Dzisiaj proponuję lekturę analizy raportów zrównoważonego rozwoju przygotowaną przez Deloitte, artykuł o tym, czy kończy się era organizacji pozarządowych, poznaj pierwszy polski słownik antyrasizmu i wesprzyj działania interwencyjne fundacji Daj herbatę dla osób w kryzysie bezdomności.
„Analizie poddano 107 raportów spółek i grup kapitałowych z siedmiu kluczowych sektorów polskiej gospodarki: przemysłowego, budowlanego, finansowego, paliwowego i energetycznego, handlowego, usługowego oraz technologicznego.
Celem opracowania jest przedstawienie obiektywnej oceny dojrzałości raportowania zrównoważonego rozwoju w Polsce za 2024 roku oraz wskazanie dobrych praktyk, obszarów wymagających poprawy i wyzwań stojących przed przedsiębiorcami.
grafika Deloitte Polska
Wnioski z analizy pokazują, że choć firmy koncentrowały się głównie na formalnym spełnieniu wymogów regulacyjnych, raportowanie zrównoważonego rozwoju przyczynia się do lepszego zrozumienia wyzwań związanych z tym obszarem i budowania odporności biznesowej z uwzględnieniem długoterminowych celów organizacji.”
Dla mnie chyba najciekawsza była analiza kwestii społecznych i tego w jaki sposób firmy pisały np. cele związane z eliminacją luki płacowej czy też wpływem na społeczności (niestety przez wiele firm rozumiane bardzo wąsko). Oczywiście najciekawsze są wskaźniki pomijane, np. S1-12 dotyczący ujawnienia odsetka własnych pracowników i pracowniczek z niepełnosprawnościami.
Artykuł „The End of the Age of NGOs?”, który ukazał się w Foreign Affairs wzbudził wiele dyskusji w środowisku organizacji społecznych. Sarah Bush i Jennifer Hadden piszą, że lata 90-tebyły złotym wiekiem organizacji pozarządowych, kiedy ich liczba wzrosła o 42 procent i zyskały znaczący wpływ polityczny. Autorki widzą, że dziś sektor NGO przeżywa głęboki kryzys. Między 2010 a 2020 rokiem liczba organizacji wzrosła o mniej niż 5 procent, co oznacza praktyczną stagnację.
Kryzys według nich ma trzy główne przyczyny. Po pierwsze, rosnąca krytyka społeczna wynikająca z konkurencji o fundusze i skandali korupcyjnych, takich jak np. historia Oxfam na Haiti. Po raz pierwszy w historii ludzie bardziej ufają biznesowi niż NGO. Po drugie, ponad 130 krajów wprowadziło ograniczenia dla organizacji zagranicznych, wzorując się na rosyjskiej ustawie o „zagranicznych agentach”. Po trzecie, nastąpił drastyczny spadek finansowania – pomoc rozwojowa krajów OECD spadła o ponad 7 procent w 2024 roku, a USA zamknęły USAID.
„Many organizations worldwide have already begun to shed staff, and the loss of funding will further curtail humanitarian relief efforts, programs for migrants, vaccine administration, and other NGO activities. It also leaves NGOs vulnerable to repressive governments that allow these groups to operate only because they provide useful services. Such governments may, instead, turn instead to China, which offers an alternative source of development assistance via its Belt and Road Initiative. The Chinese model does not involve NGOs or expect recipient countries to meet any human rights or democracy standards. In effect, without the value that Western money affords them, NGOs in many parts of the world may become targets of governments that see their independent advocacy as more trouble than it’s worth.”
Konsekwencją jest powrót władzy do państw, szczególnie autorytarnych, które odzyskują kontrolę nad informacją i mogą łatwiej naruszać prawa człowieka. Wzrastają wpływy niedemokratycznych mocarstw jak Chiny, oferujących pomoc bez warunków politycznych.
Artykuł był krytykowany za zbyt zachodniocentryczną perspektywę i niedocenianie roli lokalnych organizacji społecznych oraz brak całościowej perspektywy politycznej, która wpływa na działania organizacji społeczeństwa obywatelskiego.
Rasizm w Polsce nie bierze się znikąd – jest w podręcznikach, w języku codziennym, w narracjach strachu i stereotypach. Brakuje narzędzi, by go rozpoznać, nazwać i mu przeciwdziałać.
Zainspirowany globalnymi protestami Black Lives Matter w 2020 roku, słownik został stworzony przez osoby czarne i sojusznicze z organizacji Pomoc i New vision. Zawiera kluczowe pojęcia i definicje w polskim kontekście, uwzględniając strukturalny i systemowy wymiar rasizmu.
Słownik Antyrasizmu:
Promuje inkluzywny język i antyrasistowskie perspektywy;
Zawiera podstawową wiedzę o rasie, rasizmie i antyrasizmie w języku polskim i w polskim kontekście;
Organizuje kluczowe terminy i pojęcia często nieobecne w literaturze polskojęzycznej;
Kontekstualizuje rasizm w ramach strukturalnych i systemowych;
To narzędzie dla edukatorów, rodziców, aktywistów i wszystkich, którzy chcą mówić o rasizmie precyzyjnie i świadomie.
Fundacja Daj herbatę poza stałymi projektami prowadzimy też działania interwencyjne. Jednym z nich jest opłacanie beneficjentom pobytu w hostelu. Hostel przydzielany jest w naprawdę w wyjątkowych sytuacjach:
Nagła choroba wymagająca rekonwalescencji/leżenia/spokojnego miejsca do odpoczynku.
Dodatkowo kwaterują w hostelu osoby, które ze względu na przebywanie w bezdomności ulicznej mogłyby stracić życie.
Są też sytuacje, kiedy hostel zapewnia osobom, które rozpoczęły proces wychodzenia z bezdomności (podejmują pracę, zaczynają spłacanie zaległych zobowiązań).
W takim modelu hostel to po prostu ratowanie życia, bezpośrednie, skierowane do konkretnych Osób w bardzo trudnej sytuacji bytowej (można mówić o zagrożeniu życia).
Dach nad głową to coś, co większość ludzi uważa za oczywistość. Dla osoby, która jest w kryzysie bezdomności, dach nad głową to cud. Ciepło, bezpieczeństwo, intymność – to wszystko, czego nie ma na co dzień.
Hostel, nawet ten najskromniejszy, to duży wydatek. Ta zbiórka jest po to, by INTERWENCYJNIE pomagać w najtrudniejszych sytuacjach.
Pomóżcie Fundacji Daj herbatę i tym razem. Zbierają środki na miesiąc WRZESIEŃ. Maksymalnie w jednym miesiącu mogą wydać 8000 złotych na ten cel.
Jeśli zbiorą całość kwoty, a wydadzą mniej, pozostałe środki zostaną przeznaczone na działania Fundacji i pomoc beneficjentom.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
Sprawdzanie prac w konkursach dla organizacji społecznych i startupów już na finiszu, to był bardzo pouczający dla mnie proces, w którym widać ile dobra dzieje się w różnych zakątkach Polski i jak bardzo potrzebujemy ochrony uniwersalnych praw człowieka i równych praw.
Dzisiaj polecam Wam artykuł zbierający ostatnie decyzje unijne odnośnie sprawozdawczości zrównoważonego rozwoju, przeczytajcie jak zmieniła się polska wieś i jak bardzo nie nadąża za tym system, posłuchajcie podcastu o roślinnych zamiennikach mleka i pomóżcie Rozanie, która razem z rodziną mieszka w Gazie.
Unijne regulacje dotyczące sprawozdawczości kwestii zrównoważonego nadal budzą wiele dyskusji i kontrowersji. W swoim artykule w Forbesie dr Magdalena Krukowska zebrała informacje na temat obecnego stanu prawnego oraz komentarze ekspertów i ekspertek.
„Cztery tysiące. Tyle spółek w Polsce miało, zgodnie z dyrektywą CSRD, przygotowywać roczne raporty dotyczące kwestii zrównoważonego rozwoju, weryfikowane przez niezależnych audytorów. Nie dla wszystkich byłaby to nowość. Około 250 największych banków i firm ubezpieczeniowych w Polsce już od paru lat musi raportować kwestie niefinansowe, czyli społeczne, środowiskowe i dotyczące ładu korporacyjnego (ESG). Od tego roku takie raporty miały opracowywać już wszystkie duże spółki spełniające określone kryteria, a rok później MŚP notowane na giełdzie. Polska miała też wdrożyć do lipca 2026 r. kolejną dyrektywę (CSDD) dotyczącą odpowiedzialności społecznej korporacji w całym łańcuchu dostaw.
