To był tydzień świętowania jubileuszy – 35 lat Amnesty International w Polsce, 25-lecia PAFW Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności (spotkany tam premier Buzek uroczo powiedział, że to niemożliwe, że pracowałam dla Jego rządu, bo nie przyjmowali nieletnich ;) i 25 lat Forum Odpowiedzialnego Biznesu (z których 11 lat miałam zaszczyt być prezeską). Udało mi się uścisnąć z bardzo wieloma dawno niewidzianymi znajomymi, powspominać, pośmiać się i porozmawiać. Brałam też udział w inauguracji 33. Szkoły Liderstwa Politycznego i ciekawych dyskusjach o polaryzacji i potrzebie dialogu z osobami o innych poglądach.
Dzisiaj zapraszam Cię do lektury 7. już raportu Startupy Pozytywnego Wpływu oraz sprawdzenia kogo wyróżniliśmy w tym roku, zapoznania się z danymi dotyczącymi wpływu ukraińskich uchodźców i uchodźczyń na polską gospodarkę, poznaj dobre praktyki z obszaru DEIB (diversity, equity, inclusion, belonging), a jeśli mieszkasz w Warszawie – zagłosuj do 15.06 na projekty w budżecie obywatelskim.
Od 8 lat współpracuję z prof. Bolesławem Rokiem przy projekcie Startupy Pozytywnego Wpływu. W tym tygodniu ukazała się zaktualizowana 8.Baza i 7.Raport Startupów Pozytywnego Wpływu 2025 wydany przez Kozminski Business Hub.
W tegorocznej edycji znajdziecie m.in.:
zaaktualizowaną bazę prawie 700 startupów pozytywnego wpływu oraz
wyróżnione w tym roku startupy, wybrane przez Panel Pozytywnych Postaci w składzie: Ada Stępień, Adrian Migoń, Agnieszka Oleksyn – Wajda, Anna Węgrzynowicz, Berenika Pel, Bolesław Rok, Dominik Krawczyk, Justyna Markowicz, Maciej Otrębski, Magdalena Andrejczuk, PhD, Michal Miszulowicz, Mirella Panek-Owsiańska, Monika Kulik, Patrycja Radek, Piotr Boulangé
raport z ponad 30 wywiadami i tekstami eksperckimi z różnych części ekosystemu zmiany – od funderek i founderów, przez mentorów_ki, organizacje eksperckie po inwestorów_ki, przygotowanymy przez 45 osobowy zespół redaktorski (nie da się oznaczyć wszystkich w jednym poście, ale bardzo dziękujemy zwłaszcza studentom i studentkom studiów podyplomowych ESG na Akademii Leona Koźmińskiego!)
Na liście wyróżnionych Startupów Pozytywnego Wpływu 2025 znalazły się: 🟡 w kategorii Dostawcy pozytywnej zmiany: – AlohaCamp – Startup działający w sektorze podróży i turystyki, skupiający się na doświadczeniach opartych na naturze. Oferuje platformę do rezerwacji wycieczek w miejscach oddalonych od utartych szlaków, skierowaną do osób i grup poszukujących spokojnych, pełnych wrażeń doświadczeń w otoczeniu natury. – Levelly.ai – Firma technologiczna HR specjalizująca się w rozwiązaniach dotyczących równości płac. Wykorzystują analitykę opartą na sztucznej inteligencji i dane o wynagrodzeniach w czasie rzeczywistym, aby pomóc organizacjom identyfikować i likwidować luki płacowe ze względu na płeć, promując uczciwe praktyki wynagradzania i wspierając inkluzywne środowisko pracy – Use Waste Prosta Spółka Akcyjna – Startup badawczo-rozwojowy, który zmienia oblicze branży tekstylnej. Opracowuje technologię eliminującą odpady tekstylne dzięki recyklingowi textile-to-textile. Dąży do eliminacji odpadów tekstylnych. Przekształca odpady w nowe, wysokiej jakości produkty. 🟠 w kategorii Produkty dobre dla świata: – Kopyto – Marka, która dzięki wysokiej jakości naturalnej wełny i przystępnym cenom pozwala dokonywać etycznych wyborów, zmniejszając ilość plastiku i jednorazowych rozwiązań. – MycoVibes Biotech – Opracowują innowacyjną metodę produkcji mykoprotein jako zamiennika mięsa aby stworzyć bardziej zrównoważone, pożywne i dostępne źródło białka, które mogłoby odpowiedzieć na braki środowiskowe i żywieniowe w obecnych systemach żywnościowych. – Regenario – Połączenie farm fotowoltaicznych i regeneratywnego rolnictwa w celu zrównoważonej produkcji energii i produktów rolnych z jednoczesnym poprawianiem jakości gleby. 🔴 w kategorii Technologicznie pozytywni: – Fieldcontrol – Aplikacja, która umożliwia monitorowanie upraw w czasie rzeczywistym, optymalizację nawadniania oraz analizę danych. Dzięki inteligentnym algorytmom poprawia wydajność produkcji i wspiera zrównoważony rozwój gospodarstw rolnych. – Redigo Carbon – Oparta na chmurze platforma zrównoważonego rozwoju oferująca kompleksowy zestaw narzędzi do skutecznej oceny emisji dwutlenku węgla; nie tylko pomaga w obliczaniu śladu węglowego, ale także zapewnia rozwiązania, które go zmniejszają. – Virtual Power Plant – Optymalizacja zużycia energii w nowoczesnych budynkach, wspierana przez sztuczną inteligencję usługa aktywnego zarządzania komfortem w budynku przy jednoczesnym dbaniu o cele ESG i koszty klienta. 🔵 w kategorii Usługi pozytywne społecznie: – Filipina – Łączą Koła Gospodyń Wiejskich z biznesem, tworząc platformę korzyści dla obu stron. To szansa na budowanie relacji, wsparcie lokalnych inicjatyw i skuteczne działania społecznie odpowiedzialne, gdzie tradycja spotyka się z nowoczesnym biznesem, tworząc wartościowe partnerstwa. – Fundacja KRAINA – Usystematyzowany program wymiany dóbr, usług i pomocy wzajemnej, prototypowany na warszawskim Mokotowie, przy ulicy Puławskiej 67. Stawia sobie za cel stworzenie modelu gotowego do replikowania w innych dzielnicach i miejscowościach. – Punkt zwrotny – Nowoczesna przestrzeń pełna multimedialnych zagadek i wyzwań, w której każdy może odkryć tajemnice cyrkularności. W ofercie również warsztaty dla firm, chcących dzielić się swoją wiedzą i pasją z partnerami lub pracownikami w inspirującej przestrzeni. 🟢 w kategorii Usługi pozytywne środowiskowo: – BEE HEALTHY HONEY – Misją Bee healthy Honey jest poprawa zdrowia pszczół na całym świecie poprzez wprowadzenie ekologicznej alternatywy dla chemicznych środków na warrozę. To startup założony przez wnuczkę i dziadka, którzy połączyli siły, aby stworzyć soniczne urządzenie Varroa Stopper – Envirly – Raportowanie zrównoważonego rozwoju zgodnie z CSRD i ESRS, ślad węglowy organizacji w zakresach 1, 2 i 3 GHG Protocol, analiza środowiskowego cyklu życia produktu. Doradztwo, wiedza ekspercka i rozwiązania technologiczne. – INTU Circularity – Zespół ekspertów w dziedzinie gospodarki obiegu zamkniętego, mody i projektowania, których pasją jest tworzenie branży modowej, która nie szkodzi planecie. Celem jest zrewolucjonizowanie branży poprzez naprawy i projektowanie, budowanie ekosystemu B2B, który wydłuża cykle życia produktów i wspiera zrównoważone modele biznesowe. – Fundacja Las Na Zawsze – Organizacja, której celem jest ochrona i zachowanie polskich lasów oraz promowanie zrównoważonego zarządzania zasobami leśnymi. Angażuje się w działania związane z edukacją ekologiczną, organizowaniem akcji sadzenia drzew oraz podejmowaniem inicjatyw na rzecz ochrony przyrody. 🟣 w kategorii Welltech: – Finally.me – Dbają o intymny dobrostan kobiet m.in poprzez aplikację menstruacyjną oraz sprzedaż artykułów higienicznych. Swój wpływ mierzą w małych i wielkich zmianach – od codziennego komfortu przez przełamywanie tabu wokół zdrowia intymnego, aż po przyczynianie się do poprawy diagnostyki. Mają status „pending B Corp”. – Ouli – Urządzenie zaprojektowane do domowej terapii blizn po cesarskim cięciu, które umożliwia samodzielne wykonywanie skutecznych zabiegów pod zdalnym nadzorem fizjoterapeuty. Blizna po operacji to nie tylko problem kosmetyczny, ale przede wszystkim kwestia zdrowia, gdyż bez odpowiedniej terapii, może prowadzić do trwałych powikłań zdrowotnych. – Well Over One – To narzędzie, które zostało stworzone przez specjalistów, praktyków z wielu dziedzin holistycznego podejścia do zdrowia psycho-fizycznego. Rewolucyjny program wsparcia HR i kompleksowa opieka wellbeingowa pracownika: psychoterapia, aktywność fizyczna, fizjoterapia, dietetyka. 🟤 w kategorii Żywność z pozytywnym wpływem: – Biossom – Smaczne, naturalne, ekologiczne produkty w zwrotnych szklanych opakowaniach. Świat bez plastiku pełen dobrego, naturalnego, organicznego jedzenia. – Mother of Gut – Misją MOG jest tworzenie produktów spożywczych, które wspierają zdrowie. Celem jest zapewnienie dostępu do produktów naładowanych składnikami odżywczymi, które można stosować samodzielnie lub do dalszego gotowania, jako bazę do pysznych, odżywczych dań. – SweetVegy – Przekąska na bazie niskoprzetworzonych warzyw dla entuzjastów dobrych wypieków i celebracji prostego życia. Idealne do schrupania podczas szkolnej przerwy, czy weekendowej wycieczki, dające zastrzyk energii. – Wajko -Wszechstronny, roślinny zamiennik jajek odpowiedni zarówno dla małych piekarni, cukierni jak i dużych przedsiębiorstw. To alternatywa dla jaj kurzych, idealnie nadaje się do pieczenia, gotowania i wyrobów cukierniczych.
