Dzisiaj zachęcam do śledzenia pracy nad światowym traktatem o plastiku, obejrzyjcie wywiad z Władysławem Grochowskim – biznesmenem, który naprawdę łączy biznes z misją, przeczytajcie lub posłuchajcie dlaczego feminatywy są ważne dla dziewczynek (i nie tylko) i podpiszcie petycję, żeby na banknotach euro Maria Skłodowska-Curie pojawiła się ze swoimi obydwoma nazwiskami.
W Genewie trwają negocjacje ws. światowego traktatu o plastiku.
Od 5 do 14 sierpnia przedstawiciele i przedstawicielki 179 państw oraz ponad 600 organizacji społecznych, naukowych i branżowych pracują nad pierwszym międzynarodowym porozumieniem mającym powstrzymać kryzys zanieczyszczenia plastikiem.
Według UNEPu, bez działania ilość plastikowych odpadów potroi się do 2060 r., a koszty zdrowotne i środowiskowe mogą sięgnąć 281 bilionów dolarów do 2040 r..
Trwające rozmowy obejmują cały cykl życia plastiku – od projektowania, przez produkcję, aż po utylizację – z naciskiem na gospodarkę o obiegu zamkniętym i ograniczenie wycieków do środowiska.
Wynik negocjacji może być przełomem na miarę Porozumienia Paryskiego – nie tylko dla planety, ale i zdrowia ludzi.
Tam, gdzie inni się poddają, on widzi możliwości. Zabytkowe ruiny zamienia w miliardowy biznes. Bez biznesplanu, bez komputera, ale z optymizmem, ciekawością i upartością. Łączy biznes z misją społeczną.
Daje szansę bezdomnym i więźniom. Zatrudnia osoby z niepełnosprawnościami. Relacje i pasję ceni wyżej niż pieniądze.
Gościem Greg Albrecht Podcast jest Władysław Grochowski – superoptymista, pustelnik, niepokorny przedsiębiorca. Założyciel i prezes Grupy Arche, znanej z rewitalizacji zabytkowych obiektów i tworzenia hoteli z duszą.
„Największym luksusem jest życie w zgodzie ze sobą”
Władysław Grochowski
Z odcinka dowiesz się:
Jak zbudować miliardowy biznes na tym, co innym się nie opłaca
Dlaczego warto dawać szansę ludziom, których inni wykluczają
Jak działać bez FOMO i bez Excela i odnosić sukcesy
Jak odważnie podejmować decyzje w niepewnych czasach
Co z perspektywy 72-letniego miliardera naprawdę liczy się w biznesie
Inżynierka, naukowczyni i fryzjerka zmieniają świat Jakie cuda mogą zdziałać feminatywy, gdy używamy ich w rozmowie z dziewczynkami? Co się dzieje, gdy pokazujemy im, że każda rola – od naukowczyni po fryzjerkę – może nieść zmianę?
Posłuchaj mocnego i inspirującego tekstu Joanny Czeczott – redaktorki naczelnej Portalu Wiedzy Fundacji Kosmos dla Dziewczynek. To opowieść o mocy słów i o tym, jak język kształtuje nasze wyobrażenia o przyszłości – zwłaszcza tej dziewczyńskiej.
„Słowa mają moc” – pisał Kosmos dla Dziewczynek, gdy osiem lat temu powstawał pierwszy numer magazynu. Dziś tę moc widać w oczach dzieci, które dzięki prostemu „inżynierka” widzą więcej możliwości.
W związku z planami umieszczenia na banknocie wizerunku Marii Skłodowskiej-Curie, uprzejmie proszę o podpisanie tej wybitnej uczonej jej obydwoma nazwiskami. Polskim i francuskim. Obydwu nazwisk używała po ślubie i obydwoma się podpisywała. Urodziła się, wychowywała i kształciła się w Warszawie, a jej przywiązanie do polskich korzeni jest niezaprzeczalne. Była z nich dumna i często to podkreślała. Nazwa wynalezionego przez nią polonu bezpośrednio wiązała się z Polską i nadana została na jej cześć od łacińskiego słowa „polonium”. Jej pełne imię i nazwisko – Maria Skłodowska-Curie, widnieje zarówno na dyplomie Nagrody Nobla, jak i na jej pracy doktorskiej.
To niezbite dowody na przywiązanie podwójnej laureatki Nagrody Nobla do kraju pochodzenia. Umieszczenie na banknocie obydwu nazwisk tej wybitnej uczonej będzie nie tylko podtrzymaniem prawdy historycznej, ale też oddaniem szacunku dla Marii Skłodowskiej-Curie.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
Współpraca z organizacjami, które potrzebują strategii rozwoju albo porad fundraisingowych to jedna z moich ulubionych aktywności i cieszę się z projektów, które prowadzę w tym obszarze. Udało mi się też skończyć moje „ośmiornicze” podsumowanie roku 2024 i docenić wszystkie dobre chwile i ludzi, dzięki którym mogłam się rozwijać i mieć poczucie wpływu.
A dzisiaj zachęcam do lektury artykułu o tym jak ESG rozwija się w Chinach, sprawdzenia jak skutecznie prowadzić kampanię 1,5% podatku, przeczytania wywiadu z Ewą Kulik-Bielińską z Fundacji im. Stefana Batorego o skutkach wycofywania się amerykańskich pieniędzy finansujących m.in. pracę z uchodźczyniami z Ukrainy. Przeczytajcie też polskie tłumaczenie książki Petera Singera „Życie, które możesz ocalić” wydane przez Fundację Efektywnego Altruizmu.
W dobie omnibusowych dyskusji o złagodzeniu wymogów związanych ze odpowiedzialnością firm za wpływ środowiskowy i społeczny często pada argument – a przecież w Chinach… Dlatego warto się przeczytać artykuł Anny Sajdak z Warsaw-Beijing Forum o tym jak idea ESG rozwija się w Chinach:
„Stosowanie kryteriów ESG nie jest w Chinach nieobecne. W celu uczestniczenia w handlu zagranicznym wiele podmiotów musiało wdrożyć raportowanie ESG już wcześniej. Także wymogi informowania stawiane przez inwestorów lub giełdy papierów wartościowych prowadziły do rozwoju systemów sprawozdawczości bez ogólnej regulacji państwowej. Nie tylko zresztą giełdy i banki, ale również lokalne władze zdecydowały się na nałożenie obowiązku raportowania na niektóre podmioty.
Władze centralne nie są jednak bezczynne. Już w 2003 r. chińska Rada Stanu przyjęła Announcement on Corporate Environmental Information Disclosure. Pod koniec następnej dekady zaczęły pojawiać się pierwsze opracowania wytycznych dotyczących ESG i zielonych inwestycji publikowane przez ministerstwa, Ludowy Bank Chin czy komitety. Rok 2022 przyniósł opracowane przez rządowy think tank China Enterprise Reform and Development Research Association pierwsze ogólnokrajowe wytyczne, standaryzujące zakres i metody raportowania, które skupiały się jednak na sektorach kluczowych dla zanieczyszczania środowiska. Jednak najnowszy (z 2024 r.), a zarazem najistotniejszy dotąd dokument to Corporate Sustainability Disclosure Standards – Basic Standards.
Tym, co łączy obecnie istniejące wytyczne, jest bazowanie na wytycznych międzynarodowych (głównie International Sustainability Standard Board), jednak osadzonych w lokalnym kontekście. Ich wzorem m.in. opierają się one na zasadzie podwójnej istotności – oceniany jest zarówno wpływ podmiotu na otoczenie, jak i wpływ kryteriów na jego wyniki finansowe. Projektowane ramy prawne mają ujednolicić wymagania i równomiernie zobowiązać podmioty do ich przestrzegania. Władze w Pekinie dążą do skonstruowania systemu opartego na 3 filarach: wspomnianych standardach podstawowych, standardach szczególnych (Specific Standards) i wytycznych stosowania (Application Guidelines) – dwa ostatnie dokumenty dopiero czekają na opracowanie. Pełne wdrożenie systemu ma zakończyć się przed 2030 r. Do 2026 r. zaś raportowanie jest fakultatywne, choć zalecane.”
O przeznaczeniu 98,5% zbieranych podatków decyduje państwo. Możliwość zadecydowania co stanie się z 1,5% podatku mają obywatele i obywatelki dzięki ustawie o działalności pożytku publicznego i wolontariacie z 2003 roku. Jej ideą było wsparcie pieniędzmi publicznymi organizacji, które działają w ważnych, społecznie użytecznych obszarach pożytku publicznego.
