstwo,
szklarnia tworząca sprzyjające warunku do rozwoju kiełkujących inicjatyw,
bank oferujący różne formy finansowania,
mosty wspierające współpracę międzysektorową.
Bardzo wartościowa publikacja (jedyne czego mi brakuje to podlinkowania poszczególnych projektów w tekście) i miód na moje serce lubiące wszelkie powiązania. Aż sama zaczęłam się zastanawiać jak wyglądało takie miasteczko, kiedy ja zaczynałam swoją działalność społeczną, co było moją szkołą (Rada Samorządów Uczniowskich i Młodzieżowa Rada Miasta Krakowa), szklarnią (Centrum im. H.Jordana w Krakowie), bankiem (Rada Europy i Departament Stanu USA) czy mostem (Fundacja Szkoła Liderów). O stadionie, rynku czy parku muszę jeszcze pomyśleć ;)
Jaka książka ostatnio Cię zatrzymała i skłoniła do refleksji?
Ja celebruję czas w moim życiu, kiedy mogę dużo czytać. Dla przyjemności, a nie z konieczności. Dlatego znajdziesz u mnie mało książek dotyczących biznesu, zarządzania czy nawet CSRu. Wiele z nich kiedyś już przeczytałam, a do przygotowywania newslettera #3teksty1akcja wystarczają mi dobre artykuły.
Wiem, że w ostatnich latach dobra powieść czy reportaż rozwija mnie bardziej niż najlepszy poradnik rozwoju osobistego.
To było wyjątkowo obfite czytelniczo półrocze, Goodreads pokazuje, że wyrobiłam nawet plan na cały rok , ale przecież warto zawsze mieć „nadczytane”, bo nie wiadomo co będzie jesienią.
Mam kilku faworytów i faworytek ostatnich miesięcy, kilka książek zrobiło na mnie duże wrażenie. Czytam lektury dotyczące moich ulubionych krajów i tematów, nowości, debiuty, klasykę i polecajki znajomych. Przypominam, że dzielę się jedynie krótkimi refleksjami, nie piszę długich recenzji i dlatego linkuję Wam te napisane przez inne osoby i portale.
Będę się cieszyć, jeśli ta lista zainspiruje Cię do sięgnięcia po którąś z opisywanych książek.
A jaką książkę polecił(a)byś mi na drugie półrocze?
Czym się różni gospodarka obiegu zamkniętego (GOZ) od ekonomii obwarzanka? W tym artykule znajdziecie zarówno podobieństwa, jak i różnice między tymi dwiema koncepcjami:
„Circular economy is a model of production and consumption that aims to eliminate waste and keep resources in use for as long as possible. It is based on three principles:
– Design out waste and pollution – Keep products and materials in use – Regenerate natural systems (…)
Doughnut economy is a framework for sustainable development that was proposed by Kate Raworth, an economist and author of the book Doughnut Economics: Seven Ways to Think Like a 21st-Century Economist. The doughnut is a simple but powerful visual tool that shows the minimum and maximum boundaries that humanity needs to respect in order to thrive.
The inner ring of the doughnut represents the social foundation, which includes 12 dimensions of human well-being, such as food, water, health, education, equality and peace. These are the basic needs that everyone should have access to.
The outer ring of the doughnut represents the ecological ceiling, which includes nine planetary boundaries that define the safe operating space for humanity on Earth, such as climate change, biodiversity loss, ocean acidification and land use change. These are the environmental limits that we should not exceed.”
Sieć Obywatelska Watchdog Polska to organizacja, która stoi na straży prawa do informacji. Gdy nie jest przestrzegane, prowadzi sprawy sądowe w interesie publicznym. Dzięki temu obywatelki i obywatele mogą dowiedzieć się, jaki powinien być standard realizacji tego prawa, a instytucje publiczne uczą się jawności.
Jeśli szukasz informacji o prawie do informacji – sprawdź ten poradnik. Znajdziesz tam wszystko, co potrzebne, by skutecznie z niego korzystać – opis prawa i procedur, wzory pism, wyroki sądów i artykuły poruszające najczęściej spotykane problemy.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Tym razem przychodzę do Was z inspiracjami prosto z londyńskiego muzeum designu, wracam do tematu bezwarunkowego dochodu podstawowego, sprawdzam jak stoimy jako ludzkość z realizacją Celów Zrównoważonego Rozwoju, a także zachęcam do zbadania cyfrowych potrzeb swojej organizacji pozarządowej.
Przygotowuję pomału półroczne podsumowanie czytelnicze :) A Wy co czytacie w te wakacje?
Nawet jeśli nie jesteście fanami lub fankami designu, to i tak polecam wizytę w którymś z europejskich muzeów z tego obszaru. Dzięki mojej córce odwiedziłam londyńskie Design Museum i nie żałuję, bo okazało się, że spojrzenie na tworzenie przedmiotów z punktu widzenia projektanta_tki, twórczy_czyni i użytkownika_czki może być bardzo inspirujące. Począwszy od projektowania systemu komunikacji w metrze, przez kampanie społeczne i polityczne po przedmioty, które zyskują miano kultowych.
W 67. odcinku Outriders posłuchacie o tym, czym jest bezwarunkowy dochód podstawowy (UBI) – komu to służy i w czym jest przydatny.
Reporterzy i reporterki weryfikują eksperymenty na temat dochodu podstawowego w różnych krajach Europy i świata, a także próbują odpowiedzieć na pytanie, czy jest możliwy w Polsce?
Trzeci rok z rzędu nie widać światowego postępu w osiąganiu Celów Zrównoważonego Rozwoju (SDGs), dodatkowo istnieje coraz większe ryzyko, że przepaść w osiąganiu SDGs pomiędzy krajami bogatymi i biednymi będzie w 2030 roku większa niż w 2015, kiedy SDG powstały.
Profesor Jeffrey Sachs (którego kurs o SDGs na Coulumbia University skończyłam na i bardzo wszystkim polecam) tak komentuje tę sytuację:
“Half way to 2030, the SDGs are seriously off track – with the poor and highly vulnerable countries suffering the most. The international community should step up at this month’s Summit for a New Global Financing Pact in Paris and at the key upcoming multilateral meetings to scale-up international financial flows based on SDG needs. It would be unconscionable for the world to miss this opportunity, especially for the richest countries to evade their responsibilities. The SDGs remain fundamental for the future we want.”
Przeczytajcie cały Sustainable Developement Report, który zawiera dużo ciekawych grafik i wizualizacji dotyczących osiągania poszczególnych SDGs, można też przeanalizować poszczególne kraje, tu Polska.
To narzędzie (dostępne w jęz. polskim) umożliwia analizę kluczowych obszarów działalności, takich jak: zarządzanie programami, komunikacja i marketing, fundraising, działania operacyjne, bezpieczeństwo cyfrowe oraz infrastruktura IT. Diagnoza obejmują łącznie 27 podkategorii i 85 tematów. Po zakończeniu diagnozy, narzędzie dostarcza rekomendowane rozwiązania specjalnie dostosowane do potrzeb organizacji.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Egzaminy mojej córki 8-klasistki zakończone, wyniki będą w lipcu – dziękuję tym osobom, które deklarowały, że przeczytają artykuł o tym jak przeżyć ten czas, postaram się napisać go w wakacje. U mnie w tym tygodniu dużo doradztwa fundraisingowego i mentoringu w ramach projektu BCG #EmpowerPLUA i konferencji Econverse, która mam nadzieję będzie wysokoenergetycznym spotkaniem z młodymi osobami tworzącymi startupy.
A pozdrawiam Was w biegu (ale zdążyłam powąchać pięknie kwitnące akacje) na Philanthropy Summit i konferencję Make the Change podczas której będę brała udział w panelu o wpływie biznesu na społeczeństwo i obiecałam, że powiem trochę o tym złym…
Dzisiaj proponuję Wam globalny raport Deloitte o sytuacji kobiet na rynku pracy, raport badaczek stowarzyszenia Klon/Jawor o wizerunku organizacji pozarządowych w Polsce, artykuł o społecznych innowacjach w baskijskim miasteczku Hernani. I zapraszam wszystkich Was na Marsz 4 czerwca.
W porównaniu z poprzednimi latami zauważalna jest pewna poprawa sytuacji kobiet na rynku pracy – spadły wskaźniki wypalenia zawodowego oraz ilość zachowań wykluczających. Natomiast przytłaczająca większość badanych (92 proc.) wskazuje, że ich pracodawca nie podejmuje działań na rzecz równouprawnienia płci w pracy. Jak wynika z globalnego raportu #WomanWork23: A Global Outlook, przeprowadzonego przez firmę Deloitte, kobiety z mniejszości etnicznych oraz należące do społeczności LGBT+ częściej doświadczają dyskryminacji.