Zachęcam do lektury całego raportu i przejrzenia bazy startupów pozytywnego wpływu – to naprawdę bardzo ciekawe i wartościowe źródło wiedzy o ekosystemie zmiany.
W 2024 roku uchodźcy z Ukrainy przyczynili się do wzrostu polskiego PKB aż o 2,7%
69% uchodźców i uchodźczyń w wieku produkcyjnym pracuje – to prawie tyle samo, co wśród obywateli Polski (75%). Dla porównania w 2024 roku w Niemczech pracowało tylko około 30% Ukraińców i Ukrainek przebywających w tym kraju.
Ich obecność nie zwiększyła bezrobocia ani nie obniżyła płac – wręcz przeciwnie, przyczyniła się do wzrostu zatrudnienia i produktywności.
Wielu i wiele z nich wykonuje prace poniżej swoich kwalifikacji – ograniczenia zawodowe i bariera językowa wciąż są przeszkodą.
Ukraińcy i Ukrainki mówiący_e płynnie po polsku zarabiają średnio 700 zł więcej miesięcznie niż ci na poziomie podstawowym.
Zniesienie części barier (językowych i zawodowych) mogłoby przynieść Polsce co najmniej 6 miliardów złotych rocznie dodatkowego wzrostu gospodarczego.
Raport pokazuje, że integracja uchodźców to nie tylko kwestia humanitarna, ale także wyraźna korzyść ekonomiczna.
Otwartość na zmieniające się i różnorodne potrzeby, wspieranie poczucia bezpieczeństwa i wzmacnianie wpływu oparte na wiedzy i wymianie doświadczeń mogą być boosterem innowacji w obszarze DEIB (Diversity, Equity, Inclusion, Belonging), a w konsekwencji – przełożyć się na lepsze doświadczenia w miejscu pracy.
W „DEIB (Diversity, Equity, Inclusion, Belonging) oczami praktyczek i praktyków” znajdziecie inspirujące teksty na temat równego traktowania i rezyliencji, EVP, różnic pokoleniowych, sieci pracowniczych, osób z niepełnosprawnościami, zdrowia psychicznego, otwartości i kreatywności w DEIB.
Tym razem akcja tylko dla osób mieszkających w Warszawie – ale sprawdźcie też czy i kiedy można głosować na budżet partycypacyjny w waszych miastach.
Dzięki budżetowi obywatelskiemu mieszkańcy i mieszkanki decydują o tym, na co przeznaczyć część budżetu Warszawy. To warszawiacy i warszawianki, co roku wymyślają i zgłaszają projekty, a następnie wybierają w głosowaniu te, które zostaną zrealizowane. W ten sposób wspólnie decydują o tym, co powstanie w najbliższej okolicy, w kilku dzielnicach lub w całej Warszawie.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
To był tydzień, w którym spotykałam się na rozmowach z kandydatami i kandydatkami do Szkoły Liderstwa Politycznego i rozmawiałam z wieloma znajomymi osobami podczas wydarzenia Ring the bell for gender equality zorganizowanego przez Global Compact Network Poland.
A dzisiaj zapraszam do wysłuchania podcastu z prof. Bolesławem Rokiem, który dekonspiruje deregulacje w kontekście odpowiedzialności biznesu, lektury raportu BGK o tym jak migranci i migrantki z Ukrainy wpływają na polską gospodarkę i zapoznania się z poradnikiem Kampanii Przeciwko Homofobii o języku inkluzywnym. Podpisz też petycję WWF Polska do Premiera w sprawie powołanie unijnego Funduszu na rzecz odbudowy zasobów przyrodniczych.
Departament Badań i Analiz Banku Gospodarstwa Krajowego opracował raport, który podsumowuje dostępne badania dotyczące wpływu migrantów z Ukrainy na polską gospodarkę. Warto przeczytać cały raport, tu tylko kilka ciekawostek:
„Z danych wynika, że migranci z Ukrainy wpłacają do polskiego budżetu więcej, niż otrzymują w postaci świadczeń socjalnych. Szacunki wskazują, że wpływy z podatków i składek ubezpieczeniowych płaconych przez ukraińskich migrantów do polskiego budżetu sięgają około 15,1 mld zł, a świadczenia wypłacone im z programu „Rodzina 800+” to koszt około 2,8 mld zł.
W raporcie przywołano dane przeczące tezie o dużym wpływie imigracji ukraińskiej na wzrost cen nieruchomości w Polsce. W rzeczywistości jedynie 2,7 proc. transakcji zakupu nieruchomości w Polsce w 2023 r. zostało zrealizowane przez Ukraińców, a głównym czynnikiem wzrostu cen były inflacja i zmiany na rynku kredytowym.
Eksperci zwracają uwagę, że aby w pełni wykorzystać potencjał ukraińskich migrantów, Polska powinna skoncentrować się na ich długoterminowej integracji poprzez zapewnienie stabilnych miejsc pracy, ułatwienia mieszkaniowe oraz dostęp do edukacji i szkoleń zawodowych.
Prognozy demograficzne sugerują, że Polska będzie w najbliższych latach potrzebowała znacznie więcej migrantów niż aktualna liczba obywateli Ukrainy przebywająca nad Wisłą. Z danych Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji wynika, że tylko 43 proc. uchodźców deklaruje chęć pozostania w Polsce na stałe. Jeśli chcemy przyciągnąć i zatrzymać tych pracowników na dłużej, musimy stworzyć im warunki do rozwoju i lepszego życia w naszym kraju.”
Przyroda zapewnia człowiekowi niezbędny do egzystencji tlen i słodką wodę, ale także składniki odżywcze, czy leki. To nasz naturalny systemy podtrzymywania życia. Niestety z roku na rok tereny naturalne ubywają, a oddychanie czystym powietrzem i czysta woda w rzekach stają się luksusem.
Fundacja WWF Polska apeluje do Premiera o powołanie unijnego Funduszu na rzecz odbudowy zasobów przyrodniczych, zachęcając każdego z nas do podpisania się pod tą petycją na stronie www.godzinadlaziemi. Razem możemy więcej!
Każda złotówka zainwestowana w odbudowę przyrody może przynieść korzyści w wysokości od 8 do 38 zł
Dlatego Fundacja WWF Polska zwraca się do Premiera z petycją, apelując o wsparcie dla przyrody, które da nam konkretne korzyści społeczno-ekonomiczne:
ochrona ludzi przed ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi takimi jak powodzie, susze czy upały – dzięki zdrowym i zróżnicowanym ekosystemom;
bezpieczeństwo zdrowotne, zarówno fizyczne jak i psychiczne;
zdrowe i odporne rolnictwo dostarczające nam żyzne gleby, czystą wodę do picia i pełnowartościową żywność;
zrównoważone miejsca pracy w regionach, których środowisko zostało zdegradowane i rozwój ekoturystyki, trzeciego największego sektora gospodarki w UE.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
Ten tydzień z pewnościa należał u mnie do różnorodności i inkluzywności – prowadziłam zajęcia dotyczące tych tematów na studiach podyplomowych ESG na Koźmińskim stacjonarnie i online oraz jeden webinar. Za każdym razem pojawiają się nowe przykłady przynoszone przez osoby uczestniczące w zajęciach i to jest wspaniałe! :)
Dzisiaj polecam nowy raport NBP oparty na ankietach mieszkających w Polsce migrantów i migrantek z Ukrainy, z podcastu Centrum Wolontariatu dowiesz się jak zorganizować wolontariat pracowniczy. Polecam też film na YouTubie o łańcuchu dostaw w zgodzie z ESG oraz kurs online o używaniu języka inkluzywnego.
Najnowszy raport NBP przedstawia wyniki ankiety przeprowadzonej wśród imigrantów z Ukrainy w okresie od 6 maja 2024 r. do 5 lipca 2024 r na ogólnopolskiej próbie 3760 respondentów.
grafika NBP
Najważniejsze wnioski z przeprowadzonego badania są następujące:
Podstawowym źródłem utrzymania imigrantów z Ukrainy jest praca. W strukturze dochodu imigranta przedwojennego wynagrodzenia z pracy stanowią średnio około 90% dochodu, a w przypadku uchodźcy 76%.
Imigranci z Ukrainy są bardzo aktywni na polskim rynku pracy. Udział osób pracujących lub poszukujących pracy wśród imigrantów wyniósł 78% i był wyraźnie wyższy niż wśród polskich obywateli.
Wciąż dużym problemem pozostaje znacznie wyższe bezrobocie wśród uchodźców niż ogółem w polskiej gospodarce.