W artykule dla redakcji bloga Sektor 3.0 zebrałam 10 sposobów, które podpowiedzą organizacjom społecznym, jak pozyskiwać 1,5% podatku. Dziękuję bardzo wypowiadającym się w artykule fundraisingowym ekspertom i ekspertkom za cenne rady i podpowiedzi:
„Obecnie ponad 9 tysięcy polskich organizacji społecznych mających status OPP co roku przekonuje nas do przekazania 1,5% podatku. Dla wielu organizacji jest to ważne źródło przychodu gwarantujące prowadzenia działań przez kolejny rok. Niestety rośnie przepaść pomiędzy organizacjami zbierającymi najwięcej funduszy z tego źródła. Jednym z powodów są tzw. subkonta indywidualne (cel szczegółowy), które pożytek publiczny zamieniają na pożytek prywatny, a pieniądze publiczne, które miały służyć wzmacnianiu sektora społecznego i organizacji działających na rzecz wspólnot, trafiają do osób indywidualnych. Z przekazanych w ubiegłym roku przez podatników niemal dwóch miliardów złotych (1 900 240 073,91 PLN) aż 52% (992 504 373,97 PLN) zebrały 22 organizacje. (…)
Czy zatem będąc organizacją małą i średnią OPP, z małym lub nieistniejącym budżetem marketingowym warto w ogóle myśleć o pozyskiwaniu funduszy z 1,5%? Jak wyróżnić się i dotrzeć do odpowiednich osób i pozyskać znaczącą kwotę? Jak prowadzić skuteczną kampanię 1,5%?”
W serwisie OKO.press ukazała się bardzo ciekawa rozmowa Antona Ambroziaka z Ewa Kulik-Bielińską z Fundacji im. Stefana Batorego, inspirowana niedawnym zawieszeniem funduszy i wizją likwidacji USAID:
„Tylko że pieniądze na pomoc uchodźcom, których na początku było bardzo dużo, zaczęły z Polski znikać już rok temu.
One wciąż tu były, może nie w takiej skali jak na początku wybuchu wojny, ale były. Organizacje, które prowadzą bezpośrednią pomoc dla uchodźców z Ukrainy, dostały lub miały obiecane otrzymanie środków na działania w 2025 roku z IOM, UNHCR, UNICEF, WHO, Save the Children etc. Wycofanie tych pieniędzy z dnia na dzień to jest dla nich armagedon.
Wiele organizacji musi zwolnić ludzi, bo nie ma im z czego zapłacić. Nie mają środków na opłatę rachunków za bardzo konkretne rzeczy: media, energię, wynajem powierzchni.
A przypominam, że mówimy tu o zadaniach publicznych, pomocy, którą organizacje te świadczą, wyręczając państwo. Chodzi np. o prowadzenie ośrodków zakwaterowania dla osób z Ukrainy, pomoc wszystkim tym osobom, które nie mogą odnaleźć się na rynku pracy, bo nie są już w wieku produkcyjnym, bo są osobami z niepełnosprawnościami, bo sprawują funkcje opiekuńcze – i nawet jeśli pracują – to to, co zarobią, nie wystarcza, żeby utrzymać siebie i rodzinę, wynająć pokój czy mieszkanie. Jeśli te osoby nie będą miały miejsca, w którym mogą się zatrzymać, to trafią na bruk.
Mówimy tu też często o grupach wrażliwych, narażonych na dyskryminację, np. ukraińskich Romach, samotnych matkach i samotnych kobietach narażonych na przemoc, osobach innej narodowości, które uciekły z Ukrainy przed wojną, osobach LGBT+, dzieciach i młodzieży szkolnej uczących się w szkołach prowadzonych przez organizacje społeczne.”
„Życie, które możesz ocalić” to przełomowa książka autorstwa Petera Singera, która zyskała uznanie na całym świecie jako jedno z najważniejszych dzieł na temat etyki i skutecznej pomocy. Autor pokazuje, dlaczego warto zaangażować się w walkę z globalnym ubóstwem i jak poprzez przemyślane decyzje możemy wywierać realny wpływ, ratując życie ludzi żyjących w skrajnych warunkach.
Ostatnie lata przyniosły znaczące postępy w redukcji globalnego ubóstwa. Jednak miliony ludzi nadal żyją za mniej niż równowartość 8 złotych dziennie (2,15$). Peter Singer, wraz z organizacją The Life You Can Save, pokazuje, że każda osoba może odegrać ważną rolę w tej walce – wspierając najskuteczniejsze organizacje charytatywne, które realnie zmieniają życie ludzi na całym świecie.
Dlaczego warto przeczytać książkę?
Praktyczne wskazówki: Dowiesz się, jak wybierać organizacje charytatywne, które mają największy wpływ.
Inspirujące historie: Poznasz ludzi, którzy zmieniają świat – i dowiesz się, jak możesz do nich dołączyć.
Polski kontekst: Znajdziesz informacje o możliwościach skutecznego pomagania z Polski.
Fundacja Efektywny Altruizm, dzięki pracy partnerów, wolontariuszy i wolontariuszek, przygotowała to wydanie, aby szerzyć ideę skutecznego pomagania w Polsce. Udostępnienie książki za darmo w formie e-booka to zaproszenie do działania – bo każdy z nas ma możliwość ratowania życia i zmieniania świata na lepsze.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
Co to było za 30-lecie fundacji Szkoły Liderstwa (dawniej Szkoły Liderów)! Wspaniałe gościnie – Swiatłana Cichanouska z Białorusi i Ołeksandra Matwijczuk z Ukrainy oraz ponad 500 liderów i liderek różnych roczników, świetna okazja do świętowania, rozmawiania i przypominania sobie dlaczego liderstwo jest tak ważne. Profesor Pełczyński byłby naprawdę dumny widząc jak rozwinęła się Jego koncepcja i idea.To też tydzień pierwszych spotkań mentorskich z moimi drużynami z kolejnej edycji konkursu Econverse oraz wizyta w Polsce znajomych z USA, Australii i Szwajcarii, z którymi 10 lat temu wspólnie kończyliśmy kurs na Stanfordzie.
A dzisiaj w newsletterze poznasz losy dyrektywy Women on Boards, przeczytasz o tym jak powinno wyglądać biuro dla osób neuroatypowych, posłuchasz co zmieni dyrektywa CSDDD oraz poznasz kampanię społeczna o niedzietności.
„W I półroczu tego roku kobiety stanowiły średnio 35,1 proc. członkiń w radach dyrektorów (głównie w radach nadzorczych) największych spółek giełdowych w Unii Europejskiej. To o 1 pkt proc. więcej niż rok wcześniej – dowodzą najnowsze statystyki opublikowane przez Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn – unijną agencję działającą na rzecz równości płci.”
„Zgodnie z projektem z początkiem lipca 2026 roku duże spółki giełdowe będą musiały wykazać się co najmniej 33-proc. udziałem niedoreprezentowanej płci (najczęściej kobiet) w zarządach i radach nadzorczych (wcześniej, bo od stycznia 2026 r., te wymogi obejmą największe spółki z udziałem Skarbu Państwa).” (…)
Kwestią budzącą wątpliwości są m.in. przewidziane w projekcie sankcje za nieprzestrzeganie regulacji (KNF może nałożyć na spółkę karę pieniężną do wysokości 10 proc. rocznego przychodu).
Co łączy neurobiologię z architekturą? Jak tworzyć lepsze przestrzenie stymulujące kreatywność czy produktywność? Jak powinno wyglądać biuro dla osób neuroatypowych? To tylko niektóre zagadnienia, o których w wywiadzie opowiada Natalia Olszewska, lekarka i neuronaukowczyni:
„Jak więc powinna wyglądać regeneracja w neuroinkluzywnym biurze?
Wielowymiarowo. Powinna się składać ze strefy regeneracji socjalnej, sensorycznej i aktywnej. W każdym biurze są osoby, które potrzebują w trakcie przerwy od pracy ruchu fizycznego – tu sprawdzą się przyrządy do ćwiczeń. Z kolei pracownicy wysoko wrażliwi bardzo często czują się przebodźcowani i szukają wyciszenia w pokoju z wywieszoną karteczką „nie wchodzić”. Regeneracja socjalna przyda się natomiast ekstrawertykom lub pracującym na co dzień w izolacji i skupieniu. Dla nich najlepszą formą odpoczynku będzie często rozmowa ze współpracownikami w zakątku kawiarnianym lub w jadalni, przy posiłku.
W raporcie „Neuroróżnorodni w biurze”, którego jest pani współautorką pojawia się „przepis” na inkluzywny układ sali spotkań. Dlaczego ważnym jego elementem jest wysokość pomieszczenia?