I raptem Komisja Europejska dosłownie zatrzymała zegar. Ogłaszając w lutym, że planuje pakiet uproszczeń regulacji – tzw. Omnibus. Obowiązek raportowania ma dotyczyć tylko przedsiębiorstw zatrudniających ponad tysiąc osób, z przychodami powyżej 50 mln euro lub aktywami powyżej 25 mln euro, co zwalnia z regulacji ok. 80 procent firm, które miały być nimi pierwotnie objęte. Zrewidowane też będą Europejskie Standardy Raportowania Zrównoważonego Rozwoju (ESRS), co ma zmniejszyć liczbę i szczegółowość danych wymaganych w raportach ESG. Mniejsze firmy będą mogły stosować dobrowolny standard (VSME), który również ograniczy zakres danych, których mogą od nich wymagać banki czy więksi partnerzy biznesowi. Wszystkie proponowane zmiany będą jeszcze podlegały dyskusjom w ramach prac Parlamentu i Rady przez większą część 2025 roku, ale już teraz – dzięki błyskawicznie uchwalonej dyrektywie „stop-the-clock” – przesunięto o dwa lata, na 2028 rok, obowiązek raportowania ESG dla drugiej tury dużych przedsiębiorstw nienależących do jednostek zainteresowania publicznego oraz na 2029 r. – dla MŚP.”
Na łamach Liberte Sławomir Kalinowski w bardzo ciekawy sposób analizuje to, jak zmieniła się polska wieś i jak bardzo za tymi zmianami nie nadąża system.
„Wyobraźmy sobie czasem wieś, jakby zatrzymała się w czasie: pola, traktory, rolnik z widłami, dożynki i stara remiza. Tymczasem Polska wieś XXI wieku to miejsce dynamicznych zmian: to kobieta, która pracuje zdalnie z domu, wychowuje wnuki, opiekuje się starszymi rodzicami i jednocześnie prowadzi niewielkie gospodarstwo. To młodzi, którzy codziennie dojeżdżają do miasta, pracują w zawodach pozarolniczych, a wieczorami wracają do domu, w którym brakuje dostępu do szybkiego internetu, ciepłej wody z sieci, a czasem nawet do dobrej drogi dojazdowej. Wieś się zmieniła. Ale system nie. (…)
Odważna polityka wiejska musi uwzględniać również to, co niewygodne i często pomijane – proces kurczenia się części obszarów wiejskich. Shrinking villages to rzeczywistość, której nie da się zatrzymać hasłami o rozwoju wszędzie i dla wszystkich. Potrzebna jest więc nie tylko wizja wzrostu, ale też uczciwa strategia dla miejsc, gdzie wzrost nie nastąpi. Potrzebna jest odwaga, by mówić, że nie każda szkoła zostanie otwarta na nowo, ale każdemu trzeba zagwarantować transport i dostęp do lekarza. Potrzebna jest odwaga, by przekierować środki nie tylko tam, gdzie „widać efekty”, ale tam, gdzie ich brak oznacza marginalizację i wykluczenie. To nie jest rezygnacja z ambicji – to dowód odpowiedzialności. Niemniej dla tych obszarów trzeba zaoferować alternatywne formy rozwoju lokalnego, godne warunki życia i publiczne usługi podstawowe – nie jako luksus, ale jako standard obywatelski.”
Rynek produktów roślinnych wciąż rośnie. Jak wynika z raportu Polskiego Związku Producentów Żywności Roślinnej z 2024 roku, jego wartość w Polsce przekroczyła już 1 mld zł. Ponad połowę tej kategorii stanowią roślinne zamienniki nabiału, gdzie silną pozycję mają roślinne alternatywy dla mleka.
Na co zwracać uwagę, wybierając roślinne napoje?
Czy da się je porównać z mlekiem?
Jak czytać etykiety? Które napoje roślinne są najbardziej odżywcze i dlaczego?
Rozana Shami ma 20 lat i mieszka w Chan Junus w Strefie Gazy. Agnieszka, znajoma z grupy książkowej poznała Ją pod koniec czerwca – Rozana napisała do Agnieszki na Instagramie, kiedy ta prowadziła akcję zakupu kart eSIM dla Gazańczyków, którzy stracili dostęp do internetu. Studiuje projektowanie aplikacji mobilnych i bardzo chciała wrócić na zajęcia online. Poprosiła o jedną kartę.
Zaczęły rozmawiać – o jej studiach, planach, wcześniejszym życiu. Rozana była pilną uczennicą – zdała egzaminy końcowe lokując się wśród najlepszych uczennic w kraju, ze średnim wynikiem 98%. Otrzymała stypendium naukowe na najlepszym uniwersytecie w Gazie. Marzyła, żeby kontynuować studia za granicą. Nie zdążyła wyjechać z kraju. Dziś jej rzeczywistość zmieniła się drastycznie.
Cała rodzina Al-Shami – rodzice i siódemka dzieci – mieszka w prowizorycznym namiocie. Ich dom został doszczętnie zniszczony w czasie trwającej wojny. Mama Rozany choruje na raka i pilnie potrzebuje leczenia, ale przy obecnych cenach leków i zrujnowanym systemie ochrony zdrowia to po prostu niemożliwe. Dzieci cierpią z powodu ciężkiego niedożywienia – nie mają dostępu do podstawowych produktów spożywczych ani czystej wody. Starsze rodzeństwo, w tym Rozana, to studenci i studentki, którzy – mimo trudnej sytuacji– próbują kontynuować edukację. Ale bez internetu, możliwości opłacenia czesnego i jakiegokolwiek źródła dochodu staje się to niemożliwe.
Tak powstała zrzutka, żeby zebrać pieniądze dla Rozany i jej rodziny. Na jedzenie, wodę, leczenie, internet, możliwość dalszej nauki. Jeśli się uda – także na ewakuację. Agnieszka jest w kontakcie z organizacją, która mogłaby pomóc w takiej operacji, ale w tej chwili jest to niezwykle trudne.
Rozana i jej bliscy nie proszą o wiele. Tylko o tyle, by przeżyć – z godnością. To jedna rodzina w morzu cierpienia. Ale to także konkretna dziewczyna, która – mimo wszystko – nie przestaje marzyć o czymś więcej niż przetrwanie.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
W powyborczym tygodniu jako politolożka o specjalności marketing polityczny z doświadczeniem w kilku kampaniach, ze zdziwieniem zauważam wielki wysyp komentarzy i ekspertów i ekspertek, którzy wiedzą dokładnie jakie błędy popełnił sztab przegranego kandydata… Kilka lat temu podobnie było z ESG ;)
Dzisiaj dowiedzcie się jak wybory prezydenckie wyglądały w internecie – co wiemy dzięki organizacjom (warto je wspierać!) monitorującym kwestie języka czy dezinformacji, posłuchajcie podcastu o tym jak wygląda obecnie kwestia raportowania zrównoważonego rozwoju w Chinach, przeczytajcie jak podział obowiązków domowych ma się do dzietności i wysłuchajcie historii mojego kolegi Bartka, aktywisty udzielającego pomocy humanitarnej na granicy polsko-białoruskiej, któremu grożą 3 lata więzienia.
Znamy już wyniki wyborów prezydenckich. Warto zobaczyć jak kampania wyglądała w internecie i docenić pracę organizacji, które takie monitoringi prowadzą.
W raporcie wydanym przez Demagoga czytamy, że przed drugą turą wyborów, konta zaangażowane w dezinformację i operację wpływu w polskiej infosferze atakowały zarówno Karola Nawrockiego jak i Rafała Trzaskowskiego.
Tony Chin przekonywał, że dojście Nawrockiego do władzy to kontynuacja polityki Andrzeja Dudy w postaci „służalczości, klęczenia przed żydami, Ukraińcami”, a BostonTea sugerował, że dojście do władzy Trzaskowskiego będzie skutkowało karaniem obywateli za poglądy.
Pojawiła się również narracja, zgodnie z którą w Polsce – na wypadek porażki Rafała Trzaskowskiego – może być przygotowywany scenariusz rumuński.
Do polskiej infosfery przemycano prokremlowską propagandę, jednocześnie określając naszego wschodniego sąsiada mianem „banderowskiej Ukrainy” i zapowiadając koniec „kijowskiego reżimu”.
Z kolei raport przygotowany przez Otwartą Rzeczpospolitą dotyczy nienawistnych treści w trakcie kampanii prezydenckiej. Analiza obejmuje okres od 16 maja do 31 maja br.
Obserwacją objęto debaty kandydatów na urząd Prezydenta RP oraz następujące programy informacyjne i publicystyczne: !9.30 (TVP1), Panorama (TVP2), Fakty (TVN), Wydarzenia (Polsat), Dzisiaj (TV Republika), Informacje dnia (TV Trwam), Woronicza 17 (TVP Info), Śniadanie Rymanowskiego (Polsat News), Kawa na ławę (TVN24), Wysokie Napięcie (TV Republika).