Pomimo upływającego czasu nie zwiększa się odsetek imigrantów z Ukrainy preferujących osiedlenie się na stałe w Polsce.
Poprawie uległa znajomość języka polskiego zarówno wśród imigrantów przedwojennych, jak i uchodźców, co jest jednym z przejawów integracji społecznej i ekonomicznej
60% osób zarabia poniżej 4000 zł netto
Ponad 90% dzieci ukraińskich przebywających w Polsce korzystało z polskiego systemu edukacji. Zdaniem ich rodziców i opiekunów największą trudność dzieciom podczas pobytu w Polsce sprawiają: brak znajomości języka polskiego (36% wskazań), brak znajomych (33% wskazań) oraz pogorszenie poziomu życia w porównaniu z sytuacja przed wybuchem wojny (29% wskazań).
Migranci wspierają swoich bliskich w Ukrainie: 40% przekazuje środki finansowe, a 49% pomoc rzeczową, przede wszystkim dla członków rodziny.
Potrzeby socjalne imigrantów nie są deklarowane wśród najważniejszych form potencjalnej pomocy. Większość imigrantów z Ukrainy opowiada się za ułatwieniami dotyczącymi legalizacji dłuższego pobytu w Polsce, ponadto uchodźcy akcentują potrzeby związane z nauką języka i pośrednictwem pracy.
Struktura społeczno- demograficzna przebywających w Polsce imigrantów z Ukrainy nie zmieniła się istotnie w stosunku do badania z 2023 r.
O wolontariacie pracowniczym napisano i powiedziano już dużo, ale głos długoletnich ekspertek, które zajmują się tym tematem zawsze jest cenny.
Posłuchaj podcastu nowego cyklu Centrum Wolontariatu w Warszawie, w tym odcinku Agnieszka Lissowska-Lewkowicz rozmawia z Karoliną Kanar-Kossobudzką z Allegro.
Czym jest wolontariat pracowniczy?
Co wolontariat pracowniczy daje firmie i zarządom?
Dlaczego pracownicy i pracowniczki go cenią?
Jak dobrze wymyśleć działania, żeby pasowały do charakteru firmy i zainteresowały pracowników_czki?
Ten kurs przeznaczony jest dla osób którym zależy na mówieniu i pisaniu w taki sposób, żeby nikogo nie wykluczać., nie stygmatyzować, nie obrażać. Dla osób, którym zależy na tym, żeby przekaz ich organizacji był zrozumiały dla różnych grup odbiorców, i żeby budował poczucie bezpieczeństwa, kontaktu i przynależności.
Kurs ten przeznaczony jest również dla osób, które nie lubią języka inkluzywnego. Jeżeli drażni cię używanie takich słów jak „psycholożka” i „osoba studencka”, czy „osoba z doświadczeniem kryzysu zdrowia psychicznego” – zachęcam do słuchania – być może znajdziesz w sobie więcej spokoju i zrozumienia dla osób używających tych słów.
Czego się nauczysz:
dowiesz się dlaczego warto używać języka inkluzywnego
poznasz narzędzia wspierające pisanie prostym językiem
dowiesz się jak pisać i mówić nie stygmatyzując
Screenshot
Ja swój certyfikat ukończenia już mam :)
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
Ruszyły jesienne konkursy, w których jestem jurorką, za mną pierwsze spotkanie grupy jurorskiej Effie Poland i wiele dobrych dyskusji o zgłoszonych kampaniach społecznych, fundraisingowych i profrekwencyjnych.
A dzisiaj proponuję Wam refleksję Magdy Pękackiej z Forum Darczyńców o polskiej filantropii, podcast, w którym Anne Applebaum opowiada o swojej nowej książce o autokracji i dyktatorach, przewodnik Carbon Disclosure Project po dyrektywie CSDDD oraz akcję wsparcia pisarza Serhija Żadana, który poszedł bronić swojego miasta Charkowa.
Czy Polska ma potencjał, aby stać się jednym z liderów filantropii w Europie Środkowo-Wschodniej. Jakie kroki należy podjąć, aby ten cel osiągnąć? Jakie są największe wyzwania stojące przed polską filantropią? Jakie wzorce możemy przejąć od innych krajów? Czy rząd jest gotowy na wsparcie tego procesu?
„Mamy już pokaźną grupę zamożnych obywateli, z których cześć, przy odpowiednich zachętach, ma potencjał do dzielenia się swoim majątkiem ze społeczeństwem. Tę gotowość widać szczególnie w pokoleniu 30-40-latków, którzy właśnie przejmują lub wkrótce przejmą rodzinne firmy i majątki. Mamy też ogromny potencjał w klasie średniej. Niedawne badania Instytutu Spraw Publicznych pokazują, że młodzi najchętniej angażują się w sprawy publiczne przez wpłaty na różne cele społeczne.
Moim zdaniem potencjał jest ogromny, a moment idealny. Szkoda by było ten moment przespać, bo możemy się rozwinąć jako kraj w tym zakresie.
Mamy porównanie z Czechami. Mimo że to jest mały kraj, filantropia osób zamożnych obecnie tam kwitnie. Zamożne osoby i rodziny zakładają fundacje. Często są to fundacje z kapitałem żelaznym, fundatorzy przy zakładaniu przeznaczają kilkadziesiąt milionów na kapitał, który potem jest inwestowany i pokrywa koszty działań statutowych.”
„The idea that Europe is some kind of safe zone where nothing bad happens and that nobody could invade us or bomb us or bother us … It’s just not true anymore,” mówi w podcaście Politico Anne Applebaum.
„Z pani książki wynika, że państwa autorytarne łączy sieć powiązań. Węgry, koń trojański Moskwy i Pekinu w Unii Europejskiej, dostawały od Rosji i Chin tani gaz i pieniądze. Rosja wspiera Wenezuelę, a w agresji na Ukrainę Rosję wspierają Iran i Północna Korea…
– Istnienie tej sieci stało się widoczne, wręcz oczywiste po wybuchu wojny w Ukrainie. Wówczas współpraca między tymi państwami w bezprecedensowy sposób się zacieśniła i owe zależności widać czarno na białym.
Rosja wcześniej nie była tak otwarcie przyjazna wobec Korei Północnej. Przed wybuchem wojny trudno było sobie wyobrazić, że Putin poleci do Pjongjangu prosić Kima o amunicję. Putin zdecydował się na ten krok, bo był zdesperowany – rosyjska gospodarka trzeszczy w szwach, wojna idzie źle, tak więc musiał prosić o pomoc.
O istnieniu tej sieci powiązań dowiedziałam się od demokratycznych działaczy z państw leżących raczej na globalnych peryferiach. Politycy opozycji z Wenezueli opowiadali mi, jak Rosja i Kuba wspierają reżim Maduro i co dostają w zamian. Mój przyjaciel z Zimbabwe opowiedział mi podobną historię dotyczącą jego kraju.
Przywykliśmy uważać, że świat jest sztywno podzielony. Tam jest Europa, tam Ameryka Południowa, Bliski Wschód, Rosja, Indie, Azja Centralna, Azja Południowa itd.
Mamy świetnych ekspertów od każdego z tych regionów, ale oni rzadko wychylają się poza swoje podwórko, nie wymieniają się wiedzą ze znawcami innych części świata. Koncentrowaliśmy się też na przywódcach, a to, co robili politycy opozycji w tych krajach, mało nas interesowało.
Gdy zmieni się perspektywę i rozszerzy krąg rozmówców, wszystko zaczyna być jaśniejsze. Widzi się nie tylko Rosję i Ukrainę czy ratunkowe wsparcie Rosji dla reżimu Łukaszenki w Białorusi. Widzi się też wpływy Rosji w Ameryce Łacińskiej, dostrzega się znaczenie relacji między Rosją a RPA. To samo dotyczy aktywności Chin w Ameryce Południowej czy Afryce.”
Carbon Disclosure Project udostępnił bardzo dobre wytyczne dotyczące dyrektywy Corporate Sustainability Due Diligence #CSDDD. Wyjaśniają one w przejrzysty sposób powiązania z innymi regulacjami UE (np. #CSRD) i pokazują, jak elementy planu transformacji klimatycznej w CSDDD łączą się z planami transformacji według CDP.
W dokumencie „CDP Policy Explainer” omówiono również w jaki sposób odpowiednie artykuły CSDDD odnoszą się do raportowania poprzez korporacyjny kwestionariusz CDP. To ciekawe wytyczne pokazujące jak nowe elementy twardych i miękkich regulacji dotyczących zrównoważonego rozwoju współpracują ze sobą.
Zawarto tam także ciekawą dyskusję na temat zaangażowania dostawców – co, trzeba przyznać, jest dużym wyzwaniem w kontekście CSDDD (wraz z zaangażowaniem MŚP). Dane CDP pokazują, że aktywne zaangażowanie ma znaczenie, aby pokonać „inercję związaną z zakresem 3”: obecnie ujawnienie emisji w łańcuchu dostaw zajmuje od jednego do trzech lat, a osiągnięcie redukcji może trwać nawet pięć lat. Zaledwie 25% firm korzysta z metod specyficznych dla dostawców do pomiaru emisji w zakresie 3.
„Dyrektywa CSDDD (Corporate Sustainability Due Diligence Directive) jest kluczowym elementem Europejskiego Zielonego Ładu oraz narzędzi Unii Europejskiej w zakresie ograniczenia globalnego ocieplenia do 1,5°C zgodnie z Porozumieniem Paryskim.