Badanie przeprowadzone wśród 5 tys. kobiet z całego świata pokazało, że nadal nie są one usatysfakcjonowane z warunków pracy i traktowania przez pracodawcę. W ciągu ostatnich 12 miesięcy więcej kobiet opuściło swoją organizację, niż miało to miejsce łącznie w 2020 i 2021 roku. Patrząc natomiast na pozytywne wnioski płynące z raportu, należy wspomnieć, że coraz więcej badanych jest zadowolonych z pracy hybrydowej i w takim trybie chce pracować (74 proc.).
Ciekawe są dane dotyczący zarządzania różnorodnością – badanie wykazało, że pracownicy i pracowniczki firm uznanych za liderów DE&I odczuwają większą satysfakcję z pracy i jedynie 3 proc. z nich zauważa u siebie symptomy wypalenia, podczas gdy w ogólnej próbie jest ich o 41 punktów procentowych więcej. Jednocześnie tylko co dziesiąty pracownik/pracowniczka firm stawiających na inkluzywność planuje odejście w przeciągu najbliższych 12-24 miesięcy. Odsetek takich osób w firmach pozostających w tyle pod względem działań związanych z wyrównywaniem szans jest sześciokrotnie wyższy.
Jak Polki i Polacy postrzegają organizacje pozarządowe? Jaka część polskiego społeczeństwa ufa NGO? Za co doceniamy NGO, a co wzbudza nasz niepokój, jeśli chodzi o ich działanie? Z czym kojarzą się nam organizacje pozarządowe?
O tym wszystkim przeczytacie w najnowszym raporcie Badań Klon/Jawor“Ufamy, ale… Polki i Polacy o organizacjach pozarządowych. Raport z badań 2023”.
Raport podsumowuje wnioski zebrane w reprezentatywnym badaniu opinii Polek i Polaków, a także pogłębionych badaniach fokusowych.
Najciekawsze wnioski:
63% Polek i Polaków ufa organizacjom pozarządowym. Podobny odsetek (62%) uważa, że organizacje są w Polsce potrzebne. Brak zaufania do organizacji deklaruje 23% społeczeństwa, a tylko 9% uznaje, że NGO są w Polsce niepotrzebne. Zaufanie do NGO wzrosło o 7 punktów procentowych w stosunku do 2020 roku.
Wyobrażenia na temat organizacji pozarządowych wciąż – pomimo wzrostu kontaktów bezpośrednich z obywatelami – w dużej mierze kształtują media.
Organizacje pozarządowe mają wizerunek niosących pomoc tam, gdzie państwo powinno dotrzeć, a nie dociera. Towarzyszy temu przekonanie, że osoby działające i pracujące w NGO kierują się powołaniem do pomagania i poświęcania się dla innych. Taki idealistyczny obraz organizacji pozarządowych i skupionych w nich osób jest spójny z oczekiwaniem wyrażanym przez badanych, zgodnie z którym wszystkie środki zgromadzone przez organizacje powinny trafiać do potrzebujących. Z jednej strony badani zdają sobie sprawę, że organizacje muszą ponosić jakieś koszty swoich działań, z drugiej zaś sytuacja, w której część środków miałaby zostać wydana na inny cel niż bezpośrednia pomoc potrzebującym budzi ich podejrzenia.
Silnie zakorzeniony pogląd na temat niezależności organizacji od rządu, a także docierające z mediów lub bezpośrednio od organizacji apele o datki lub przekazanie 1% PIT wzmacniają przekonanie Polek i Polaków, że pieniądze, którymi dysponują organizacje pochodzą przede wszystkim ze zbiórek i darowizn. W rzeczywistości darowizny i 1% podatku stanowią niewielką część budżetu sektora, a głównym jego składnikiem są dotacje, przede wszystkim ze środków publicznych (samorządowych i rządowych).
37% Polek i Polaków uważa, że w organizacjach dochodzi często do nadużyć i prywaty. Co prawda w ciągu ostatnich dwudziestu lat udział zwolenników tego poglądu zmniejszył się o 26 punktów procentowych, ale w dalszym ciągu skłania się ku niemu co trzecia osoba w Polsce.
W ostatnim roku co drugi dorosły_a obywatel_ka wsparł_a finansowo organizację pozarządową, w tym 35% przekazało darowiznę więcej niż raz, ale tylko 4% robi to regularnie, co miesiąc. Częściej w filantropię angażują się osoby z wyższym wykształceniem, dysponujące wyższymi dochodami, mieszkające w dużych miastach, a także w wieku powyżej 55 lat.
Kraj Basków jest moim drugim po Andaluzji ulubionym regionem Hiszpanii. Już wkrótce na blogu pojawią się książkowe hiszpańskie polecajki, a dzisiaj zachęcam do lektury artykułu w Krytyce Politycznej napisanego przez mojego kolegę Michała Syskę, dyrektora Ośrodka Myśli Społecznej im. F. Lassalle’a. Opisuje baskijską miejscowość Hernani, której lokalne polityki publiczne mogą być inspiracją do wyznaczania nowych paradygmatów rozwoju w skali globalnej.
„Projekt „Hernani Burujabe” ma zapewnić więc odzyskanie demokratycznej kontroli nad łańcuchami produkcji i dystrybucji oraz spowodować, że to, co powstaje w mieście, w nim pozostaje. Zdefiniowane sektory gospodarki i usług, kluczowe dla jakości życia, muszą być wyjęte z logiki rynkowej, a podporządkowane dobrostanowi mieszkańców. (…)
Enherkom to kooperatywa, która powstała we współpracy z miastem, by pogodzić potrzeby energetyczne mieszkańców z wyzwaniami, jakimi są przejście do źródeł odnawialnych i ekonomii obiegu zamkniętego, redukcja emisji i przezwyciężenie ubóstwa energetycznego. (…)
Hernani chce zastąpić gospodarkę opartą na akumulacji (accumulation economy) na gospodarkę opartą na przepływach (flow economy), bo akumulacja promuje indywidualne bogactwo, a cyrkulacja bogactwo zbiorowe.
Przy następnej wizycie w Kraju Basków odwiedź Hernani!
4 czerwca to dla mnie Święto Demokracji, które zwykle obchodziłam radośnie na spotkaniu przy winie z moimi koleżankami lub wznosząc toast za wolność pod warszawską Niespodzianką.
W tym roku jednak pójdę z całą rodziną na Marsz, bo wierzę, że kiedy Prezydent RP podpisuje w roku wyborczym wątpliwą konstytucyjnie ustawę, z komisją, która na podstawie niejasnych zapisów może orzec nawet 10-letni zakaz zajmowania stanowisk związanych z dostępem do finansów publicznych – to trzeba wyjść na ulicę i protestować.
A Ty będziesz?
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Mam nadzieję, że wszystkie osoby czytające są zdrowe, niestety ja witam wiosnę z wirusem, dlatego nie mam zbyt wielu ciekawostek konferencyjnych z poprzedniego tygodnia, oprócz inspirującego spotkania społeczności Climate Leadership.
A dzisiaj zapraszam na podcast o równości w biznesie i zarządzaniu różnorodnością, podsumowanie szóstego raportu IPCC i raport o higienie cyfrowej osób dorosłych. Zachęcam też do „zapisania dobra” w ramach akcji testamentowej.
To pewne: zdołaliśmy już poważnie zmienić klimat naszej planety a nasze emisje gazów cieplarnianych (przede wszystkim dwutlenku węgla) wciąż rosną. Międzyrządowy Zespół ds. zmiany klimatu (IPCC) przedstawił ostatni, czwarty tom Szóstego raportu podsumowującego. Jakie są najważniejsze wnioski?
Fragment rysunku AR6 SYR SPM.5: Zestawienie scenariuszy emisji pozwalających na ograniczenie ocieplenia do poziomu 2℃ (z prawdopodobieństwem powyżej 67%, linia zielona) oraz 1,5℃ (z prawdopodobieństwem powyżej 50%, linia niebieska) z emisjami przewidywanymi na podstawie dotychczas wdrożonych polityk (linia czerwona). Źródło: IPCC AR6 SYR SPM i naukaolimacie.pl
I raport (FAR), 1990 r.: „Jesteśmy pewni, że emisje z działalności ludzkiej istotnie podnoszą atmosferyczne koncentracje gazów cieplarnianych […]. Ten wzrost nasili efekt cieplarniany, wpływając na […] ocieplenie powierzchni Ziemi”.