Badania wskazują, że np. wysokość pomieszczeń też wpływa na nasz mózg. Na przykład badanie przeprowadzone przez badaczy Meyers-Levy i Zhu w 2007 r. pokazuje, że im wyżej znajduje się sufit, tym lepiej użytkownicy konkretnej powierzchni myślą asocjacyjnie, czyli sprawniej kojarzą fakty, co sprzyja kreatywności. Z kolei w mniejszych pokojach z niskim sufitem łatwiej się koncentrujemy. W przypadku biura neuroinkluzywnego trzeba wziąć pod uwagę fakt, że osoby neuroatypowe mogą się czuć przytłoczone małą przestrzenią i jest większe prawdopodobieństwo, że doświadczą – bliskiego klaustrofobii – stresu.”
W podcaście POLSIF Talks o dyrektywie CSDDD Katarzyna Wójcik, kierowniczka zespołu zrównoważonego rozwoju w Banku Millenium opowiada o wyzwaniach, z którymi będzie wiązała się implementacja kolejnego zestawu regulacji, kogo obejmie i kto będzie czuwał nad właściwym przestrzeganiem.
„24 maja tego roku Rada Unii Europejskiej przyjęła Dyrektywę w sprawie należytej staranności w zakresie zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstw (CSDDD). Nakłada ona na przedsiębiorstwa obowiązki dotyczące rzeczywistych i potencjalnych niekorzystnych skutków dla praw człowieka i środowiska w odniesieniu do ich własnej działalności, działalności ich jednostek zależnych oraz działalności prowadzonej przez ich partnerów biznesowych, w ramach łańcucha aktywności (zwanego też łańcuchem działań). Ponadto dyrektywa wprowadza też zasady odpowiedzialności w przypadku naruszenia wyżej wymienionych obowiązków, a także obowiązek dla spółek do przyjęcia i wdrożenia planu transformacji w zakresie łagodzenia zmian klimatycznych.
Co to oznacza dla samych firm? Będą one musiały będą musieli zmapować kwestie dotyczące praw człowieka i środowiska w swojej działalności, jak również będą musiały zmapować swoich podwykonawców, a także opracować i wdrożyć dokumenty strategiczne oraz procedury kontroli i działań następczych.”
Coraz więcej osób w Polsce decyduje się nie mieć dziecka, a temat niedzietności z wyboru rozgrzewa debatę publiczną — ostatnio nawet w kontekście… amerykańskich wyborów prezydenckich.
Poznaj ciekawą kampanię społeczną“YES, I don’t”, fundacji sexed.pl i firmy YES, w której oddano głos osobom niedzietnym z wyboru.
– Dziś kobiety bezdzietne z wyboru spotykają się z zarzutami, że są egoistyczne, próżne i głównie nastawione na karierę – tłumaczy Edyta Broda. – To krzywdząca i nieprawdziwa opinia. Coraz powszechniejsza niedzietność z wyboru to przede wszystkim efekt nowego podejścia do życia – bardziej refleksyjnego. Nie powielamy stylu życia rodziców, nie wchodzimy z rozpędu w tradycyjne role. Zastanawiamy się, czy te role do nas pasują, czy są zbieżne z naszymi życiowymi celami, czy sobie z nimi poradzimy.
To nie egoizm jest źródłem bezdzietności z wyboru, ale odpowiedzialność oraz większa niż kiedyś świadomość swoich pragnień, możliwości i ograniczeń.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
Ruszyły jesienne konkursy, w których jestem jurorką, za mną pierwsze spotkanie grupy jurorskiej Effie Poland i wiele dobrych dyskusji o zgłoszonych kampaniach społecznych, fundraisingowych i profrekwencyjnych.
A dzisiaj proponuję Wam refleksję Magdy Pękackiej z Forum Darczyńców o polskiej filantropii, podcast, w którym Anne Applebaum opowiada o swojej nowej książce o autokracji i dyktatorach, przewodnik Carbon Disclosure Project po dyrektywie CSDDD oraz akcję wsparcia pisarza Serhija Żadana, który poszedł bronić swojego miasta Charkowa.
Czy Polska ma potencjał, aby stać się jednym z liderów filantropii w Europie Środkowo-Wschodniej. Jakie kroki należy podjąć, aby ten cel osiągnąć? Jakie są największe wyzwania stojące przed polską filantropią? Jakie wzorce możemy przejąć od innych krajów? Czy rząd jest gotowy na wsparcie tego procesu?
„Mamy już pokaźną grupę zamożnych obywateli, z których cześć, przy odpowiednich zachętach, ma potencjał do dzielenia się swoim majątkiem ze społeczeństwem. Tę gotowość widać szczególnie w pokoleniu 30-40-latków, którzy właśnie przejmują lub wkrótce przejmą rodzinne firmy i majątki. Mamy też ogromny potencjał w klasie średniej. Niedawne badania Instytutu Spraw Publicznych pokazują, że młodzi najchętniej angażują się w sprawy publiczne przez wpłaty na różne cele społeczne.
Moim zdaniem potencjał jest ogromny, a moment idealny. Szkoda by było ten moment przespać, bo możemy się rozwinąć jako kraj w tym zakresie.
Mamy porównanie z Czechami. Mimo że to jest mały kraj, filantropia osób zamożnych obecnie tam kwitnie. Zamożne osoby i rodziny zakładają fundacje. Często są to fundacje z kapitałem żelaznym, fundatorzy przy zakładaniu przeznaczają kilkadziesiąt milionów na kapitał, który potem jest inwestowany i pokrywa koszty działań statutowych.”
„The idea that Europe is some kind of safe zone where nothing bad happens and that nobody could invade us or bomb us or bother us … It’s just not true anymore,” mówi w podcaście Politico Anne Applebaum.
„Z pani książki wynika, że państwa autorytarne łączy sieć powiązań. Węgry, koń trojański Moskwy i Pekinu w Unii Europejskiej, dostawały od Rosji i Chin tani gaz i pieniądze. Rosja wspiera Wenezuelę, a w agresji na Ukrainę Rosję wspierają Iran i Północna Korea…
– Istnienie tej sieci stało się widoczne, wręcz oczywiste po wybuchu wojny w Ukrainie. Wówczas współpraca między tymi państwami w bezprecedensowy sposób się zacieśniła i owe zależności widać czarno na białym.
Rosja wcześniej nie była tak otwarcie przyjazna wobec Korei Północnej. Przed wybuchem wojny trudno było sobie wyobrazić, że Putin poleci do Pjongjangu prosić Kima o amunicję. Putin zdecydował się na ten krok, bo był zdesperowany – rosyjska gospodarka trzeszczy w szwach, wojna idzie źle, tak więc musiał prosić o pomoc.
O istnieniu tej sieci powiązań dowiedziałam się od demokratycznych działaczy z państw leżących raczej na globalnych peryferiach. Politycy opozycji z Wenezueli opowiadali mi, jak Rosja i Kuba wspierają reżim Maduro i co dostają w zamian. Mój przyjaciel z Zimbabwe opowiedział mi podobną historię dotyczącą jego kraju.
Przywykliśmy uważać, że świat jest sztywno podzielony. Tam jest Europa, tam Ameryka Południowa, Bliski Wschód, Rosja, Indie, Azja Centralna, Azja Południowa itd.
Mamy świetnych ekspertów od każdego z tych regionów, ale oni rzadko wychylają się poza swoje podwórko, nie wymieniają się wiedzą ze znawcami innych części świata. Koncentrowaliśmy się też na przywódcach, a to, co robili politycy opozycji w tych krajach, mało nas interesowało.
Gdy zmieni się perspektywę i rozszerzy krąg rozmówców, wszystko zaczyna być jaśniejsze. Widzi się nie tylko Rosję i Ukrainę czy ratunkowe wsparcie Rosji dla reżimu Łukaszenki w Białorusi. Widzi się też wpływy Rosji w Ameryce Łacińskiej, dostrzega się znaczenie relacji między Rosją a RPA. To samo dotyczy aktywności Chin w Ameryce Południowej czy Afryce.”
Carbon Disclosure Project udostępnił bardzo dobre wytyczne dotyczące dyrektywy Corporate Sustainability Due Diligence #CSDDD. Wyjaśniają one w przejrzysty sposób powiązania z innymi regulacjami UE (np. #CSRD) i pokazują, jak elementy planu transformacji klimatycznej w CSDDD łączą się z planami transformacji według CDP.
W dokumencie „CDP Policy Explainer” omówiono również w jaki sposób odpowiednie artykuły CSDDD odnoszą się do raportowania poprzez korporacyjny kwestionariusz CDP. To ciekawe wytyczne pokazujące jak nowe elementy twardych i miękkich regulacji dotyczących zrównoważonego rozwoju współpracują ze sobą.