Celem CSDDD jest zapewnienie, że firmy działające na rynku UE przyczyniają się do ochrony praw człowieka i zrównoważonego rozwoju, co czyni ją jedną z najbardziej ambitnych i znaczących regulacji UE w zakresie ochrony praw człowieka i środowiska na świecie.
Szacuje się, że CSDDD będzie miała bezpośredni wpływ na około 6 000 firm z siedzibą w UE oraz 900 firm spoza UE. Wdrożenie tej dyrektywy będzie stanowiło wyzwanie dla różnych interesariuszy, w tym w zakresie zaangażowania firm w ich łańcuchy wartości; unikania lub łagodzenia pośrednich skutków dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP); oraz zapewnienia, że podejście nie wykluczy żadnych istotnych korporacji ani instytucji finansowych.
CSDDD wymaga, aby firmy posiadały plan transformacji, który zapewni zgodność ich modelu biznesowego i strategii z przejściem na zrównoważoną gospodarkę oraz celem ograniczenia globalnego ocieplenia do 1,5°C, zgodnie z Porozumieniem Paryskim oraz wymogami CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive).”
Znany i ceniony ukraiński pisarz Serhij Żadan dołączył na ochotnika do wojska, by bronić swego miasta Charkowa. Joanna Gierak-Onoszko (autorka „27 śmierci Toby’ego Obeda”) z Unii Literackiej zorganizowała wraz z Allegro aukcję charytatywną na pomoc Żadanowi i jego brygadzie.
Można licytować spotkania i przedmioty ofiarowane przez pisarzy i pisarki oraz przyjaciół Unii – więc jeśli zawsze chciałaś_eś wypić kawę z Mariuszem Szczygłem albo obiad z Olgą Tokarczuk, mieć egzemplarz „Malowanego ptaka” z autografem Jerzego Kosińskiego to masz teraz szansę! Można też wesprzeć akcję cegiełką.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
Niestety nie zwolniłam przedświątecznie, ale z radością donoszę, że wielki finał Econverse Cup wygrał w pięknym stylu startup Sustainability – Fungenius (produkcja i sprzedaż grzybni i rzadkich grzybów), którego miałam przyjemność być mentorką! Staś, Magda, Dominik, Michał i Dominika – jestem z Was bardzo dumna i życzę dalszych grzybnych sukcesów! Zakończylam tegoroczne zajęcia dla studentów i studentek komunikacji korporacyjnej na UW, wysyłam ostatnie faktury i cieszę się ze świątecznych spotkań ze znajomymi organizacjami i osobami.
A w przedostatnim tegorocznym newsletterze apeluję, żeby nie zapominać o Ukrainie, pomagać nie tylko przed Świę†ami, i nauczyć się jak przy wigilijnym stole rozmawiać z osobami, które mają inne poglądy. Sprawdźcie też co kryje się za koncepcją efektywnego altruizmu i ufundujcie konsultacje dla osób w kryzysie psychicznym w poradni U Asystentów Zdrowienia.
Wojna w Ukrainie trwa. I chociaż w Polsce trudno o niej zapomnieć, w wielu innych krajach Europy i świata powoli przestaje być priorytetem. Dlatego ważny jest mocny tekst Gerri’ego Kasparowa w Die Welt przetłumaczony przez Gazetę Wyborczą, przeczytajcie całość!
„Ujmę sytuację krótko i najdobitniej, jak się da.
Ukraina stoi w obliczu przegranej w trwającej wojnie, a winę za to ponosi Zachód. Ukraina chce i jest w stanie pokonać Rosję oraz jej zbrodniczego dyktatora Władimira Putina, ale nie może tego zrobić sama.
Ukraina musi walczyć o przetrwanie każdego dnia, podczas gdy amunicja jest jej racjonowana. Dla Joego Bidena i przywódców UE wygodne jest to, że proputinowskie partie na Zachodzie porzuciły Ukrainę – bo sami mogą obwiniać o swoją bierność amerykańskich Republikanów, AfD lub Marine Le Pen. Ale kraje NATO mogłyby dziś uzbroić Ukrainę z istniejących zapasów, gdyby tylko chciały.
Pociski zaprojektowane i zbudowane w celu udaremnienia sowieckiej inwazji zbierają obecnie kurz w natowskich magazynach, podczas gdy Putin trzęsie wschodnią flanką Europy. Administracja USA obawia się porażki Putina bardziej niż zniszczenia Ukrainy. Europa odmawia uznania rzeczywistości: że wojna już tu jest, na jej terytorium.”
Myślałam, żeby napisać w tym roku tekst o prezentach, które pomagają, niestety końcówka roku okazała się bardzo wymagająca i nie miałam na to czasu. Ale na szczęście w redakcji bloga Sektora 3.0 mam wspaniałe koleżanki i kolegów i tekst o tym jak wybierać mądrze akcje świąteczne napisała Kinga Pańczyszyn-Liśkiewicz, a ja go Wam (nie tylko) przedświątecznie polecam:
„Pamiętaj, że mądra pomoc nie kończy się na akcjach świątecznych
Święta to często ten czas w roku, kiedy na cele społeczne jesteśmy w stanie przeznaczyć więcej pieniędzy niż na co dzień. Niektórzy mają potrzebę, żeby to zaangażowanie miało gwiazdkowy klimat, pozwalało zapakować produkty w kolorowy papier, albo było okazją do wspólnego chrupania pierniczków, a inni wręcz przeciwnie. Jeżeli należysz do tych drugich, to dobrym pomysłem jest po prostu przekazanie większej darowizny organizacji, którą cenisz. Wiele fundacji i stowarzyszeń otrzymuje mnóstwo pomocy celowej w święta, a po nowym roku nie jest w stanie pokryć kosztów wynagrodzenia pracowników, bez których nie są w stanie prowadzić swoich systematycznych działań.”
Czy wiecie czym jest efektywny altruizm? jeśli nie, to warto przesłuchać odcinek podcastu Doing good, w którym Dobrosława Gogłoza rozmawia z Marią Gembarzewską-Truong – certyfikowanym coachem (EMCC), trenerką oraz doradczynią zawodową, która współprowadzi Fundację Efektywny Altruizm. Dowiecie się z niego m.in. o: 🟠 efektywnym altruizmie jako ruchu społecznym, 🟠 efektywności dobroczynności – zltruizm opiera się na podejściu naukowym, badając, które działania są najbardziej efektywne w rozwiązywaniu problemów, 🟠 skutecznym wyborze obszarów działania – efektywny altruizm sugeruje różne obszary, które warto badać i wspierać, 🟠 społecznej odpowiedzialności biznesu, 🟠 roli mediów społecznościowych w rozprzestrzenianiu się idei oraz informowaniu o istotnych kwestiach, 🟠 łączeniu pracy w korporacji z działaniem na rzecz organizacji pozarządowych, 🟠 zmieniającym się podejściu do filantropii, budowania kariery i roli darczyńców efektywnego altruizmu.
Czy wiesz kim są Asystenci i Asystenki Zdrowienia? To nowa rola, która od niedawna funkcjonuje w Polsce. Najprościej mówiąc, jest to osoba, która sama doświadczyła kryzysu psychicznego i dzięki temu, może lepiej zrozumieć osobę chorującą oraz jej potrzeby, możliwości i ograniczenia. Daje przykład i nadzieję, że kryzys można pokonać. Asystent_ka Zdrowienia, przed podjęciem się pracy w tej roli, przechodzi własną terapię, kurs przygotowawczy oraz odbywa praktyki zawodowe, co pozwala mu w rzetelny sposób przekazywać swoją najlepszą wiedzę.
Poradnia u Asystentów Zdrowienia prowadzony przez wspaniałą fundację eFkropka (z którą miałam okazję współpracować w tym roku) potrzebuje wsparcia.
Jeśli masz świadomość, że kryzys psychiczny może dotknąć każdego, Ciebie, przyjaciół, bliskich, to wiesz, że to ważne, żeby mieć się gdzie udać. Jeżeli chcesz, mieć się gdzie udać- wesprzyj otwarcie Poradni.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Publikuję dzisiejszy newsletter i pędzę na X konferencję Nienieodpowiedzialnych, w tym roku będziemy dyskutować o dobru, w debacie oxfordzkiej „Troska o dobro wspólne to maska dla bezwzględnego biznesu” występuję po stronie opozycji. Ostatni tydzień to także spotkanie przedsiębiorstw społecznych z Polski i Rumunii zorganizowane przez NESsT Polska – bardzo ciekawe dyskusje dotyczyły różnic kulturowych między naszymi krajami oraz spotkanie organizacji, które wspiera Fundusz Pomocowy – a projekty edukacyjne to pełne spektrum od lokalnego telefonu zaufania, poprzez kluby wolontariatu i „podwórkową szkołę” po tutoring rówieśniczy.
A dzisiaj proponuję Wam artykuł i filmik o języku inkluzywnym, czyli jak mówić, żeby włączać, miniserial o kobietach z różnych kontynentów, które zmieniają swoje społeczności, raport o antyukraińskiej mowie nienawiści na polskim Twitterze oraz podcast o tym jak stworzono w Polsce ukraińską szkołę w 24 dni.