Analiza odpowiada na trzy kluczowe pytania:
Jak często treści nienawistne pojawiały się w kampanii prezydenckiej?
Wobec jakich grup mniejszościowych treści nienawistne pojawiały się najczęściej?
W ilu analizowanych programach pojawiały się treści nienawistne?
W podcaście Frankly speaking Richard Howitt, którego poznałam jak był jeszcze posłem do Parlamentu Europejskiego, zajmującym się kwestiami odpowiedzialności biznesu i zrównoważonym rozwojem, rozmawia z Naną Li, Head of Sustainability and Stewardship for APAC w Impax Asset Management o Chinach.
Obowiązkowe wymogi wprowadzone przez trzy wiodące giełdy papierów wartościowych tego kraju wraz z podstawowymi i szczegółowymi standardami raportowania zrównoważonego rozwoju opracowanymi przez chińskie Ministerstwo Finansów, sprawiły, że Chiny rozszerzyły swoje zaangażowanie w zrównoważony rozwój, właśnie wtedy gdy Europa i Stany Zjednoczone wydają się wycofywać. Towarzyszą temu nowe ambitne cele klimatyczne Chin na 2035 rok, ogłoszone w ramach przygotowań do rozmów klimatycznych ONZ COP30.
Dlaczego Chiny zdecydowały się na podążanie za podejściem podwójnej istotności powstałym w Unii Europejskiej?
Jak chińskie standardy różnią się od standardów IFRS International Sustainability Standards Board?
Jak wiarygodna jest jakość danych ESG w Chinach i jak się to zmienia?
Jaka jest chińska rola przywódcza w zakresie zrównoważonego rozwoju, szczególnie wśród krajów rozwijających się?
Jakie są obecne i nadchodzące zmiany w kraju, w tym w odniesieniu do taksonomii?
Czy to Chiny staną się w najbliższym czasie światowym liderem zrównoważonego rozwoju?
Czy nierówny podział obowiązków domowych obniża dzietność w Polsce?
Wskaźnik dzietności w Polsce osiąga rekordowo niski poziom – w 2024 r. wyniósł zaledwie 1,1 dziecka na kobietę, a po pierwszym kwartale 2025 zbliżamy się do granic 1.
Choć przyczyny tego zjawiska są złożone to raport Polskiego Instytutu Ekonomicznego rzuca światło na jeden z mniej oczywistych czynników: zadowolenie z podziału obowiązków domowych i opiekuńczych między partnerami.
Kluczowe wnioski:
Rodzice, którzy są zdecydowanie zadowoleni z podziału obowiązków, są o 16 pkt proc. bardziej skłonni do posiadania kolejnego dziecka niż ci, którzy są z tego podziału niezadowoleni.
Nie chodzi tylko o rzeczywisty podział – kluczowe jest poczucie sprawiedliwości i satysfakcja z istniejącego układu.
W większości gospodarstw z małymi dziećmi kobiety wykonują więcej prac – przyznaje to 63% matek i 56% ojców.
Niezadowolenie z podziału deklaruje 36% matek (z czego 95% to te, które wykonują większość obowiązków) i tylko 11% ojców
To jest Bartek, mój kolega z klubu książkowego. Bartek jest też aktywistą udzielającym pomocy humanitarnej na granicy polsko-białoruskiej. Był pełnomocnikiem Somalijczyka, którego Straż Graniczna wyrzuciła do białoruskiego lasu. Bartek chciał go przed tym uchronić. Został oskarżony i grożą Mu 3 lata więzienia za „wywieranie wpływu na działania funkcjonariuszy Straży Granicznej.”
Chciałabym, żebyś poznał_a historię Bartka i zainteresował_a się tym co dzieje się na granicy polsko – białoruskiej.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
W tym tygodniu czytałm prace zgłoszone do konkursu Grand ESG w kategorii Wdrożenie i spotkałam się na pierwszym posiedzeniu jury z innymi jurorami i jurorkami. Udało mi się też wpaść na konferencję fundacji SML (bardzo kibicuję dziewczynom!) i spotkać się na żywo z moją mentee Hanią.
Dzisiaj zapraszam Was do posłuchania podcastu o tym dlaczego warto, żeby organizacje społeczne raportowały, przeczytania publikacji o G w ESG, poznania kulisów działania sklepu socjalnego z Bielawy i napisania swojego testamentu.
O raportach ESG firm mówi i pisze się dużo, nieco mniej uwagi poświęcamy raportowaniu organizacji społecznych. Pierwszy raport społeczny wydało Forum Odpowiedzialnego Biznesu za lata 2011-2012 (chcieliśmy być pionierem i wdrażać w praktyce kwestie odpowiedzialności organizacji, którymi się zajmowaliśmy), potem ukazało się kilkanaście kolejnych raportów przygotowanych przez polskie NGOsy.
W podcaście Lepsze NGO Szczepan Kasiński rozmawia o procesie przygotowania raportu zrównoważonego rozwoju z Marzeną Kolczyńską z fundacji Dorastaj z nami. Ten raport dostał m.in. wyróżnienie w kategorii „organizacje pozabiznesowe” w Konkursie „Raporty Zrównoważonego Rozwoju”.
Dlaczego warto raportować kwestie ESG?
Jak raportowanie wspiera współpracę z biznesem?
Które elementy raportu są najcenniejsze dla odbiorców?
Jak wygląda proces tworzenia raportu – kto jest zaangażowany i co jest potrzebne?
„G jak Governance” – to publikacja wydana przez better będąca efekttem inspiracji sesją BETTER Deep Dive, podczas której eksperci i ekspertki oraz zaproszone osoby podzieliły się wiedzą i doświadczeniami z obszaru ładu korporacyjnego, zarządzania, przywództwa i dialogu z interesariuszami.
W publikacji znajdziesz m.in:
Artykuł Roberta Sroki z odpowiedzią na pytanie czy ład korporacyjny naszych organizacji określa to, za co powinniśmy być odpowiedzialni_e
Artykuł Jacqueline Kacprzak, PhD o kluczowej roli należytej staranności
Artykuł Pawła Nizińskiego o tym jak pokochać interesariuszy i uczynić ich fundamentem ładu organizacji
Artykuł Agaty Czachórskiej o praktycznym wymiarze budowania dialogu i zaangażowania z interesariuszami
Z licznych przemyśleń cytowanych ekspertów i ekspertek wyłania się obraz Governance jako czegoś więcej niż tylko regulacji i procedur. To przede wszystkim odpowiedzialność liderów i liderek, świadome zarządzanie wpływem i strategiczne podejście do ESG. Bo zrównoważony rozwój nie musi oznaczać kosztu czy obciążenia – pod warunkiem, że traktujemy go całościowo, a nie sprowadzamy do odhaczania wymogów.
W 30-tysięcznej Bielawie w województwie dolnośląskim powstał sklep socjalny prowadzony przez spółdzielnię ARTE.
„Idea tworzenia sklepów socjalnych, gdzie ceny celowo utrzymywane są poniżej wartości rynkowych, tak by ułatwić dostęp do podstawowych artykułów osobom najuboższym, dotarła do Polski w drugiej dekadzie XXI w. Jednak dotąd powstało ich zaledwie kilka, głównie w dużych miastach. Na tym tle ciekawie wygląda sukces sklepu socjalnego w 30-tysięcznej Bielawie uruchomionego w 2021 r. przy wsparciu NESsT.”
“Wielobranżowej Spółdzielni Socjalnej ARTE z Bielawy udała się też trudna sztuka zazębienia pomocowych działań wolontariackich z prowadzeniem biznesu, a także czerpanie z intersekcjonalności realizowanych działań. Znalezienie zdrowego balansu pomiędzy tymi sferami sprawia, że pozytywny wpływ społeczny staje się jeszcze większy i powstają nieoczywiste synergie, np. praca wykonywana przez osoby z trudnymi doświadczeniami życiowymi na rzecz seniorów, czy osób z niepełnosprawnościami staje się dla nich samych drogą do zdrowienia oraz sposobem na powrót do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie” – podsumowuje Justyna Markowicz z NESsT.”