Zawarto tam także ciekawą dyskusję na temat zaangażowania dostawców – co, trzeba przyznać, jest dużym wyzwaniem w kontekście CSDDD (wraz z zaangażowaniem MŚP). Dane CDP pokazują, że aktywne zaangażowanie ma znaczenie, aby pokonać „inercję związaną z zakresem 3”: obecnie ujawnienie emisji w łańcuchu dostaw zajmuje od jednego do trzech lat, a osiągnięcie redukcji może trwać nawet pięć lat. Zaledwie 25% firm korzysta z metod specyficznych dla dostawców do pomiaru emisji w zakresie 3.
„Dyrektywa CSDDD (Corporate Sustainability Due Diligence Directive) jest kluczowym elementem Europejskiego Zielonego Ładu oraz narzędzi Unii Europejskiej w zakresie ograniczenia globalnego ocieplenia do 1,5°C zgodnie z Porozumieniem Paryskim.
Celem CSDDD jest zapewnienie, że firmy działające na rynku UE przyczyniają się do ochrony praw człowieka i zrównoważonego rozwoju, co czyni ją jedną z najbardziej ambitnych i znaczących regulacji UE w zakresie ochrony praw człowieka i środowiska na świecie.
Szacuje się, że CSDDD będzie miała bezpośredni wpływ na około 6 000 firm z siedzibą w UE oraz 900 firm spoza UE. Wdrożenie tej dyrektywy będzie stanowiło wyzwanie dla różnych interesariuszy, w tym w zakresie zaangażowania firm w ich łańcuchy wartości; unikania lub łagodzenia pośrednich skutków dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP); oraz zapewnienia, że podejście nie wykluczy żadnych istotnych korporacji ani instytucji finansowych.
CSDDD wymaga, aby firmy posiadały plan transformacji, który zapewni zgodność ich modelu biznesowego i strategii z przejściem na zrównoważoną gospodarkę oraz celem ograniczenia globalnego ocieplenia do 1,5°C, zgodnie z Porozumieniem Paryskim oraz wymogami CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive).”
Znany i ceniony ukraiński pisarz Serhij Żadan dołączył na ochotnika do wojska, by bronić swego miasta Charkowa. Joanna Gierak-Onoszko (autorka „27 śmierci Toby’ego Obeda”) z Unii Literackiej zorganizowała wraz z Allegro aukcję charytatywną na pomoc Żadanowi i jego brygadzie.
Można licytować spotkania i przedmioty ofiarowane przez pisarzy i pisarki oraz przyjaciół Unii – więc jeśli zawsze chciałaś_eś wypić kawę z Mariuszem Szczygłem albo obiad z Olgą Tokarczuk, mieć egzemplarz „Malowanego ptaka” z autografem Jerzego Kosińskiego to masz teraz szansę! Można też wesprzeć akcję cegiełką.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
Jeśli będziecie musieli_ły wyrwać ósemkę, to nie planujcie bezpośrednio potem ważnych aktywności – sprawdzone w praktyce…
A dzisiaj proponuję artykuł dr Magdaleny Krukowskiej o oleju palmowym, Ghanie i grabieży ziemi, cykl rozmów, które z okazji swoich 60. urodzin nagrywa Melinda French Gates z różnymi kobietami pytając o najważniejsze zmiany w ich życiu, polecam 3 wciągające i ciekawe powieści (nie tylko) na lato oraz przypominam o zbliżającej się 80. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego.
Olej palmowy jest składnikiem wielu produktów spożywczych i kosmetycznych, ale jego produkcja i spożycie budzą wiele kontrowersji. Plantacje palm olejowych zastępują naturalne lasy deszczowe, co prowadzi do utraty bioróżnorodności i niszczenia siedlisk dzikich zwierząt. Z kolei w składzie oleju palmowego znajduje się dużo nasyconych kwasów tłuszczowych, które zwiększają poziom cholesterolu (LDL) we krwi. To jednak nie jedyne powody, dla których powinniśmy go unikać.
W swoim artykule na onet.pl dr Magdalena Krukowska opowiada nam historię społeczności Okumaning-Aboabo z południa Ghany oraz grabieży ich ziemi przez dużą korporację. Magda jest też reżyserką filmu dokumentalnego „Landgrabbed” („Ograbieni z ziemi”) o zjawisku grabieży ziemi w Afryce Zachodniej, którego premiera odbędzie się 17 sierpnia na BNP Green Film Festival w Krakowie. Film będzie dostępny na platformie: vod.greenfestival.pl.
Obchodząca w tym roku 60. urodziny Melina French Gates postanowiła zaprosić do rozmowy kobiety w różnym wieku, żeby zapytać je o największe zmiany w ich życiu. Z cyklu „Moments that make us” wybrałam rozmowę z Michelle Obamą o zmianie życia po zakończeniu kadencji prezydenckiej Jej męża, wolności otwierania własnych drzwi, robienia na drutach, mentoringu, skupieniu się na małych rzeczach, perfekcjonizmie, wychowaniu córek i życiu poza bańką.
Sama formuła bardzo mnie zainspirowała w związku z moimi przyszłorocznymi, okrągłymi urodzinami ;) Posłuchajcie, bo to naprawdę wartościowe rozmowy mądrych kobiet!
Przeglądając książki, które przeczytałam w pierwszym półroczu chciałam polecić Wam trzy powieści dobre (nie tylko) na lato, które wciągają, wzruszają, bawią i skłaniają do refleksji:
XVIII wiek, Ghana, zachodnie wybrzeże Afryki. Dwie przyrodnie siostry mieszkają w odległych wioskach, nigdy się nie spotkały, nie wiedzą nawet o swoim istnieniu.
Pierwsza z nich, Effia, poślubia angielskiego kolonizatora, dowódcę twierdzy Cape Coast Castle i żyje u boku kochającego męża. Druga, Esi, trafia do twierdzy w dramatycznych okolicznościach. Uprowadzona, wrzucona do lochu, zostaje następnie wysłana za ocean i sprzedana jako niewolnica.
Yaa Gyasi, nowa gwiazda literatury amerykańskiej, z ogromnym wyczuciem i talentem opowiada dalsze losy bohaterek i ich potomków. Efektem jest niezwykła powieść, rozciągnięta w czasie na niemal 300 lat. Mroczne czasy niewolnictwa w Stanach Zjednoczonych, europejska kolonizacja Afryki, walka Afroamerykanów o równouprawnienie, marzenie o awansie społecznym, rodzinne tragedie, zawiść, zazdrość, chwile szczęścia i w końcu miłość – Droga do domu to wciągająca saga i prawdziwa eksplozja emocji.
Zaczyna się od niespodziewanej śmierci. A później napięcie rośnie dosłownie odbierając oddech, aż do finału, który zaciska się na gardle niczym pętla. Finału, w którym katharsis przeplata się ze stadium szaleństwa a my, nawet poznawszy całą historię, nadal nie jesteśmy pewni, kto jest ofiarą a kto czarnym charakterem. A może, jak w życiu, w tej historii nie ma czarnych charakterów i niewinnych ofiar. Może są tylko mniej lub bardziej zdeterminowane postaci. Ludzie w różnym stopniu zanurzeni w szambie wyścigu po sukces i z nierówną furią obrzuceni błotem przez „opinię publiczną”.
„Yellowface” pokazuje rynek wydawniczy, działanie social mediów i drogę do spełniania marzeń od strony, której nigdy nie chcielibyście oglądać.
Wciąga, chociaż trudno polubić główną bohaterkę ;)
William Waters dorastał w cieniu tragedii. Odkąd zmarła jego siostra, rodzice nie byli w stanie na niego patrzeć, a tym bardziej go pokochać. William dorastał więc w przekonaniu, że jest nikim i nie zasługuje na miłość. Kiedy na pierwszym roku studiów spotyka pełną życia i ambitną Julię Padavano, ma wrażenie, jakby ktoś w jego otoczeniu po raz pierwszy zapalił światło. Wraz z Julią w życiu Williama pojawia się jej rodzina. Julia i jej trzy siostry są bowiem nierozłączne: Sylvie to kochająca książki marzycielka, Cecelia – artystka i wolny duch, a Emeline – opiekunka domowego ogniska. Rodzina Padavano wypełnia świat Williama nieznanym dotąd szczęściem, miłością i… chaosem. Jednak przeszłość Williama nie daje o sobie zapomnieć – niszczy nie tylko idealnie zaplanowaną przez Julię wspólną przyszłość, ale też siostrzane więzy. Rezultatem jest rozłam w rodzinie, który zmienia jej losy na pokolenia…
„Witaj, piękna” to głęboko poruszająca opowieść o prawdziwej miłości i o tym, co znaczy być częścią rodziny. O lojalności, potrzebie przynależności i kłamstwach, które są nieodłącznym jej elementem.