W urzędzie, w biurze, w osiedlowym sklepie, w hali produkcyjnej, w organizacji pozarządowej. Zawodowo i prywatnie. W pismach, w rozmowach, w mediach społecznościowych. Wszędzie mamy do czynienia z językiem, wszędzie go używamy. Bez względu na rodzaj wykonywanej pracy to jedno z naszych narzędzi. Nieraz – główne, jakim się posługujemy.
materiał filmowy – STOP
Od dawna wiemy, jak ważne są umiejętności komunikacyjne. Rada Unii Europejskiej zaliczyła je do kompetencji kluczowych, „których wszyscy potrzebują do samorealizacji i rozwoju osobistego, zatrudnienia, włączenia społecznego, zrównoważonego stylu życia, udanego życia w pokojowych społeczeństwach, kierowania życiem w sposób prozdrowotny i aktywnego obywatelstwa”
W artykule i materiale wideo Katarzyny Radzikowskiej i Moniki Nowakowskiej STOP – Stowarzyszenie Trenerskie Organizacji Pozarządowych chce zwrócić uwagę na szczególny element komunikacji – używanie języka inkluzywnego, czyli takiego, który jest wrażliwy na osoby i szanuje ich potrzeby.
Poznajcie Carolę z Włoch, Sereti z Kenii, Paulę z Niemiec i Thowaibe z Tunezji, bohaterki miniserialu „Wonder women”, którym daleko od marvelowskich heroin. Ich super mocami są zaangażowanie, odwaga i nieustępliwość. Dziewczyny na co dzień zmieniają świat i walczą z kryzysem ekologicznym, ekonomicznym, społecznym i kulturalnym.
Grafika ekonsument.pl
Cztery dziewczyny, cztery życia, cztery portrety sfilmowane w różnych częściach świata, by pokazać uniwersalne historie o zwykłych niezwykłych kobietach.
Poprzez drobne codzienne gesty te młode aktywistki nie tylko przyczyniają się do poprawy jakości życia swoich lokalnych społeczności, ale także pomagają chronić planetę i jej mieszkańców. Są świadome, że sprawiedliwość ekologiczna i sprawiedliwość społeczna to jedna i ta sama misja. Chcąc ją zrealizować, musimy oddać głos i sprawczość tym, którzy i które cierpią z powodu kryzysów ekologicznych i niesprawiedliwości społecznej.
„Wonder Women” znajdują się w centrum opowieści – to one zabierają nas do swojego świata, miejsc, w których żyją, przestrzeni, w których tworzą swoje idee oraz toczą zmagania, wykorzystując swoją pomysłowość i przede wszystkim poczucie wspólnoty, bez ego, bez przemocy, bez uprzedzeń. Styl narracji jest połączeniem stylu poetyckiego i obserwacyjnego, któremu towarzyszy intymne, szczere podejście do historii każdej bohaterki opowiadanej w pierwszej osobie.
Serial można oglądać w dniach 13 kwietnia – 4 maja. Powstał w ramach kampanii Klimat na Zmiany.
Na potrzeby badania analizie poddano tysiące wpisów opublikowanych od 24 lutego 2022 roku na polskim Twitterze – od tych bezpośrednio nawołujących do przemocy po takie, w których niechęć była ukrywana pod pozorami „legend miejskich” czy analiz ekonomicznych.
W raporcie przedstawiono mapę tego zjawiska, obejmującą zarówno niewątpliwie nienawistne centrum, jak i bardziej niejednoznaczne peryferia i pogranicza. Poszukuje się w nim odpowiedzi na pytania o przeważające narracje, ale także o to, jakie są strategie rozpowszechniania antyukraińskich dyskursów oraz jakie osoby mogły przyczynić się do zwiększenia ich popularności. W społeczno-politycznym tle przewijają się tematy takie jak radykalizacja, dezinformacja, rosyjska propaganda, czy kryzysy ekonomiczne.
W odcinku podcastu Społeczne Wynalazki poznacie Warszawską Ukraińską Szkołę . Szkoła powstała od zera w ciągu zaledwie 24 dni, realizuje ukraiński program szkolny, a ponad dwustu uczniów, którzy do niej chodzą na koniec roku otrzyma ukraińskie świadectwa. Twórcy i pracownicy szkoły opowiadają jak coś takiego jest w ogóle możliwe.
podcast Fundacja Stocznia
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Dzisiaj przychodzę do Was w zadumie nad tym, że ludzie pracujący na etatach i dostający pensje na konto tego samego dnia każdego miesiąca, nigdy nie zrozumieją ludzi prowadzących działalność gospodarczą, którzy muszą walczyć o swoje pieniądze, bo większość firm, organizacji czy instytucji nie płaci faktur w terminie… A może macie jakieś dobre rady jak odzyskać swoje ciężko zarobione pieniądze od pewnej fundacji korporacyjnej ponad 2 miesiące od zakończenia projektu? Przyjmę z wdzięcznością!
Po raz pierwszy ten wpis będzie tak monotematyczny, ale ostatni rok był niezwykły społecznie i politycznie, dlatego dzisiaj przeczytacie o podsumowaniach i raportach dotyczących wojny w Ukrainie i pomocy ukraińskim uchodźcom i uchodźczyniom w Polsce. Dowiedzcie się jak pomagały polskie organizacje pozarządowe oraz jak wojnę widzi profesor z Yale i historyk Zagłady z Polski.
Mam też wielką prośbę o wsparcie Bruna, syna moich przyjaciół.
Kilka dni temu minął rok od rozszerzonej wojny (nie zapominajmy o wcześniejszej aneksji i okupacji Krymu) i rosyjskiej napaści na Ukrainę. Wiele organizacji pozarządowych podsumowało te jedne z najtrudniejszych miesięcy w historii swoich działań pomocowych:
Polski Czerwony Krzyż przeznaczył ponad 250 000 000 zł na pomoc humanitarną dla ofiar konfliktu zbrojnego w Ukrainie
grafika PCK
31 tysięcy wolontariuszy Caritas Polska wspierało uchodźców w szczycie kryzysu
grafika Caritas Polska
Przez ostatnie 12 miesięcy pomoc otrzymało od Polskiej Akcji Humanitarnej otrzymało niemal 300 tys. osób w Ukrainie i ponad 1,1 mln osób, które znalazły schronienie w Polsce
grafika PAH
Dzięki pociągowi medycznemu Lekarze bez granic w 2022 roku przeprowadzili ewakuację 2558 pacjentów
grafika Lekarze bez granic
Homo Faber otworzył Baobab – przestrzeń w centrum Lublina, czyli miejsce otwarte, przyjazne, miejsce integracji, spotykania się, wymiany dobrych doświadczeń, czasem trudnych rozmów i pracy nad projektowaniem przyszłości. Miejsce spotkania migrantów i migrantek, studentów i osób pracujących, rodzin i najmłodszych z nami – Polkami i Polakami.
grafika Homo Faber
Powstały też raporty podsumowujące rok wsparcia i pomocy dla Ukrainy:
Deloitte, Social Progress Imperative i Play Verto przygotowały Refugee Pulse z wynikami badania przeprowadzonego w dniach 24 października – 31 grudnia 2022 r., w którym wzięło udział 1 206 ukraińskich uchodźców mieszkających w Polsce. Celem badania było poznanie aktualnej sytuacji tych osób oraz identyfikacja najważniejszych potrzeb i barier, z którymi muszą mierzyć się na co dzień.
grafika Deloitte
Konsorcjum Migracyjne wspólnie z Ośrodkiem Badań nad Migracjami Uniwersytet Warszawskiego i Centrum Badań Migracyjnych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu podsumowuje ten rok w wydanym raporcie „Polska szkoła pomagania”.
„Raport pokazuje ogromną mobilizację dużej części polskiego społeczeństwa zaangażowanego w pomoc osobom uciekającym przed wojną. Pokazuje, z czego możemy czuć się dumni i dumne jako Polki i Polacy. Ale podkreśla także pomoc, która nie jest dostrzegana – pomoc uchodźczyniom ze strony samej społeczności ukraińskiej, która mieszkała wcześniej w Polsce – i to zarówno osób z doświadczeniem migracyjnym, jak i ukraińskiej mniejszości narodowej. Raport Polska Szkoła Pomagania oferuje diagnozę potrzeb i dobrych praktyk działań pomocowych i integracyjnych podmiotom w te działania zaangażowanym – władzom samorządowym i centralnym, organizacjom społecznym i międzynarodowym, przedstawicielom biznesu i społeczności migranckich – w oparciu o głosy i doświadczenia, jakie zdobyli działając nieprzerwanie od 24 lutego 2022 roku.”
grafika Konsorcjum Migracyjne
Kluczowe rekomendacje Konsorcjum Migracyjnego:
Rząd powinien wycofać się z wprowadzonego od 1 marca 2023 roku nowelizacją specustawy obowiązku partycypowania uchodźczyń w kosztach utrzymania w miejscach zbiorowego zakwaterowania. Konieczne jest też dostosowanie przepisów ustawy do wymogów unijnych.
Konieczne jest przygotowanie i wprowadzenie spójnych lokalnych polityk integracyjnych na poziomie samorządów różnego szczebla, a także mapowanie zasobów i podmiotów lokalnych w tę pomoc zaangażowaną (organizacji społecznych, lokalnego biznesu etc.). Priorytetem są działania długoterminowe.
Należy zaplanować i przeprowadzić poprawę dostępu osób uchodźczych do usług: jakościowej opieki medycznej i społecznej, edukacji i rynku pracy, oferty lokalowej i wsparcia w integracji, według standardów międzynarodowych i uwzględniając szczególne potrzeby.