Zapisy testamentowe to na świecie jedna z najpopularniejszych form wsparcia działań społecznych. Tego rodzaju dar daje poczucie kontynuacji czynienia dobra i kształtowania przyszłości. – Najczęściej w testamentach zapisywane są określone kwoty, konkretne przedmioty albo części, procenty wartości majątku. Tylko w 2021 r. przybliżony dochód z takich zapisów na świecie wyniósł ok. 70 miliardów dolarów. To dane przekazane nam przez Richarda Radcliffe’a, międzynarodowego eksperta fundraisingu testamentowego – mówi Magdalena Gajda, menedżerka realizowanej od 2017 r. ogólnopolskiej kampanii społecznej pod nazwą: Napisz Testament, zachęcającej Polaków do spisywania testamentów na każdym etapie dorosłego życia.
Podczas akcji NAPISZ TESTAMENT #ZAPISZDOBRO koalicja organizacji zachęca Polaków i Polki, aby uwzględnili_ły w swoich testamentach, oprócz bliskich im osób, także organizację pozarządową, która realizuje bliski im cel społeczny.
A Ty napisałeś, napisałaś swój testament?
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
W zeszłym tygodniu ukazała się lista Forbes Women „24 kobiety, które warto obserwować w 2024 roku„, a ja miałam okazję po raz kolejny wyszukiwać i głosować na wspaniałe kobiety, które inspirują i motywują swoimi działaniami. Brałam też udział w pierwszym spotkaniu bardzo ważnego procesu dotyczącego tożsamości i wartości fundacji Szkoła Liderów, która w tym roku obchodzi swoje 30-lecie.
A dzisiaj proponuję Wam: analizę o różnorodności w branży kreatywnej, artykuł o ESG dla sektora małych i średnich firm, raport o zmieniającym się biznesie oraz PoMOCnik z dobrymi praktykami działań na rzecz dzieci i młodzieży.
Forum Odpowiedzialnego Biznesu wydało kolejną analizę tematyczną, tym razem poświęconą różnorodności w branży kreatywnej. Z publikacji można dowiedzieć się m.in.:
Jaką rolę odgrywa branża kreatywna w kontekście budowania włączających, otwartych na różnorodność miejsc pracy?
Czy rozwiązania funkcjonujące w tej branży sprzyjają pracownikom_com tworzyć “lepsze opowieści”?
Jaką odpowiedzialność za to ponosi branża kreatywna, a gdzie zaczyna się odpowiedzialność jej klientów i partnerów biznesowych?
„Wyniki badania Global DEI Census 2023 wyraźnie wskazują na pozytywne i negatywne trendy, które silnie wpływają na reputację branży. SAR obserwuje te zjawiska i ich skutki od lat, a należą do nich m.in.: • niehigieniczna kultura pracy, która silnie wpływa na odporność ludzi – co wyraźnie dało się odczuć w trakcie pandemii covid-19; • różnice (luki) pokoleniowe. Obecnie wymagają one skupienia większej uwagi na korzyściach płynących z różnorodności i umiejętnościach zarządzania różnorodnością tkwiącą w ludziach, w miejsce krytykowania postaw młodych ludzi, których sami wychowaliśmy; • brak pomysłu na budowanie kultury pracy z naciskiem na kulturę komunikacji, szacunku i rozwoju, która jest przyjazna dla tzw. Zetek – młodych, którzy za chwilę będą stanowili gros składu naszych zespołów; • pewna „wadliwa” umowa społeczna, która prowadzi do niehigienicznych i nieetycznych zachowań w projektach, nieodpowiedzialnych oczekiwań co do czasu i formy pracy między zleceniodawcą a zleceniobiorcą.”
Cenną inicjatywą branży są grupy robocze, w których brałam udział, pracujące nad różnymi aspektami ESG, które przedstawią swoje wnioski podczas Okrągłego Stołu ESG, 28 lutego. Jeszcze można się zapisać :)
Dla małych i średnich firm tematyka ESG wciąż jest odległa. Według badania Polskiego Stowarzyszenia ESG, Instytutu Badań Rynkowych i Społecznych IBRiS oraz Quality Watch „Koszty i wyzwania ESG” 53% polskich firm nigdy nie słyszało o ESG.Połowa z badanych małych i średnich przedsiębiorstw uważa, że rola ESG pozostanie na niezmienionym poziomie, a 17%, że będzie maleć.
„Krajowa Izba Gospodarcza szacuje, że 37 000 przedsiębiorstw otrzyma od swoich kontrahentów zapytania dot. ESG w latach 2023 – 2024. W latach 2025 – 2026 (czyli w chwili obowiązku raportowania przez przedsiębiorstwa finansowe, spółki giełdowe oraz duże firmy) kolejne 99 000 firm otrzyma zapytania o kwestie zrównoważonego rozwoju.
Ponadto Komisja Europejska pracuje obecnie nad Dyrektywą należytej staranności przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju (Corporate Sustainability Due Diligeance Directive CSDD*). Dyrektywa CSDD będzie komplementarna wobec Dyrektywy CSRD i skupi się na wprowadzeniu obowiązku należytej staranności w obszarach poszanowania praw człowieka, wpływu na środowisko przedsiębiorstw nie tylko w odniesieniu do działań własnych firmy, ale także w łańcuchu dostaw. Nawet jeśli małe i średnie firmy nie będą objęte obowiązkiem wynikającym z dyrektywy CSDD to jej zapisy pośrednio wymuszą zmiany w działalności małych i średnich przedsiębiorstw, w kwestii stosowania zasad należytej staranności w temacie poszanowania praw człowieka i ochrony środowiska.”
Artykuł Sylwii Jedyńskiej może przydać się osobom z małych i średnich firm, spoza bańki, które dopiero odkrywają skrót ESG i jego wpływ na ich biznes.
„Biznes na rzecz zmiany 2024” jest czwartym wydaniem w cyklu raportów podsumowujących całoroczną aktywność społeczności skupionej w programie Climate Leadership, do której mam też przyjemność należeć. Wśród artykułów tworzących publikację, znajdziesz teksty ekspertów i ekspertek Climate Leadership reprezentujących zróżnicowane obszary wiedzy.
Raport zawiera wnikliwe omówienia trendów ESG jako odpowiedzi biznesu na najbardziej aktualne wyzwania środowiskowe i klimatyczne, a także deklaracje klimatyczne i opisy wdrożonych już działań przedstawione w ramach dobrych praktyk firm-uczestników Programu. Od gospodarowania odpadami, przez tworzywa sztuczne i bioróżnorodność do greenwashingu i raportowania ESG.
pracy z dziećmi, które mają problemy w nauce i doświadczają wykluczenia,
edukacji outdoorowa,
samoregulacji i samokontroli,
treningu umiejętności społecznych,
rozwoju psychospołecznego
Każdy z projektów opisanych w publikacji “PoMOCnik. Dobre praktyki wspierania dzieci i młodzieży” został przeprowadzony i przeanalizowany. Organizacje, których projekty wybrano do opisania w publikacji, nie tylko korzystały z wiedzy wewnętrznych i zewnętrznych ekspertów i ekspertek, ale i przetestowały swoje działania, a potem zebrały opinie wśród dzieci, młodzieży i edukatorów.
PoMOCnik to naprawdę trenerski skarb z wieloma praktycznymi materiałami, które można używać lub przekazywać dalej. Korzystajcie!
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
PS. Poczytaj inne wpisy na blogu albo zapisz się do newslettera!
To był kolejny tydzień pełeń inspiracji i pracy. Na konferencji Biedronki wysłuchałam ciekawego wykładu geologa, prof. Scotta Tinkera o energii i zmianach klimatu, na konferencji kończącej projekt Funduszu Pomocowego wreszcie spotkałam się z Kamilą – prezeską Stowarzyszenia Edukacji Krytycznej z Wrocławia i wymieniałyśmy słodko-gorzkie refleksje o funduszach na projekty dla uchodźczyń ukraińskich. Następnie przez 3 dni zajęć uniwersyteckich dzieliłam się swoją wiedzą z obszaru komunikacji i zarządzania różnorodnością, poznając kolejne osoby pełne pasji i chęci zmiany świata i po raz kolejny stwierdziłam, że uwielbiam być wykładowczynią! A wspaniałe spotkanie i wino z przyjaciółmi pozwoliły mi jakoś przeżyć 7-dniowy tydzień pracy ;)
Dzisiaj proponuję Wam artykuł o neuroróżnorodności i chwilę refleksji nad tym czy Wasza firma/organizacja jest przyjazna dla osób neuroatypowych, wspomnienie zmarłego właśnie Henry’ego Kissingera, zagłębienie się w unijne ESRSy i nową publikację „Odkrywając wolontariat”.
Tematyka neuroróżnorodności coraz częściej wkracza do dyskusji o zarządzaniu różnorodnością czy też o odpowiedzialności pracodawców. Warto przeczytać pierwszy raport o neuroróżnorodności w biurze wydany w tym roku przez Skanska wraz z partnerami.