VI raport (AR6), 2023 r.: “Działalność człowieka, przede wszystkim poprzez emisję gazów cieplarnianych, bezdyskusyjnie spowodowała globalne ocieplenie.”
W świetle raportu jasne jest, że ludzkość przegrała bitwę o klimat — ale jeszcze nie wojnę. Choć co do jej wyniku można mieć wątpliwości. Próg ocieplenia o 1,5°C (względem lat 1850-1900) zostanie osiągnięty z prawdopodobieństwem w przedziale 66-100 proc.
„Jeżeli technologia, know-how i odpowiednie środki polityczne będą udostępniane, a odpowiednie finansowanie będzie dostępne już teraz, każda społeczność może ograniczyć lub uniknąć konsumpcji [towarów i usług] powodujących duże emisje dwutlenku węgla. Jednocześnie, dzięki znacznym inwestycjom w adaptację, możemy zapobiec rosnącym zagrożeniom, zwłaszcza wobec podatnych na nie grup i regionów – stwierdza IPCC w komunikacie prasowym na temat raportu podsumowującego szósty cykl.
Od 3,3 do 3,6 miliarda ludzi jest narażonych na negatywne konsekwencje zmiany klimatu.
Ok. 1/3 emisji gazów cieplarnianych pochodzi z sektora żywności.
O 85% spadły koszty energii słonecznej i baterii litowo-jonowych (wykorzystywanych do przechowywania energii) w latach 2010-2019.
O 55% spadły koszty energii z wiatru w latach 2010-2019, co sprawia, że odnawialna energia jest tańsza i bardziej dostępna niż kiedykolwiek.
54% emisji dwutlenku węgla związanych z działalnością człowieka w ciągu ostatnich 10 lat pochłonęła przyroda, z czego: • 31% emisji CO2 pochłonęły ekosystemy lądowe (w tym rośliny, zwierzęta i gleby), • 23% emisji CO2 pochłonęły morza i oceany, ale odbyło się to wielkim kosztem dla ekosystemów morskich (globalne ocieplenie prowadzi do zakwaszania środowiska morskiego).
Czas spędzany przed ekranem kontroluje 14,3% badanych. Blisko 2/3 z nich uważa, że spędza w ten sposób dużo, a nawet za dużo czasu. 1 na 5 osób ogranicza liczbę powiadomień w telefonie, a 9,3% unika używania ekranów przed snem.
grafika Fundacja Orange i ICO
Polecam Wam ciekawy raport „Higiena Cyfrowa Osób Dorosłych 2022” przygotowany przez Instytut Cyfrowego Obywatelstwa i Fundacja Orange. To zdecydowanie temat, któremu chcę się bliżej przyglądać i uczyć.
Organizatorzy i organizatorki badania przygotowali także Test Higieny Cyfrowej, skorzystać z tego narzędzia może każda zainteresowana osoba. Pomoże on sprawdzić czy wystarczająco chronimy swoje zdrowie w czasie używania ekranów oraz wskaże dobre nawyki, które warto wprowadzić w swoim życiu.
Trwa ogólnopolska akcja „Zapisz Dobro”, w której organizatorzy i organizatorki próbują zwracają uwagę na możliwość uwzględniania w testamencie nie tylko najbliższych członków rodziny, przyjaciół i krewnych, ale również wszystkich instytucji, takich jak szpitale, domy dziecka, schroniska dla zwierząt, przytułki dla bezdomnych, fundacje oraz stowarzyszenia.
grafika Napisz Testament
Przeczytaj historię Olgi i sprawdź jak w 4 krokach uwzględnić organizację społeczną w testamencie.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Skoro publikacja newslettera wypada w Dzień Kobiet to znak, że dzisiaj będzie o kobietach. Polecam Wam 3 ciekawe raporty o kobietach w biznesie, marketingu i o przywództwie kobiet; 3 interesujące książki o kobietach, 3 kobiece kampanie społeczne oraz 3 organizacje kobiece, które warto wspierać.
Te 3 raporty dostarczą Wam ciekawej i pożytecznej wiedzy wiedzy o sytuacji kobiet w polskim życiu publicznym.
1. Niech nas usłyszą! Głos kobiet w korporacjach.
„Niech nas usłyszą! Głos kobiet w korporacjach” to raport 30% Club Poland i UN Global Compact Network Poland pokazujący głos 4 262 aktywnych zawodowo kobiet o zróżnicowanej sytuacji rodzinnej, pracujących na rozmaitych stanowiskach w firmach z szeregu różnych sektorów.
Co pokazują wyniki badania? – Zdecydowana większość, bo aż 91,1% uczestniczek badania chce awansować, – 70,4% respondentek nigdy nie zrezygnowała z szansy awansu, – 52,1% a więc ponad połowa respondentek oceniła, że jest gorzej traktowana ze względu na swoją płeć, – 55,7% uczestniczek badania wyraziła przekonanie, że wymagania stawiane wobec kobiet są wyższe niż wobec mężczyzn na równorzędnych stanowiskach.
Niezależnie od wieku, sytuacji rodzinnej czy zawodowej, kobiety spotykały się z licznymi stereotypami na swojej ścieżce kariery. Niewiele było uczestniczek badania, które by się przed nimi uchroniło. Jedynie 32 respondentki (0,8%) nigdy nie spotkały się z żadnym z wymienionych w badaniu stereotypów.
2. Po stronie kobiet
Zaledwie 20 proc. kobiet pracujących w branży komunikacji marketingowej nie spotyka się z dyskryminacją ze względu na swoją płeć. Znaczące, bo mężczyzn, którzy nie zetknęli się z dyskryminacją kobiet jest aż 63 proc. Taki i wiele innych zaskakujących wniosków przyniosło pierwsze badanie dotyczącego równości w polskiej reklamie i marketingu #PoStronieKobiet.
Choć w reklamie i marketingu kobiety stanowią większość, to stoją raczej w drugim szeregu. Nie dostają takich szans zawodowych, jak mężczyźni. Kobiety (87 proc.) i mężczyźni (91 proc.) są niemal zgodni, że mają wiedzę i kompetencje na mniej więcej takim samym poziomie. Mimo to kobiety rzadziej są liderkami czy ekspertkami. Jak twierdzą, zwykle prowadzą projekt tylko do pewnego etapu. Pozostają anonimowymi wykonawczyniami i „nie zbierają oklasków”, gdy projekt czy prezentacja kończy się sukcesem. A dostęp do prestiżowej pracy i projektów jest dla nich niezwykle istotny. Nie chcą być odcinane od własnych osiągnięć i chcą zadań ważniejszych niż robienie notatek ze spotkań.
Pomysłodawcami badania są: Magdalena Łukasiuk, ekspertka ds. PR i zarządzania międzykulturowego; Dominika Nawrocka, strateżka, badaczka marketingowa (Grupa Media Direction) i Artur Leśniak, marketer i konsultant, którzy zrealizowali je wspólnie z agencją SWResearch (część ilościowa) oraz Minds & Roses i Zróbmy Badanie (wywiady pogłębione).
3. Przywództwo kobiet 2021
Raport Fundacji Perspektywy i Citi Foundation „Przywództwo kobiet 2021. Technologie, biznes, nauka” analizuje zjawisko przywództwa kobiecego w pokoleniu milenialsek – najbardziej aktywnym na rynku pracy. Publikację przygotowano na podstawie wyników sondażu ankietowego 750 liderek poprzedzonego badaniem grup fokusowych. Wśród respondentek dominowały przedsiębiorczynie i startuperki, liderki zajmujące wysokie stanowiska w firmach, naukowczynie przejmujące odpowiedzialność zarządczą na uczelniach i w instytucjach badawczych oraz młode osoby wykazujące cechy przywódcze na studiach. Raport kreśli ich bogaty i zniuansowany portret, a także zawiera Zestaw Rekomendacji jak wspierać przywództwo kobiet w praktyce.
„KIM JEST LIDERKA?. Najczęściej badanym liderka kojarzy się z przedsiębiorczynią, aktywistką na szczeblu lokalnym lub naukowczynią, najrzadziej z polityką na poziomie międzynarodowym. Może to wskazywać na dystans badanych – aktywnych głównie w obszarze STEM i w biznesie wobec świata polityki”.
Te książki pokażą Wam nieznane obszary kobiecej historii, designu, medycyny i edukacji.