Konieczne jest wsparcie organizacji społecznych i ich działań skierowanych na pomoc i integrację uchodźczyń. Powinno ono przebiegać na różnych poziomach, w tym finansowym, i powinny go zaoferować instytucje publiczne oraz organizacje międzynarodowe.
Niezbędne jest usprawnienie współpracy międzysektorowej w działaniach pomocowych oraz integracyjnych, uspójnienie kanałów komunikacji oraz wymiana wiedzy i dobrych praktyk. Współpraca ta musi być oparta na zaufaniu, uproszczonych procedurach oraz włączaniu osób migranckich w procesy decyzyjne. Społeczeństwo obywatelskie musi zostać znacznie odciążone przez władze lokalne i centralne w tych działaniach.
Należy zintensyfikować plany i prace rządu nad przeprowadzeniem relokacji wewnętrznych, które powinny się opierać na współpracy z samorządami oraz dobrowolności przeprowadzki ze strony uchodźczyń.
Osobom pracującym z uchodźczyniami koniecznie należy zapewnić wsparcie merytoryczne oraz przede wszystkim psychologiczne. Jest to szczególnie ważne dla osób z doświadczeniem migracji, w tym tych które uciekły przed wojną w Ukrainie. Wsparcie w postaci pomocy psychologicznej oraz związanej z przeciwdziałaniem wypaleniu zawodowemu powinno być zaoferowane także wszystkim pracującym bezpośrednio z uchodźczyniami, także w instytucjach publicznych.
Profesor Timothy Snyder wspaniale, jasno i analitycznie przedstawia amerykańskie spojrzenie na wojnę, Rosję, Putina i rolę prezydenta Bidena w wywiadzie dla Frontline PBS.
Bardzo zazdroszczę wszystkim Jego studentom i studentkom!
A jak widzi wojnę historyk, badacz Zagłady i II wojny światowej, czy faktycznie jako ludzkość niczego się nie uczymy? Przeczytajcie ciekawy wywiad Krytyki Politycznej z Jackiem Leociakiem.
Fot. Ministry of Defense of Ukraine
„Patrzę na tę wojnę jako na coś, co się powtarza, co wraca w Europie. To jedno z najbardziej bolesnych dla mnie przeżyć. W tym, co Rosjanie robią w Ukrainie, widzę jakąś straszliwą powtarzalność i jestem wobec tego bezradny. Dla mnie to jest chyba najbardziej dojmujące doświadczenie.
Patrzę na to z całym bagażem wiedzy, jestem wytrenowany w analizowaniu świadectw Zagłady. Patrzę na coś, co w pewnym sensie znam, wiem, jakie są mechanizmy i dynamika tego procesu, i nie mam na to żadnego wpływu. Widzę tylko, że to się po prostu powtarza. Zachowania poszczególnych ludzi i państw są niezwykle podobne do tych, jakie znam z lat 30. XX wieku.
Taka obserwacja jest poznawczo dewastująca. Nie jesteśmy w stanie jako ludzkość niczego się nauczyć. Dźwięczy mi w uszach to zbanalizowane, doprowadzone do absolutnej śmieszności hasło „Nigdy więcej”. Nasze doświadczenie historyczne jest po prostu nic niewarte, to znaczy: nie prowadzi do zmiany rzeczywistości.”
Czarek był moim Przyjacielem i ważną osobą w moim życiu. Odszedł 2 lata temu i osierocił 4 dzieci, w tym dwóch chłopców chorych na mukowiscydozę. Ich mama, Monika jest dla mnie bohaterką, która jak lwica każdego dnia walczy o zdrowie i życie swoich dzieci.
Ostatnio Bruno, lat 10 dostał dodatkowo diagnozę rzadkiej autoimmunologicznej choroby neurologicznej, MOG-AD – to choroba w której przeciwciała atakują mózg, rdzeń kręgowy i nerw wzrokowy.
Bardzo podziwiam Monikę i bardzo chciałabym umożliwić Jej udział w spotkaniu rodziców i lekarzy z tą chorobą, które odbędzie się w USA, dlatego proszę Was o wsparcie i wpłatę na tę zbiórkę
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Dzisiaj serwuję Wam bardzo dużo wysokobiałkowy newsletter :) Ale widocznie początek roku, forum w Davos, itp. sprzyja pojawianiu się ciekawych i wartościowych materiałów i raportów, którymi bardzo chcę się z Wami podzielić.
Przeczytajcie 3 z nich – o obiegu zamkniętym, o luce płacowej oraz o zaufaniu do poszczególnych sektorów i oczekiwaniach, które wobec nich mamy. Zapraszam też do lektury wywiadu o sztucznej inteligencji, a jeśli prowadzicie organizację społeczną – nie możecie przegapić materiału o ścieżce darczyńcy. Pomóżcie utrzymać przedszkolną grupę dla ukraińskich dzieci w spektrum autyzmu.
Dzisiaj wyjątkowo zamiast jednego tekstu do przeczytania proponuję Wam trzy raporty: Circularity Gap Report, Gender Gap Pay Report oraz Edelman Trust Barometer, bo wszystkie są ważne i ciekawe, a wnioski z nich płynące mogą mieć duże znaczenie dla naszej codziennej pracy.
Circularity Gap Report
Circularity Gap Report 2023, nie przynosi dobrych wiadomości – ilość materiałów w obiegu zamkniętym spadła do 7,2%, żeby to odwrócić musielibyśmy zredukować wykorzystywanie zasobów o 30%:
„The Circularity Gap Report 2023 sounds the alarm: over the past years, global circularity has shrunk to 7.2%. The world today almost exclusively relies on virgin materials, far surpassing the safe limits of the planet.
The time to reverse the overshoot is running out. To make it happen, we must cut material extraction by 30%.
This may seem a daunting task, but we can do it. The Circularity Gap Report 2023 estimates that we can fulfil our key societal needs—such as nutrition and housing—with just 70% of the materials that we currently consume.
The solutions allowing for a smooth transition to a circular economy are at hand. They are practical, implementable and based on real-world case studies collected across the globe.”
Gender Gap Pay Report
W Davos dyskutowano także o kwestiach nierówności płac kobiet i mężczyzn. W polecanym podcaście, Saadia Zahidi, szefowa Centre for the New Economy and Society Światowego Forum Ekonomicznego opowiadała o wnioskach płynących z raportu Gender Gap Pay, który w najnowszym wydaniu szacuje osiągnięcie pełnej równości na średnio 132 lata (60 lat w Europie, 197 lat w Południowej Azji). Ciekawe są też wnioski dotyczące udziału kobiet w polityce:
„Gender gaps in political representation: More women in political leadership tends to create a powerful role model effect as well as decisions that represent broader parts of the population. Data from the Global Gender Gap Index shows the progression of women in leadership in public office. Of all female heads of state globally, the longest serving ones have presided over Germany for 16.1 years, Iceland for 16 years, Dominica for 14.9 years and Ireland for 14 years. The global average share of women in ministerial positions nearly doubled between 2006 and 2022, increasing from 9.9% to 16.1%. Similarly, the global average share of women in parliament rose from 14.9% to 22.9%.”
Niestety także w tym roku nie ma Polski w pierwszej dziesiątce europejskich krajów, w których są wyrównane płace kobiet i mężczyzn.
Edelman Trust Barometer
Także podczas spotkania w Davos został opublikowany doroczny Edelman Trust Barometer, pokazujący jak zmienia się globalne zaufanie do poszczególnych sektorów.
Hasło 23. edycji tego raportu to „Nawigowanie w spolaryzowanym świecie”, według autorów i autorek do obecnej polaryzacji doprowadziły lęki związane z gospodarką, brak równowagi instytucjonalnej, nierówności pomiędzy grupami społecznymi oraz walka o prawdę zwłaszcza w mediach społecznościowych.
Jak co roku ciekawe jest rozłożenie zaufania do organizacji społecznych – zamiast szukać pracy w Australii czy Włoszech, lepiej sprawdzać oferty w Kenii i USA.
Nie ma chyba dnia, żebym nie zobaczyła jakichś przykładów działania ChatGPT – a to zdaje egzamin MBA, a to egzamin medyczny, ale musimy pamiętać, że używając tego narzędzia bierzemy też udział w eksperymencie społecznym.
W wywiadzie dla oko.press, prof. Aleksandra Przegalińska z Akademii Leona Koźmińskiego ciekawie opowiada o generatywnej sztucznej inteligencji i o tym co dalej:
„Pytanie „co dalej” jest bardzo zasadne. Na razie trochę się niby bawimy, jednak mam też wrażenie, że przy okazji uczestniczymy w wielkim eksperymencie społecznym. My obserwujemy ChatGPT i go bodźcujemy, a OpenAI obserwuje nas: jak go wykorzystujemy i do czego? Proszę przy tym zauważyć, że firma, która mogłaby się już teraz zacząć zarabiać na tym narzędziu, na razie tego nie robi. Nie upowszechniła ChatGPT wśród developerów ani nie upowszechniła interfejsu pozwalającego pisać najróżniejsze aplikacje, które łatwo byłoby monetyzować. ChatGPT dostaliśmy w otwartym dostępie. To może wskazywać, że OpenAI sama szuka odpowiedzi na pytanie, do czego może jeszcze posłużyć.
– Jednak ciągle mamy do czynienia z korzystaniem z szerokiej, ale płytkiej wiedzy.
Będzie wystarczająca dla licealisty czy studenta pierwszych lat, lecz już nie dla osoby, która szczegółowo zna jakieś zagadnienie, jest specjalistą z danej dziedziny.