Dla miłośniczek „Małych kobietek” i jedynaczek, które zawsze chciały mieć siostry :)
Z okazji 80. rocznicy Powstania Warszawskiego zespół Małe TGD stworzył piosenkę „Godzina W”, składającą hołd tym, którzy stanęli do walki o wolność.
Utwór opowiada losy warszawiaków i warszawianek oraz historii sprzed 80. lat, ale przede wszystkim chce opowiedzieć o wartościach ważnych dla każdego z nas: dziecka i dorosłego, babci i dziadka Powstańców oraz ich prawnuczków.
W ten czwartek, 1 sierpnia o 17.00 zatrzymam się, żeby uczcić pamięć osób walczących w Powstaniu Warszawskim oraz ludności cywilnej stolicy.
Zatrzymaj się i Ty!
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
Jak Wam mijają wakacje? Ja bardzo nie lubię upałów i musiałam zmodyfikować moje różne plany, bo nie byłam w stanie funkcjonować w tak wysokich temperaturach. Lipiec przypomina mi też, że trzeba zrobić czytelnicze podsumowanie półrocza, żeby polecić Wam ciekawe książki na resztę wakacji :)
A dzisiaj proponuję monografię naukową o transformacji CSR i ESG, raport o domach opieki dla osób starszych, kalkulatory śladu węglowego dla MŚP oraz kampanię poświęconą zdrowiu psychicznemu.
Często wdaję się w internetowe dyskusje i polemiki czym różni się CSR od ESG albo reaguję na posty niektórych „specjalistów” i „specjalistek”, które wprowadzają w błąd. Tym bardziej doceniam prace naukowe, które ukazują się polsku i śledzą zmiany w tematyce zrównoważonego rozwoju.
Monografia poświęcona problematyce społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw z perspektywy uwzględniania kryteriów ekologicznych, społecznych i zarządczych (kryteriów ESG) wobec potrzeb i oczekiwań interesariuszy. Publikacja zarysowuje rozwój idei społecznej odpowiedzialności i jej implementacji, zwłaszcza w kontekście integracji czynników ESG przez przedsiębiorstwa i rynki kapitałowe. Przedstawiono w niej aktualne informacje i wyniki badań, a także najnowsze wytyczne dotyczące raportowania niefinansowego. Szczególny nacisk położono na ewolucję integracji czynników ESG na rynku polskim, uwzględniając aspekty takie jak inwestowanie społecznie odpowiedzialne, indeksy ESG na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie oraz obecny stan raportowania niefinansowego w Polsce.
Z Karoliną jesteśmy już umówione na spotkanie i dyskusję o aspektach z którymi (ewentualnie) się nie zgadzam ;), jeśli przeczytacie książkę, chętnie posłucham też Waszych opinii.
Bank Światowy wydał raport nt. systemu opieki długoterminowej w Polsce. Najnowsze dane potwierdzają, że opieka nad seniorem jest nadal sprawowana głównie – w 80% – przez rodzinę.
grafika emeis
Polskie społeczeństwo się starzeje – wiemy o tym nie od dziś. I to w zawrotnym tempie, znacznie szybciej niż inne kraje Unii Europejskiej. Mówią o tym socjologowie, politycy, ekonomiści, dziennikarze. To oznacza, że rośnie i będzie rosła liczba osób starszych, które będą wymagały opieki osób trzecich. emeis Polska opublikował wyniki badania na temat ośrodków opieki długoterminowej. Poruszono w nim m.in. wątek negatywnych skutków poświęcania się opiece w domu – całkiem niedawno jedynej możliwej albo dopuszczanej opcji opieki nad starszym rodzicem. Jako główny negatywny skutek (67%) wymieniono zły stan psychiczny lub depresję opiekunów domowych. Na drugim miejscu znalazła się obawa dotycząca zmniejszenia zarobków lub utraty pracy, wynikająca z konieczności ciągłej opieki nad bliską osobą (61%). Na trzecim miejscu jest ograniczenie kontaktów towarzyskich oraz izolacja społeczna (51%) Czwarty skutek to rozpad rodziny (25%). W badaniu zadano również pytanie o stosunek respondentów do wyboru rodzaju opieki dla nich samych w przyszłości, gdyby zaistniała taka potrzeba. W takiej sytuacji najczęściej chcieliby, aby ich bliscy zapewnili opiekunkę lub pielęgniarkę przychodzącą do domu (41%). Niemal jedna trzecia za najlepsze rozwiązanie dla siebie uważałaby natomiast ośrodek opieki (30%). W porównaniu do wyników sprzed 10 lat, spadł odsetek tych, którzy chcieliby aby opiekę zapewniła im rodzina (2014: 29%, 2024: 23%).
Ostatnio wpadły mi w oko różne narzędzia i poradniki, które duże firmy, a konkretnie banki udostępniają swoim klientom, dostawcom i innym małym i średnim firmom. Pamiętajmy, że MŚP w kolejnych latach będą prawnie zobligowane do raportowania w zakresie zrównoważonego rozwoju, a poziom wiedzy jest w tym sektorze firm nadal niski, co pokazuje m.in. poziom Indeksu Dekarbonizacji Polskiej Gospodarki (IDPG), stworzonego przez organizację Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej, Fundację Instrat oraz grupę Qemetica:
„3% średnich i dużych firm zwiększyło w 2023 r. wydatki na dekarbonizację i ochronę środowiska, a 66% deklaruje zaangażowanie swoich pracowników w tym zakresie. W segmencie mikro- i małych przedsiębiorstw było to odpowiednio 33 i 38%.
Przy tym 81% przysłowiowo „tłukących termometr” przypadło na mikro- i małe firmy, a 20% na średnie i duże. Taki rozkład można wiązać z wymogami dotyczącymi raportowania zrównoważonego rozwoju, które od ub.r. objęły większe firmy. Większość badanych (łącznie 58%) uznało, że regulacje dotyczące dekarbonizacji i ochrony środowiska były dla nich w 2023 r. bardziej wymagające niż w 2022 r.
Pod kątem konkretnej aktywności 40% badanych nie wdrożyło żadnych rozwiązań dekarbonizacyjnych, a 41% oceniło, że zastosowane działania ograniczyły ślad węglowy w niewielkim stopniu. Znaczną redukcję, przynajmniej deklaratywnie, udało się osiągnąć 20% ankietowanym. Niemal tyle samo, bo 18% firm, nie podjęło i nie planuje w najbliższej przyszłości żadnych działań.
Dzielenie się wiedzą i edukowanie to dobra praktyka, nie wiemy tylko na ile skuteczna, nie ma bowiem żadnych statystyk ile firm skorzystało z tych narzędzi czy poradników.
Kalkulator śladu węglowego udostępniony przez Santander Bank Polska jest narzędziem przeznaczonym dla klientów firmowych niezależnie od branży, w jakiej prowadzą swoją działalność i wielkości przedsiębiorstwa. Kalkulator umożliwia obliczenie emisji CO2 związanych z działalnością firmy w Zakresie 1 tzn. emisji bezpośrednich powstałych w wyniku spalania paliw w instalacjach i pojazdach oraz Zakresie 2, czyli w wyniku wytwarzania energii czy ciepła, które zużywa firma. Po uzupełnieniu danych dotyczących emisji, można wygenerować raport estymujący ślad węglowy firmy.
Klienci z segmentu Mikroprzedsiębiorstw BNP Paribas mają możliwość bezpłatnego skorzystania z kalkulatora śladu węglowego na Platformie Envirly. Kalkulator pozwala obliczyć ślad węglowy w zakresach 1 i 2. Jest to platforma, stworzona przez polską firmę technologiczną Envirly, dzięki której można zarządzać śladem węglowym.
Bank Ochrony Środowiska wydał z kolei publikację „Zasady zrównoważonego finansowania. Przewodnik dla MŚP”. To kompleksowe kompendium wiedzy dla MŚP, zawierające kluczowe informacje na temat regulacji ESG. Można tam znaleźć informacje dotyczące: Dyrektywy CSRD, Dyrektywy CSDDD, Taksonomii UE, śladu węglowego czy strategii dekarbonizacji.