1. Caroline Criado Perez „Niewidzialne kobiety. Jak dane tworzą świat skrojony pod mężczyzn”, tłumaczenie Anna Sak, wydawnictwo Karakter
„Pierwsza książka, która na taką skalę analizuje seksistowski charakter świata, w którym żyjemy – od dostępności usług publicznych po projektowanie dóbr luksusowych. Caroline Criado Perez na setkach przykładów pokazuje, że domyślnym użytkownikiem większości dóbr i usług jest wciąż mężczyzna i pisze o tym, w jaki sposób wpływa to na codzienne życie połowy ludzkości. Brak istniejących danych na temat kobiet – ich potrzeb, zdrowia, sposobów korzystania z infrastruktury i usług publicznych, funkcjonowania na rynku pracy etc. prowadzi do ich systematycznej dyskryminacji we wszystkich dziedzinach życia, od języka, poprzez system edukacji czy ochrony zdrowia (np. diagnostyka i leczenie niektórych chorób), normy obowiązujące w miejscach pracy, system ochrony pracy po system podatkowy i zarządzanie, nie mówiąc już o (nie)obecności kobiet na kartach historii. Przedsięwzięcie Caroline Criado Perez jest imponujące przede wszystkim ze względu na ilość materiału, jaki poddała analizie, i fakt, że objęła nią obszar od Norwegii po Argentynę i RPA i od Stanów Zjednoczonych po Japonię”.
2. Linda Scott, „Kapitał kobiet. Dlaczego równouprawnienie wszystkim się opłaca”, tłumaczenie Dorota Konowrocka-Sawa, wydawnictwo Filtry
„Wszyscy wiemy, że kobiety zarabiają gorzej od mężczyzn, wolniej awansują i rzadziej zasiadają w zarządach. Czy jednak jesteśmy tym faktem wystarczająco oburzeni? Czy raczej przyjmujemy jako oczywistość skandal, że połowa ludzkości, która w dodatku w krajach rozwiniętych jest – średnio rzecz biorąc – lepiej wykształcona, dostaje mniejsze wynagrodzenie za tę samą pracę? Czy faktycznie mężczyźni – w szerszej perspektywie – na swoim uprzywilejowaniu korzystają? I czy zdajemy sobie sprawę, że niezliczona ilość kobiet jest wciąż przedmiotem handlu? Ojcowie sprzedają córki na żony bądź prostytutki wbrew ich woli. Przyszli mężowie gwałcą wybranki, by nie płacić za nie posagu. W kulturach, gdzie to panna młoda wnosi wiano, dziewczynki bywają uznawane za tak duże obciążenie finansowe, że zaraz po urodzeniu są zabijane. W wielu miejscach na ziemi majątek wdów przechodzi na braci zmarłego męża, a one kończą na ulicy bądź zmuszane są do usług seksualnych, które mają być zapłatą za utrzymanie ich rodzin”.
3. Anna Kowalczyk, „Brakująca połowa dziejów. Krótka historia kobiet na ziemiach polskich”, wydawnictwo W.A.B
„Nawet jeśli ktoś wspomni o bohaterkach powstania, dzielnych Matkach Polkach albo że to kobieta pierwsza zdobyła dla Polski medal na olimpiadzie i Mount Everest, to te wszystkie wzmianki mają przeważnie charakter „ciekawostek”, „michałków” i sprawiają wrażenie, że w naszej wspólnej przeszłości kobiety, nawet wybitne, co prawda się przewijały, ale w sumie nie za często i tak szczerze, koniec końców, bez wielkiego znaczenia dla ogólnego obrazu. Jest to więc książka-zaproszenie. Do odkrywania historii własnych przodkiń – i tych złączonych z nami więzami krwi, i tych, z którymi łączy nas tylko i aż to miejsce na Ziemi, w którym przyszło nam żyć. (…) Jest to też moja własna próba odpowiedzi na pytanie: gdzie się podziały te wszystkie kobiety, które były tu przed nami? Dlaczego prawie nic o nich nie wiemy? I czy naprawdę nie ma o czym mówić?”
Te kampanie w kreatywny sposób pokazują obszary nierówności i dyskryminacji kobiet oraz dają przydatne narzędzia.
1. Niewidzialny etat
Nie można mówić, że Polska się rozwija, i nie wspomnieć o nieodpłatnej pracy w domu. Opieka nad członkami rodziny i domem spada najczęściej na kobiety, wypycha je z rynku pracy i przerzuca na nie koszty wielu męskich karier. Autorki i autorzy kampanii „Niewidzialny etat” mówią tej nierówności STOP.
Aby uzmysłowić, jak ważne są kwestie związane z prowadzeniem domu, czy sprawowaniem opieki powstał kalkulator niewidzialnego etatu. W kalkulatorze należy odpowiedzieć na pytania odnośnie do ilości czasu poświęconego na wymienione obowiązki.Są to następujące czynności:robienie zakupów, przygotowywanie posiłków/zmywanie, pranie/prasowanie, sprzątanie, opieka nad zwierzętami, drobne naprawy/praca w ogrodzie.
2. Nie czekam 107 lat
Celem akcji #NieCzekam107Lat jest uświadamianie Polkom i Polakom nierówności między kobietami a mężczyznami dotyczących wszystkich sfer życia: ekonomicznej, społecznej i prywatnej.
Tytuł akcji nawiązuje do danych Global Gender Gap Report, z którego wynika, że kraje Europy Wschodniej, w tym Polska, potrzebują aż 107 lat, by osiągnąć równość płci we wszystkich dziedzinach życia. Przy obecnym tempie działań lukę tę uda się zamknąć w 2128 roku. W ramach akcji publikowane są teksty, podcasty i programy wideo, które mają na celu pokazanie problemu nierówności, ale też wskazują sposoby wyrównywania szans.
W ramach kampanii Ringier Axel Springer powstała też Baza ekspertek.
3. Wspieram Feminatywy
Kampania #WspieramFeminatywy przygotowana przez Bank BNP Paribas Polska z patronatem m.in. fundacji Kosmos dla Dziewczynek. Na stronie kampanii możecie posłuchać podcastu, przeczytać raport z badania, które bank przeprowadził wśród dzieci i dorosłych i które pokazało, jak stosowanie męskich lub neutralnych rodzajowo nazw zawodów zmienia postrzeganie przedstawicieli tych profesji wśród dzieci oraz w jaki sposób wpływa na percepcję osobowości wśród dorosłych. Możecie też skorzystać ze słownika żeńskich nazw zawodów.
Jeśli chcesz zainwestować swoje pieniądze i wspierać organizacje dziewczyńskie i kobiece, zachęcam Cię do jednorazowego wsparcia, a najlepiej regularnego wspierania jednej z tych organizacji.
W tym tygodniu minęło 6 lat od podpisania aktu założycielskiego fundacji Kosmos dla Dziewczynek, a bycie jedną z fundatorek to dla mnie nadal powód do dumy i radości. Magazyn wydawany przez fundację pokazuje kolejnym rocznikom dziewczynek, że mogą być kim chcą, że mogą być piękne, mądre, sprawcze, interesować się nauką, sztuką, poznawać swoje emocje, odkrywać różne oblicza dziewczyńskości i tworzyć świat wolny od stereotypów. Dzięki wartsztatom SUPERBOHATERKI tysiące dzieci w szkołach w całej Polsce dowiedziało się o kilkunastu wspaniałych kobietach, których próżno szukać w podręcznikach do historii. Kosmos dla dorosłych to z kolei bogactwo mądrych tekstów, wywiadów i artykułów dla rodziców. Po rozpoczęciu wojny w Ukrainie ukazał się zbiór kosmosowych tekstów w języku ukraińskim, które wzmocnia także młode Ukrainki.
Zaprenumerujcie magazyn córce, siostrze lub innej, ważnej dla Was dziewczynce, czytajcie mądre teksty i pomyślcie jak wesprzeć tę niezwykle potrzebną organizację.
Fundusz Feministyczny to niezwykle unikalna instytucja, która robi wspaniałą siostrzaną robotę, wspierając wyłącznie działania realizowane przez kobiety, dziewczyny oraz osoby niebinarne, trans, queer i interpłciowe z całej Polski. Finansuje inicjatywy, które zmieniają świat, by każda kobieta mogła decydować o sobie, była wolna i bezpieczna.
W programach grantowych można otrzymać pieniądze na realizację inicjatyw feministycznych, na nagłe i pilne sytuacje, a także na stabilny rozwój organizacji. O tym, do kogo trafia kasa z Funduszu, decydują same osoby uczestniczące w naborze do programów, bo FemFund ufa grupom kobiecym, dziewczyńskim i feministycznym, one wiedzą najlepiej, jakie działania są potrzebne.