Warto też podkreślić, że na razie możliwości pracy z modelem są ograniczone. Możemy go tylko o coś zapytać. Można jednak sobie wyobrazić, że za jakiś czas jego interfejs zostanie rozbudowany. Może sami będziemy mogli dokładać mu wiedzy z jakiegoś obszaru? Albo sterować tym, jakich parametrów będzie używał? Podejrzewam, że forma współpracy z tym narzędziem zostanie rozbudowana.
Bardzo mnie interesuje, jak ludzie będą korzystać z tej technologii w sposób demokratyczny. Odpytywanie tego modelu czy generowanie obrazów z DALL–E (modelu OpenAI generującego obrazy na podstawie podanego opisu) to trochę mało.”
Właśnie wyciągnęłam ze skrzynki pocztowej list z podziękowaniem (i małym prezentem – notesikiem ręcznie szytym z papieru recyklingowego przez kolektyw migrantek i uchodźczyń z Łukowa) od Funduszu Feministycznego, któremu przekazuję regularną darowizną. Poczułam się doceniona i potrzebna i z pewnością będzie to kolejny powód, dla którego będę nadal wspierać tę organizację.
Jak dbać o darczyńców i efektywnie pozyskiwać fundusze na realizację misji Twojej fundacji lub stowarzyszenia? O tzw. „ścieżce darczyńcy – donor journey” przeczytacie w artykule Kingi Pańczyszyn-Liśkiewicz na blogu Sektora 3.0 wraz z dużą dawką wiedzy i inspirujących przykładów z różnych organizacji.
Po wybuchu wojny w Ukrainie w ośrodku terapeutycznym Mówi się błyskawicznie powstała popołudniową grupę dla szóstki autystycznych dzieci, zatrudniająca 2 wychowawczynie oraz terapeutkę z Ukrainy. Punkt przedszkolny udostępnił przestrzeń, w tym świetnie wyposażoną salę do integracji sensorycznej oraz kuchnię. Polscy terapeuci pracowali po godzinach, bo wszyscy chcieli realnie pomóc dzieciom. Matki dzieci miały kilka godzin wolnego, mogły dorobić i odpocząć.
W tym czasie ukraińskie dzieci uzyskały orzeczenia o niepełnosprawności, z czym wiąże się publiczne dofinansowanie. W konsekwencji punkt przedszkolny dostał subwencję edukacyjną, która została w pełni wykorzystana na wynagrodzenia dla nauczycieli grupy ukraińskiej. Jednak w grudniu 2022 okazało się, że subwencja była błędnie udzielona, gdyż punkty przedszkolne mają limity subwencji (25) i nawet jeżeli prowadzą zajęcia po południu, i dla dzieci z Ukrainy, to dodatkowa subwencja się nie należy.
Mali autyści z Ukrainy robią niesamowite postępy. Terapeutki z Ukrainy pracują w zawodzie, a matki dzieci mają chwilę na oddech.
150.000 zł to 10 miesięcy spokojnego funkcjonowania grupy dla dzieci ukraińskich.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Jeśli narzekałam, że poprzedni tydzień obfitował w wydarzenia z obszaru CSR/ESG, to nie wiem jak określić to co działo się w tym tygodniu… Ilość konferencji, na które miałam zaproszenie, na których byłam, nie byłam, chciałam być lub być powinnam jest zaiste niespotykana, więc dzisiaj zamiast Tekstu 1 mały przegląd imprez branżowych tamtego tygodnia.
Przeczytajcie też świetny raport CEO o ukraińskich uczniach i i uczennicach w polskich szkołach, zobaczcie o co pytane były premierki Finlandii i Nowej Zelandii podczas wspólnego spotkania i dowiedzcie się jak zapewnić konsumentom i konsumentkom wybór w gospodarce obiegu zamkniętego.
TEKST 1, czyli odpowiedzialna i zrównoważona prasówka wydarzeń ostatniego tygodnia
W tym tygodniu odbył się:
Finał konkursu Raporty Zrównoważonego Rozwoju – obejrzałam kawałek transmisji, cieszę się, że wzrasta liczba raportów i są już firmy, jak Orange, które mogą pochwalić się 11 nagrodami w tym konkursie – brawo Monika Kulik! Gratulacje też dla fundacji Dorastaj z nami za raport w kategorii niebiznesowej – brawo Marzena Kolczyńska!
Gala podczas której Polskie Stowarzyszenie ESG ogłosiło Innowatorów ESG 2022 – ze względów czasowych nie dałam rady wziąć udziału w pracach kapituły w tym roku, ale cieszę się, że za wizjonera ESG uznano m.in. BNP Paribas
Konferencja FinTechESG, podczas której prof. Bolesław Rok miał poszukiwać polskich #ClimateFinTech #GreenFintech #DEIFintech #ESGFintech, dopytam czy znalazł
Doroczna konferencja European Venture Philanthrophy Association (EVPA) w Brukseli, na którą bardzo chciałam się wybrać po wiedzę o venture philanthropy i wpływie społecznym, może za rok się uda
Obchody 10-lecia i wręczenie Nagród Karty Różnorodności – cieszę się z wyróżnienia dla projektu Dziewczyny w grze,CD PROJEKT RED i najbardziej żałuję, że nie dotarłam, bo pamiętam jak Karta w Polsce się rodziła…
Gala 20. edycji konkursu Złote Spinacze, w którym jestem jurorką od samego początku, a tym razem cieszę się ze Srebrnego Spinacza dla kampanii „Rachunek Przemocy” Avon kontra Przemoc w kategorii kampania społeczna i Brązowego Spinacza w kategorii Sustainability & CSR Communications dla projektu „Małe majsterki” ERBUDu. A zupełnie słusznie Gwiazdą PR została Małgorzata Mejer z Procter&Gamble, od której od lat wiele się uczę.
Koncert charytatywny skrzypaczki Sary Dragan, który był zwieńczeniem działań Fundacji Nienieodpowiedzialni mających na celu przeciwdziałanie katastrofie humanitarnej w Ukrainie. Całkowity przychód ze sprzedaży biletów przeznaczony został na zakup sprzętu medycznego do ambulansu, który będzie służył ratownikom ewakuującym rannych obywateli Ukrainy. Arturze – wybacz, po 7-dniowym tygodniu pracy nie dałam rady dotrzeć do Was.
I zapewne to nie wszystkie wydarzenia tego tygodnia…
Centrum Edukacji Obywatelskiej (CEO) – wydało ważne i wspaniale zilustrowany danymi raport o sytuacji dzieci i młodzieży ukraińskiej w polskich szkołach. Powinien on dotrzeć do szerokiego grona decydentów i decydentek – władz centralnych, lokalnych, edukacyjnych think tanków, ale także organizacji zagranicznych inwestujących w projekty ukraińskie w Polsce. gratulacje dla Jędrzeja Witkowskiego i zespołu przekazałam osobiście, a Wam polecam przeczytanie kluczowych wniosków z tego raportu:
Ponad połowa (54%) dzieci i młodzieży z Ukrainy w wieku szkolnym przebywa poza polskim systemem edukacji.
Wśród uczniów w wieku ponadpodstawowym poza polskim systemem jest aż 76% uczniów. Teoretycznie uczą się online w Ukrainie, to dla nich już 4. rok nauki online, w praktyce nie wiadomo, co się z nimi dzieje. Istnieje duże ryzyko, że za chwilę na dobre wypadną z systemu edukacji.
Choć to oddziały przygotowawcze są preferowaną formą integracji uczniów ukraińskich, tylko 10% uczniów z Ukrainy się w nich uczy. 90% dołączyło do klas regularnych. Liczba oddziałów przygotowawczych zamiast rosnąć spadła o połowę (z 38k uczniów do 15k uczniów) bo ich tworzenie i utrzymanie jest trudne dla dyrektorów i władz lokalnych.
Uczniowie i uczennice uchodźcze są obecni w 62 000 oddziałów (czyli co 4. polskiej klasie). To oznacza, że prawdopodobnie nawet 3/4 nauczycieli uczy przynajmniej jednego ucznia lub uczennicę ukraińską.
O co zapytać na konferencji prasowej dwóch premierek? Np. czy powodem ich spotkania jest to, że są kobietami i są w zbliżonym wieku…
„Sanna Marin jest w trakcie swojej oficjalnej podróży do Nowej Zelandii, co oznacza pierwszą w historii wizytę fińskiego premiera w tym kraju. Jak podała, celem jej przyjazdu jest poprawa stosunków dyplomatycznych i więzi handlowych między Finlandią i Nową Zelandią.
Szefowa fińskiego rządu spotkała się na miejscu z premierką Jacindą Ardern. Podczas środowej (30 listopada) konferencji prasowej w Government House w Auckland jeden z dziennikarzy zasugerował, że polityczki spotkały się, ponieważ są kobietami w podobnym wieku piastującymi stanowisko szefowej rządu.
„Spotkałyśmy się, ponieważ jesteśmy premierkami” – skwitowała Sanna Marin. Odpowiedź Jaciny Ardern była stanowcza:
„Zastanawiam się, czy ktoś kiedykolwiek zapytał Baracka Obamę i Johna Key, czy spotkali się, ponieważ są w podobnym wieku”.
„Oczywiście mamy większy odsetek mężczyzn w polityce – taka jest rzeczywistość – ale to, że dwie kobiety się spotykają, nie jest spowodowane ich płcią” – dodała.