Utwór-manifest pod tytułem „Powiedz mi jak?” stworzył DOBRY we współpracy z Piotrem Fronczewskim (którego absolutnie uwielbiam!) i producentem muzycznym Kubą Galińskim. Reżyserem klipu jest Tadeusz Śliwa. Partnerem utworu jest Fundacja UNAWEZA Martyny Wojciechowskiej i projekt „MŁODE GŁOWY. Otwarcie o zdrowiu psychicznym”.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
W tym tygodniu m.in. przygotowywałam się wraz z innymi jurorami i jurorkami konkursu Effie do pracy w tegorocznej edycji, konsultowałam kolejne strategie fundraisingowe, a moja córka skończyła 1. klasę w LO. Czekam też na zdjęcia z sesji, którą robiłam z myślą o nowej stronie internetowej i małe włoskie wakacje już za tydzień (newslettera nie będzie).
Dzisiaj proponuję Ci artykuł o tym dlaczego regeneratywność jest ważna i czy pojęcie regeneration zastąpi sustainability, przeczytaj koniecznie nowy raport Startupy Pozytywnego Wpływu i sprawdź kogo wyróżniliśmy w tym roku, poznaj różne metodologie i narzędzia monitorowania praw człowieka w biznesie i pomóż fundacji Daj Herbatę wyremontować DeHę – miejsce, w którym osoby w kryzysie bezdomności będą mogły zdobywać doświadczenie i nowe umiejętności zawodowe.
Niedawno niezliczone artykuły obwieszczały koniec CSR i narodziny ESG, teraz coraz częściej pojęcie „sustainability” zaczyna być wypierane przez „regeneration”.
„We are all used to hearing about sustainable development. For example, the United Nations’ Sustainable Development Goals aim to address 17 global issues, from eradicating poverty to ensuring access to clean water. But current approaches to sustainability embrace a philosophy of “do no harm” focused on minimizing negative impacts. Today’s runaway climate change, inequality, biodiversity loss, and global health crises, however, indicate that our systems require a complete overhaul. While a balance among economic, societal, and environmental factors may have been feasible decades ago, we need to recognize that to meet these challenges, maintenance or even mere repair is not enough. We must shift our focus from sustainability to regeneration.
The idea of regeneration has its roots in agricultural practices, such as cyclically rejuvenating soil and plant life. When extended to business, it encompasses much more than harm reduction. The goal of regeneration is to make systems better, to give back more than is taken, to replenish the planet’s natural resources, and to render communities and society more equitable and resilient. Regenerative approaches to business advocate for wholesale transformation across domains as broad as agriculture, industry, and communal health.”
Po raz siódmy wyróżniamy Startupy Pozytywnego Wpływu w ramach projektu na Akademii Leona Koźmińskiego, do którego zaprosił mnie prof. Bolesław Rok.
Wśród tegorocznych zwycięzców, których pomógł nam wybrać Panel Pozytywnych Postaci są firmy tworzące:
pozytywne technologie – wykorzystanie kosmicznych technologii do ochrony życia ludzi na terenach sejsmicznych czy do zmiejszenia ilości odpadów organicznych, przedłużania świeżości owoców, usuwania dwutlenku węgla z atmosfery czy monitoringu jakości wód;
usługi dobre dla świata – promujące uprawę warzyw i owoców, wspierające firmy w redukcji śladu węglowego, zarządzania łańcuchem dostaw, redukcji odpadów czy pasywnego chłodzenie;
dostawcy pozytywnej zmiany – dostarczający nowatorską metodykę spotkań, szkolący barristów z niepełnosprawnościami, tworzący akwaponiczne farmy miejskie, nowe formy crowdfundingu mecenaskiego czy platformy wspierającej gospodarkę cyrkularną w budownictwie;
pozytywna edukacja – symulacja pracy nad własnym startupem dla młodych ludzi, wykorzystanie natury do radzenia sobie ze stresem, wspierania nastolatków_ek i ich rodziców czy stworzenia centrum mądrej zabawy dla dzieci;
dobre produkty dla świata – roślinny zamiennik mięsa na bazie grochu i fasoli, naturalne zagęstniki spożywcze, ecoplastomery, wykonane z pokonsumenckiego plastiku i gumy z opon samochodowych, naturalnie fermentowany nabiał z roślin czy środki czystości w formie musujących tabletek.
Wa raporcie, w którego przygotowaniu brali udział studenci i studentki studiów podyplomowych ESG na Koźmińskim, znajdziecie artykuły eksperckie tworzone przez osoby pracujące codziennie w ekosystemie pozytywnego wpływu (ja pisałam o współpracy startupów z korporacjami), wywiady z fundatorami i fundatorkami startupów pozytywnego wpływu oraz studia przypadków.
W ostatnich latach obserwujemy trend przyjmowania obowiązkowych ustaw dotyczących należytej staranności w zakresie praw człowieka, obok innych inicjatyw politycznych i regulacyjnych, które mają na celu promowanie poszanowania praw człowieka przez przedsiębiorstwa, w tym w zakresie raportowania zrównoważonego rozwoju. Wraz z tymi wymogami twardego prawa rośnie zależność przedsiębiorstw i innych podmiotów od narzędzi i metodologii do identyfikacji wpływów oraz śledzenia i monitorowania poszanowania praw człowieka w łańcuchach wartości.
Metodologie zebrane przez Danish Institute for Human Rights obejmują m.in. benchmarki, audyty społeczne, systemy certyfikacji i inicjatywy wielostronne (MSI); oceny wpływu na prawa człowieka; narzędzia zarządzania, raportowania i oceny; metodologie napędzane przez pracowników oraz podejścia oparte na technologii.
Fundacja Daj Herbatę stworzyła nowy projekt: Studio DE_HA, miejsce, w którym osoby w kryzysie bezdomności będą miały szansę na: zdobycie doświadczenia w pracy, umiejętności zawodowych, płatnych zleceń, odbudowanie swoich relacji, kontakt z ludźmi oraz arterapię.
Nazwa studia nawiązuje bezpośrednio do nazwy Fundacji: Daj Herbatę. Litery D i H tworzą fonetycznie brzmienie „decha” odnosząc się w naszym rozumieniu do powiedzenia „od deski do deski”.
Misją Fundacji jest przede wszystkim pomoc osobom doświadczającym bezdomności w budowaniu nowego życia poprzez dawanie nowych narzędzi, czyli umiejętności.
Projekt zakłada stworzenie miejsca pracy, które będzie budowane na zaufaniu, demokracji i samodzielności.
Na co konkretnie zbierają?
➡️ Położenie przewodów i instalacja elektryczna, ➡️ instalacja hydrauliczna, ➡️ instalacja ogrzewania, ➡️ remont lazienek, ➡️ wstawienie drzwi i wymiana okna, ➡️ remont ścian, okładziny, malowanie, ➡️ wylewki / wyrównanie posadzki pod dostępność lokalu dla osób z niepełnosprawnością, ➡️ docieplenie sufitów, ➡️ wynagrodzenie koordynatora stolarni, ➡️ wszyscy pozostali pracujemy wolontaryjnie.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
To kolejny piękny przyrodniczo tydzień, niestety kwitnieniem bzów na początku kwietnia równolegle z wiśniami nie należy się cieszyć. W dumą i radością rozpoczęłam kolejną kadencję w Radzie Programowej Centrum Nauki Kopernik, przygotowujemy szkolenie dla NGOsów chcących złożyć projekty w konkursie Effie Polska, a syn moich przyjaciół świętował 18-tkę (udanej dorosłości, Jasiek!).
Dzisiaj lektura obowiązkowa, czyli Raport Odpowiedzialny biznes w Polsce. Dobre praktyki wydawany od 22 lat przez Forum Odpowiedzialnego Biznesu, refleksja nad stanem demokracji w najliczniejszym roku wyborczym, klimatyczny pozew szwajcarskich seniorek oraz akcja Cash for rent, czyli wynajem mieszkania dla osób z doświadczeniem uchodźczym.
Oczywiście nie jestem obiektywna, jeśli chodzi o Raport Odpowiedzialny biznes w Polsce dobre praktyki” Forum Odpowiedzialnego Biznesu, bo przecież będąc prezeską FOBu co roku go prezentowałam (a kolor paznokci był dopasowany do koloru okładki autorstwa Olgi Figurskiej ;) aż żałuję, że nie ma wersji papierowej). Właśnie wróciłam z tegorocznych Targów Idei ESG, gdzie miał swój debiut i cieszę się, że frekwencja pokazała jak ważne (także towarzysko!) jest to wydarzenie i publikacja, zwłaszcza w natłoku ESGowych spotkań i konferencji.