W polecanym dziś artykule Kasi Bieleckiej w serwisie Wyborczej poznajemy z kolei różne historie neuroatypowych pracowników i pracowniczek oraz wyzwania z jakimi się mierzą pracodawcy:
„Osoby w spektrum autyzmu mogą cechować się większą skrupulatnością i dokładnością wykonywania pracy. Osoby z ADHD wpadając w tzw. hiperfocus, mogą niesamowicie intensywnie pracować, zapominając o swoich potrzebach, a osoby z zaburzeniami przetwarzania informacji (np. dyslektycy) nierzadko są bardziej kreatywne niż ich „neurotypowi” współpracownicy.
Czy wobec tego warto tworzyć miejsca pracy dostosowane do potrzeb osób neuroatypowych? Bez wątpienia.
Czy trzeba podkreślać, jak pracodawca może „skorzystać” na neuroróżnorodności? Mam wątpliwości.”
W jednym tygodniu zmarli w Stanach, w wieku 100 lat Henry Kissinger – były Sekretarz Stanu i w wieku 93 lat Sandra Day O’Connoer – pierwsza kobieta, która została sędzią Sądu Najwyższego.
Mam jeszcze ten egzemplarz „Dyplomacji” z autografem Henrego Kissingera, który był kilkanaście lat temu w Polsce i mimo, że w wielu miejscach Jego poglądy i styl działania mi się nie podobały, to jednak był On znaczącą postacią w amerykańskiej i światowej polityce.
Z okazji majowych setnych urodzin bohatera, Podkast amerykański przygotował cały odcinek o Jego życiu i karierze:
„Doktor Kissinger został profesorem nauk politycznych, cenionym, choć niezbyt lubianym przez kolegów – nie ukrywał bowiem, że uważa się za mądrzejszego od innych, a jego ambicje nie ograniczają się jedynie do świata uniwersyteckiego.
Chętnie wypowiadał się publicznie i dzielił swoją wiedzą z każdym, kto tylko chciał go słuchać – zwłaszcza jeśli mógł mu pomóc mu w karierze. Te dwie cechy charakteru, z jednej strony przekonanie o własnej wyjątkowości, z drugiej maniakalna wręcz chęć przypodobania się ludziom wpływowym, zwłaszcza tym, którzy byli wobec niego krytyczni, raz po raz dawały o sobie znać.”
„W ubiegłym roku wydał książkę na temat przywództwa („Leadership: Six Studies in World Strategy”). Opisał sześcioro liderów i powody, dlaczego ich wybrał:
1. Konrad Adenauer, który pokonanym i moralnie zbankrutowanym Niemcom utorował powrót do wspólnoty narodów drogą „strategii pokory”.
2. Charles de Gaulle, który odnowił historyczną wielkość Francji przez „strategię woli”.
3. Richard Nixon, który w czasie zimnej wojny zapewnił Stanom Zjednoczonym przewagę, realizując „strategię równowagi”.
4. Anwar Sadat, który przyniósł Bliskiemu Wschodowi wizję pokoju drogą „strategii transcendencji”.
5. Lee Kuan Yew, który stworzył z Singapuru potężne miasto-państwo przez „strategię doskonałości”.
6. Margaret Thatcher, która odnowiła morale i międzynarodową pozycję Wielkiej Brytanii drogą „strategii przekonania”.
„Henry’ego Kissingera spotykałem wielokrotnie – po raz pierwszy, kiedy zaprosiłem go w 2004 r. na wykład inauguracyjny Akademii Dyplomatycznej MSZ w Belwederze. Miałem też sposobność do rozmów przy okazji różnego typu grup roboczych i paneli organizowanych w Wiedniu i Monachium, w Waszyngtonie, Nowym Jorku i ponownie w Warszawie.
Zapadły mi w pamięć jego myśli o tym, jak bardzo dyplomacja XXI wieku zależy nie tylko od sytuacji wewnętrznej globalnych mocarstw, ale też – co zwróciło moją uwagę – od procesów transformacji państw średnich i małych. Jego przestrogi – oparte na profesjonalnym podejściu i własnych doświadczeniach – podyktowane były troską, aby mocarstwa, które ponoszą szczególną odpowiedzialność za równowagę i bezpieczeństwo międzynarodowe, zachowały poczucie moralnego zobowiązania nie tylko wobec własnego narodu, ale też wobec sojuszników i reszty świata.„
Sam Kissinger w przetłumaczonym przez magazyn Pismo felietonie sprzed kilku lat komentował wyzwania związane z internetem i sztuczną inteligencją:
„Użytkownicy internetu przedkładają pozyskiwanie i przetwarzanie informacji ponad ich kontekstualizację czy też namysł nad ich znaczeniem. Rzadko kiedy oddają się dociekaniom historycznym lub filozoficznym – z reguły pożądają informacji istotnych z punktu widzenia swoich bieżących, praktycznych potrzeb. W ramach owego procesu algorytmy wyszukiwarek zyskują zdolność przewidywania preferencji poszczególnych osób i personalizowania wyników, które następnie udostępniane są innym podmiotom w celach politycznych albo komercyjnych. Prawda staje się kwestią względną, informacja zyskuje prymat nad mądrością.
Media społecznościowe zalewają użytkowników masą opinii, zniechęcając tym samym do introspekcji. Tak naprawdę wielu entuzjastów nowych technologii wykorzystuje sieć, by uniknąć budzącej trwogę samotności. Wskutek tego wszystkiego słabnie hart ducha niezbędny, by podążać własną, osobną drogą, co wszak stanowi istotę kreatywności.
Technologia internetowa wywiera też szczególny wpływ na politykę. Jej zdolność docierania do społecznych mikrogrup zniszczyła dotychczasowy konsensus w kwestii tego, co ważne, bo pozwoliła na przekierowanie uwagi na konkretne, partykularne interesy. Przywódcy polityczni, zasypywani roszczeniami dotyczącymi niszowych problemów, nie mają czasu na odpowiedni namysł, dostrzeżenie szerszego kontekstu, na wypracowanie własnej wizji.”
Już za kilka tygodni około 150 największych spółek giełdowych zacznie zbierać dane do sporządzenia raportu zrównoważonego rozwoju za rok 2024 zgodnego z jednolitymi unijnymi standardami ESRS.
materiał CSRinfo
W prezentacji ekspertek CSRInfo dowiecie się więcej o ESRSach tematycznych, a artykule Mirosława Kachniewskiego, prezesa zarządu Stowarzyszenia Emitentów Giełdowych w Parkiecie – kilka ciekawostek odnośnie formatów raportowania:
„Otrzymaliśmy do dyspozycji rozbudowany plik Excela, który w 12 arkuszach (osobny arkusz dla każdego ESRS-u z wyjątkiem ESRS 1, który nie zawiera żadnych DR oraz dodatkowy dla bezwzględnie obowiązkowych wymogów ujawnieniowych określonych w ESRS 2) w uporządkowany sposób prezentuje konkretne rodzaje danych wymaganych do realizacji danego wymogu ujawnieniowego.
Każdy punkt danych jest zakotwiczony w konkretnym miejscu (który ESRS, który DR, który paragraf tekstu), nazwany (czego dotyczy konkretna dana), określony jako rodzaj danych (opisowe, tabelaryczne, Tak/Nie, możliwość wyboru z predefiniowanego menu czy też liczbowe ze wskazaniem formatu danych), wskazany, czy wymagany jest przez inne regulacje (SFDR) oraz czy ujawnienie jest obowiązkowe, czy dobrowolne.”
5 grudnia obchodzony jest na świecie Dzień Wolontariusza i Wolontariuszki, pewnie zupełnie przez przypadek ;) znalazłam dziś w skrzynce publikację Małgorzaty Mazur-Łukasiak i Pawła Łukasiaka pt. „Odkrywając wolontariat”.
To 13 rozmów z mądrymi osobami ze świata biznesu i organizacji pozarządowych, które opowiadają o swoich doświadczenia z pomagania i pracy wolontariackiej, ale także o dylematach i wyzwaniach.
Po otwarciu książki rzucił mi się w oko fragment rozmowy z Arturem Nowak-Gocławskim, prezesem Grupy ANG SA, którego bardzo lubię i cenię:
„Naprawdę w ekspresowym tempie zdobywaliśmy nowe umiejętności pomagania. W ciągu mniej niż roku staliśmy się specjalistami od udzielania pomocy humanitarnej, a jednocześnie prowadziliśmy swoją działalność gospodarczą. To jest konsekwencja naszego myślenia o biznesie, który w naszym systemie wartości musi część swojego czasu i środków poświęcać na rzecz dobra wspólnego”.