Na blogu Sektor 3.0, który nieodmiennie polecam, znajdziecie ciekawy, zwłaszcza przedświątecznie, tekst o tym jak, zwłaszcza przed Świętami, możemy wspierać gospodarkę obiegu zamkniętego:
„Codziennie każdy z nas jako konsument dokonuje wyborów. Wybory te są nieodłącznie związane z naszymi decyzjami, by wspierać działania reprezentujące liniowe lub cyrkularne zachowania konsumenckie. Dla przykładu, jeśli wybierzemy warzywa sprzedawane luzem, czyli bez opakowania, oszczędzamy zasoby materiałów wykorzystywanych do produkcji opakowań, a gdy regularnie serwisujemy nasze auta, dbamy o wartość części i materiałów wchodzących w ich skład.
Dla bardziej systematycznej oceny różnic pomiędzy liniowymi lub cyrkularnymi zachowaniami konsumenckimi istotne są określone punkty w cyklu życia produktów, jako że wybory konsumenckie w tych punktach mają największy potencjał w zakresie zwiększenia cyrkularności produktu: punkt nabycia produktu, faza eksploatacji oraz etap końca eksploatacji/cyklu życia”.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Czasem prosty pomysł może mieć wielki wpływ na życie ludzi, tak działa architektura empatyczna i pomocowa, o której przeczytasz dzisiaj w wywiadzie. Polecam też dyskusję o tym co dokładnie mierzą i pokazują raporty ESG/zrównoważonego rozwoju oraz wywiad z Jodie Williams, laureatką Pokojowej Nagrody Nobla.
A Inicjatywą Tygodnia jest kampania Banku BNP Paribas Polska – #WspieramFeminatywy.
Kiedy po raz pierwszy zobaczyłam projekty podziału przestrzeni autorstwa japońskiego architekta Shigaru Bana, nie wiedziałam, że mają swoją nazwę – Paper Partition System, zachwyciła mnie prosty pomysł, łatwe wykonanie i korzyści jakie tego typu rozwiązanie może nieść osobom z doświadczeniem uchodźczym. Nie przypuszczałam, że na świecie rozwija się już cały dział architektury empatycznej i pomocowej, opowiada o tym w wywiadzie dla Dwutygodnika – architekt i naukowiec Jerzy Łatka:
„Pomysł Shigeru Bana po raz pierwszy został wykorzystany w 2006 roku, po jednym z trzęsień ziemi w Japonii. Ofiary kataklizmu były gromadzone najczęściej w przestrzeniach typu hala sportowa. Mieszkali osoba obok osoby, łóżko przy łóżku. Wtedy japoński architekt Shigaru Ban zaproponował rozwiązanie, które dawało trochę intymności. Geniusz projektu polega na jego prostocie. Papierowe tuleje z nawierconymi otworami pozwalają zbudować konstrukcje, na których można zawiesić tkaniny. W ten sposób powstają wydzielone przestrzenie dwa na dwa metry, ale można je dowolnie łączyć i budować większe, na przykład dla matki z dzieckiem czy rodziny. (…)
Architektura pomocowa dzieli się na różne typy. Na początku jest architektura nagła (emergency), czyli zaspokajająca potrzebę natychmiastowego schronienia. To mogą być tymczasowe pomieszczenia jak hale sportowe czy nieczynne supermarkety.
Innym typem jest budownictwo tymczasowe (temporary shelter), czyli rozwiązanie wykorzystywane przez kilka tygodni, na przykład namioty Organizacji Narodów Zjednoczonych, dość szybko budowane i proste w realizacji.
Mamy też tzw. temporary housing, czyli projekty na miesiące albo lata. W tym przypadku warunki muszą być na tyle dobre, żeby ci ludzie mogli pracować, rozwijać się, wejść do społeczeństwa i normalnie funkcjonować. Namioty czy hale tymczasowo przystosowane do mieszkania spełniają swoje funkcje na początku. Ale potem ci ludzie powinni mieć miejsce, gdzie mogą zostawić rzeczy bez obawy, że zginą; wyjść, zamknąć drzwi i wiedzieć, że mają gdzie wrócić. To też miejsca, w których mogą zadbać o swoją higienę i odpoczynek po pracy. Rolą architektury jest tworzyć takie możliwości.
Należy myśleć o tej perspektywie również w kontekście uchodźców z Ukrainy, którzy zamieszkali w Polsce.”
Co jest ważniejsze – „robienie” zrównoważonego rozwoju czy też raportowanie efektów tych działań? I czy w ESG bardziej chodzi o zmierzenie efektów czy rzeczywistą zmianę działań na bardziej zrównoważone? Pytania te pojawiają się często w dyskusjach na temat roli raportów zrównoważonego rozwoju/ESG, ciekawie do rozmowy włącza się prof. Tensie Whelan w artykule dla Harvard Business Review:
„While more scrutiny of ESG claims is needed, corporate leaders and investors who focus solely on ESG disclosure are missing the point. ESG disclosure uses process-oriented output measures, such as whether a company has a policy on chemical management. These metrics, while necessarily broad, do not track performance. There’s a big difference between a company that has a chemicals management policy, and one that has a bio-based dye that reduces waste and water use (and cost) and creates new sales opportunities.
There is a growing consensus that ESG issues are material to corporate resiliency and competitiveness today. In fact, our research on the return on sustainability investment (ROSI), as reported in HBR, has demonstrated that embedding sustainability core to business strategy can create a competitive moat for business leaders by driving operational efficiency, innovation, employee engagement, supply-chain resilience, risk mitigation, improved sales, and other strategic business benefits.
The Nobel Women’s Initiative. Inicjatywie przewodzą laureatki Nagrody Nobla Jody Williams (USA), Shirin Ebadi (Iran), Rigoberta Menchu Tum (Gwatemala), Leymah Gbowee (Liberia) i Tawakkol Karman (Jemen). fot. mat prasowe
Jody Williams otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla w 1997 roku za swoją pracę na rzecz zakazu stosowania min przeciwpiechotnych w ramach Międzynarodowej Kampanii na rzecz Zakazu Min lądowych (ICBL). Jest aktywną działaczką na rzecz pokoju. Niedawno odwiedziła ukraińskie uchodźczynie w Polsce.
W wywiadzie opowiada o swojej drodze do aktywizmu oraz The Nobel’s Women Initiative:
„…Mężczyźni nadal myślą, że rządzą światem i to przekonanie trudno będzie zmienić.
Powiem coś kontrowersyjnego, ale zawsze w sumie to mówię, to co mi tam. To, co naprawdę by pomogło światu, to antidotum na testosteron – nie na całe życie, ale wiesz, na ten okres, kiedy są młodzi i naprawdę ten hormon ich wiedzie do strasznej brawury i głupot. No i jakby tak obniżyć ten poziom dopóki nie dojrzeją, pewnie koło pięćdziesiątki…
Trochę żartuję, ale ja naprawdę uważam, że najgorsze rzeczy na świecie powstają przez głupotę mężczyzn uwiedzionych mitem macho. Przy okazji naszych kampanii przeciwko minom poznałam wielu mężczyzn, którzy byli w wojsku, część z nich odeszła, część była odpowiedzialna za projektowanie broni. Jeden z nich powiedział mi „wiesz, że kiedy mężczyźni podniecają się tym, że właśnie zaprojektowali nową zabawkę, która kogoś będzie okaleczać i zabijać, to czuć wręcz w powietrzu testosteron? On odbiera nam rozum”. Brzmi popapranie, co?
Jeśli mnie znacie albo czytacie mój newsletter wiecie, że od wielu lat jestem fanką feminatywów, zawsze ich używałam, zawsze je promuję i odbyłam wiele dyskusji z osobami, które nie rozumieją znaczenia używania żeńskich form.
Bardzo cieszy mnie każda kolejna kampania i inicjatywa dotycząca tego tematu, w badaniu Pracuj.pl ponad 8 na 10 kobiet uważa, że żeńskie nazwy stanowisk powinny być używane powszechnie na równi z męskimi. Ponadto 3/4 z nich oczekuje feminatywów w ogłoszeniach o pracę, a także chciałoby mieć wpływ na nazwę swojego stanowiska.
W ostatnim tygodniu prezydentka Gdańska, Aleksandra Dulkiewicz zapowiedziałą, że od 1 sierpnia wprowadza w gdańskim urzędzie miejskim możliwość stosowania żeńskich form nazw stanowisk.
fot. Aleksandra Dulkiewicz, FB
A Inicjatywą Tygodnia zostaje dzisiaj kampania #WspieramFeminatywy przygotowana przez Bank BNP Paribas Polska z patronatem m.in. fundacji Kosmos dla Dziewczynek. Na stronie kampanii możecie posłuchać podcastu, przeczytać raport z badania, które bank przeprowadził wśród dzieci i dorosłych, i które pokazało, jak stosowanie męskich lub neutralnych rodzajowo nazw zawodów zmienia postrzeganie przedstawicieli tych profesji wśród dzieci oraz w jaki sposób wpływa na percepcję osobowości wśród dorosłych. Możecie też skorzystać ze słownika żeńskich nazw zawodów.
Język ma wielką moc i czasem wystarczy słowo!
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Innowacje społeczne, polityka, odpowiedzialny biznes, organizacje pozarządowe, przywództwo kobiet, fundraising, to tylko niektóre tematy 3 wartościowych artykułów i 1 akcji, do których zachęcam i którymi dzielę się z Wami co tydzień.