A w samym Raporcie zaprezentowano 1046 praktyk realizowanych przez 266 firm. Dobre praktyki zostały tradycyjnie podzielone na 7 obszarów, zgodnie z normą ISO 26000, najwięcej jak zwykle, zgłoszono w obszarze zaangażowania społecznego – 418, nieco awansował obszar praw człowieka – 54 dobre praktyki, o dziwo najmniej, bo 32 jest dobrych praktyk w obszarze ładu organizacyjnego.
Nowością w 22. raportu była możliwość przypisania praktyki do poszczególnych ESRS. Najliczniejszą grupę stanowią działania związane z ESRS S1 – Właśni pracownicy (207 dobrych praktyk), następnie ESRS S3 – Społeczności dotknięte (163 dobre praktyki) oraz ESRS E1 – Zmiana klimatu (84 dobre praktyki).
Praktyki zgłoszone do raportu są opisane także pod kątem kontrybucji do realizacji Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ. Najczęściej są to działania dotyczące Celu 3 Dobre zdrowie i jakość życia (221 dobrych praktyk), Celu 12 Odpowiedzialna konsumpcja i produkcja (218 dobrych praktyk) i Celu 4 Dobra jakość edukacji (214 dobrych praktyk). Najrzadziej wskazywanymi są: Cel 2 Zero głodu (13 dobrych praktyk), Cel 16 Pokój, sprawiedliwość i silne instytucje (12 dobrych praktyk) oraz Cel 14 Życie pod wodą (3 dobre praktyki). Mój „ulubiony” Cel 5 Równość płci to w tym roku 42 praktyki – zaraz siadam do lektury!
Raport FOBu nadal jest najszerszym i najbardziej wiarygodnym przeglądem odpowiedzialnych działań firm w Polsce, a także najlepszym źródłem informacji i porównań branżowych. Gratuluję Marii Krawczyńskiej – Kaczmarek i całemu zespołowi FOBu, że Raport trzyma poziom, bo pamiętam jaki ogrom pracy za tym stoi!
A Wam polecam lekturę artykułów eksperckich, dobrych praktyk, przeglądu najświeższych badań i publikacji z obszaru CSR/ESG.
Kiedy przeczytałam, żerok 2024 jest największym rokiem wyborczym w historii naszego globu, w którym będzie głosować ponad połowa ludzkości, czyli około 4,2 miliarda ludzi, w 76 krajach zrobiło to na mnie wrażenie!
„Heroldowie zmierzchu demokracji liberalnej uważają, że zostanie ona zastąpiona czymś zupełnie innym: w jednych krajach dyktaturą wojskową, w innych orwellowskim totalitaryzmem. Obywatele nie będą się przeciw nim buntować, ponieważ władza posłuży się względnie łagodnym despotyzmem, a podstawowe potrzeby społeczne będą zaspokajane. W wielu miejscach mogą być organizowane jako atrapa demokracji wybory powszechne, gdzieniegdzie nawet z udziałem licencjonowanej opozycji.
Ta ponura wizja już teraz jest rzeczywistością przynajmniej w kilku krajach świata. Co zrobić, by nie rozpełzła się na wszystkie pozostałe? „Ci z nas, którzy zainwestowali w globalną odnowę demokracji, muszą pomóc społeczeństwom w rozwiązaniu problemów gospodarczych, wykorzystywanych przez siły antydemokratyczne. Musimy przenieść walkę o demokrację do sfery cyfrowej, tak jak zrobiły to autokracje i dostosować nasz zestaw narzędzi, aby sprostać nie tylko już rozpoznanym wyzwaniom, ale także tym nadchodzącym” – pisze w Foreign Affairs Samantha Power, szefowa U.S. Agency for International Development i była ambasador USA w ONZ.”
Zawsze kiedy spacerowałam wokół jeziora Genewskiego w Montreux, myślałam sobie jakby to było być szwajcarską emerytką ;) Po wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 9 kwietnia jeszcze bardziej podziwiam szwajcarskie seniorki, o ich pozwie przeczytacie w artykule Krzysztofa Story w Tygodniku Powszechnym:
„Sprawa od początku była wyjątkowa, choćby z uwagi na strony procesu. Na ławie oskarżonych: Szwajcaria, naprzeciwko: ponad dwa tysiące kobiet z grupy KlimaSeniorinnen (Seniorki dla Klimatu). Wykazały one, w jaki sposób ocieplający się klimat narusza ich prawa człowieka – m.in. przez to, że jako seniorki są najbardziej narażone na śmierć podczas coraz częstszych i dłuższych fal upałów w Europie.
Sąd przyznał im rację. To akurat nic niezwykłego – związek ekstremalnych temperatur ze zmianami klimatycznymi i ich wpływ na nasze zdrowie jest dość podstawową wiedzą naukową. Przełomowe jest za to wskazanie całego państwa jako winnego. ETPC stwierdził, że Szwajcaria nie stworzyła wystarczająco dobrej strategii ograniczania emisji i przeciwdziałania skutkom katastrofy klimatycznej, do czego zobowiązała się choćby (podobnie jak większość świata) podpisując porozumienie paryskie z 2015 roku.”
Program „Cash for Rent”, to program, w ramach którego organizacje pomagają w finansowaniu wynajmu mieszkań przez okres do 6 miesięcy. Ma na celu wsparcie osób, które otrzymały ochronę międzynarodową, ale nadal oczekują na wsparcie w ramach pomocy integracyjnej (IPI).
Caseworkerka będzie wspierała osoby w poszukiwaniu zatrudnienia, tak aby po okresie finansowania mogły się usamodzielnić i same opłacać czynsz. Organizacje chcą, aby uchodźcy i uchodźczynie mieli dostęp do godnej przestrzeni życiowej i mieli szansę mieszkać w komfortowych warunkach.
Skontaktuj się mailowo pod adresem: cashforrent@forummigracyjne.org
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
Tydzień, w którym przypadają: 90.rocznica urodziny Jacka Kuronia i 92. rocznica urodzin prof. Bronisława Geremka, a ja wróciłam do spacerów mentoringowych i świętowałam obronę doktoratu mojej koleżanki.
Dzisiaj proponuję Wam społeczną innowację dla starszych kobiet przetestowaną w Rybniku, najnowsze fakty o bezwarunkowym dochodzie podstawowym w wywiadzie z dr Maciej Szlinder, prezesem Polskiej Sieci Dochodu Podstawowego, Inspirownik o efektywnych kampaniach społecznych oraz Bazę Historii Kobiet.
Ta innowacja społeczna skradła moje serce i myślę sobie jak bardzo zmieniłaby życie wielu starszych kobiet, gdyby udało się skalować ją w kolejnych miastach. A o idei cohousing rozmawiałam też z wieloma moimi koleżankami i jest to naprawdę kusząca propozycja.
„Ten rybnicki eksperyment miał potrwać „do pierwszej kłótni”, a trwa już prawie dwa lata. Trzy seniorki z Rybnika zamieszkały razem w wyremontowanym lokalu komunalnym. Pomysł powstał, by wspierać wdowy, które mają problem z utrzymaniem domów. Ich mieszkania i domy często bywają zbyt duże dla jednej osoby, nieocieplone, ogrzewane kopciuchami, „kozami” i najgorszej jakości paliwem. Wspólne mieszkanie odpowiada również na inne potrzeby.
Seniorki z Rybnika zdecydowały się zostawić swoje poprzednie zimne domy, godząc się na wspólne zamieszkanie. Ich nowy lokal jest przystosowany do osób poruszających się na wózku, ma dwuosobowe pokoje, wspólny salon oraz w pełni wyposażoną łazienkę i kuchnię. Mieszkanie jest ogrzewane gazem. (…)
To nie tylko walka z ubóstwem energetycznym, ale również zapobieganie samotności i wyeliminowanie poczucia opuszczenia. Seniorki są ze sobą także bardzo zżyte. Dwa lata temu jeszcze się nie znały. Dziś nazywają się wręcz siostrami.”
Przyznaję, że lubię śledzić temat bezwarunkowego dochodu podstawowego (UBI). Kolejne pilotaże w różnych krajach świata przynoszą nowe wnioski, kolejne osoby przekonują się jak ważne jest to narzędzie. Ciekawie opowiada o tym dr Maciej Szlinder, prezes Polskiej Sieci Dochodu Podstawowego w wywiadzie z Anną Kalitą:
„Najbardziej zaskakującym efektem indyjskiego eksperymentu była zmiana relacji społecznych. W tym patriarchalnym społeczeństwie w biednej rodzinie pierwszy do jedzenia siadał zawsze mężczyzna, następnie jego synowie a dopiero na końcu kobieta oraz córki. Bezwarunkowy dochód podstawowy wywrócił ten stolik. Kobieta nie tylko zyskała własne, regularne źródło dochodu, a więc uniezależniła się od męża, ale też to ona dysponowała środkami, które wypłacano dla dzieci. Mężczyzna otrzymywał swoje 200 rupii. Ona – swoje 200 plus 100 na każde z dzieci. Kobiety zaczęły na równi z mężczyznami podejmować decyzje dotyczące finansów w swoich gospodarstwach domowych, ale też częściej pojawiały się na zgromadzeniach, gdzie decydowano o sprawach wiosek i częściej zabierały na nich głos. Stały się pełnoprawnymi podmiotami politycznymi!