Jestem pewna, że wszystkie rozmowy będą ciekawe i warte przeczytania!
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Nie byłam na wykładzie Sama Altmana, przygotowujemy kolejną edycję raportu Startupy Pozytywnego Wpływu, a moja córka pisze dzisiaj egzamin 8-klasistki. Chociaż dostała się już do liceum, to trzymam za Nią kciuki i myślę nad napisaniem artykułu „Jak przeżyć 8-klasę i nie zwariować?”, czytali_łybyście? ;) bo mam dużo edukacyjnych przemyśleń z tego roku.
Dzisiaj polecam wnioski z Barometru Humanitarnego, rozważania o jakości raportów zrównoważonego rozwoju polskich firm, wywiad z siostrą Chmielewską oraz kurs online dla osób chcących zmieniać świat.
Gotowość do wspierania różnych celów społecznych, również własnymi pieniędzmi, zadeklarowało aż 94 proc. respondentek i respondentów.
Najpowszechniej akceptowanym celem pomocy jest „walka z głodem i niedożywieniem”, którą gotowe jest wesprzeć aż 81 proc. Polek i Polaków. Niewiele niższą akceptacją cieszą się „zdrowie i leczenie”, „pomoc krajom dotkniętym katastrofami naturalnymi” i ogólnie „pomoc humanitarna”.
grafika Barometr Humanitarny
„Badacze wyróżnili kilka stylów pomagania. —Prawie jedną trzecią pomagających (28 proc.), szczególnie mniej zamożnych, charakteryzuje styl impulsywny, polegający głównie na udziale w okazjonalnych zbiórkach ulicznych. Na drugim biegunie znajduje się styl aktywistyczny. Obejmuje on jedynie 4 proc. badanych i charakteryzuje się łączeniem różnych form zaangażowania w pomoc, od wsparcia finansowego po udział w wolontariacie — wyjaśnia Jan Herbst, dyrektor ds. jakości badań Fundacji Stocznia, jeden z koordynatorów badania.
Styl bezgotówkowy, charakteryzujący jedną czwartą badanych (25 proc.), polega głównie na odpisach 1 proc. podatku i darowiznach rzeczowych. Ten najczęściej prezentują mieszkańcy dużych miast (aż 35 proc. warszawiaków). Mieszkańcy mniejszych miejscowości i osoby starsze częściej odnajdują się w stylu kanapowym (obejmującym 17 proc. populacji) i wysyłaniu SMS-ów charytatywnych.”
Czy wraz z ilością raportów zrównoważonego rozwoju polepsza się ich jakość? W artykule dr Magdaleny Krukowskiej w Forbesie znajdziecie odpowiedź:
„Dyrektywa o raportowaniu ESG, czyli Corporate Sustainability Reporting Directive, która weszła w życie w styczniu tego roku, znacznie rozszerzyła obowiązki sprawozdawcze dotyczące wpływu przedsiębiorstw na ludzi i środowisko. Wprawdzie pierwsza grupa zobowiązanych firm będzie musiała złożyć swoje pierwsze raporty w zakresie zrównoważonego rozwoju dopiero za 2024 rok, ale już wcześniej część największych spółek musiała raportować pewne dane niefinansowe. Inne robiły to dobrowolnie. I, jak wynika z badań, jakość tych danych pozostawia wiele do życzenia. Raporty ESG spółek z WIG20 pod względem przejrzystości i zgromadzonych informacji zajmują przedostatnie miejsce w rankingu Global ESG Monitor (GEM) badającym przejrzystość danych ESG (środowiskowych, społecznych i ładu korporacyjnego) prezentowanych przez korporacje na całym świecie.”
Autorka zastanawia się także nad jakością raportowania celów klimatycznych oraz oceny istotności wpływu działań firm na ludzi i środowisko:
„Z Global ESG Monitor wynika, że wszystkie badane spółki monitorują swoje główne źródła emisji dwutlenku węgla oraz raportują emisję gazów cieplarnianych. Jednak jedna czwarta spółek z WIG20 nie podaje celów i terminów redukcji tych emisji, a w ich strategiach zrównoważonego rozwoju często brakuje szczegółów, w jaki sposób miałyby te cele zrealizować. Również w przypadku oceny istotności wpływu biznesu na otoczenie jest to bardziej ćwiczenie niż narzędzie strategiczne. 80 proc. spółek z WIG20 informuje wprawdzie o przeprowadzeniu takiej analizy, to niewiele jest informacji na temat znaczenia i wpływu interesariuszy na funkcjonowanie spółki.”
Wywiady z siostrą Chmielewską są zawsze ciekawe i dające do myślenia, bo to jest mądra kobieta. W tym w Tygodniku Powszechnym mówi m.in. o miłości, sytuacji opiekunów osób z niepełnosprawnościami i paleniu papierosów ;)
„Coraz głośniej mówi się o zasadzie „najpierw mieszkanie”: pomagamy osobom w kryzysie bezdomności, przyznając im po prostu własne lokum, zamiast koszarowania w placówce. W innych krajach to się podobno sprawdza.
Pomagam od lat i wiem, że wszystko zależy od człowieka. Wśród naszych bezdomnych mieszkańców są tacy, którzy na początkowym etapie na pewno by sobie sami w mieszkaniu nie poradzili. Na przykład zapiliby się bez placówkowego reżimu na śmierć. Ale bywa też, że ktoś po jakimś czasie przebywania w placówce dostaje mieszkanie i normalnie, niezależnie funkcjonuje. Bo przez ten czas oderwał się od życia na ulicy, nauczył się pracy, współdziałania, zdrowych relacji, nabył nowe nawyki.
Mieliśmy w Zochcinie pana, który wyszedł z więzienia, potem trafił do nas, a później dostał mieszkanie socjalne. Po jakimś czasie przychodzi i mówi: „Ja tego nie chcę, siostro. Nie zniosę samotności”. Alkoholik, poradziłam mu, żeby zatrzymał mieszkanie i jeździł tam co jakiś czas, ale żeby pracował i pomieszkiwał u nas.
Chcesz zmieniać świat? Zdobądź nowe umiejętności na kursie online „Make Change Happen”, organizowanym przez The Open University i Oxfam. Kurs zaczyna się 19 czerwca, można się już zapisywać. Jest darmowy przez czas trwania, opłata jest jeśli chce się oficjalny dyplom oraz nielimitowany dostęp do materiałów.
Jak przekonują organizatorzy:
„If we want to make lasting social and political change we must understand power dynamics, systems and influencing strategies that can shift the status quo. This free to access course will help you understand the context of the issues you’re passionate about and your existing sources of power and influence.
You’ll be guided by examples of successful international movements and community action, and connect with changemakers worldwide. Ultimately, you’ll finish this course with the skills you need to spot and act upon opportunities, and contribute to the change you want to see in your community and the world.”
To z kim będą się wspólnie uczyć? :)
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Dzisiaj na początku trochę nostalgii za inną polityką, czyli wspominam przemówienia prof. Geremka o Europie i świecie. Potem konkret – jeśli Wasza firma przygotowuje raport śladu węglowego i działań proklimatycznych dla organizacji CDP – przyda Wam się artykuł Climate Strategies Poland jak robić to dobrze. A jeśli chcielibyście głębszej refleksji o związkach sztucznej inteligencji z kapitalizmem i nierównościami – polecam artykuł z New Yorkera. Na koniec DYI – zróbcie własny plakat opisujący Wasze różne tożsamości w ramach kampanii #PowiedzCześćRóżnorodności.
Koronacja króla Karola III (zresztą mającego zasługi dla zrównoważonego rozwoju), rocznica wejścia Polski do UE, czy Dzień Europy – to wszystko w ostatnim tygodniu przypomniało mi czas, kiedy byłam aktywnie zaangażowana w życie polityczne. Zatęskniłam do takich postaci jak prof. Bronisław Geremek i do takich wizji Europy, o których mówił w przemówieniu w Parlamencie Europejskim czy też odbierając w Akwizgranie Nagrodę Karola Wielkiego przyznawaną za zasługi w promowaniu pokoju i jedności w Europie.
Warto przypomnieć sobie, że takie myślenie o polityce jest możliwe…
Climate Strategies Poland przygotowała ciekawy artykuł-przewodnik, który pomoże firmom przygotować raport dla Carbon Disclosure Project (CDP), czyli międzynarodowej organizacji pozarządowej, działająca w imieniu globalnych inwestorów na rzecz budowania gospodarki niskoemisyjnej we wszystkich jej sektorach.
grafika CDP
Organizacja ta stworzyła światowy system ujawniania informacji środowiskowych dla firm oraz miast i regionów, który umożliwia:
obliczanie,
ujawnianie,
zarządzanie,
porównywanie wyników.