Od początku istnienia ze wsparcia FemFundu skorzystało ponad 160 różnych grup i organizacji feministycznych z całej Polski, a suma wsparcia przekroczyła kwotę 3 000 000 złotych.
Feminoteka pomaga kobietom doświadczającym przemocy. Zwłaszcza seksualnej. Prowadzi telefon przeciwprzemocowy, oferuje bezpłatne wsparcie prawne, psychologiczne, terapeutyczne dla kobiet po doświadczeniu przemocy.
Wydaje publikacje na temat przemocy, organizujemy akcje, debaty poświęcone przemocy wobec kobiet. Edukuje, organizuje akcje, pisze petycje, zmienia prawo i społeczeństwo. Prowadzi specjalny Fundusz dla kobiet po gwałcie, który pozwala szybko i i bez zbędnych formalności pomagać kobietom, które doświadczyły gwałtu. Opłaca leki, terapie, prawniczki i podstawowe opłaty. Działa na rzecz likwidacji dyskryminacji ze względu na płeć we wszystkich sferach życia społecznego, publicznego i kulturalnego. Prowadzi szkolenia, warsztaty, organizuje spotkania, promocje książek, dyskusje i wydaje książki.
Możesz wesprzeć Feminotekę kupując kosmetyki naturalne w sklepie Samo Dobro – cały zysk ze sprzedaży wszystkich produktów przeznaczony jest na pomoc kobietom doświadczającym przemocy.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Dzisiaj przychodzę do Was w zadumie nad tym, że ludzie pracujący na etatach i dostający pensje na konto tego samego dnia każdego miesiąca, nigdy nie zrozumieją ludzi prowadzących działalność gospodarczą, którzy muszą walczyć o swoje pieniądze, bo większość firm, organizacji czy instytucji nie płaci faktur w terminie… A może macie jakieś dobre rady jak odzyskać swoje ciężko zarobione pieniądze od pewnej fundacji korporacyjnej ponad 2 miesiące od zakończenia projektu? Przyjmę z wdzięcznością!
Po raz pierwszy ten wpis będzie tak monotematyczny, ale ostatni rok był niezwykły społecznie i politycznie, dlatego dzisiaj przeczytacie o podsumowaniach i raportach dotyczących wojny w Ukrainie i pomocy ukraińskim uchodźcom i uchodźczyniom w Polsce. Dowiedzcie się jak pomagały polskie organizacje pozarządowe oraz jak wojnę widzi profesor z Yale i historyk Zagłady z Polski.
Mam też wielką prośbę o wsparcie Bruna, syna moich przyjaciół.
Kilka dni temu minął rok od rozszerzonej wojny (nie zapominajmy o wcześniejszej aneksji i okupacji Krymu) i rosyjskiej napaści na Ukrainę. Wiele organizacji pozarządowych podsumowało te jedne z najtrudniejszych miesięcy w historii swoich działań pomocowych:
Polski Czerwony Krzyż przeznaczył ponad 250 000 000 zł na pomoc humanitarną dla ofiar konfliktu zbrojnego w Ukrainie
grafika PCK
31 tysięcy wolontariuszy Caritas Polska wspierało uchodźców w szczycie kryzysu
grafika Caritas Polska
Przez ostatnie 12 miesięcy pomoc otrzymało od Polskiej Akcji Humanitarnej otrzymało niemal 300 tys. osób w Ukrainie i ponad 1,1 mln osób, które znalazły schronienie w Polsce
grafika PAH
Dzięki pociągowi medycznemu Lekarze bez granic w 2022 roku przeprowadzili ewakuację 2558 pacjentów
grafika Lekarze bez granic
Homo Faber otworzył Baobab – przestrzeń w centrum Lublina, czyli miejsce otwarte, przyjazne, miejsce integracji, spotykania się, wymiany dobrych doświadczeń, czasem trudnych rozmów i pracy nad projektowaniem przyszłości. Miejsce spotkania migrantów i migrantek, studentów i osób pracujących, rodzin i najmłodszych z nami – Polkami i Polakami.
grafika Homo Faber
Powstały też raporty podsumowujące rok wsparcia i pomocy dla Ukrainy:
Deloitte, Social Progress Imperative i Play Verto przygotowały Refugee Pulse z wynikami badania przeprowadzonego w dniach 24 października – 31 grudnia 2022 r., w którym wzięło udział 1 206 ukraińskich uchodźców mieszkających w Polsce. Celem badania było poznanie aktualnej sytuacji tych osób oraz identyfikacja najważniejszych potrzeb i barier, z którymi muszą mierzyć się na co dzień.
grafika Deloitte
Konsorcjum Migracyjne wspólnie z Ośrodkiem Badań nad Migracjami Uniwersytet Warszawskiego i Centrum Badań Migracyjnych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu podsumowuje ten rok w wydanym raporcie „Polska szkoła pomagania”.
„Raport pokazuje ogromną mobilizację dużej części polskiego społeczeństwa zaangażowanego w pomoc osobom uciekającym przed wojną. Pokazuje, z czego możemy czuć się dumni i dumne jako Polki i Polacy. Ale podkreśla także pomoc, która nie jest dostrzegana – pomoc uchodźczyniom ze strony samej społeczności ukraińskiej, która mieszkała wcześniej w Polsce – i to zarówno osób z doświadczeniem migracyjnym, jak i ukraińskiej mniejszości narodowej. Raport Polska Szkoła Pomagania oferuje diagnozę potrzeb i dobrych praktyk działań pomocowych i integracyjnych podmiotom w te działania zaangażowanym – władzom samorządowym i centralnym, organizacjom społecznym i międzynarodowym, przedstawicielom biznesu i społeczności migranckich – w oparciu o głosy i doświadczenia, jakie zdobyli działając nieprzerwanie od 24 lutego 2022 roku.”
grafika Konsorcjum Migracyjne
Kluczowe rekomendacje Konsorcjum Migracyjnego:
Rząd powinien wycofać się z wprowadzonego od 1 marca 2023 roku nowelizacją specustawy obowiązku partycypowania uchodźczyń w kosztach utrzymania w miejscach zbiorowego zakwaterowania. Konieczne jest też dostosowanie przepisów ustawy do wymogów unijnych.
Konieczne jest przygotowanie i wprowadzenie spójnych lokalnych polityk integracyjnych na poziomie samorządów różnego szczebla, a także mapowanie zasobów i podmiotów lokalnych w tę pomoc zaangażowaną (organizacji społecznych, lokalnego biznesu etc.). Priorytetem są działania długoterminowe.
Należy zaplanować i przeprowadzić poprawę dostępu osób uchodźczych do usług: jakościowej opieki medycznej i społecznej, edukacji i rynku pracy, oferty lokalowej i wsparcia w integracji, według standardów międzynarodowych i uwzględniając szczególne potrzeby.
Konieczne jest wsparcie organizacji społecznych i ich działań skierowanych na pomoc i integrację uchodźczyń. Powinno ono przebiegać na różnych poziomach, w tym finansowym, i powinny go zaoferować instytucje publiczne oraz organizacje międzynarodowe.
Niezbędne jest usprawnienie współpracy międzysektorowej w działaniach pomocowych oraz integracyjnych, uspójnienie kanałów komunikacji oraz wymiana wiedzy i dobrych praktyk. Współpraca ta musi być oparta na zaufaniu, uproszczonych procedurach oraz włączaniu osób migranckich w procesy decyzyjne. Społeczeństwo obywatelskie musi zostać znacznie odciążone przez władze lokalne i centralne w tych działaniach.
Należy zintensyfikować plany i prace rządu nad przeprowadzeniem relokacji wewnętrznych, które powinny się opierać na współpracy z samorządami oraz dobrowolności przeprowadzki ze strony uchodźczyń.
Osobom pracującym z uchodźczyniami koniecznie należy zapewnić wsparcie merytoryczne oraz przede wszystkim psychologiczne. Jest to szczególnie ważne dla osób z doświadczeniem migracji, w tym tych które uciekły przed wojną w Ukrainie. Wsparcie w postaci pomocy psychologicznej oraz związanej z przeciwdziałaniem wypaleniu zawodowemu powinno być zaoferowane także wszystkim pracującym bezpośrednio z uchodźczyniami, także w instytucjach publicznych.
Profesor Timothy Snyder wspaniale, jasno i analitycznie przedstawia amerykańskie spojrzenie na wojnę, Rosję, Putina i rolę prezydenta Bidena w wywiadzie dla Frontline PBS.
Bardzo zazdroszczę wszystkim Jego studentom i studentkom!