A ponieważ badacze obserwowali efekty eksperymentu również po jego zakończeniu, wiemy, że są trwałe. Nastąpiły przemiany w świadomości.
Pomysł wprowadzenia bezwarunkowego dochodu podstawowego na terenie całego kraju jest w Indiach wciąż dyskutowany.”
Wspaniała inicjatywa, której bardzo kibicuję, czyli powstające Muzeum Historii Kobiet przypomina dlaczego warto wiedzieć więcej o bohaterkach z przeszłości ich życiu i dokonaniach.
Czy wiesz, że:
tylko 4% postaci w podręcznikach to kobiety
tylko 3% ulic nosi imię kobiety
tylko 10 % szkół w Polsce ma patronkę?
grafika Muzeum Historii Kobiet
Poznaj Bazę Historii Kobiet, która pomoże Ci nie tylko zrozumieć oraz docenić siłę i determinację kobiet przestrzeni wieków, ale w ogóle zrozumieć historię ludzkości. Znajdziesz tam wiele ciekawych materiałów dydaktycznych, scenariuszy lekcji, itp.
Polecam nie tylko w marcu!
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
W tym tygodniu bardzo ciekawie było brać udział w rozmowach rekrutacyjnych do 32. Szkoły Liderów i Liderek Politycznych, to zawsze okazja do spotkania zaangażowanych osób z całej Polski! Wzięłam też udział w ciekawej konferencji Humanitarian Xchange, a w szkole mojej córki z okazji Dnia Kariery prowadziłam panel z posłankami Dorotą Łobodą (KO) i Aleksandrą Leo (Trzecia Droga) o tym czy warto robić karierę w polityce (a przy okazji dowiedziałam się kim chciały być w liceum ;).
Dzisiaj polityka też będzie obecna na blogu – zapraszam Was do zapoznania się z raportem Gender Solutions i Instytutu Spraw Publicznych o kobietach w ostatnich wyborach parlamentarnych, polecam artykuł o tym czy producenci plastiku kłamią, wywiad z Kazmimierzem Wierzbickim, prezesem firmy Trefl oraz dokument o Alexieju Navalnym.
Na ten raport bardzo czekałam, bo chociaż od wielu lat śledzę udział kobiet w polityce i robię własne podsumowania powyborcze, to Instytut Spraw Publicznych, we współpracy z Gender Solution, prowadził bardzo profesjonalny monitoring kampanii i wyborów pod kątem partycypacji wyborczej kobiet. Sprawdzono liczbę kandydatek w poszczególnych komitetach, ich miejsca na listach wyborczych oraz obecność tematów odnoszących się do spraw kobiet w przekazie publicznym podczas kampanii.
Raport „Kobiety w polityce krajowej. Strategie partii politycznych w wyborach parlamentarnych 2023” autorstwa Małgorzaty Druciarek, Małgorzaty Kopka-Piątek, Aleksandry Niżyńskiej, Izabeli Przybysz i Dariusza Przybysza to bardzo dużo wiedzy o układaniu list, budowaniu strategii wyborczych i wewnętrznych regułach i zwyczajach politycznych. Dowiemy się m.in. czy 29.3% kobiet w Sejmie i 19% kobiet w Senacie to mniej czy więcej niż w poprzednich kadencjach i dlaczego Pakt Senacki był podwójnie trudny.
„Reprezentantki Koalicji Obywatelskiej mówiły z kolei, że z ich perspektywy ta kampania była specyficzna nie tylko ze względu na silny aspekt kobiecy, ale też oparcie całej strategii komunikacyjnej na Donaldzie Tusku. „Kobiety pojawiały się przede wszystkim jako support na scenie, no może poza Moniką Wielichowską widoczną na każdej konwencji, a na równi z Tuskiem. To miało na celu pokazanie, że oprócz lidera są też kobiety w KO.” Podczas Marszu Miliona Serc 1 października, zainaugurowanego przez Donalda Tuska, liderzy partii wielokrotnie podkreślali konieczność ochrony praw kobiet i zachęcali kobiety do pójścia na wybory. Rafał Trzaskowski z PO mówił, „Chcemy Polski, w której to kobieta decyduje o swoim zdrowiu i życiu.” Jednak wśród wypowiedzi inaugurujących Marsz na siedem osób przemawiała tylko jedna kobieta.” (…)
„Z kolei patrząc na największą zmianę na scenie politycznej, która dokona- ła się w stosunku do praw reprodukcyjnych, to Koalicja Obywatelska wybija się na pierwszy plan. Jeśli chodzi o podejście do liberalizacji aborcji, to właśnie KO dokonało największego zwrotu w porównaniu z dyskursem z pierw- szej dekady XXI wieku. PO jako partia będąca liderem komitetu koalicyjnego, choć ma wśród swoich członków osoby o poglądach bardziej konserwatyw- nych, „miała wyniki badań [pokazujące, że wyborcy chcą liberalizacji ustawy antyaborcyjnej – przyp. AN] i zdecydowała się na taką zmianę. Dodatko- wo na plus było otwarcie się na nowy elektorat, bo przez długi czas PO była bardziej konserwatywna niż jej wyborcy.”
Jest już dostępny zapis panelu i spotkania prezentującego raport. Polecam całą publikację, łącznie z zawartymi w nim rekomendacjami badaczek zarówno dla partii, jak i organizacji pozarządowych.
„The Guardian” opublikował artykuł, z którego wynika, że producenci tworzyw sztucznych od ponad 30 lat wiedzą, że recykling nie jest ekonomicznie ani technicznie wykonalnym rozwiązaniem problemu zarządzania odpadami plastikowymi. Jednakże, jak wynika z nowego raportu, to nie powstrzymało ich od promowania go.
„Firmy kłamały” – powiedział Richard Wiles, prezydent grupy ds. odpowiedzialności za paliwa kopalne, Center for Climate Integrity (CCI), które opublikowało ten raport. „Nadszedł czas, aby żądać od nich odpowiedzialności za spowodowane szkody.”
„The industry has long known that plastics recycling is not economically or practically viable, the report shows. An internal 1986 report from the trade association the Vinyl Institute noted that “recycling cannot be considered a permanent solid waste solution [to plastics], as it merely prolongs the time until an item is disposed of”.
In 1989, the founding director of the Vinyl Institute told attendees of a trade conference: “Recycling cannot go on indefinitely, and does not solve the solid waste problem.”
Przyznaję się, że nie znałam postaci, Kazimierza Wierzbickiego, założyciela firmy Trefl produkującej. A sądząc z wywiadu blisko jest Mu do idei odpowiedzialności w biznesie i pozytywnego wpływu.
„Pan firmę rozwijał w latach 90. To czasy turbokapitalizmu, dzisiejszych tabelek w Excelu, zwolnień i redukcji. Pan nie pasuje do tamtych czasów.
Tak jak mówiłem, ja nie do końca czuję się takim biznesmenem z krwi i kości. Ja jestem raczej propagatorem wartości. Mam korzenie nauczycielskie, dziadek zakładał szkoły na Kaszubach. Genów się człowiek nie wyprze.
Koszykówki też się pan nie wyparł. Cały czas ją pan sponsoruje.
Tak, od lat. Tej mojej pasji też nie mogę się wyprzeć. Wiele firm przez ostatnie lata wycofało się ze sponsorowania sportu w Trójmieście. Ja nie odpuszczam. Działamy jednak w Treflu też mocno charytatywnie. Wojna w Ukrainie to prawdziwy dramat, byliśmy jedną z pierwszych firm w Polsce, która zareagowała i ruszyła z pomocą. Prowadzimy działania w hospicjach, domach dziecka, szkołach. Organizujemy też zajęcia dla dzieci. Jak mam pieniądze to, przecież muszę się tym dzielić. Prawda?”
Aleksiej Navalny nie żyje, ale Jego opór i walka z reżimem Putina warte są pamiętania. Obejrzyj dokument „Navalny” z 2022 roku nagrodzony na kilku festiwalach filmowych, żeby lepiej zrozumieć idee opozycjonisty.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