Na podstawie ujawnianych przez firmy i miasta informacji o działaniach, CDP przygotowuje co roku zbiorcze raporty końcowe, które mają motywować i uświadamiać o konieczności podejmowania działań prośrodowiskowych związanych ze zmianami klimatu, bezpieczeństwem wodnym i wylesianiem, a od 2023 roku także z ochroną bioróżnorodności.
„Today, we find ourselves in a situation in which technology has become conflated with capitalism, which has in turn become conflated with the very notion of progress. If you try to criticize capitalism, you are accused of opposing both technology and progress. But what does progress even mean, if it doesn’t include better lives for people who work?
What is the point of greater efficiency, if the money being saved isn’t going anywhere except into shareholders’ bank accounts? We should all strive to be Luddites, because we should all be more concerned with economic justice than with increasing the private accumulation of capital. We need to be able to criticize harmful uses of technology—and those include uses that benefit shareholders over workers—without being described as opponents of technology.
Imagine an idealized future, a hundred years from now, in which no one is forced to work at any job they dislike, and everyone can spend their time on whatever they find most personally fulfilling. Obviously it’s hard to see how we’d get there from here. But now consider two possible scenarios for the next few decades. In one, management and the forces of capital are even more powerful than they are now. In the other, labor is more powerful than it is now. Which one of these seems more likely to get us closer to that idealized future? And, as it’s currently deployed, which one is A.I. pushing us toward?”.
Wystartowała ciekawa kampania społeczna #PowiedzCześćRóżnorodności zainicjowana przez fundację DEI Alliance i firmę Better.
Człowieka nie da się opisać jednym słowem – to jedno z haseł przewodnich kampanii. Tożsamość nas wszystkich zbudowana jest z licznych elementów, a sprowadzanie człowieka do jednej cechy zawsze jest niekompletne i bywa krzywdzące. Kampania ma na celu pokazanie wielowymiarowości różnorodności i zachęcenie do holistycznego podejścia do pracowników i pracownic. Takie podejście umożliwia zrozumienie różnych perspektyw, doświadczeń, ale też barier i szans rozwoju w miejscu pracy. To zaś pozwala budować prawdziwie otwarte, bezpieczne i sprawiedliwe organizacje.
Na stronie kampanii www.czescroznorodnosci.pl powstało narzędzie #DiverStory, dzięki któremu każdy i każda z nas może opowiedzieć o sobie: stworzyć swój plakat, zawrzeć w kilku słowach swoją historię i pokazać światu, kim jest (ja jeszcze nie zdążyłam…ale na pewno to zrobię!). Można też zrobić krótki quiz i sprawdzić swoją wiedzę z obszaru diversity&inclusion.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Chociaż moje serce nadal jest w Paryżu (może wkrótce w cyklu książkowym przygotuję Wam trochę francuskich poleceń), a ja nadal na urlopie rzeczywistość warszawska już wzywa i w skrzynce czeka zaproszenie ambasady USA na wystąpienia prezydenta Bidena w Arkadach Kubickiego.
A dzisiaj proponuję Wam poradnik dla dziennikarzy i dziennikarek o tym jak pisać o klimacie – publikacja przydatna też dla innych osób, kilka cennych źródeł wiedzy o raportowaniu CSR/ESG/zrównoważonego rozwoju oraz podcast o sytuacji w Turcji po trzęsieniu ziemi. A może chcielibyście bądź chciałybyście wrócić na studia? Nowe, spółdzielcze MBA prowadzi rekrutację do końca lutego.
„Rzetelna informacja może łagodzić niepokój. Choć realia i perspektywy kryzysu klimatycznego są fatalne, to jednocześnie mamy narzędzia, by hamować zmiany klimatu i łagodzić ich skutki. Komunikowanie o tych rozwiązaniach jest kluczowe. Odnawialne źródła energii, zielony transport czy ekologiczne rolnictwo – materiały o tej tematyce nie tylko odgrywają ważną rolę w informowaniu o kryzysie klimatycznym, lecz także są popularne wśród naszych odbiorców i spotykają się z pozytywną reakcją.”
Dzięki dyrektywie CSRD raportowanie zrównoważonego rozwoju ma swoje 5 minut i cieszy się coraz większym zainteresowaniem. Co oczywiście jest dobre, bo do tej pory była to raczej wąska tematyka grona osób zajmujących się CSR/ESG.
Powyższy filmik autorstwa świetnej ekspertki Elaine Cohen jest przeznaczony dla osób początkujących, jeśli szukacie bardziej specjalistycznej wiedzy polecam:
Turcja walczy ze skutkami największego trzęsienia ziemi od ponad 80 lat. Po 10 dniach od katastrofy szacuje się, że zginęło ponad 41 000 osób, a dziesiątki tysięcy zostało rannych. W odcinku odwiedzamy kilka miejscowości znajdujących się w epicentrum tego wydarzenia, by porozmawiać z ratownikami pracującymi na miejscu i osobami, które odczuwają skutki trzęsienia ziemi, oraz zastanawiamy się, jak to wydarzenie wpłynie na tegoroczne wybory parlamentarne i prezydenckie.
Zarządzanie spółdzielniami przyszłości to praktyczny program dla liderów cyfrowej i zrównoważonej transformacji społeczno-gospodarczej. Wybierz Spółdzielcze MBA, aby zdobyć wiedzę i kompetencje niezbędne dla tworzenia i prowadzenia spółdzielni rozwojowych opartych o nowe technologie. Partnerem kierunku na Collegium Civitas jest CoopTech Hub (jak może pamiętacie to jeden z wyróżnionych startupów pozytywnego wpływu).
grafika CoopTech Hub
Podczas studiów poznasz zagadnienia z obszarów ekonomii społecznej, zarządzania przedsiębiorstwem społecznym, cyfryzacji gospodarki oraz rozwoju lokalnego. Zdobędziesz przydatne Ci umiejętności animacji społeczności i projektowania modeli biznesowych. Od ekspertów i ekspertek dowiesz się, jak odbudować lokalny dobrobyt i wysoką jakość życia, podążając za trendami technologicznymi i społecznymi.
Studia przeznaczone są dla lokalnych działaczy i działaczek, przedsiębiorczyń i przedsiębiorców społecznych, liderów i liderek organizacji pozarządowych, urzędników i polityczek samorządowych, osób chcących rozwijać karierę menadżerską i każdego kto pragnie łączyć działalność gospodarczą z realizacją misji społecznej.
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Świąteczne i noworoczne spowolnienie się skończyło, co widać po ilości raportów i inicjatyw w obszarach społecznych i biznesowych. Postaram się jak co tydzień wyszukiwać dla Was najciekawsze teksty i wartościowe akcje.
Dzisiaj doroczny, wyczekiwany raport Światowego Forum Ekonomicznego o globalnych ryzykach, znak, że zaczyna się Davos. Polecam też teksty o Melindzie French Gates i MacKenzie Scott – dwóch amerykańskich filantropkach i ich strategiach dzielenia się pieniędzmi oraz badanie KPMG o raportowaniu zrównoważonego rozwoju. Obejrzyjcie też tedexowe wystąpienie poświęcone feminatywom.
Raport o globalnych ryzykach, to jedna z najbardziej wyczekiwanych publikacji związanych ze szczytem w Davos. Ciekawie widzą przyszłość respondenci i respondentki, wśród najpoważniejszych ryzyk w ciągu 2 lat dominują te środowiskowe i społeczne, nie ma żadnego gospodarczego (chociaż to gospodarka jest przecież „winna” ryzyk ludzkich i ekologicznych), dziwi mnie tylko jedno ryzyko technologiczne związane z cyberprzestępczością i bezpieczeństwem cyfrowym. W tym roku w raporcie czytamy:
„As 2023 begins, the world is facing a set of risks that feel both wholly new and eerily familiar. We have seen a return of “older” risks – inflation, cost-of-living crises, trade wars, capital outflows from emerging markets, widespread social unrest, geopolitical confrontation and the spectre of nuclear warfare – which few of this generation’s business leaders and public policy-makers have experienced. These are being amplified by comparatively new developments in the global risks landscape, including unsustainable levels of debt, a new era of low growth, low global investment and de-globalization, a decline in human development after decades of progress, rapid and unconstrained development of dual-use (civilian and military) technologies, and the growing pressure of climate change impacts and ambitions in an ever-shrinking window for transition to a 1.5°C world. Together, these are converging to shape a unique, uncertain and turbulent decade to come.”