A jak widzi wojnę historyk, badacz Zagłady i II wojny światowej, czy faktycznie jako ludzkość niczego się nie uczymy? Przeczytajcie ciekawy wywiad Krytyki Politycznej z Jackiem Leociakiem.
Fot. Ministry of Defense of Ukraine
„Patrzę na tę wojnę jako na coś, co się powtarza, co wraca w Europie. To jedno z najbardziej bolesnych dla mnie przeżyć. W tym, co Rosjanie robią w Ukrainie, widzę jakąś straszliwą powtarzalność i jestem wobec tego bezradny. Dla mnie to jest chyba najbardziej dojmujące doświadczenie.
Patrzę na to z całym bagażem wiedzy, jestem wytrenowany w analizowaniu świadectw Zagłady. Patrzę na coś, co w pewnym sensie znam, wiem, jakie są mechanizmy i dynamika tego procesu, i nie mam na to żadnego wpływu. Widzę tylko, że to się po prostu powtarza. Zachowania poszczególnych ludzi i państw są niezwykle podobne do tych, jakie znam z lat 30. XX wieku.
Taka obserwacja jest poznawczo dewastująca. Nie jesteśmy w stanie jako ludzkość niczego się nauczyć. Dźwięczy mi w uszach to zbanalizowane, doprowadzone do absolutnej śmieszności hasło „Nigdy więcej”. Nasze doświadczenie historyczne jest po prostu nic niewarte, to znaczy: nie prowadzi do zmiany rzeczywistości.”
Czarek był moim Przyjacielem i ważną osobą w moim życiu. Odszedł 2 lata temu i osierocił 4 dzieci, w tym dwóch chłopców chorych na mukowiscydozę. Ich mama, Monika jest dla mnie bohaterką, która jak lwica każdego dnia walczy o zdrowie i życie swoich dzieci.
Ostatnio Bruno, lat 10 dostał dodatkowo diagnozę rzadkiej autoimmunologicznej choroby neurologicznej, MOG-AD – to choroba w której przeciwciała atakują mózg, rdzeń kręgowy i nerw wzrokowy.
Bardzo podziwiam Monikę i bardzo chciałabym umożliwić Jej udział w spotkaniu rodziców i lekarzy z tą chorobą, które odbędzie się w USA, dlatego proszę Was o wsparcie i wpłatę na tę zbiórkę
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Dzisiaj serwuję Wam bardzo dużo wysokobiałkowy newsletter :) Ale widocznie początek roku, forum w Davos, itp. sprzyja pojawianiu się ciekawych i wartościowych materiałów i raportów, którymi bardzo chcę się z Wami podzielić.
Przeczytajcie 3 z nich – o obiegu zamkniętym, o luce płacowej oraz o zaufaniu do poszczególnych sektorów i oczekiwaniach, które wobec nich mamy. Zapraszam też do lektury wywiadu o sztucznej inteligencji, a jeśli prowadzicie organizację społeczną – nie możecie przegapić materiału o ścieżce darczyńcy. Pomóżcie utrzymać przedszkolną grupę dla ukraińskich dzieci w spektrum autyzmu.
Dzisiaj wyjątkowo zamiast jednego tekstu do przeczytania proponuję Wam trzy raporty: Circularity Gap Report, Gender Gap Pay Report oraz Edelman Trust Barometer, bo wszystkie są ważne i ciekawe, a wnioski z nich płynące mogą mieć duże znaczenie dla naszej codziennej pracy.
Circularity Gap Report
Circularity Gap Report 2023, nie przynosi dobrych wiadomości – ilość materiałów w obiegu zamkniętym spadła do 7,2%, żeby to odwrócić musielibyśmy zredukować wykorzystywanie zasobów o 30%:
„The Circularity Gap Report 2023 sounds the alarm: over the past years, global circularity has shrunk to 7.2%. The world today almost exclusively relies on virgin materials, far surpassing the safe limits of the planet.
The time to reverse the overshoot is running out. To make it happen, we must cut material extraction by 30%.
This may seem a daunting task, but we can do it. The Circularity Gap Report 2023 estimates that we can fulfil our key societal needs—such as nutrition and housing—with just 70% of the materials that we currently consume.
The solutions allowing for a smooth transition to a circular economy are at hand. They are practical, implementable and based on real-world case studies collected across the globe.”
Gender Gap Pay Report
W Davos dyskutowano także o kwestiach nierówności płac kobiet i mężczyzn. W polecanym podcaście, Saadia Zahidi, szefowa Centre for the New Economy and Society Światowego Forum Ekonomicznego opowiadała o wnioskach płynących z raportu Gender Gap Pay, który w najnowszym wydaniu szacuje osiągnięcie pełnej równości na średnio 132 lata (60 lat w Europie, 197 lat w Południowej Azji). Ciekawe są też wnioski dotyczące udziału kobiet w polityce:
„Gender gaps in political representation: More women in political leadership tends to create a powerful role model effect as well as decisions that represent broader parts of the population. Data from the Global Gender Gap Index shows the progression of women in leadership in public office. Of all female heads of state globally, the longest serving ones have presided over Germany for 16.1 years, Iceland for 16 years, Dominica for 14.9 years and Ireland for 14 years. The global average share of women in ministerial positions nearly doubled between 2006 and 2022, increasing from 9.9% to 16.1%. Similarly, the global average share of women in parliament rose from 14.9% to 22.9%.”
Niestety także w tym roku nie ma Polski w pierwszej dziesiątce europejskich krajów, w których są wyrównane płace kobiet i mężczyzn.
Edelman Trust Barometer
Także podczas spotkania w Davos został opublikowany doroczny Edelman Trust Barometer, pokazujący jak zmienia się globalne zaufanie do poszczególnych sektorów.
Hasło 23. edycji tego raportu to „Nawigowanie w spolaryzowanym świecie”, według autorów i autorek do obecnej polaryzacji doprowadziły lęki związane z gospodarką, brak równowagi instytucjonalnej, nierówności pomiędzy grupami społecznymi oraz walka o prawdę zwłaszcza w mediach społecznościowych.
Jak co roku ciekawe jest rozłożenie zaufania do organizacji społecznych – zamiast szukać pracy w Australii czy Włoszech, lepiej sprawdzać oferty w Kenii i USA.
Nie ma chyba dnia, żebym nie zobaczyła jakichś przykładów działania ChatGPT – a to zdaje egzamin MBA, a to egzamin medyczny, ale musimy pamiętać, że używając tego narzędzia bierzemy też udział w eksperymencie społecznym.
W wywiadzie dla oko.press, prof. Aleksandra Przegalińska z Akademii Leona Koźmińskiego ciekawie opowiada o generatywnej sztucznej inteligencji i o tym co dalej:
„Pytanie „co dalej” jest bardzo zasadne. Na razie trochę się niby bawimy, jednak mam też wrażenie, że przy okazji uczestniczymy w wielkim eksperymencie społecznym. My obserwujemy ChatGPT i go bodźcujemy, a OpenAI obserwuje nas: jak go wykorzystujemy i do czego? Proszę przy tym zauważyć, że firma, która mogłaby się już teraz zacząć zarabiać na tym narzędziu, na razie tego nie robi. Nie upowszechniła ChatGPT wśród developerów ani nie upowszechniła interfejsu pozwalającego pisać najróżniejsze aplikacje, które łatwo byłoby monetyzować. ChatGPT dostaliśmy w otwartym dostępie. To może wskazywać, że OpenAI sama szuka odpowiedzi na pytanie, do czego może jeszcze posłużyć.
– Jednak ciągle mamy do czynienia z korzystaniem z szerokiej, ale płytkiej wiedzy.
Będzie wystarczająca dla licealisty czy studenta pierwszych lat, lecz już nie dla osoby, która szczegółowo zna jakieś zagadnienie, jest specjalistą z danej dziedziny.
Warto też podkreślić, że na razie możliwości pracy z modelem są ograniczone. Możemy go tylko o coś zapytać. Można jednak sobie wyobrazić, że za jakiś czas jego interfejs zostanie rozbudowany. Może sami będziemy mogli dokładać mu wiedzy z jakiegoś obszaru? Albo sterować tym, jakich parametrów będzie używał? Podejrzewam, że forma współpracy z tym narzędziem zostanie rozbudowana.
Bardzo mnie interesuje, jak ludzie będą korzystać z tej technologii w sposób demokratyczny. Odpytywanie tego modelu czy generowanie obrazów z DALL–E (modelu OpenAI generującego obrazy na podstawie podanego opisu) to trochę mało.”
Właśnie wyciągnęłam ze skrzynki pocztowej list z podziękowaniem (i małym prezentem – notesikiem ręcznie szytym z papieru recyklingowego przez kolektyw migrantek i uchodźczyń z Łukowa) od Funduszu Feministycznego, któremu przekazuję regularną darowizną. Poczułam się doceniona i potrzebna i z pewnością będzie to kolejny powód, dla którego będę nadal wspierać tę organizację.
Jak dbać o darczyńców i efektywnie pozyskiwać fundusze na realizację misji Twojej fundacji lub stowarzyszenia? O tzw. „ścieżce darczyńcy – donor journey” przeczytacie w artykule Kingi Pańczyszyn-Liśkiewicz na blogu Sektora 3.0 wraz z dużą dawką wiedzy i inspirujących przykładów z różnych organizacji.
Po wybuchu wojny w Ukrainie w ośrodku terapeutycznym Mówi się błyskawicznie powstała popołudniową grupę dla szóstki autystycznych dzieci, zatrudniająca 2 wychowawczynie oraz terapeutkę z Ukrainy. Punkt przedszkolny udostępnił przestrzeń, w tym świetnie wyposażoną salę do integracji sensorycznej oraz kuchnię. Polscy terapeuci pracowali po godzinach, bo wszyscy chcieli realnie pomóc dzieciom. Matki dzieci miały kilka godzin wolnego, mogły dorobić i odpocząć.
W tym czasie ukraińskie dzieci uzyskały orzeczenia o niepełnosprawności, z czym wiąże się publiczne dofinansowanie. W konsekwencji punkt przedszkolny dostał subwencję edukacyjną, która została w pełni wykorzystana na wynagrodzenia dla nauczycieli grupy ukraińskiej. Jednak w grudniu 2022 okazało się, że subwencja była błędnie udzielona, gdyż punkty przedszkolne mają limity subwencji (25) i nawet jeżeli prowadzą zajęcia po południu, i dla dzieci z Ukrainy, to dodatkowa subwencja się nie należy.
Mali autyści z Ukrainy robią niesamowite postępy. Terapeutki z Ukrainy pracują w zawodzie, a matki dzieci mają chwilę na oddech.
150.000 zł to 10 miesięcy spokojnego funkcjonowania grupy dla dzieci ukraińskich.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
W tym tygodniu wyjątkowo mało mogę napisać o tym co robiłam, bo większość projektów, w których brałam udział nie miała jeszcze swojej oficjalnej premiery, ale oczywiście podzielę się informacjami i inspiracjami jak tylko będzie pora. Osoby zainteresowane filantropią zapraszam na mój profil na LinkedIn, w grudniu codziennie publikuję tam jeden ciekawy artykuł o tym zjawisku, być może w jakiejś formie trafią one potem na bloga.
Zaczynam przygotowywać małą ewaluację tematów, o których pisałem w tym roku, za tydzień poproszę Was o refleksje, oceny i pomysły, bo zastanawiam się czy po 3 latach pisania #3teksty1akcja warto ten format kontynuować.
A dzisiaj polecam tekst o wiedzy – tej ogólnej i specjalistycznej, wnioski z Indeksu Rejkiawiku o przywództwie kobiet, podpowiedzi świątecznych prezentów, które są dobre dla ludzi i planety oraz zakupy humanitarne w nowym internetowym Sklepie bez granic.
W artykule w Tygodniku Powszechnym Kacper Pobłocki analizuje fragmenty książki „Narodziny wszystkiego. Nowa historia ludzkości” Davida Graebera i Davida Wengrowa, która pokazuje, że inna nauka i inna historia są możliwe. To ciekawe spojrzenie nie tylko na świat nauki:
„Narodziny wszystkiego” pokazują, że dylemat zarysowany przez Buczka – dobra wiedza specjalistyczna albo kiepska wiedza ogólna – jest złudny. Kult specjalizacji stanowi zdaniem Graebera i Wengrowa technokratyczną wersję postmodernizmu, który zaczął dominować w intelektualnym krajobrazie od lat 80. minionego wieku. Jest on z założenia wrogo nastawiony wobec wielkich narracji. „Szersze zarzucanie intelektualnych sieci, czy nawet zwykłe porównywanie perspektyw z kolegami i koleżankami z innych dyscyplin – zakrawa dziś na narzucanie jednorodnej, imperialistycznej wizji dziejów” – piszą (przekład własny).
Innymi słowy: uprawianie „staroświeckiej” nauki, takiej, która nie boi się stawiać pytań zasadniczych, odbierane jest dziś jako arogancja. Choć wszyscy trąbią o potrzebie interdyscyplinarności, w praktyce większość strzeże swojego poletka, a tych, którzy chcą na nie zajrzeć, zbywają lub przeganiają. Konsekwencją takiej specjalizacji jest odklejenie nauki od społeczeństwa – przeciętny artykuł naukowy czytany jest przez mniej niż dziesięć osób.”
Tydzień temu pisałam o spotkaniu premierek Finlandii i Nowej Zelandii, dzisiaj polecam artykuł analizujących dane z Indeksu Rejkiawiku mierzącego kwestie związane z przywództwem kobiet i mężczyzn. Smutny wniosek z tegorocznego badania – zaufanie do przywódstwa kobiet zauważalnie spadło:
„Across the G7 nations, which include Canada, France, Germany, Italy, Japan, the UK and the US, fewer than half of respondents (47%) said they were “‘very comfortable” having a woman as CEO of a major company in their country, down from 54% a year earlier. Men were significantly more likely than women to be critical of a female leader, and one in 10 respondents said that they would explicitly not be comfortable with a female CEO.
Responses to questions about female political leaders followed a similar pattern: just 45% of those questioned in the G7 said they were “very comfortable” with a woman at the head of their government, down from 52% in 2021. (…)
“We may be entering a period of economic recession and that means a period of fear,” she says. “Fear ignites us to move towards what we’ve traditionally been taught is safe and secure. And when it comes to leadership, that unfortunately still means men being in charge.”
To kolejne badanie, które pokazuje różnicę poglądów między młodymi kobietami i młodymi mężczyznami:
„As in previous years of research, women are more progressive than men when it comes to attitudes about equality in leadership, with higher Index scores. This is especially pronounced in the youngest age group measured, 18-34-year olds. (…).
The wide gap between scores of men and women in this age group may indicate greater tensions when it comes to the topics of work and equality and could have lasting implications for the future, with stressors in the home, office and wider communities as these differences in opinion of who is suitable to lead embed. Further, it may load the young women in these countries with the role of calling and working for greater equality as the more progressive group.”
Jeśli jeszcze nie kupiłaś_eś prezentów świątecznych, warto skorzystać z porad kilku organizacji, które pomogą nam wybrać prezenty, które nie zaśmiecają, nie są szkodliwe i powstały z poszanowaniem planety i pracy ludzkiej:
„A mówiąc o trosce… Adopcja WWF to prezent, który ucieszy kochających zwierzęta, eko-zakręconych i tych, którzy troszczą się o planetę. Adoptuj wybrany gatunek w imieniu bliskiej osoby i wręcz jej certyfikat opiekuna z jej imieniem. Możesz też pięknie go oprawić, aby od razu był gotowy do zawieszenia na ścianie. Co powiesz na wsparcie ochrony niezależnego wilka jako prezent dla mężczyzny, słodkiej foki jako prezent dla kobiety lub Rozbrykanego Rysia w prezencie dla dziecka? Nie tylko nigdy nie skończy on na śmietniku, ale też ma moc, aby zmieniać świat.”
ASHOKA Polska przygotowała prezentownik dobry dla ludzi i planety.
Sklep Samo Dobro fundacji Feminoteka (cały zysk ze sprzedaży przeznaczany jest na wsparcie kobiet po doświadczeniu przemocy) propouje świąteczne zestawy naturalnych kosmetyków, możesz kupić Konopnicką, Różę Lux czy Demonellę w zestawie Wdziędzność.
Sklep bez Granic to nie jest zwykły sklep. Dostępne tu pakiety reprezentują niezbędne produkty, dzięki którym możliwe jest udzielanie pomocy humanitarnej na pograniczu polsko-białoruskim. Kupując konkretne produkty, decydujesz, na co zostaną przeznaczone Twoje pieniądze, np. na to, co niezbędne do przetrwania osobom w lesie, na wsparcie prawne lub pokrycie kosztów prowadzenia interwencji humanitarnych.