Co roku obserwuję też nowe próby wizualizacji danych z tego raportu, poniższa ciekawa, chociaż grubość linii chyba jednak mało czytelna:
W moim grudniowym cyklu #Filantropia na LinkedIn pojawiło się kilka artykułów o kobietach-filantropkach. Mamy już bardzo dobre przykłady z Polski, ale dzisiaj zachęcam Was do lektury artykułów o Amerykankach.
MacKenzie Scott po rozwodzie z Jeffem Bezosem z Amazona została piątą najbogatszą kobietą w USA. Podpisała The Giving Pledge, ale swoją fortunę postanowiła rozdać jeszcze za życia:
„Każdy z nas doszedł do obecnego stanu posiadania dzięki nieskończonej serii przypadków i szczęśliwych zbiegów okoliczności, których nigdy w pełni nie ogarnie. Poza niewymiernymi wartościami, którymi obdarzył mnie los, mam kompletnie nieadekwatną do potrzeb ilość pieniędzy. Zamierzam się nimi dzielić sensownie, rozważnie, troskliwie, ale nie będę zwlekać. I nie przestanę, póki nie opróżnię sejfu”.
Jak czytamy w Forbes Women: „Wsparła sumą 8,6 mld dol. 786 banków żywności, oddziały YMCA (darmowe schroniska, obiekty sportowe, biblioteki, kina itp.), szkoły wyższe oraz pomaturalne. Agencja Bloomberg News ustaliła, że połowa wybranych przez nią instytucji zatrudnia mniej niż 50 pracowników, a dla 90 proc. darowizna MacKenzie Scott była największą, jaką kiedykolwiek otrzymały.”
Jej strategia filantropijna wzbudzała różne kontrowersje wśród ekspertów i ekspertek w tej dziedzinie, zarzucających MacKenzie brak niedawno ogłosiła jednak pełną listę organizacji, które dostały wsparcie i sposób w jaki zamierza przyznawać dotacje w przyszłości. Grantobiorcy chwalą Ją za minimalną biurokrację i sprawozdawczość. większość grantów to tzw. pieniądze bez ograniczeń, pozwalające organizacjom wykorzystywać te pieniądze w sposób, który najlepiej realizuje ich misje.
Innego rodzaju wyzwanie ma obecnie Melinda French Gates, doświadczona filantropka i współzałożycielka fundacji Billa i Melindy Gates, która po rozwodzie szuka swojego stylu prowadzenia działań filantropijnych, a w 2023 będzie mogła zdecydować o odejściu z fundacji (co jest zapisane w warunkach rozwodu, łącznie z postanowieniem, że dostanie osobne pieniądze na swoją działalność dobroczynną).
Już teraz Jej firma Pivotal Ventures skupia się na wspieraniu rozwoju społecznego, kobiet i działaniach na rzecz równości płci w Stanach Zjednoczonych.
„Uważam, że filantropia jest najbardziej efektywna, gdy przedkłada elastyczność nad ideologię – dlatego w mojej pracy w fundacji i Pivotal Ventures będę nadal poszukiwać nowych partnerów, pomysłów i perspektyw” – napisała.
Pivotal Ventures to skupiona na kobietach i rodzinach firma inwestycyjna, którą French Gates założyła w 2015 roku. „Wierzymy, że każda jednostka powinna mieć równe szanse na poprawę swojego życia i życia innych. Równość jest warunkiem wstępnym postępu społecznego, ale sama równość nie wystarczy. (…) Wierzymy, że usunięcie barier, które powstrzymują ludzi, poprawia życie wszystkich” – czytamy na stronie firmy.
Jak czytamy w Wysokich Obcasach: „W 2021 roku, w ramach prowadzonego przez Pivotal Ventures konkursu „Równość nie może czekać”, Melinda French Gates i MacKenzie Scott przekazały 40 mln dol. czterem organizacjom promującym równość płci. „Musimy zobowiązać się do wspierania organizacji takich jak te, które otrzymują dziś nagrody i są już gotowe do pomagania kobietom i młodym dziewczynom” – mówiła French Gates.
W pierwszej polskiej edycji badania raportowania zrównoważonego rozwoju powstało w oparciu o przygotowany po raz dwunasty raport KPMG Global Survey of Sustainability Reporting 2022. To co było dla mnie ciekawostką, to fakt że tylko 29% firm odnosi się w raportach do SDGs, bo wydawało mi się, że jest to już powszechniejszy standard. A jakie są inne wnioski z raportu?
Co dziesiąta badana firma w Polsce potwierdza formalnie dane publikowane w raporcie
Blisko jedna piąta firm w Polsce uwzględnia kwestie ESG w swoich raportach rocznych
29% firm w Polsce odnosi się w swoich raportach do Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ
81% analizowanych firm w Polsce raportuje przynajmniej podstawowe zagadnienia dotyczące zrównoważonego rozwoju. Ten odsetek jest bardzo zbliżony do średniej dla wszystkich badanych rynków, która wyniosła 79%. 63% największych firm w Polsce przygotowuje osobny, dedykowany tematyce ESG raport, a 17% przedsiębiorstw uwzględnia kwestie ESG w swoich raportach rocznych.
Standardy GRI są najpopularniejszym wzorcem raportowania w polskich firmach
W Polsce ogólnie przyjętym i podstawowym standardem raportowania jest zestaw standardów opracowany przez GRI. Niemal połowa badanych firm wskazuje go w swoich raportach i odsetek ten konsekwentnie rośne. Można się spodziewać, że wraz z wprowadzeniem CSRD ujednolicenie podejścia do raportowania stanie się faktem. Warto również zauważyć, że zestaw standardów GRI jest najczęściej stosowanym standardem na świecie – stosuje go 68% firm z badanej grupy.
29% badanych firm odnosi się w swoich raportach do celów zrównoważonego rozwoju ONZ
Organizacja Narodów Zjednoczonych stworzyła listę 17 głównych celów (SDG) oraz związanych z nimi zadań adresujących globalne zmiany środowiskowe na świecie, które mają zostać osiągnięte do 2030 roku. Celami, do których firmy odwołują się najczęściej w swoich działaniach są: godna praca i wzrost gospodarczy (72%), działania w dziedzinie klimatu (63%) oraz odpowiedzialna konsumpcja i produkcja (58%). Niespełna jedna trzecia analizowanych firm w Polsce firm łączy w raportach swoją politykę i działania ESG z Celami Zrównoważonego Rozwoju ONZ. Zdecydowana większość przedsiębiorstw na świecie raportuje wyłącznie pozytywny aspekt (61%), tylko jedna dziesiąta uwzględnia negatywny wpływ na cele zrównoważonego rozwoju.
44% badanych firm w Polsce identyfikuje i raportuje tematy istotne dla ich działalności. To pokazuje, na ile obszar ESG w dane firmie jest powiązany z modelem biznesowym firmy i jej rzeczywistym wpływem. Prawie połowa (47%) europejskich przedsiębiorstw uznaje czynnik społeczny za ryzykowny dla ich przedsiębiorstw, jednak jego raportowanie często przyjmuje formę opisową, a nie przedstawia danych ilościowych. Jednocześnie zaledwie 15% firm w Polsce wskazuje osobę w zarządzie odpowiedzialną za zrównoważony rozwój.
W tym roku mija 20 lat odkąd dostałam wizytówkę z nazwą funkcji „rzeczniczka prasowa”, potem byłam prezeską, dyrektorką, koordynatorką, wykładowczynią, konsultantką, trenerką. Przez wiele lat walczyłam w każdym możliwym miejscu o używanie żeńskich form i nazw, ale przyznam Wam szczerze, że już mi się trochę nie chce… Oczywiście, że nadal używam i będę używać takich form, ale już nie chce mi się wdawać w dyskusje i przekonywać osoby nieprzekonane. I cieszę się z każdej inicjatywy, która promuje feminatywy, a z pewnością w ostatnim czasie najpopularniejszy był występ Macieja Makselona na TEDxKoszalin.
Obejrzyjcie, zwłaszcza jeśli macie problem z żeńskimi nazwami ;)
Jeśli poczułaś, poczułeś się zainspirowana_y tym newsletterem i jego treściami, możesz postawić mi kawę :) Pijam i espresso i cappuccino, a latem iced coffee :)
Dziękuję!
PS. Poczytaj inne wpisy na blogualbo zapisz się do newslettera, żeby otrzymywać maila o nowych wpisach.
Wykład? Warsztat? Szkolenie? Moderacja? Wszystko możliwe online. Zobacz jak możemy współpracować.
Innowacje społeczne, polityka, odpowiedzialny biznes, organizacje pozarządowe, przywództwo kobiet, fundraising, to tylko niektóre tematy 3 wartościowych artykułów i 1 akcji, do których zachęcam i którymi dzielę się z Wami co tydzień.