Wśród dostępnych pakietów, znajdziesz produkty w różnej cenie, np. zgrzewkę wody za 15 zł, paczkę żywnościową za 50 zł, pakiet zapewniający wsparcie prawne za 200 zł czy duży pakiet przetrwania za 2000 zł. Możesz wybrać też, aby Twoje środki trafiły tam, gdzie akurat są najbardziej potrzebne. Niezależnie od kategorii, którą wybierzesz, Twoja darowizna bardzo się przyda i pozwoli nam dalej nieść pomoc humanitarną.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
W Egipcie zaczyna się #COP27, zatem dzisiaj nie może zabraknąć artykułów poruszających kwestie klimatu – prof. Roubini kryzys klimatyczny uznaje za jeden z megatrendów przyszłości.
Czy wiecie ile procent Polek i Polaków pracuje zdalnie? I jakie modele pracy hybrydowej są obecnie najbardziej popularne oraz jakie każdy z nich ma wady i zalety? Część odpowiedzi znajdziecie w raporcie Uniwersytetu SWPS o pracy w nowej (nie)normalności.
Język, którym mówimy o zrównoważonym rozwoju/CSR/ESG ma znaczenie i warto nad nim pracować, żebyśmy dokładnie rozumieli o czym dyskutujemy, przeczytajcie artykuł o języku.
A jeśli macie w domu niepotrzebne już męskie buty czy ubrania – prześlijcie je paczkomatem fundacji Daj herbatę, która pracuje z ludźmi w kryzysie bezdomności.
Dzisiaj w Szarm el-Szejk rozpoczynają się obrady 27. Konferencji Państw-Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC), w skrócie COP27. W artykule oko.press wypowiada się m.in. David Wallace-Wells, autor głośnej książki „Ziemia nie do życia”:
„Najbardziej przerażające prognozy okazują się mało prawdopodobne dzięki dekarbonizacji, ale te najbardziej obiecujące zostały przekreślone przez tragiczne opóźnienie w działaniu. Okno możliwych przyszłości klimatycznych zawęża się i mamy jaśniejsze wyobrażenie o tym, co ma nadejść: nowy niestabilny świat, na szczęście bez klimatycznej apokalipsy”.
Warto też przeczytać artykuł prof. Roubiniego w The Guardian o megatrendach, w tym o kryzysie klimatycznym:
„And then there is the most pressing, most real megathreat of all: the global climate crisis, which will cause untold, irreversible economic and human disasters if it continues to be ignored.
It’s already at our door, of course. Natural disasters this year alone haveresulted in millions of climate refugees. Droughts and heatwaves have swept across India and Pakistan, sub-Saharan Africa and the western United States.
They are just a sign of things to come, yet the powerful are doing little to address it – most talk, and indeed most investment, is nothing more than green-washing, and green-wishing. It is not the urgent, tangible action we need.„
Dawno nie było artykułów o pracy zdalnej i hybrydowej, a przecież nadal większość firm i organizacji szuka własnego modelu po pandemii, więc dzisiaj polecam ciekawe spostrzeżenia Kamila Fejfera w artykule, który ukazał się na portalu ngo.pl:
„Zgodnie z danymi Głównego Urzędu Statystycznego w czerwcu 2022 w związku z pandemią zdalnie wykonywało swoje obowiązki 3,8 procent wszystkich pracowników. I było to o 3 punkty procentowe mniej niż w czerwcu 2021. Z kolei w grudniu 2021 zdalnie pracowało niemal 7 procent osób, a rok wcześniej było ich o niemal 4 procent więcej. Wniosek jest prosty – wracamy do biur.
Warto jednak zaznaczyć, że według danych GUS w grudniu 2020, w jednym ze szczytowych momentów pandemii, w naszym kraju pracę zdalną wykonywało najwyżej kilkanaście procent osób.
Nie połowa, czy większość z nas, a kilkanaście procent! Warto o tym pamiętać, kiedy myślimy o transformacji całego rynku w kierunku „home office”.„
Warto też zajrzeć do raportu„Modele pracy w nowej (nie)normalności. Co już wiemy o pracy poza biurem?”, który naukowcy i naukowczynie z Uniwersytetu SWPS – dr Ewa Jarczewska-Gerc i prof. Mirosław Filiciak, a także Bartłomiej Brach, opracowali we współpracy z firmą CD Projekt. Jest on podsumowaniem wyników najnowszych badań na temat konsekwencji pracy hybrydowej i zdalnej przed pandemią oraz w jej trakcie.
„Atrakcyjność pracy hybrydowej / zdalnej wynika nie tylko z (iluzorycznego) komfortu, jaki daje przebywanie w domu – możliwości dłuższego snu, spożywania posiłków z innymi domownikami czy kontroli rytmu dnia. W Polsce ta atrakcyjność jest uwarunkowana również kulturowo. W badaniach wartości, praca zawsze zajmuje miejsce za zdrowiem i rodziną. Co oczywiste w kontekście zdrowia, praca z domu zmniejsza ryzyko zakażenia, a w odniesieniu do rodziny umożliwia spędzanie większej ilości czasu z najbliższymi. Mniej oczywiste jest natomiast to, że taka obecność w domu prowadzi do domowej retradycjonalizacji. Utrudnia bowiem, zwłaszcza kobietom, ze względu na presję społeczną, stawianie granic pomiędzy życiem zawodowym, rodzinnym i osobistym. (…)
Preferencja pracy hybrydowej / zdalnej może być też efektem kultury pracy panującej w polskich przedsiębiorstwach. Widać w niej cechy relacji folwarcznych i patriarchalnych. Manifestują się one dużym dystansem władzy, niską autonomią decyzyjną pracowników, silnymi relacjami zależności, podnoszeniem produktywności poprzez zwiększanie czasu i intensywności pracy itp. W tym kontekście praca z domu staje się sposobem na ochronę siebie przed konsekwencjami takiej kultury – uzyskanie częściowej kontroli nad czasem pracy i wykonywanymi zadaniami. Innymi słowy, nie chcą wracać do biur pracownicy w tych przedsiębiorstwach, w których czuli symptomy opresji„.
Wiele firm odkrywa czym jest ESG i zastanawia się jak się do tego zabrać. Ważną kwestią jest z pewnością język, którego używamy. Różnice pomiędzy sustainability, CSR, ESG czy Shared Values mogą przysparzać kłopotu osobom, które dopiero zaczynają interesować się tym obszarem, a zadumy osobom, które śledzą ten temat od lat, dlatego dzisiaj polecam artykuł Marka Horoszewskiego o języku właśnie:
„ESG, which refers to how environmental, social and governance factors pertain to business, has been all over the headlines lately — and the debate has become increasingly contentious. Billionaires like Elon Musk call it a “scam,” consumers and business leaders see it as a strategic priority to develop more sustainable business models, while governments are implementing ESG standards as a way to act in the public’s interest.
Each of these diverse sets of stakeholders have a valid claim to ESG, but they also have radically different priorities when it comes to how it’s used. It’s no wonder, then, that debates around the topic between these groups often devolve into arguments, name-calling, and more shouting than listening.
In order to move the debate from combative to constructive, we need a shared language. Stakeholders need to be able to express what they want out of the movement, and be able to understand what others want out of it (even if they are approaching it from a different angle).”
Fundacja DAJ HERBATĘ robi świetną robotę działając na rzecz ludzi doświadczających bezdomności, wspiera nowatorskie rozwiązania w różnorodnych dziedzinach życia społecznego, a szczególnie w niesieniu pomocy materialnej oraz terapeutycznej osobom w kryzysie bezdomności i wykluczonym społecznie. Możesz ich wesprzeć darowizną na wydawanie posiłków na Dworcu Centralnym.
W bardzo prosty sposób – przez paczkomat – możesz wysłać osobom, którymi opiekuje się fundacja ubrania (ale tylko te z listy). W tej chwili potrzebne są:
męskie kurtki zimowe
męskie bezrękawniki
męskie jeansy (szczególnie mniejsze rozmiary)
plecaki
torby turystyczne na ramię
zimowe buty męskie (najbardziej potrzebny rozmiar to 44 ale przyjmujemy buty od 40 do 47, buty moga być używane)
Jutro wysyłamy nasz karton, okazało się, że mój mąż miał bardzo dużo ubrań i butów, których już nie używa.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Innowacje społeczne, polityka, odpowiedzialny biznes, organizacje pozarządowe, przywództwo kobiet, fundraising, to tylko niektóre tematy 3 wartościowych artykułów i 1 akcji, do których zachęcam i którymi dzielę się z Wami co tydzień. View Letter Archive
Jaka książka ostatnio Cię zatrzymała i skłoniła do refleksji?
, ale przecież warto zawsze mieć „nadczytane”, bo nie wiadomo co będzie jesienią.
